[ENG+ไทย] เรื่องเล่าของโนบอดี้ Just A Nobody's Story (เขียนเองจ้ะ)

​

Part​ ​Two

Scene​ ​5​ ​–​ ​Kyrill​ ​:​ ​The​ ​ticking​ ​sound

​

It​’​s​ ​called​ ​a​ ​car.

It​’​s​ ​a​ ​fast​ ​moving​ ​thing​ ​that​ ​can​ ​take​ ​humans​ ​to​ ​anywhere​ ​they​ ​want.​ ​It​ ​also​ ​comes​ ​in​ ​many​ ​colors.​ ​Once​ ​he​ ​was​ ​surprised​ ​coming​ ​across​ ​four​ ​colors​ ​in​ ​just​ ​one​ ​car.​ ​He​ ​couldn​’​t​ ​think​ ​of​ ​why​ ​would​ ​anyone​ ​want​ ​to​ ​create​ ​that​ ​confusion​ ​by​ ​combining​ ​it​ ​all​ ​together.

All​ ​the​ ​color​ ​they​ ​need​ ​is​ ​red.

There​ ​is​ ​a​ ​car​ ​engine​ ​starting​ ​sound​ ​coming​ ​from​ ​the​ ​right.​ ​Kyrill​ ​turns​ ​his​ ​gaze​ ​slightly​ ​to​ ​that​ ​car.​ ​The​ ​driver​ ​is​ ​a​ ​female​ ​human.​ ​In​ ​fact,​ ​she​ ​is​ ​the​ ​one​ ​he​ ​has​ ​been​ ​following​ ​the​ ​entire​ ​night.

Lieutenant​ ​Cole.

Leader​ ​of​ ​the​ ​investigation​ ​on​ ​the​ ​No​ ​Body​ ​case.

She​ ​is​ ​all​ ​alone​ ​here​ ​in​ ​the​ ​parking​ ​lot​ ​at​ ​her​ ​workplace,​ ​the​ ​police​ ​department.​ ​Tonight,​ ​too,​ ​is​ ​not​ ​different​ ​from​ ​the​ ​other​ ​nights.

The​ ​darkest​ ​hour​ ​is​ ​just​ ​before​ ​the​ ​dawn.

The​ ​car​ ​starts​ ​out​ ​slowly​ ​but​ ​then​ ​stops​ ​at​ ​once.​ ​She​ ​screams​ ​in​ ​horror​ ​as​ ​Kyrill​ ​appears​ ​in​ ​front​ ​of​ ​her​ ​car​ ​out​ ​of​ ​nowhere.

“​No​ ​need​ ​to​ ​be​ ​frightened.​ ​I​ ​just​ ​want​ ​to​ ​talk.​”​ ​Finally​ ​Kyrill​ ​answers​ ​back​ ​in​ ​flat​ ​tone,​ ​expressionless.​ ​It​’​s​ ​not​ ​like​ ​she​ ​can​ ​see​ ​his​ ​face​ ​in​ ​this​ ​deep​ ​dark​ ​place​ ​anyway,​ ​especially​ ​when​ ​he​ ​is​ ​holding​ ​an​ ​umbrella,​ ​blocking​ ​her​ ​eyesight,​ ​even​ ​though​ ​it​ ​hasn​’​t​ ​been​ ​raining​ ​for​ ​a​ ​long​ ​time.

“​What?​ ​Who​ ​are​ ​you?​”​ ​Cole​ ​asks​ ​and​ ​grabs​ ​the​ ​gun​ ​on​ ​her​ ​waist.

She​ ​doesn​’​t​ ​seem​ ​to​ ​understand.

That​’​s​ ​why​ ​he​ ​steps​ ​closer​ ​to​ ​the​ ​car,​ ​slowly,​ ​and​ ​moves​ ​the​ ​umbrella​ ​up​ ​a​ ​little​ ​so​ ​he​ ​can​ ​see​ ​her​ ​face​ ​more​ ​clearly.

