[ENG+ไทย] เรื่องเล่าของโนบอดี้ Just A Nobody's Story (เขียนเองจ้ะ)

​

Part​ ​Two

Scene​ ​4​ ​–​ ​Aaron​ ​:​ ​An​ ​unexpected​ ​visitor

​

Aaron​ ​takes​ ​his​ ​dinner​ ​out​ ​of​ ​the​ ​microwave​ ​after​ ​the​ ​long​ ​beep​ ​sound.​ ​He​ ​knows,​ ​he​ ​knows.​ ​It​’​s​ ​not​ ​healthy​ ​to​ ​have​ ​dinner​ ​at​ ​3​ ​am​ ​in​ ​the​ ​morning.​ ​But​ ​he​ ​can​’​t​ ​help​ ​it.​ ​His​ ​shift​ ​at​ ​the​ ​Maisies​ ​starts​ ​from​ ​5​ ​pm​ ​to​ ​2​ ​am,​ ​and​ ​he​’​s​ ​not​ ​going​ ​to​ ​quit​ ​for​ ​sure.​ ​Well,​ ​pay​ ​check​ ​is​ ​the​ ​reason,​ ​of​ ​course.​ ​Although​ ​it​’​s​ ​just​ ​a​ ​busboy​ ​position,​ ​the​ ​pay​ ​is​ ​incredibly​ ​good.

Suddenly​ ​there​’​s​ ​a​ ​knock​ ​on​ ​the​ ​door,​ ​causing​ ​Aaron​ ​to​ ​startle​ ​a​ ​little​ ​bit.​ ​It​’​s​ ​3​ ​am.​ ​Who​ ​the​ ​hell​ ​is​ ​that?

He​ ​walks​ ​out​ ​from​ ​the​ ​dining​ ​room,​ ​but​ ​then​ ​stops​ ​at​ ​midway,​ ​getting​ ​all​ ​paranoid.

Oh​ ​shit.​ ​What​ ​if​ ​it​ ​was​ ​the​ ​cop?​ ​Back​ ​then​ ​at​ ​the​ ​time​ ​he​ ​was​ ​at​ ​the​ ​police​ ​station,​ ​he​ ​had​ ​to​ ​give​ ​his​ ​address​ ​to​ ​those​ ​detectives.

It​’​s​ ​definitely​ ​not​ ​going​ ​to​ ​be​ ​a​ ​pleasant​ ​visit​ ​if​ ​it​ ​was​ ​the​ ​cop.​ ​They​ ​are​ ​rude​ ​and​ ​arrogant.​ ​He​ ​never​ ​likes​ ​any​ ​of​ ​them.​ ​Who​ ​knows,​ ​they​ ​could​ ​barge​ ​into​ ​his​ ​house​ ​at​ ​any​ ​time​ ​like​ ​those​ ​cops​ ​in​ ​the​ ​movies.​ ​A​ ​warrant​ ​doesn​’​t​ ​help​ ​when​ ​it​ ​comes​ ​to​ ​the​ ​real​ ​world.

That​’​s​ ​why​ ​Aaron​ ​pretends​ ​to​ ​be​ ​absent,​ ​hiding​ ​in​ ​the​ ​dining​ ​room.

Then​ ​a​ ​voice​ ​calls​ ​out​ ​for​ ​him,​ ​rising​ ​in​ ​panic​ ​tone.

“​Aaron​!​”

He​ ​remembers​ ​that​ ​voice​ ​vividly.

“​Leila?​”​ ​No,​ ​kidding.​ ​What​ ​is​ ​going​ ​on?​ ​Why​ ​does​ ​she​ ​come​ ​all​ ​the​ ​way​ ​here​ ​at​ ​this​ ​hour?

No-no.​ ​Asking​ ​why​ ​has​ ​she​ ​come​ ​hereat​ ​allwould​ ​make​ ​more​ ​sense​ ​regarding​ ​his​ ​complicated​ ​relationship​ ​with​ ​her.

