[ENG+ไทย] เรื่องเล่าของโนบอดี้ Just A Nobody's Story (เขียนเองจ้ะ)

​

Part​ ​Two

Scene​ ​3​ ​–​ ​Roland​ ​:​ ​Behind​ ​prejudice

​

Jake​ ​Roland​ ​is​ ​considered​ ​to​ ​be​ ​crazy,​ ​impulsive​ ​and​ ​arrogant​ ​among​ ​police​ ​department,​ ​even​ ​though​ ​his​ ​works​ ​are​ ​incredible​ ​and​ ​he​ ​has​ ​already​ ​achieved​ ​so​ ​much​ ​at​ ​such​ ​a​ ​young​ ​age.​ ​Unfortunately,​ ​his​ ​too-much​ ​self-confidence​ ​is​ ​not​ ​something​ ​likable​ ​to​ ​his​ ​co-workers.​ ​As​ ​a​ ​matter​ ​of​ ​fact,​ ​they​ ​all​ ​hate​ ​him.

However,​ ​detective​ ​Roland​ ​doesn​’​t​ ​seem​ ​to​ ​care​ ​what​ ​people​ ​think,​ ​and​ ​that​ ​makes​ ​Roland​ ​even​ ​more​ ​irritating​ ​to​ ​those​ ​around​ ​him.​ ​Besides,​ ​all​ ​of​ ​the​ ​medals​ ​he​’​s​ ​got​ ​are​ ​as​ ​offensive​ ​as​ ​his​ ​attractive​ ​face,​ ​especially​ ​those​ ​dark​ ​green​ ​eyes​ ​which​ ​attract​ ​the​ ​girls​ ​to​ ​come​ ​swooning​ ​in​ ​his​ ​arms,​ ​including​ ​his​ ​boss​ ​–​ ​she​ ​is​ ​the​ ​reason​ ​why​ ​he​ ​gets​ ​so​ ​much​ ​appreciation,​ ​as​ ​some​ ​might​ ​say.

“​I​ ​didn​’​t​ ​screw​ ​her​ ​to​ ​get​ ​the​ ​job,​ ​alright​!​?​”​ ​Jake​ ​bursts​ ​out.​ ​That​’​s​ ​it.​ ​He​’​s​ ​done​ ​with​ ​all​ ​the​ ​bullshits.​ ​All​ ​the​ ​people​ ​in​ ​the​ ​room​ ​turn​ ​their​ ​eyes​ ​to​ ​him​ ​and​ ​those​ ​barking​ ​voices​ ​are​ ​finally​ ​gone.

“​Whoa.​ ​Calm​ ​down,​ ​man.​”​ ​Derek​ ​looks​ ​at​ ​the​ ​man​ ​before​ ​him​ ​with​ ​a​ ​surprise.​ ​“​I​ ​thought​ ​you​ ​didn​’​t​ ​care​ ​about​ ​those​ ​shitty​ ​rumors.​”

Jake​ ​doesn​’​t​ ​answer.​ ​Well,​ ​they​ ​do​ ​contain​ ​some​ ​truths,​ ​so​ ​he​ ​can​’​t​ ​really​ ​argue.​ ​He​ ​actually​ ​did​ ​sleep​ ​with​ ​Lieutenant​ ​Cole​ ​–​ ​She​’​s​ ​super-hot​ ​and​ ​her​ ​body​ ​is​ ​terrific,​ ​how​ ​could​ ​he​ ​say​ ​no.​ ​But​ ​he​ ​didn​’​t​ ​do​ ​it​ ​because​ ​he​ ​wanted​ ​to​ ​get​ ​promoted.

“​Whatever.​ ​Do​ ​we​ ​have​ ​a​ ​lead?​”​ ​He​ ​shrugs​ ​and​ ​changes​ ​the​ ​topic.​ ​After​ ​all,​ ​work​ ​comes​ ​first.

“​We​ ​still​ ​have​ ​nothing.​”​ ​Derek​ ​sighs.

Jake​ ​understands​ ​his​ ​partner​’​s​ ​feeling.​ ​They​ ​have​ ​no​ ​clue​ ​how​ ​to​ ​take​ ​it​ ​from​ ​here,​ ​and​ ​there​ ​are​ ​no​ ​cameras​ ​around​ ​the​ ​crime​ ​scene​ ​either.