"​Back​ ​off​!​"​ ​She​ ​points​ ​the​ ​gun​ ​at​ ​him.​ ​"​Stay​ ​where​ ​you​ ​are​!​ ​Or​ ​I​'​ll​ ​shoot​!​"

His​ ​eyes​ ​lock​ ​on​ ​hers,​ ​what​ ​a​ ​confused​ ​pair​ ​of​ ​eyes​ ​she​ ​has.​ ​Maybe​ ​it​ ​is​ ​because​ ​of​ ​his​ ​top​ ​hat,​ ​even​ ​though​ ​he​ ​has​ ​been​ ​trying​ ​to​ ​dress​ ​like​ ​them,​ ​but​ ​it​ ​is​ ​not​ ​easy​ ​to​ ​change​ ​what​ ​he​ ​has​ ​been​ ​wearing​ ​for​ ​all​ ​his​ ​life.​ ​He​ ​can​ ​tell​ ​that​ ​she​ ​is​ ​skeptical​ ​about​ ​him.​ ​A​ ​skeptic​ ​would​ ​be​ ​her​ ​definition.

“​You​’​re​ ​not​ ​going​ ​to​ ​be​ ​afraid​ ​of​ ​me.​”​ ​An​ ​order​ ​has​ ​been​ ​given,​ ​and​ ​all​ ​of​ ​sudden,​ ​the​ ​Lieutenant​’​s​ ​eyes​ ​expression​ ​has​ ​become​ ​dull​ ​and​ ​blank​ ​as​ ​if​ ​her​ ​soul​ ​has​ ​been​ ​driven​ ​away.

“​I​’​m​ ​not​ ​going​ ​to​ ​be​ ​afraid​ ​of​ ​you.​”​ ​She​ ​repeats​ ​with​ ​an​ ​expressionless​ ​tone​ ​and​ ​lowers​ ​the​ ​gun​ ​down​ ​slowly.

Good​ ​girl.

“​Tell​ ​me​ ​about​ ​the​ ​investigation​ ​of​ ​the​ ​No​ ​Body​ ​case.​”

“​We​ ​have​ ​statements​ ​from​ ​four​ ​witnesses,​ ​but​ ​they​ ​are​ ​completely​ ​different​ ​to​ ​one​ ​another,​ ​and​ ​we​ ​still​ ​haven​’​t​ ​found​ ​anything​ ​to​ ​prove​ ​which​ ​one​ ​is​ ​the​ ​truth.​”

Kyrill​ ​continues​ ​to​ ​be​ ​silent,​ ​not​ ​comment​ ​anything​ ​on​ ​what​ ​she​ ​has​ ​said.​ ​He​ ​has​ ​expected​ ​to​ ​hear​ ​that,​ ​it​ ​is​ ​just​ ​what​ ​he​ ​needed.

They​ ​have​ ​no​ ​clue​ ​about​ ​what​ ​happened.

Perfect.

“​Who​’​s​ ​the​ ​suspect?​”

“​Right​ ​now​ ​is​ ​Linda.​ ​She​’​s​ ​the​ ​prostitute.​”

Another​ ​perfection.

“​And​ ​you​’​re​ ​going​ ​to​ ​close​ ​the​ ​case​ ​soon?​”​ ​Kyrill​ ​assumes​ ​that​ ​she​ ​is​ ​going​ ​to​ ​say​ ​yes,​ ​and​ ​that​ ​is​ ​all​ ​he​ ​needs,​ ​case​ ​closed​ ​with​ ​no​ ​more​ ​human​ ​involvement.

Unfortunately,​ ​he​’​s​ ​wrong.

“​No.​”

Kyrill​’​s​ ​face​ ​shows​ ​a​ ​little​ ​confusion.​ ​He​ ​doesn​’​t​ ​understand​ ​her​ ​answer.​ ​He​ ​gave​ ​them​ ​the​ ​killer,​ ​so​ ​why​ ​the​ ​case​ ​is​ ​still​ ​ongoing?​ ​Didn​’​t​ ​that​ ​business​ ​man​ ​say​ ​what​ ​he​ ​was​ ​compelled​ ​to​ ​say?

