คุณหนูก็มีดี

แผละ! แผละๆ

โรส ​: นี่นาย เลือดนายออก

ฉันบอกเพราะเลือดของไอ้บ้านี่มันหยดติ่งๆจนเป็นสายอยู่แล้ว

ฮัท : ผมรู้

รู้ รู้แล้วทำไมไม่หาอะไรมาห้ามเลือดกันย่ะ จะปล่อยให้มันหยดจนหมดตัวเลยหรือไงกัน

โรส : งั้นก็ห้ามเลือดซิ จะปล่อยให้มันไหลแบบนี้หรือไง!

ฉันบอกเสียงเข้ม

ฮัท : เดี๋ยวมันก็หยุดไหลเอง

โรส : จะบ้าหรอไงกันห้ะ มันจะหยุดไหลเองได้ไงกันเล่า!

ฉันบอก

ฮัท : ก็เหมือนคุณไง บ่นพอเมื่อไหร่ก็หยุดบ่นเอง

ห๊าาาา

โรส : นี่นาย!!!

ฮัท : จะเสียงดังทำไม!

หมอนั่นบอก

โรส : แล้วใครใช้ให้นายมาว่าฉันกันห้ะ!

ฮัท : ผมว่าคุณตอนไหน

โรส : ก็เมื่อกี้ไง!

ฉันบอกเสียงเข้ม

ฮัท : ผมก็แค่ยกตัวอย่าง

โรส : ตัวอย่างบ้านนายซิ!

ฉันบอก

ฮัท : ก็บ้านผมไง

หึ้ย ไอ้บ้านี้นี่! แผละๆ แผละๆๆ

โรส : นี่นายช่วยห้ามเลือดนายหน่อยจะได้ไหมย่ะ

ฉันบอกเพราะเลือดของไอ้บ้านี่มันไหลไม่หยุดเลย ไหลจนน่ารำคาญ

ฮัท : ...........

เงียบ แผละๆ

โรส : นี่นาย

ฮัท : ...........

ยัง ยังคงเงียบอยู่

โรส : ไอ้บ้าขี้ค่า!!

ฮัท : ผมไม่ใช่ขี้ค่า

โรส : มีปากแล้วหรือไงกันย่ะ

ฮัท : ผมมีปากมาตั้งแต่เกิด

มันบอก

โรส : แล้วทำไมฉันบอกนายนายไม่พูด

ฮัท : ผมก็แค่รู้ว่าควรพูดตอนไหน และไม่ควรพูดตอนไหน 

โรส : .....!!

ฮัท : ไม่ใช่มีปากเอะอะก็พูด เอะอะก็บ่นก็วีน

ไอ้บ้านี่มันว่าฉ้านนนน

โรส : ไปตายซะไอ้บ้า!!

ฉันด่ามันเสียงดังด้วยความโมโห

ฮัท : ผมตายคุณก็ตาย

>~< ฉันอยากจะฆ่ามัน

โรส : ไปตายซะ!

ฮัท : ก็ผมบอกแล้วไง ผมตายคุณก็ตาย

โอ้ยยย อยากจะบ้าตายจริงๆ แผละๆ

โรส : เมื่อไหร่นายจะห้ามเลือดกันห้ะ

ฉันถามไอ้บ้านั่น

ฮัท : ผมบอกแล้วไงเดี๋ยวมันก็หยุดไหลเอง

-_-แล้วชาตินี้มันจะหยุดไหลไหมเนี้ยยย หมับ

โรส : มานี้

พูดจบฉันก็ดึงไอ้บ้านั่นลงมานั่งข้างๆ

ฮัท : จะทำอะไรของคุณ?!?

ถามมาได้ ฉันคงจะปล้ำนายมั้งไอ้บ้านี้นี่=•=

โรส : ก็จะห้ามเลือดให้นายไง

ฉันบอกพร้อมกับเอามือไปจับที่แผลของหมอนั่น อ่ะ ทำไมเลือดถึงได้ไหลขนาดนี้กันเนี้ยทั้งๆที่แผลนิดเดียวเอง 

ฮัท : ไม่ต้องผมไม่เป็นไร

ไหลขนาดนี้ยังบอกไม่เป็นไรอีก-•-

โรส : นั่งเงียบๆแล้วหุบปากแบบปกติไปเถอะย่ะ

ฉันบอกพร้อมกับหยิบผ้าเช็ดหน้าที่ติดอยู่ในกระเป๋ากางเกงออกมา 

ฮัท : จะทำอะไร!?

โรส : ปล้ำมั้ง!

ฮัท : .....!!!

โรส : นายจะบ้าหรือไง คิดว่าฉันจะทำแบบนั้นหรือไงกัน 

ฮัท : ...........

ยังจะทำหน้าแบบนี้อีก ฉันไม่เอานายหรอกไอ้บ้าแล้วยิ่งสถานะการณ์แบบนี้อีก

โรส : ฉันไม่เอานายหรอกย่ะ...เพราะฉันเกลียดนาย

ฉันบอกออกไปโดยที่เอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดที่แผลหมอนั่นเบาๆ

ฮัท : งั้นคุณก็ไม่ต้องทำแผลให้ผมหรอกปล่อยให้มันไหลแบบนี้แหละ

โรส : จะบ้าหรือไง ถึงฉันจะเกลียดนายแต่ฉันก็ทนเห็นใครมาเป็นอะไรหรือว่าตายเพราะฉันไม่ได้หรอกนะ

ฉันบอกและยังคงเช็ดเลือดที่แผลของหมอนั่นต่อ

ฮัท : ไม่เข้ากับคุณเลย

หมอนั่นบอกเสียงเบา ถึงจะเสียงเบาแต่ฉันก็ได้ยินนะย่ะ ฉันหูดีไม่รู้หรือไง

โรส : ถึงฉันจะชอบบังคับขี้วีนวี้เหวี่ยงแต่ฉันก็มีดีนะย่ะ

ฉันบอกพร้อมกับเชิดหน้าใส่ไอ้บ้านั่น

ฮัท : ขี้บ่นด้วย

โรส : ย่ะ!

แล้วฉันก็ตั้งหน้าตั้งตาทำแผลโดยการแค่เช็ดเลือดให้ไอ้บ้านั่นอย่างเดียว ก็อยู่ในป่าแบบนี้มีผ้าเช็ดหน้าติดตัวมาก็บุญแล้วไหมหละ

นุ้งโรสมีความใจดี^•^