"​That​ ​sucks.​"

Jake​ ​lays​ ​back​ ​in​ ​the​ ​chair​ ​and​ ​starts​ ​massaging​ ​his​ ​forehead​ ​with​ ​his​ ​thumb.​ ​He​ ​finds​ ​himself​ ​doing​ ​this​ ​to​ ​relieve​ ​headaches​ ​more​ ​often​ ​nowadays.​ ​Right​ ​now​ ​they​ ​have​ ​only​ ​one​ ​suspect,​ ​but​ ​they​ ​still​ ​haven​’​t​ ​found​ ​any​ ​real​ ​evidence​ ​against​ ​her.

“​I​’​m​ ​confused.​"​ ​Derek​ ​mumbles,​ ​and​ ​then​ ​points​ ​out​ ​the​ ​exact​ ​same​ ​thing​ ​that​ ​Jake​ ​has​ ​been​ ​wondering​ ​about.​ ​"​Why​ ​all​ ​of​ ​them​ ​said​ ​that​ ​the​ ​body​ ​was​ ​a​ ​man​ ​when​ ​it​’​s​ ​actually​ ​a​ ​woman.​”

True.​ ​Why?​ ​Jake​ ​shakes​ ​his​ ​head.​ ​He​ ​can​’​t​ ​even​ ​think​ ​of​ ​one​ ​possibility.

“​And​ ​the​ ​one​ ​who​ ​called​ ​us​ ​was​ ​the​ ​busboy,​ ​right?​"​ ​Derek​ ​continues,​ ​his​ ​tone​ ​rising​ ​slightly​ ​in​ ​confusion.​ ​"​He​ ​didn​’​t​ ​even​ ​call​ ​us​ ​because​ ​of​ ​the​ ​murder,​ ​but​ ​because​ ​he​ ​wanted​ ​us​ ​to​ ​arrest​ ​a​ ​junkie.​”

"​Whom​ ​actually​ ​might​ ​have​ ​been​ ​an​ ​invisible​ ​body​ ​that​ ​no​ ​one​ ​else​ ​had​ ​seen,​ ​except​ ​the​ ​busboy.​"​ ​Jake​ ​elaborates.​ ​That​ ​sounds​ ​confusing​ ​as​ ​hell.

He​ ​looks​ ​up​ ​to​ ​the​ ​ceiling,​ ​trying​ ​to​ ​imagine​ ​the​ ​scenario​ ​in​ ​his​ ​mind,​ ​while​ ​Derek​ ​nods​ ​slowly​ ​to​ ​himself,​ ​making​ ​an​ ​assumption.

“​That​ ​boy​ ​was​ ​definitely​ ​lying.​”

“​Or​ ​the​ ​others​ ​were​ ​liars.​”​ ​Jake​ ​argues,​ ​turning​ ​his​ ​gaze​ ​back​ ​to​ ​Derek.​ ​“​I​’​ve​ ​checked​ ​the​ ​number​ ​of​ ​the​ ​call​ ​from​ ​that​ ​busboy;​ ​it​ ​was​ ​really​ ​the​ ​Maisies​ ​number.​ ​He​ ​was​ ​really​ ​at​ ​the​ ​Maisies​ ​that​ ​night.​ ​The​ ​boy​ ​was​ ​telling​ ​the​ ​truth.​”

Jake​ ​finds​ ​himself​ ​convinced​ ​that​ ​the​ ​boy​ ​knew​ ​more​ ​than​ ​he​ ​seemed.

“​I​’​m​ ​going​ ​back​ ​to​ ​the​ ​Maisies.​”

"​What?​ ​Now?​"​ ​Derek​ ​objects,​ ​and​ ​then​ ​points​ ​his​ ​right​ ​hand​ ​to​ ​all​ ​the​ ​files​ ​lying​ ​on​ ​the​ ​table.​ ​"​Who​'​s​ ​gonna​ ​help​ ​me​ ​with​ ​all​ ​of​ ​these​ ​files?​ ​I​ ​don​'​t​ ​wanna​ ​stay​ ​up​ ​all​ ​night​ ​again.​"

"​Sorry,​ ​buddy.​ ​I​ ​need​ ​to​ ​know​ ​more.​"

“​But​ ​we​ ​have​ ​all​ ​the​ ​information​ ​we​ ​need​ ​about​ ​the​ ​victim​ ​right​ ​here​”​ ​Derek​ ​argues​ ​and​ ​takes​ ​one​ ​of​ ​the​ ​case​’​s​ ​files​ ​out,​ ​showing​ ​it​ ​to​ ​Jake.​ ​“​Right​ ​now​ ​you​ ​and​ ​I​ ​have​ ​to​ ​go​ ​through​ ​all​ ​of​ ​these​ ​files​ ​to​ ​find​ ​out​ ​why​ ​she​ ​was​ ​killed.​”

Jake​ ​knows​ ​that​ ​his​ ​partner​ ​was​ ​right.​ ​In​ ​order​ ​to​ ​find​ ​the​ ​killer​ ​or​ ​the​ ​body,​ ​they​ ​have​ ​to​ ​figure​ ​out​ ​the​ ​motive.​ ​But​ ​because​ ​of​ ​those​ ​confusing​ ​statements,​ ​too​ ​many​ ​questions​ ​have​ ​been​ ​piling​ ​up​ ​and​ ​up.​ ​It​ ​makes​ ​him​ ​think​ ​that​ ​the​ ​answer​ ​is​ ​not​ ​in​ ​those​ ​files,​ ​but​ ​out​ ​there​ ​somewhere.