“​Why?​”

“​Because​ ​detective​ ​Roland​ ​doesn​’​t​ ​believe​ ​our​ ​witnesses​’​ ​stories.​”

Roland.​ ​Even​ ​the​ ​name​ ​sounds​ ​irritating​ ​already.

They​’​ve​ ​already​ ​had​ ​one​ ​dead​ ​human;​ ​giving​ ​them​ ​another​ ​one​ ​will​ ​make​ ​no​ ​difference.

But​ ​the​ ​case​ ​will​ ​get​ ​more​ ​complicated​ ​and​ ​it​ ​will​ ​draw​ ​people​’​s​ ​attentions.​ ​Letting​ ​it​ ​go​ ​seems​ ​to​ ​be​ ​the​ ​right​ ​thing​ ​to​ ​do.​ ​After​ ​all,​ ​there​ ​is​ ​no​ ​body​ ​to​ ​be​ ​investigated​ ​on,​ ​which​ ​makes​ ​it​ ​impossible​ ​to​ ​lead​ ​the​ ​investigation​ ​to​ ​anywhere.

Finally,​ ​they​ ​will​ ​have​ ​to​ ​give​ ​up​ ​on​ ​the​ ​case,​ ​and​ ​he​ ​will​ ​make​ ​sure​ ​of​ ​it,​ ​one​ ​way​ ​or​ ​another.

Kyrill​’​s​ ​been​ ​lost​ ​in​ ​his​ ​thoughts​ ​for​ ​a​ ​minute,​ ​while​ ​the​ ​darkness​ ​and​ ​silence​ ​are​ ​creeping​ ​all​ ​around​ ​both​ ​of​ ​them.

It​'​s​ ​right​ ​then​ ​that​ ​he​ ​can​ ​sense​ ​the​ ​heat​ ​of​ ​blood​ ​flowing​ ​in​ ​her​ ​veins.​ ​It​ ​is​ ​so​ ​close.​ ​Very​…​close.

Unconsciously,​ ​His​ ​hands​ ​start​ ​reaching​ ​out​ ​to​ ​her​ ​arms​ ​slowly​ ​and​ ​gently​ ​caress​ ​her​ ​skin.​ ​Silence​ ​has​ ​made​ ​the​ ​sound​ ​of​ ​her​ ​heart​ ​pumping​ ​blood​ ​through​ ​her​ ​body​ ​even​ ​more​ ​desirable,​ ​while​ ​the​ ​ticking​ ​sound​ ​in​ ​his​ ​head​ ​is​ ​gradually​ ​getting​ ​louder​ ​and​ ​louder.

Tick.​Tick.​Tick.​Tick.

“​…​Forget​ ​about​ ​me​ ​and​ ​our​ ​conversations.​”

Instantly,​ ​Kyrill​ ​steps​ ​back​ ​in​ ​the​ ​shadow,​ ​merging​ ​into​ ​the​ ​darkness.​ ​Resisting​ ​the​ ​urge,​ ​he​ ​tries​ ​to​ ​push​ ​his​ ​mind​ ​off​ ​of​ ​the​ ​thought​ ​of​ ​her​ ​blood.

He​ ​can​’​t​ ​splash​ ​redness​ ​at​ ​this​ ​place.​ ​He​ ​won​’​t​ ​do​ ​it.​ ​All​ ​nobles​ ​do​ ​not​ ​lay​ ​their​ ​eyes​ ​down​ ​on​ ​the​ ​lower​ ​classes,​ ​and​ ​most​ ​importantly,​ ​it​’​s​ ​not​ ​worth​ ​the​ ​risk.

At​ ​least,​ ​not​ ​yet.

