​

​

วินนี่ / น้ำฝน

เช้าวันนี้ฉันมีถ่ายแบบแล้วก็คิดว่าโปรก้น่าจะมาดูฉันถ่ายแบบในครั้งนี้ด้วยค่ะเพราะเราสองคนเป็นคู่หมั่นกัน โปรก้คงไม่ทำให้ทั้งตัวเขาและฉันขายหน้าหรอกเพราะถ้าเกิดฉันมาถ่ายแบบแล้วเขาไม่ตามมามันก้จะกลายเป็นข่าวกันขึ้นมาอีกว่าเราสองคนได้เลิกลากันไปแล้วเพราะมันเคยเกิดขึ้นครั้งที่โปรเขาเตรียมตัวที่จะสอบเข้ามหาลัยแล้วเขาก้ไม่ได้ตามมาดุฉันเดินแบบที่งานแฟชชั่นโชว์ ทำให้ต้องมานั่งแก้ข่าวที่แสนจะน่าปวดหัวพวกนี้ เราเลยตกลงกันว่าถ้าฉันไปถ่ายแบบที่ไหน เขาก็จะต้องไปนั่งอยู่ด้วยไม่ว่าเขาจะเต็มใจรึไหมก็ตาม

"น้องงวิ่นนี่ค่ะวันนี้พี่จะให้น้องสวมชุดนี้แล้วก็เดิน แล้วก็สวมชุดฟินเล่ให้พี่ด้วยนะคะ"

"ไม่มีปัญหาค่ะพี่ วินนี่จะทำให้เต็มที่เลยนะคะ"

"งั้นพี่ฝากด้วยก็แล้วกันนะคะ ทำให้เต็มที่ละ อย่าให้เสียชื่อเจ้าแม่เคสวอกละรู้ไหม"

"นั้นมันแน่นอนอยู่แล้วคะพี่ ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่พี่เชื่อใจและไว้ใจวินนี่ให้สวมชุดฟินเล่ปิดงานของพี่"

"ค่ะ งั้นพี่ขอตัวไปดูนางแบบคนอื่นก่อนนะคะ น้องวินนี่ก็ไปแต่งหน้าทำผมให้เรียบร้อยก่อนจะได้มาสวมชุดที่พี่อุส่าหืตั้งใจทำให้น้องวินนี่โดยเฉพาะไงละคะ"

"ได้คะพี่"

ฉันก็คุยกับพี่จอย เจ้าของโมเดิอร์ลิ่งที่เป็นคนจ้างให้ฉันมาเดินแบบในครั้งนี้แล้วก็มานั่งแต่งหน้าทำผมเพราะอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าฉันก็จะต้องไปเดินเฉิดฉายต่อหน้าผู้คนที่มารายล้อมดูแฟชั่นโชว์ในครั้งนี้ แต่ก้ไม่ลืมที่ฉันจะโทรหาคนรักว่าตอนนี้เขาได้มาถึงงานแล้วรึยัง

"โปรค่ะ อยู่ไหนแล้วคะ"

"กำลังจะถึงแล้วครับใจเย็นๆหน่อยสิ"

"โอเคค่ะ ถึงแล้วโทรหาวินนี่เลยนะ"

"ครับทูลหัว แค่นี้ก่อนนะครับผมขอขับรถก่อน"

"ค่ะขับรถดีๆนะค่ะ"

"แหม....น้องวินนี่กับน้องโปรรักกันจริงๆเลยนะคะ ห่างกันไม่ได้เลยเชียว"  

"มันก้ต้องแน่นอนอยู่แล้วคะเจ้ เพราะถ้าวินนี่ไม่เข้มงวดกับโปร เดี๋ยวก็จะมีหมาหิวโซมาคาบไปรับประทานสิค่ะ"

"น้องวินนี่หมายถึงใครเหรอคะ"

"ไม่รู้สิคะเจ้ เพราะหมามันก้อยู่แถวนี้สะด้วยแถมตอนนี้ก็เริ่มที่จะส่งกลิ่นไปทั่ว วินนี่ได้กลิ่นแล้วจะคลื่นไส้คะ"

"แกว่าใครหะ อีวินนี่"

"อุ้ยมีคนร้อนตัวด้วยค่ะเจ้ วิ่นนี่ยังไม่ได้เอ่ยถึงชื่อใครเลยด้วยซ้ำนะคะ สงสัยหมามันคงจะโดนน้ำร้อนลวกถึงได้ดิ้นพล่านขนาดนี้"

"อยากมีเรื่องรึไงหะ"

"กล้าดียังไงถึงได้พูดจากับฉันแบบนี้​ ไม่เจียมกะลาหัวตัวเองบ้างรึไง ว่าแันเป็นใครแล้วหล่อนนะเป็นใคร"

"สวยตายละไอ้ชะนีหน้าวอก อีกะหรี่เสิ้นเจิ้น"

"กรี๊ดดดดดด แกว่าฉันอย่างนั้นเหรอ"

"มีเรื่องอะไรกันค่ะ"

"ก็อีฝนมันมาด่าวินนี่ก่อนนะคะพี่ พี่จะไม่ให้วินนี่เอาเรื่องมันรึไงคะ"

"ก็อีนี้มันมาหาเรื่องฝนก่อน"

"งั้นก็พอกันคะ จบเรื่องกนได้ไหมค่ะ แล้วก็แยกย้ายไปแต่งตัวกันได้แล้วงานจะเริ่มแล้วค่ะ เจ้ละปวดหัวกับอีชะนี้พวกนี้จริงๆ"

"นี้หล่อนเอาชุดของฉันมาสิยะ"

"ชุดฉันต่างหากละ เอามาให้ฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ"

"โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยพอแล้โว๊ยยยยยยยยยยย ไป!!..ไปแต่งตัว"

"ค่ะเจ้ / คะพี่"

///////////////////////////////////////////////

​

โปรเจ็ค

​

ผมขับรถเข้ามาในงานที่วินนี่นัดผมเอาไว้ว่าให้มาดูเธอถ่ายแบบในวันนี้จริงๆแล้วตัวผมเองก็ไม่ได้อยากมาหรอกครับแต่ไหนๆเราสองคนก้เป็นคู่หมั่นเะอก็เลยขอเรื่องนี้กับผมไว้ด้วยผมก็เลยต้องทำให้เธอสักหน่อย ผมก็ขับรถมาจอดในโซนที่เขาทำให้ให้จอดแล้วก็เดินที่ไปเก้าอี้ี่ได้มีการจัดวางไว้อยู่แล้วผมเลยเลือกที่จะไปนังใกล้ๆกับคุณอาอั้ม แล้วก็อาปริ้นที่วันนี้ก็มาดูแฟชั้นโชวืของวินนี่ด้วยเหมือนกัน เพราะวันนี้เจ้ปริ้นเป็นคนที่นำเสื้อผ้ามาให้นางแบบทุกคนได้ใส่เดิน

"อ่าวตาโปรมากับเขาด้วยเหรอ อาก็นึกว่าจะยุ่งอยู่กับการไปเที่ยวสะอีก"

"แหมอาก็ ผมก็ต้องมาสิครับ คู่หมั่นผมมาเดินแบบด้วยนิน่า"

"เหรอจ๊ะ แล้วนี้ได้โทรคุยกับคุณพ่อโปรดเขารึยังละ เห็นเมื่อวานบอกสามีของอาว่าโทรหาโปรไม่ติด จะมาตามหาที่คอนโดแล้ว แต่ติดที่ว่าจะต้องไปดูแลลูกค้ากับคุณพ่อเลยไปได้ไปตาม"

"ดีแล้วละครับถ้าคุณพ่อมาผมที่คอนโด ตอนนี้ผมคงไม่มีทางมานั่งคุยกับอาแบบนี้แน่ ป่านนี้คงได้ไปนอนหยอดน้ำข้าวต้มที่โรงพยาบาลแน่เลยละครับ โดยที่คุณแม่คงจะเป็นคนดูแลผมอยู่"

"ดูพูดเข้า ทำเหมือนกับว่าโปรดมันโหดขนาดนั้นละ"

"ก็มันจริงนิครับอา ใครๆก็รู้ว่าคุณพ่อโหดไม่น้อยไปกว่าใครๆเลย"

"อือๆ เลิกพูดถึงเรื่องนี้กันเถอะ งานจะเริ่มแล้ว เดี๋ยวยัยปริ้นก็คงจะมากับวินม่นั้งตรงนี้แหละเห็นบอกว่าขอไปดูความเรียบร้อยของชุดที่จะให้นางแบบทุกคนได้ใส่วันี้สะก่อน"

"ครับอา"

ผมก็พุดคุยกับอาอั้มที่เป็นภรรยาของลุงป้องพี่ชายของพ่อผมเองครับ ผมกับอาอั้มเราไม่ค่อยจะสนิทกันมากหรอกครับเพราะลุงป้องเขาย้ายไปอยู่บ้านอาอั้มอีกหลังหนึ่ง แต่ก็ได้เจอกัยบ่อยอยู่เหมือนกันเพราะตอนเช้าลุงป้องต้องมาทานข้าวที่บ้านเพราะคุณย่าจะต้องเป็นคนลงมือทำอาหารด้วยตัวเอง ถ้าวันไหนลุงป้องไม่มาคุณปู่กับคุณปู่ทวดจะโทรสายด่วนไปหาเลยทันทีเพราะข้อหาทำให้คุณย่าเสียใจ ผมละเชื่อเลยว่าคุณปู่ของผมรักคุรย่ามากกว่าลูกของตัวเองทุกคนแน่นอนครับ เพราะไม่ว่าคุณย่าจะทำอะไร จะไปที่ไหนก็ต้องมีคุณปู่ไปด้วยเสมอ ผมบอกที่ก้นึกอิจฉาคุณปู่เหมือนกันครับที่ได้คุณย่ามาเป็นภรรยา เพราะคุณย่าของผมท่านทั้งน่ารัก อ่อนโยน จิตใจดี และพูดจาสุภาพ ต่างจากผู้คนสมัยนี้ที่เอาแต่มักง่ายอะไรๆก็ได้

////////////////////////////

​

โจ๊กเกอร์

ผมไม่คิดเลยว่าไอ้โปรมันจะกล้ามาพูดกับผมแบบนี้ต่อหน้าเพื่อนของผมที่กำลังนั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน ทำให้เพื่อนของผมหันมามองผมกันเป็นตาเดียวกันทุกคนพร้อมใจกันตั้งคำถามกับผมว่าเรื่องเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้น ผมได้ตกเป็นเมียของไอ้โปรจริงอย่างที่มันพูดจริงไหม แต่คนอย่างผมเหรอที่จะยอมรับ เรื่องอะไรที่ผมจะต้องยอมรับไปด้วยละครับมันก็เสียเชิงกันหมดจริงไหม เพราะถ้าใครมารู้เรื่องนี้มีหวังผมได้โดนเอาไปนินทาจนผมเรียนจบออกไปแน่ๆ

"มึงกล้ามาหยาบกูแบบนี้เลยเหรอไอ้ผัวส้นตีน คืนนี้มึงเจอดีกับกูแน่ไอ้โปร ไอ้ผัวเวร กูไม่ปล่อยมึงไว้แน่"

ผู้เขียน salapaosimu

​

​