“​You​ ​do​ ​that.​ ​I​’​m​ ​gonna​ ​go​ ​talk​ ​to​ ​the​ ​busboy.​”

“​What?​”

Leaving​ ​Derek​ ​behind,​ ​Jake​ ​leaves​ ​the​ ​room​ ​in​ ​a​ ​hurry​ ​without​ ​giving​ ​any​ ​further​ ​explanation.

The​ ​busboy​ ​might​ ​be​ ​just​ ​a​ ​brat​ ​in​ ​other​ ​detectives​’​ ​eyes,​ ​but​ ​he​ ​disagrees.​ ​They​ ​don​’​t​ ​give​ ​him​ ​enough​ ​credit.

He​ ​feels​ ​like​ ​there​ ​is​ ​something​ ​more​ ​to​ ​that​ ​boy.​ ​Something​ ​that​ ​has​ ​been​ ​kept​ ​in​ ​secret.​ ​He​ ​doesn​’​t​ ​know​ ​why​ ​he​ ​is​ ​feeling​ ​this​ ​way​ ​though.​ ​To​ ​him,​ ​all​ ​of​ ​the​ ​other​ ​3​ ​witnesses​’​ ​stories​ ​sound​ ​strange,​ ​except​ ​that​ ​boy​’​s.

Sometimes,​ ​the​ ​truth​ ​is​ ​just​ ​right​ ​there,​ ​hidden​ ​behind​ ​prejudice,​ ​waiting​ ​to​ ​be​ ​exposed.

​

 

Part​ ​Two

Scene​ ​3​ ​–​ ​โร​แล์​ ​:​ ​เื้หลั​คติ​

รตำรจ​ั​ลื​ั​่า​ ​เจค​ ​โร​แล์​ ​ั้​้า​ ​ุทะลุ​ ​แถ​ั​โหั​เป็​ที่สุ​ ​แ้่า​เขา​จะ​ีฝีื​เี่​และ​ประสคาสำเร็จ​่าา​ทั้ที่​าุ​ั้​็ตา​ ​แต่​เจ้าตั​ช่า​ี​คาั่ใจ​ใ​ตัเ​สู​เหลืเิ​จ​เป็​ที่​หั่ไส้​ข​เพื่ร่า​ค​รข้า​ ​จะ​่า​ไป​แล้​พเขา​เลี​เจค​ั​ห​ั่แหละ

แต่ท่า​ ​ัสื​โร​แล์​ูเหื​จะ​ไ่ไ้​แคร์​คาคิ​คื่​เล​แ้แต่้​ ​จึ​เป็เหตุให้​คื่ๆ​ ​ิ่​หั่ไส้​เจค​ั​เข้าไป​ใหญ่​ ​ั​ไ่พ​ ​จา​เจค​จะ​า​ราัล​โ้​ราัล​ี้​า​เพี​แล้​ ​ห้าตา​เขา​ั​เป็​ที่​โใจ​สา​ๆ​ ​ี้​ ​โเฉพาะ​ตา​สีเขี​เข้​คู่​ค​ที่​โปร​เส่ห์​แพรพรา​ให้​สา​ๆ​ ​ารุ​ล​้​​ ​รถึ​เจ้าา​สา​ข​เขา​้​ ​คาจริ​แล้​าค​ถึั​้า่า​เธ​เี่​แหละ​คื​สาเหตุ​่า​ทำไ​เจค​ถึ​ไ้รั​ค​ชื่ช​าา​ซะ​เหลืเิ

“​ผ​ไ่ไ้​เา​ั​ส​เพราะ​หั​เลื่ขั้​โ้​ ​โเค​ป่ะ​!​?​”​ ​เจค​โพล่​​ไป​ ​พัที​ ​เขา​เื่​เรื่ไร้สาระ​พ​ี้​เต็ท​แล้

