my buddy เล่นเพื่อน NC21
อย่าเล่นกับไฟ NC21+ 25%
ตอน
ปรับแต่ง
สารบัญ
ตอนนิยาย ()

ปรับแต่งการอ่าน

พื้นหลังการอ่าน
รูปแบบตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
ระยะห่างตัวอักษร

อย่าเล่นกับไฟ NC21+ 25%

“เข้ามาหลบฝนก่อน” เสียงของเบลร้องบอกแข่งกับเสียงฝน


“จะดีเหรอวะ” เตชินลังเลที่จะตอบตกลงเพื่อนสาว


“เข้ามาเถอะนะ ฝนตกขนาดนี้มึงจะถ่อไปไหน รอให้หยุดละค่อยไป” เบลเปิดรั่วบ้านแล้วเดินเข้าไปด้านใน เตชินทำอะไรไม่ได้นอกเสียจากตามเจ้าหล่อนเข้าไปเพื่อหลบฝน


เสียงฟ้าร้องดังก้องกังวานแข่งกับเสียงของสายฝนที่สาดเทลงมา ร่างแบบบางของเบลในชุดนักศึกษาเปียกปอนจนมองเห็นเนื้อขาวกระจ่างใต้ร่มผ้า สาวเจ้าก็หาได้หวงเนื้อหวงตัวยังคงเดินไปเดินมาในห้องนั่งเล่นอย่างปกติ


“ห้องน้ำอยู่ชั้นบนอะ” เจ้าของบ้านบอกขณะที่มือก็หยิบเอาขวดน้ำในตู้เย็นออกมากระดกดื่ม


“อืม” เตชินที่เปียกมากกว่าไม่ลังเลที่จะเดินขึ้นไปเพื่อชำระล้างร่างกาย


“เสื้อผ้าลองดูในตู้นะ” ไม่วายหันมาตะโกนบอกเพื่อนต่อ


ร่างสูงโปร่งในชุดนักศึกษาก็เดินเข้าไปในห้องนอนของเพื่อสาวซึ่งถูกตกแต่งเอาไว้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยด้วยโทนสีขาวดำ


ในตู้เสื้อผ้าของเธอมีเสื้อผ้าจนเต็มราวแขวนทว่ามีมุมหนึ่งถูดยัดเสื้อผ้าของผู้ชายเอาไว้สองสามชุดที่อาจจะเป็นของแฟนเก่าหรือไม่ก็รุ่นน้องที่ติดสอยห้อยท้ายมาถึงที่ห้องนอนของเบล


เตชินถอนหายใจก่อนจะคว้าเสื้อผ้าไปชุดหนึ่งพร้อมผ้าขนหนูสีขาวสะอาดซึ่งอาจจะเป็นของเบลนั้นเอง


เสียงน้ำจากฝักบัวบอกให้รู้ว่าคนที่อยู่ในห้องน้ำกำลังชำระล้างร่างกายอยู่ ส่วนเบลเองก็ได้เดินขึ้นมาในห้องนอนเพื่อทำการพลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าของตน


สาวเจ้าปลดกระดุมอย่างใจเย็นก่อนจะโยนชุดนักศึกษาสีขาวสะอาดที่เปียกน้ำไปไว้ในตะกร้าเพื่อรอส่งซัก จากนั้นก็เอื้อมมือไปปลดตะขอบราเซียสีครีมออกอย่างชำนิชำนาญก่อนจะโยนมันไปที่ตะกร้าเช่นกัน


มือสาวยื่นไปหยิบเสื้อกร้ามสีดำออกมาสวมเข้าแขนก่อนจะยกเข้าผ่านศีรษะดึงลงไปถึงสะเอวเหมือนอย่างปกติ ชำเลืองมองร่างสมส่วนของตนในกระตกก็พลันเห็นร่างสูงของเตชินยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องน้ำด้วยท่าทางอึ้งๆ