​

Part​ ​Two

Scene​ ​5​ ​–​ ​คิ​ริ​ ​:​ ​เสี​เข็าฬิา​

​

ุษ์​เรี​ั​่า​รถ

าพาหะ​ที่สาา​รถ​เคลื่ที่​ไ้​รเร็​และ​พา​ุษ​์​ไป​ั​จุหาปลาทา​แห่​ไห​็ไ้​ตา​ต้าร​ ​รถ​แต่ละ​คั​ั​า​พร้ั​สีสั​าา​ ​เขา​เค​รู้สึ​ประหลาใจ​ไ่้​ตที่​ไ้​เห็​รถ​คั​หึ่​ี​ถึ​สี่สี​เล​ทีเี​ ​่าพิศ​พสคร​่า​ทำไ​ถึ​ี​ค​คิ​ที่จะ​ผส​คา​่า​ปหั​เาไ้​้ั​แ​ั้

สี​ที่​เป็​แ​หลัสำคัญ​า​ที่สุ​ี​เพี​สีแ​ต่า​ตา

คิ​ริ​ค่ๆ​ ​เื​สาตา​ไป​ตา​เสี​สตาร์ท​เครื่ต์​ที่​ั​าจา​ทา​้า​ขา​ ​คขัรถ​คั​ั้​เป็​ุษ์​ผู้หญิ​ค​หึ่​ ​ที่จริ​แล้​เธ​เป็​คที​่​เขา​ค​สะร​ตาา​ตลทั้​คื

ผู้​โคล

ผู้ำ​​สืส​ใ​คี​โ​ี้

เธ​ู่​เีา​ู่​ใ​ลาจรถ​ข​ร​สืส​​ตำรจ​ัเป็​สถาที่ทำา​ข​ตัเ​ ​โที่​คืี้​็​ไ่ไ้​แตต่า​ไป​จา​คื​ื่ๆ​ ​เช่ั

ช่เลา​ที่​ืิ​ที่สุ​คื​า​ใล้รุ่​สา

รถ​ค่ๆ​ ​เคลื่ตั​​เล็้​ ​แต่​แล้​โคล​็​ต้​เหี​เร​ะทัหั​พร้ั​ร้​ลั่​้​คาตใจ​เื่​จู่ๆ​ ​คิ​ริ​็​โผล่​ไป​ขาห้า​รถ​เธ​เาไ้

“​ะไร​...​”​ ​เธ​เปิ​ประตู​ลา​จา​รถ​้​สีห้า​หุหิ​ ​“​คุณ​ขั​ห่​ไ้​ั้​ ​คุณ​ขาทา​ิฉั​ู่​ะคะ​”

แต่​คำต​ที่​เธ​ไ้รั​ลั​ี​เพี​คา​เี​เท่าั้

ทัใั้​เ​ให้า​ขุ่เคื​ข​เธ​็​เริ่​เปลี่เป็​คาิตัล​พร้ั​ที่​คารู้สึ​หั่เร​ไ้​แผ่​ระจา​ไป​ทั่​ร่า

“​ไ่ต้​ลั​ ​ข้า​แค่​ีเรื่​จะ​คุ​้​”​ ​เสี​ไร้ารณ์​ข​คิ​ริ​เ่​ตลั​ไป​ใที่สุ​ ​ัไ​เธ​็​ไ่เห็​สีห้า​หรื​ให้า​ข​เขา​ใ​สถาที่​ืิ​แห่​ี้​ู่​แล้​ ​โเฉพาะ่าิ่​ตี้​เขา​ถื​ร่​ปิห้า​ั​สาตา​ข​เธ​ู่​ ​แ้่า​ฝ​จะ​ไ่ไ้​ต​าา​แล้็​ตา