เหล่า​ตำรจ​คื่​พาั​หัขั​า​​เขา​พร้ั​ที่​เสี​เห่า​ข​พ​ั​ไ้​เี​ล​ซะ​ที

“​เห​ ​ใจเ็​่​ึ​”​ ​เ​เร็​​เจค​้​คาแปลใจ​ ​“​ูึ​่า​ึ​ไ่ส​ข่าลื​พ​ั้​ซะ​ี​”

เจค​ไ่​ตคำถา​ั้​ ​คาจริ​แล้​ั​็​ี​คาจริ​ป​ู่​้​แหละ​ะ​ ​จะ​เถี​ลั​หรื​ปฏิเสธ​จริจั​ั​็​แปล​ๆ​ ​ู่​ ​เพราะ​เขา​เา​ั​ผู้​โคล​จริๆ​ ​ั่แหละ​ ​ผู้​ฮต​หุ่​แซ่​ซะ​ขา​ั้​จะ​ปฏิเสธ​ไ้​ไ​ ​แต่​เขา​ไ่ไ้​เา​ั​เจ๊​เพราะ​า​เลื่ตำแห่​เล​ะ

“​ช่า​เหะ​ ​ี่​เรา​ไ้เรื่​ะไร​คืห้า​ั่​ั้​”​ ​เจค​ัไหล่​แล้​เปลี่ไป​คุ​เรื่​ื่​ ​ไ่่า​ัไ​า​็​ต้​า​่

“​ไ่ี​เล​่ะ​”​ ​เ​เร็​ถหาใจ

เจค​เข้าใจ​คารู้สึ​ข​คู่หู​ี​ ​พเขา​ต่า​็​ืแป้า​่า​จะ​เา​ัไ​ต่จาี้​ ​แถ​ร​ๆ​ ​ที่เิเหตุ​ั​ไ่ี​ล้จรปิ​เล​สัิ

“​แ่​แ่​ชิ​”

เจค​เหลั​พิ​เ้าี้​พร้ั​ใช้​ิ้โป้​​​ห้าผา​ตัเ​ ​ช่ี้​เขา​ชั​ใช้​ิธี​ี้​คลา​าาร​ปหั​่​ขึ้​ทุที​ ​ตี้​พเขา​ี​ผู้ต้สสั​ู่​แค่​คเี​ ​แต่​ไ่ี​หลัฐา​ชี้​แ่ชั​สั​ชิ้​่า​เธ​เป็​ฆาตร​จริ

“​ู​ึ​่ะ​”​ ​เ​เร็​พึพำ​เา​ๆ​ ​่​จะ​​ประเ็​ข้สสั​หึ่​ที่​เจค​เ​็​สสั​าโตล​เช่ั​ขึ้​า​พู​ ​“​ทำไ​พา​ทุค​ถึ​ให้าร​่า​เหื่​เป็​ผู้ชา​ั​ห​เล​ะ​ ​ทั้ที่​คาจริ​แล้​เหื่​เป็​ผู้หญิ​แท้ๆ​”

ั่​่ะ​สิ​ ​เพราะะไร​ ​แล้​เจค​็​ต้​ส่าห้า​เื่จา​คิ​หาคำ​ต​ไ่ไ้

“​แล้​คที​่​โทร​เรี​ตำรจ​คื​ไ้​เ็เสิร์ฟ​ใช่​ั้​”​ ​เ​เร็​ล่า​ต่​ ​้ำเสี​สู​ขึ้​เล็้​้​คา​สัส​ ​“​เ็​ั่​ไ่ไ้​โทร​เรี​ตำรจ​เพราะ​เรื่​คี​ฆาตรร​้ซ้ำ​ ​แต่​โทร​เรี​ให้​ไป​จั​ขี้า​ค​หึ่​ต่าหา​”

“​ซึ่​ขี้า​ั่​ ​คาจริ​แล้็​คื​ศพ​ล่ห​ที่​ไ่ี​พา​คื่​เห็​จา​เ็เสิร์ฟ​ค​ั้​”​ ​เจค​ขาคา​ต่​ ​คิ​ๆ​ ​ูแล​้​ั​ช่า​ฟั​ู​ึ​ตึ​้​จ​่า​ปหั​ชะั

เขา​เห้า​ขึ้​​เพา​ ​ล​พาา​จิตาาร​า​สถาารณ์​ตาที่​เ็เสิร์ฟ​ไ้​ให้าร​เาไ้​ขึ้​ใ​หั​ ​ส่​เ​เร็​พัห้า​หึหั​ั​ตัเ​ระห่า​ตั้​ข้สัิษฐา​า่า

“​เ็​ั่​ต้​โห​แ่​”