“อะไร เห็นนมกูเหรอ?” เจ้าหล่อนมองเขาผ่านกระจกอย่างไม่สะเทินอาย


“เปล่า” เตชินสลัดภาพอกอวบอิ่มของหญิงสาวออกจากหัวก่อนจะเดินเลี่ยงออกจากห้องไป


เสื้อผ้าที่สวมใส่คับแน่นจนแนบติดเนื้อตัวของชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม เขาเดินลงไปที่ชั้นล่างพยายามข่มอารมณ์หวามที่แผ่ซ่านยามที่นึกถึงร่างนวลเนียนกับหน้าอกอวบอิ่มของเพื่อนสาวที่รู้จักกันมา 3 ปี ตั้งแต่เข้าร่วมหาวิทยาลัย


“แดกไรปะ” ร่างแบบบางเดินลงมาจากชั้นสองด้วยเสื้อกล้ามสีดำที่เขาเห็นเมื่อครู่ ทว่ากระโปรงทรงเอถูกเปลี่ยนเป็นกางเกงขาสั้นสีขาวเสียแล้ว


“ไม่หิว” เขาตอบเลี่ยงๆก่อนจะหยิบโทรศพท์จากกระเป๋าคาดอกออกมาเลื่อนดูโน่นนี่ไปเรื่อย


“มีไฟแช็คปะ” เสียงของเจ้าหล่อนดังมาจากในครัว


“เอาทำไรวะ” ชายหนุ่มหันไปถามด้วยความสงสัย


“เตาแก๊สมันต้องใช้ที่ยิงอะ แต่แม่งน่าจะเสียละ” ไม่ว่าเปล่า เจ้าตัวยังยิงปืนจุดเตาแก๊สที่ไม่มีแม้แต่ประกายไฟที่ปลายปืนให้เขาดู


มือแกร่งเอื้อมลงไปหยิบไฟแช็คไฟฟ้าเคลือบเงินอันแพงที่เขาข้ามน้ำข้ามทะเลไปซื้อถึงสเปนออกมาและตรงไปหาเธอที่ยืนรออยู่หน้าเตาแก๊ส


ชายหนุ่มกดไฟแช็คที่ข้างๆแผ่นอินฟาเรตอย่างระมัดระวัง ทว่าเบลที่ยืนอยู่ข้างๆนั้นไม่ทันระวังถูกไฟที่เป็นประกายขึ้นมาตามไอแก๊สในอากาศลวกไหลซ้ายจนเป็นรอยแดง


“แม่ง...” หญิงสาวหลุดอุทานก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปทางห้องน้ำข้างๆครัว


เตชินที่ตกใจไม่แพ้กันก็ตามเข้าไปในห้องน้ำด้วยความเป็นห่วง


“เป็นไรมากไหม” เขายืนถามที่หน้าประตูห้องน้ำ ทว่าได้ยินเพียงเสียงน้ำจากฝักบัวเท่านั้นที่ดังลอดออกมา


แกร๊ก....


“ทายาให้กูเลยมึงอะ” แววตาคมสวยจ้องเขม่นมาทางเขาก่อนจะเดินไปนั่งรอที่โซฟาอย่างหงุดหงิดใจ


“ยาอยู่ไหน” เตชินที่ตัวลีบด้วยความรู้สึกผิดร้องถาม


“ในตู้ยานั้นไง” เบลหันมาบอกก่อนจะกดรีโมทเปิดโทรทัศน์แก้เซ็ง


ไม่นานนักร่างสูงก็เดินมาหาเธอพร้อมกับยาหม่องและเจลว่านหางจระเข้


สายตาคมลึกจ้องมองดูคนตัวเล็กที่กำลังนั่งไขว่ห้างรอการทายาจากเขาแล้วอดชื่นชมในใจไม่ได้ ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นป่านนี้ได้ร้องไห้น่ารำคาญไปแล้ว ทว่ายัยดาวคณะคนนี้ทั้งอึดและทึกใช่ย่อย