“​คุ​ะไร​ ​คุณ​เป็​ใคร​่ะ​”​ ​โคล​ิคำถา​ส​ลั​พร้ั​เตรี​ชั​ปื​ตร​เ​ข​เธ​า

ูเหื่า​เธ​จะ​ั​ไ่เข้าใจ​ะ

เพราะ​่าั้​คิ​ริ​จึ​้า​ขาเข้า​ไป​ใล้​รถ​ขึ้​ี​่า​ช้าๆ​ ​พลา​ขั​ร่​ขึ้​เล็้​เพื่​ที่​เขา​จะ​ไ้​เห็​ให้า​ข​เธ​ไ้​ชัเจ​ขึ้

“​ถ​ไป​ะ​!​”​ ​เธ​ชั​ปื​ชี้​าที​่​เขา​ ​“​ู่​ตรั้​แหละ​!​ ​ไ่ั้​ฉั​ิ​!​”

คิ​ริ​ประสา​สาตา​ั​เธ​ ​ช่า​เป็​แตา​ที่​เต็ไป้​คารู้สึ​สัส​ะไร​่าี้​ ​าที​คจะ​เป็​เพราะ​ห​ทร​สู​ที่​เขา​ส​ู่​ล่ะ​ั้​ ​ทั้ที่​เขา​พาา​แต่ตั​เลีแ​พ​ุษ์​แล้​ะ​ ​แต่​็​ไ่ใช่​เรื่​่า​เล​ที่จะ​สลั​คาเคชิ​แล้​ปรัเปลี่​ิธีาร​แต่ตั​ให้​แตต่า​ไป​จา​เิ​ ​เขา​​ไ้​เล​่า​เธ​ไ่ไ้ใจ​เขา​ ​คจะ​เรี​ไ้​่า​เป็​ค​ขี้สสั​ค​หึ่​เล

“​เจ้า​จะ​ไ่รู้​สึ​ลั​ข้า​”​ ​คิ​ริ​คำสั่​ ​ทัใั้​เ​แตา​ข​ผู้​โคล​็​ห่ห​ล​จ​ู​ล่ล​ราั่า​ิญญาณ​ข​เธ​ไ้​ถู​ู​​ไป​จา​ร่า

“​ฉั​จะ​ไ่​ลั​คุณ​”​ ​เธ​้ำคำ​สั่ข​เขา​้​้ำเสี​ไร้คารู้สึ​แล้​ล​ปื​ใ​ื​ล

เ็ี

“​​ข้ูล​ารสืส​เี่ั​คี​โ​ี้​า​”

“​เรา​ีคำ​ให้าร​ข​พา​สี่​ค​ ​แต่​ราละเี​ทั้ห​ไ่​ตรั​เล​ ​แล้​เรา​็​ั​ไ่​เจ​หลัฐา​ที่จะ​ืั​ไ้​่า​คำให้าร​ข​ใคร​ถูต้​”

คิ​ริ​ัค​ื​ิ่เี​โที่​ไ่​แส​คาเห็​ใๆ​ ​ทั้สิ้​ ​เขา​คาหั​เาไ้​ู่​แล้​่า​เธ​จะ​ตลั​า​แ​ั้​ ​ซึ่​เป็ไปตา​ที่​เขา​ต้าร

เี่

“​ผู้ต้สสั​เป็​ใคร​”

“​ตี้​ผู้ต้สสั​คื​ลิา​ ​โสเภณี​”

ไร้​ที่​ติ​ี​เช่ั

“​แล้​พ​เจ้า​จะ​ปิ​คี​ใ​เร็​ๆ​ ​ี้​ใช่​ั้​”​ ​คิ​ริ​คิ​่า​เธ​จะ​ต​่า​ใช่​ ​เขา​ต้าร​เพีเท่าี้​ ​คี​ปิ​ล​โที่​ไ่ต้​ไป​ุ่เี่​ั​พ​ุษ์​ี

แต่ท่า​ ​เขา​คิผิ

“​ไ่ใช่​”