“​What​ ​are​ ​you​ ​doing​ ​here?​”​ ​Aaron​ ​opens​ ​the​ ​front​ ​door​ ​and​ ​sees​ ​Leila​ ​standing​ ​there;​ ​her​ ​face​ ​looks​ ​worried​ ​about​ ​something.

“​I​’​m​ ​so​ ​sorry​ ​but​ ​I​ ​need​ ​your​ ​help.​”​ ​She​ ​answers,​ ​barging​ ​in​ ​to​ ​his​ ​house​ ​with​ ​a​ ​stressed​ ​look​ ​on​ ​her​ ​face.​ ​Great.​ ​She​ ​would​ ​make​ ​a​ ​wonderful​ ​cop.​ ​“​There​’​s​ ​an​ ​injured​ ​boy​ ​in​ ​my​ ​apartment.​ ​I​ ​don​’​t​ ​know​ ​what​ ​to​ ​do.​”

“​An​ ​injured​ ​boy?​”​ ​What?​ ​What​ ​does​ ​she​ ​expect​ ​him​ ​to​ ​do?​ ​Wave​ ​a​ ​magical​ ​wand​ ​to​ ​make​ ​all​ ​the​ ​injuries​ ​go​ ​away?​ ​“​Why​ ​don​’​t​ ​you​ ​take​ ​him​ ​to​ ​the​ ​doctors?​”

“​I​’​ve​ ​tried,​ ​but​ ​he​ ​threw​ ​away​ ​my​ ​phone.​ ​And​ ​Moody​ ​–​ ​my​ ​neighbor​ ​–​ ​doesn​’​t​ ​help​ ​me.​ ​She​ ​said​ ​I​’​m​ ​making​ ​this​ ​up​ ​and​ ​shut​ ​her​ ​door​ ​at​ ​my​ ​face.​ ​Then​ ​I​ ​thought​ ​of​ ​going​ ​to​ ​the​ ​police,​ ​but​ ​he​’​s​ ​just​ ​a​ ​boy,​ ​I​ ​don​’​t​ ​want​ ​to​ ​get​ ​him​ ​into​ ​trouble.​”

He​ ​sounds​ ​already​ ​in​ ​trouble​…​ ​Getting​ ​injured​ ​because​ ​of​ ​god​ ​knows​ ​what.​ ​She​ ​shouldn​’​t​ ​have​ ​taken​ ​him​ ​in.​ ​It​’​s​ ​not​ ​safe,​ ​especially​ ​when​ ​a​ ​murderer​ ​is​ ​on​ ​the​ ​loose​ ​like​ ​this.

"​Leila,​ ​you​ ​can​'​t​ ​just​ ​let​ ​strangers​ ​into​ ​your​ ​home.​ ​It​'​s​ ​dangerous​"

"​I​ ​know-​"

"​It​'​s​ ​not​ ​the​ ​same​ ​as​ ​me​ ​when​ ​you​ ​took​ ​me​ ​in-​"

"​It​ ​is.​"​ ​Leila​ ​argues​ ​confidently,​ ​making​ ​him​ ​has​ ​nothing​ ​to​ ​say​ ​anymore.​ ​"​It​ ​is​ ​to​ ​me.​"

She​'​s​ ​naive.​So​ ​naive.

But​ ​this​ ​is​ ​what​ ​he​ ​likes​ ​about​ ​Leila.​ ​She​’​s​ ​caring,​ ​completely​ ​the​ ​opposite​ ​of​ ​his​ ​parents.​ ​Her​ ​kindness​ ​makes​ ​him​ ​feel​ ​secured​ ​and​ ​safe.

Painfully,​ ​to​ ​her​ ​he​’​s​ ​just​ ​a​ ​brother.