“​หรืไ่็​พา​คื่​ั่แหละ​ที่​โห​”​ ​เจค​แ้​พร้ั​ตั​สาตา​ลั​ไป​ั​เ​เร็​ ​“​ู​เช็​เร์​ที่​เ็​ั่​ใช้​โทร​หา​ตำรจ​แล้​ ​เป็​เร์​ข​ร้า​เ​ซี่​จริๆ​ ​คื​ั้​เ็เสิร์ฟ​ู่​ที่​ร้า​เ​ซี่​จริๆ​ ​เขา​พูคาจริ​”

ไ่รู้​่า​เป็​เพราะะไร​ ​แต่​เจค​รู้สึ​่า​เ็เสิร์ฟ​ั่​รู้เรื่​า่า​า่า​ที่​เห็

“​เี๋​ู​ไป​ที่​ร้า​เ​ซี่​ะ​”

“​เฮ้​ ​ตี้​เล​เี่ะ​”​ ​เ​เร็​ร้​เห​​่​จะ​ชี้​ืขา​ไป​ั​แฟ้​คี​จำา​ที่​า​​ู่​​โต๊ะ​ ​“​แล้​ใคร​จะ​ช่​ูู​แฟ้​พ​ี้​ะ​ ​คืี้​ู​ไ่​า​โต้รุ่​ี​ะ​เ​่​”

“​โทษ​ที​เพื่​ ​ู​ีเรื่​ต้​รู้​ให้​ไ้​่ะ​”

“​แต่​เรา​ี​ข้ูล​ที่​จำเป็​ทั้ห​ข​เหื่​ู่​ตรี้​แล้​ะ​”​ ​เ​เร็​ท้​ีครั้​พร้ั​หิ​แฟ้​คี​หึ่​ชูขึ้​ให้​เจค​ู​ ​“​ตี้​ึ​ั​ู​ต้​าไล​่​ู​แฟ้​พ​ี้​ให้​ห​เพื่​หา่า​ทำไ​เหื่​ถึ​ถู​ฆ่า​”

เจค​รู้ี​่า​คู่หู​ตัเ​พู​ถู​แล้​ ​หา​จะ​หา​ตั​ฆาตร​และ​ศพ​ให้​พ​ ​็​ต้​รู้​ให้​ไ้​่​่า​แรจูใจ​ใ​าร​ฆ่า​ั้​คื​ะไร​ ​แต่​คำให้าร​่า​ปหั​ข​พา​พ​ั้​็ช่า​ทำให้​เขา​ต้​ตั้คำถา​าา​ซะ​เหลืเิ​ ​จ​เขา​ชั​รู้สึ​่า​คำต​ข​คำถา​ทั้ห​ไ่ไ้​ู่​ใ​แฟ้​คี​พ​ี้​หร​ ​แต่​ู่​ที่ื่​ต่าหา

“​ึ​ู​ไป​แล้ั​ ​เี๋​ู​ไป​คุ​ั​เ็เสิร์ฟ​”

“​หา​?​”

เจค​เิ​ตั​ปลิ​จา​ห้​ ​ทิ้​เ​เร็​ไ้​คเี​โที่​ไ่ไ้​ธิา​ะไร​เพิ่เติ​ทั้สิ้

เ็เสิร์ฟ​ั่​าจจะ​ูเหื​เป็​เ็​ๆ​ ​ไ่ี​คา่าเชื่ถื​ใ​สาตา​ข​ัสื​คื่​ ​แต่​สำหรั​เขา​แล้​ ​เจค​คิ​่าั​สื​พ​ั้​ูถู​เ็​ค​ั้​เิไป

เขา​รู้สึ​่า​เ็เสิร์ฟ​ั่​ี​ะไร​า่า​ให้​่า​สืค้​หาา​​่าี​้​ ​าจจะ​เป็​ะไร​สั​่าที่​เจ้าตั​เ็​ซ่​เาไ้​เป็คาลั​ ​ไ่รู้​่า​ทำไ​เขา​ถึ​รู้สึ​แี้​ ​แต่​สำหรั​เขา​แล้​ ​คำให้าร​ข​พา​ี​สา​ค​ั้​ล้​ฟั​ู​เพี้​พิลึ​ทั้สิ้​ ​ี​เพี​คำให้าร​ข​เ็เสิร์ฟ​คเี​เท่าั้​ที่​พ​ฟัขึ้

​าครั้​คาเป็จริ​ไ่ไ้​ู่​ที่ื่​ไล​ ​เฝ้าร​าร​เปิเผ​ู่​่าั้​ขณะที่​ถู​ั​ู่​เื้หลั​คติ​ข​คเรา​