1:เปิดตัวนางร้าย
สี่ปีก่อน
งานรับน้องปี1
“คุยอะไรกัน!”
เสียงกระโชกโฮกฮากของผู้หญิงตัวเล็กที่สูงไม่เกิน170เซนติเมตรแต่ทว่ามันกลับดังจนเสียงซุบซิบเงียบหายไป เหลือเพียงแต่เสียงสายลมเท่านั้น
“เธอชื่ออะไรนะ”
หล่อนมองไปทางซ้ายสุดของแถวก็เจอกับผู้หญิงท่าทางบอบบางราวกับแก้วคริสตัล
“ฉันถาม!”
เมื่อไร้เสียงตอบกลับ เธอก็โมโหขึ้นมาทันที
“นะ...น่านเจ้าค่ะ”
“หึ กว่าจะตอบได้! ปากอมดอกพอกุลไว้หรือไงยะ! แม่พิกุลทอง!!”
ทุกคนต่างหัวเราะให้กับฉายาใหม่ที่รับมาอย่างไม่เต็มใจของน่านเจ้า
“เธอมาสายนะ ไปวิ่งซัก5รอบพอ ฮ่าๆ”
‘เอมี่’ รุ่นพี่ว๊ากที่เป็นผู้หญิงปี3เอ่ยเสียงเรียบก่อนจะหัวเราะออกมา แกล้งเด็กนี่มันสนุกแบบนี้เอง
กว่าจะครบ5รอบสนามที่รุ่นพี่คนนั้นสั่งทำเอาน่านเจ้าหน้าซีดจนแทบจะเป็นลม
“นี่เธอไหวมั้ย”
เพื่อนใหม่เดินเข้ามาทักพลางยื่นยาดมให้
“ขอบใจนะ เธอชื่ออะไรเหรอ”
“เมอร์เมด”
เธอยิ้มรับ หน้าตาเมอร์เมดนั้นสวยราวกับหลุดออกมาจากโลกนางเงือกจริงๆ
แต่แล้วโลกของเธอก็มืดลง ได้ยินเพียงเรียกจากเพื่อนใหม่เท่านั้น
“นี่เธอๆ ตื่นสิ ช่วยด้วยค่ะมีคนเป็นลม”
“เอมี่ แกให้เด็กนั่นวิ่งจนเป็นลมเลยเหรอยะ”
เพื่อนในกลุ่มพูดขึ้นในขณะที่นั่งพักกินข้าวอยู่ที่โรงอาหาร
“คนอื่นฉันไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย ยัยนั่นอ่อนแอเอง”
เอมี่พูดพลางเบ้ปาก
“แต่แกเด็กคนนั้นที่เข้าใหม่เป็นน้องสาวของ...”
“ของใครฉันก็ไม่สนทั้งนั้นแหละ คณะนี้ต้องการคนแข็งแรง!”
“ฉันพึ่งรู้ว่านิเทศจะเอานักศึกษาไปเป็นกรรมกร?”
เสียงหนึ่งแทรกเข้ามาระหว่างเอมี่และเพื่อน
เพี๊ยะ
เมื่อหันหน้าไปยังไม่ได้ดูเต็มตาก็มีฝ่ามือประทับลงมาบนใบหน้าจนชาไปครึ่งแถบ
“แกเป็นใคร!”
เอมี่ของขึ้นในขณะที่เพื่อนทุกคนต่างถอยห่าง
“รู้ไปก็ไม่ได้ทำให้เซลล์สมองโง่ๆของเธอฉลาดขึ้นหรอก เอาเป็นว่าเมื่อกี้คือของขวัญที่แกทำให้น้องสาวฉันเป็นลม ส่วนนี่...”
มือยาวเอื้อมไปหยิบชามสุกี้บนโต๊ะ ก่อนจะสาดมันเข้าไปที่ใบหน้าเอมี่
ซ่า
“ของกำนัลที่แกทำให้น้องสาวฉันเป็นตัวตลก!”
“กรี๊ดดดด”
ทุกคนต่างมองกันเป็นตาเดียวในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เอมี่ตรงปรี่เข้าไปจะตบสั่งสอนแต่เพื่อนกลับลากเธอออกมาก่อนที่เอมี่จะกลายเป็นศพ
ความคิดเห็นทั้งหมด ()
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น