“​Okay.​ ​Alright.​ ​What​ ​do​ ​you​ ​want​ ​me​ ​to​ ​do?​”​ ​He​ ​gives​ ​in.​ ​He​’​s​ ​never​ ​been​ ​able​ ​to​ ​decline​ ​any​ ​of​ ​Leila​’​s​ ​requests​ ​anyway.

“​I-I​ ​remember​ ​you​ ​wanted​ ​to​ ​go​ ​to​ ​medical​ ​school​ ​and​ ​I​ ​know​ ​that​ ​you​ ​took​ ​an​ ​internship​ ​at​ ​the​ ​hospital.​ ​So​ ​I​ ​thought​ ​you​ ​might​ ​be​ ​able​ ​to​ ​help​ ​me​ ​treating​ ​the​ ​boy​’​s​ ​injuries​”

Aaron​ ​turns​ ​silent​ ​and​ ​speechless.​ ​How​ ​did​ ​she​ ​know​ ​that?​ ​He​’​s​ ​never​ ​told​ ​anyone,​ ​except​ ​the​ ​principal.

“​I-I​ ​er,​ ​after​ ​what​ ​happened,​ ​I​’​ve​ ​been​ ​asking​ ​Mr.Randall​ ​about​ ​you.​”​ ​Leila​ ​elaborates.​ ​She​ ​must​ ​have​ ​sensed​ ​some​ ​awkwardness​ ​from​ ​him.

“​Sure.​ ​No​ ​problem.​”​ ​Aaron​ ​finally​ ​answers.

“​Thanks.​ ​I​ ​really​ ​appreciate​ ​it.​ ​A​ ​lot​ ​has​ ​happened​ ​in​ ​the​ ​last​ ​2​ ​years.​ ​Well,​ ​I​’​m​ ​glad​ ​to​ ​see​ ​you​ ​again.​”​ ​She​ ​gives​ ​him​ ​a​ ​little​ ​smile,​ ​which​ ​is​ ​so​ ​warm​ ​just​ ​like​ ​the​ ​one​ ​in​ ​his​ ​memory.

​“​Me​ ​too.​”​

​

 

Part​ ​Two

**Scene​ ​4​ ​–​**​แร​:​ ​​ผู้​เี่เี​ที่​ไ่​คาคิ​

​

พไ้​ิ​เสีร้​ปี๊​ั​ขึ้​แร​็​หิ​จา​าหารเ็​า​จา​เครื่​ไโครเฟ​ ​เขา​รู้ี​่า​่า​ิ​าหารเ็​ต​ตีสา​แี้​ั​เสี​สุขภาพ​ ​แต่​ช่ไ่ไ้​ี่​า​ ​ะ​ข​เขา​ที่​ร้า​เ​ซี่​เริ่​ตั้แต่​ห้า​โ​เ็​จถึ​ตีส​ ​แล้​เขา​็​ไ่​คิ​ที่จะ​ลา​จา​า​ี้​แ่ๆ​ ​เพราะ​เิค่าจ้า​ร้า​ี้​ให้​เะ​า​ทั้ที่​เป็​แค่​ตำแห่​เ็เสิร์ฟ​แท้ๆ

ทัใั้​เ​แร​็​ต้​สะุ้​เื่​ไ้ิ​เสี​ค​เคาะ​ประตู​ั​าจา​ห้า้า​ ​ี่​ัตี​สา​แล้​ะ​ ​ใคร​า​เลา​ป่าี้​เี่

เขา​เิ​เลี้​จา​ห้ิข้า​ ​แต่​แล้็​ต้​หุ​ลาทา​้​คาหาระแ

เฮ้​ ​ถ้า​เป็​ตำรจ​ขึ้​า​ล่ะ​ ​่ห้าี้​ที่​สถาีตำรจ​ ​เขา​จำเป็ต้​ให้​ที่ู่​ตัเ​ั​ัสื​พ​ั้​ซะ​้​สิ