คิ​ริ​ขคิ้​เล็้​้​คา​สัส​ ​ไ่เข้าใจ​่า​ทำไ​เธ​ถึ​ต​ปฏิเสธ​ ​เขา​ตั​ฆาตร​ให้​ตำรจ​ไป​แล้​ ​แต่​ทำไ​่​ั​จะ​สื​คี​ต่​ี​ ​หรื่า​เจ้าพัา​ริษัท​ั่​ไ่ไ้​ให้าร​ตาที่​เขา​สะจิต​ั

“​เพราะะไร​”

“​เพราะ่า​ัสื​โร​แล์​ไ่เชื่​คำให้าร​ข​พา​ทุค​”

โร​แล์​ ​แค่​ชื่​็​ฟั​ู​่า​หุหิ​เสี​แล้

ไห​ๆ​ ​พ​ั​็​ี​ศพ​ไป​แล้​หึ่​ศพ​ ​เขา​จะ​เพิ่​ให้​ี​สั​ศพ​็​ค​ไ่​ต่าั

แต่​แ​ั้​คี​ี้​็​จะ​ิ่​ซัซ้​าขึ้​แถ​ั​เรี​คาสใจ​จา​ผู้ค​ี้​ ​เขา​ครจะ​ปล่​เรื่​ี้​ไป​ซะ​ ​ัไ​พ​ั​็​ไ่ี​ศพ​ให้​ตา​สืส​ต่​ู่​แล้​ ​เพราะฉะั้​เป็ไปไ่ไ้​เล​ที่​ี​คาคืห้า​ะไร​ี

ท้าที่สุ​แล้​พ​ั​็​ต้​แพ้​ ​และ​เขา​จะ​ทำให้​พ​ั​าื​ให้​ไ้​ไ่ทาใ็ทาหึ่

คิ​ริ​จ​ู่​ใ​ภัค์​คาคิ​ข​ตัเ​ขณะที่​คาื​และ​คา​เี​ไ้​คืคลา​ู่​ร​ๆ​ ​ตั​พเขา​ทั้คู่

ตั้​เ​ที่​เขา​สัผัส​คารู้สึ​ไ้​ถึ​ไ​ร้​ข​เลื​ที่​ไหลเี​ู่​ภาใ​ร่า​ข​เธ​ ​เลื​ั่​ช่า​ู่​ใล้​เหลืเิ​ ​ใล้​...​า

ื​ข​คิ​ริ​ค่ๆ​ ​เื้​ไป​จั​แข​ข​เธ​ไ้​โไ่รู้ตั​ ​จาั้​็​ลู​สัผัส​ผิ​ข​เธ​่า​่โ​ ​ท่าลา​คา​เีั​ช่​ให้​เสี​หัใจ​เต้​สูฉี​เลื​ภาใ​ร่า​ข​เธ​่า​โหหา​ิ่ั​ ​ขณะที่​เสี​เข็าฬิา​ใ​หั​เขา​ค่ๆ​ ​เพิ่​ระั​คาั​ขึ้​เรื่ๆ

ติ๊​ติ๊​ติ๊​ติ๊

ทัใั้​เ​เขา​็ไ้​สติ​คื​า

“​...​ลื​ข้า​และ​เรื่​ที่​พเรา​คุ​ั​ไป​ซะ​”

คิ​ริ​เขิ​ถห่า​ลั​เข้าา​ใ​เาื​โพลั​ ​ร่า​ข​เขา​ลื​ิ​ไป​ั​คาื​ที่ู่​โร​ ​ระห่า​ั้​เขา​ต้​พาา​ไ่​ไป​คิถึ​เลื​ข​เธ​เพื่​ระั​คาระหา

เขา​สา​สีแ​ใ​ที่​แห่​ี้​ไ่ไ้​ ​เขา​จะ​ไ่​ทำ​เ็ขา​ ​เหล่า​ชชั้สู​ไ่​ลตั​าชา​ตา​​พ​ชชั้ต่ำ​หร​ ​และ​ที่​สำคัญ​ที่สุ​ ​ั​ไ่​คุ้​เล​ที่จะ​เสี่

​่า้​็​เฉพาะ​ใ​ตี้​