ถ้า​เป็​ตำรจ​ขึ้​า​จริๆ​ ​ล่ะ​็​ค​ไ่ไ้​าี​แ่​ ​ตำรจ​ห้า​ไห​ๆ​ ​็​ี​แต่​พ​หาคา​ ​แถ​ั​โหั​ ​ึ​่า​ตัเ​ใหญ่​ั​ทั้ั้​ ​เขา​ไ่เค​ึ​ช​พ​ตำรจ​เล​สัิ​ ​ีไ่ี​ั​าจจะ​ถืิสาสะ​ุรุ​เข้าา​ใ​้า​เขา​เล​็ไ้​ ​แ​ใ​หั​็​ี​ให้​เห็​ตั้​เะแะ​ ​ใคร​จะ​ไปรู​้​ ​ใ​โล​คาเป็จริ​ั้​หาค้​ไ่ไ้​ีคาหา​ะไร​ั​หร

้เหตุี้​แร​จึ​ทำที​เป็​่า​ไ่ู่​้า​แล้​แซ่​ตั​ู่​ใ​ห้ิข้า

จระทั่​ีเสี​หึ่​ั​ขึ้​้​คา​ตื่ตระห

“​แร​!​”

เขา​จำ​เสี​ั้​ไ้​ขึ้ใจ

“​เล์​ล่า​?​”​ ​ล้เล่​่า​ ​เิ​ะไร​ขึ้​ั​เี่​ ​ทำไ​เล์​ล่า​ถึ​ถ่า​หา​เขา​ถึที่​ี่​ต​ตีสา​แี้

ไ่​สิ​ ​จริๆ​ ​ต้​ถา​่า​ทำไ​เล์​ล่า​ถึ​ไ้คิ​ที่จะ​าหา​เขา​ตั้แต่แร​ต่าหา​ถึ​จะ​ถู​ ​ใเื่​คาสัพัธ์​ข​พเขา​ค่ข้าจะ​ซัซ้​ู่​พสคร

“​เธ​าทำ​ะไร​ที่ี่​เี่​”​ ​แร​เปิ​ประตูห้า้า​​ ​เห็​่า​เล์​ล่า​ื​ร​ู่​ตรห้า​ ​สีห้า​ลุ้​เหื​ำลั​ัล​เรื่​ะไร​สั​่า​ู่

“​ฉั​ขโทษ​ะ​แต่​ฉั​ีเรื่​า​ขให้​า​ช่​”​ ​เธ​เ่​ต​่าเคร่เครี​พร้ั​ถืิสาสะ​้าเิ​ฉัๆ​ ​เข้าา​ใ​้า​ข​เขา​เล​ทัที​ ​ถ้า​สัั​เล์​ล่า​ไ้​เป็​ตำรจ​ขึ้​า​เขา​็​คจะ​ไ่​แปลใจ​เล​ ​“​ี​เ็ผู้ชา​ไ้รัาเจ็​ู่​ที่​พาร์ต​เ้ท์​ฉั​ ​ฉั​ไ่รู้​่า​จะ​ทำ​ัไ​ี​”

“​เ็​ไ้รัาเจ็​?​”​ ​หาคา่า​ไ​ั​ ​เล์​ล่า​คาหั​า​ให้​เขา​ช่​ะไร​ล่ะ​เี่​ ​จะ​ให้​เขา​โ​ไ้​าสิทธิ์​ช่​ให้​าแผล​พ​ั้​หาั​ไปรึ​ไ​ ​“​ทำไ​เธ​ไ่​พา​เขา​ไปหา​ห​ล่ะ​”

“​ฉั​พาา​แล้​ ​แต่​เขา​เขี้​ืถื​ฉัทิ​้​ ​แล้​ู​้​ี้​ ​เพื่้า​ฉั​็​ไ่​ช่​ ​เธ​หา่า​ฉั​ุเรื่​ี้​ขึ้​า​เ​แล้็​ปิประตู​ใส่​ห้า​ฉั​เล​ ​ฉั​็​เล​คิ​ที่จะ​ไปหา​ตำรจ​ ​แต่​เขา​ั​เป็​แค่​เ็​ู่​เล​ ​ฉั​ไ่​า​ทำให้​เขา​เืร้​”

แต่​จา​ที่​เล่า​า​เ็​ค​ั้​ฟั​ูเหื​จะ​เืร้​ู่​แล้​ะ​...​ไ้รัาเจ็​จา​ะไร​็​ไ่รู้​เี่​ ​เล์​ล่า​ไ่​คร​ไป​ุ่​ั​เ็​ค​ั้​เล​ ​ั​ัตรา​ ​โเฉพาะ่าิ่​ใ​เลา​ที่​ี​ฆาตร​ลล​ู่​แี้

“​เล์​ล่า​ ​เธ​ไ่​คร​เปิรั​คแปลห้า​เข้า​้า​ะ​ ​ั​ัตรา​”

“​ฉั​รู้​...​”

“​ั​ไ่​เหืั​ตที่​เธ​เา​เรา​เข้า​้า​...​”

“​ั​เหืั​”​ ​เล์​ล่า​ส​ลัา​่า​แ่แ่​ทำให้​เขา​พู​ต้​ลื​คำพู​ทั้ห​ลค​ ​“​สำหรั​ฉั​แล้​ั​เหืั​”

เธ​ช่า​ไร้เีสา​ ​่ต่โล​เหลืเิ

แต่​้​คา​ที่​เธ​เป็​ค​่โ​ ​ตรข้า​ั​พ่แ่​เขา​ราั​ฟ้า​ั​เห​แี้​แหละ​เขา​ถึ​ไ้​ช​เธ​ ​คา่โ​ข​เธ​ทำให้​เขา​รู้สึ​ั่ค​และ​ปลภั

แต่​เขา​็​ต้​เจ็ป​เพราะ​เธ​​เขา​เป็​แค่​้​​ชา​ค​หึ่​เท่าั้

“​โเค​ ​ตล​ ​เธ​า​ให้​เรา​ช่​ะไร​ล่ะ​”​ ​แร​แพ้​ ​เขา​ไ่เค​ปฏิเสธ​คำข​ร้ข​เล์​ล่า​ไ้​เล​จริๆ

“​ฉะ​...​ฉั​จำไ้​่าา​า​เรีต่​แพท์​ ​แล้็​รู้​า​่าา​เค​ไป​ฝึา​ที่​โรพาาล​า​่​ ​ฉั​็​เล​คิ​่า​าที​า​าจจะ​ช่​ฉัทำ​แผล​ให้​เ็​ค​ั้​ไ้​่ะ​”

แร​ิ่เี​ไป​โพลั​้​คา​พูไ่​ ​เธ​รู้เรื่​ี้​ไ้​ัไ​ั​ ​เขา​ไ่เค​​ใคร​เล​จา​ผู้ำาร​โรเรี

“​คะ​...​คื​หลัจาที่​เิเรื่​ั้​ ​ฉั​็​ค​ไป​ถา​เรื่​เธ​ั​าจาร์​แรั​ล​่ะ​"​ ​เล์​ล่า​ขาคา​ต่​ ​เธ​คจะ​สัผัส​ท่าที​แปล​ๆ​ ​ข​เขา​ไ้

“​ไ้​สิ​ ​ไ่ีปัญหา​”​ ​แร​ตลั​ไป​ใที่สุ

“​ขคุณ​า​เล​ะ​ ​ส​ปี​ที่ผ่าา​ีเรื่​หลา่า​เิขึ้​าา​เล​ ​แต่​ฉั​ีใจ​ที่​ไ้​เจ​า​ี​ะ​”​ ​เธ​ิ้​า​ๆ​ ​ช่า​เป็​ริ้​ที่​่โ​เหลืเิ​ ​เหืั​ริ้​ข​เธ​ที่ู่​ใ​คาทรจำ​ข​เขา

​“​เรา​็​้​เหืั​”​

​