“มองอยู่ได้ ทายาให้กูได้ละ” สายตาหวานหันมาเขม่นใส่เข้าทีหนึ่งก่อนจะเบนสายตาไปทางโทรทัศน์ตามเดิม


ร่างสูงนั่งลงเคียงข้างคนตัวเล็กกว่าก่อนจะบีบเอาเจลว่านหางจระเข้ออกมาเต็มมือจากนั้นก็ชะโลมไปจนเต็มหัวไหล่ซ้ายของเธออย่างเบามือ


“นวดๆด้วย เดี๋ยวเป็นแผล” คนตัวเล็กที่พิงตัวไปกับพนักโซฟาร้องสั่งอย่างสบายอารมณ์


“เออๆ” คนที่เป็นตัวต้นเหตุไม่อาจปัดความรับผิดชอบจึงต้องนวดเค้นกันไปตามคำขอ ทว่ายิ่งได้จับกลับรู้สึกว่าเนื้อนวลขาวๆของยัยนี้ชักจะนิ่มมือพิลึก ไปๆมาๆกลายเป็นว่าเขาเริ่มจะบีบนวดเลยตำแหน่งอย่างลืมตัว


คนตัวเล็กที่ถูกมือแกร่งของอีกฝ่ายนวดไปนวดมาก็เริ่มผ่อนคลายจึงนอนหลับตารอรับสัมผัสพรางสงเสียงครางออกมาอย่างอดไม่ได้ แต่แล้วเจ้ามือหนาของเพื่อนชายคนสนิทดันขยับที่จากหัวไหล่กลายมาเป็นที่เนินอกของเธอเสียได้


“ไอเต...ไฟไม่ได้ลวกโดนนม” คนตัวเล็กเตือนอย่างติดตลก ทว่าดูเหมือนเจ้ามือหนานั้นจะไม่ยอมหยุดง่ายๆเสียแล้ว


“เต!” เจ้าตัวลืมตามองดูเพื่อนชายที่ยามนี้ยื่นหน้าเข้าไปซบอยู่ที่หัวไหล่ซ้ายของเธออย่างเผลอไผล สองมือก็เริ่มบีบขยำอกอิ่มจนเกินเลยคำว่านวด


“ขะ...ขอจับ...เฉยๆ”


*************************************************************************************************************


เรื่องเก่าๆจะทยอยแต่งเรื่อยๆนะคะ อย่าเพิ่งทวงเด้อออ 5555 ไม่ลืมแต่มันคิดไม่ออกหนาออเจ้า ขอเวลาพักมาแต่งอะไรง่ายๆหน่อยหนา ไว้จะกลับไปรับผิดชอบที่เหลือจ้ะ ด้วยรัก รักฉันอย่าทวงนิยายฉัน ไรท์กำลังสับสบกับชีวิต

 

 

 

สวัสดีค่ะ รี๊ดจ๋าที่น่ารักทุกท่าน 

ขอต้อนรับเข้าสู่โลกนิยายของละอองอายนะคะ 

ไรท์เริ่มต้นจากการอ่านมาก่อนเหมือนเช่นนักเขียนหลายๆท่าน 

รักในตัวหนังสือที่สร้างจินตนาการ การได้ไปท่องโลกกว้างผ่านตัวหนังสือทำให้ไรท์ตกหลุมรักการอ่านและฝึกฝนความสามารถด้านการเขียนโดยไม่รู้ตัวมาก่อน 

ทุกวันนี้ไรท์ยังคงพยายามฝึกปรือฝีมือการเขียนของตัวเองอยู่เรื่อยๆค่ะ  

และพยายามแบ่งเวลาเพื่อมาทำตามความฝันของตัวเอง ล่อเลี้ยงความฝันเอาไว้ไม่ให้มอดดับไปเสียก่อน 

หากท่านใดได้เข้ามาอ่าน และเข้ามาพบกับละอองอาย 

ขอบอกตรงนี้ว่า 'ดีใจที่ได้พบกันนะคะ' 

 

 

 

 

  รักแหละ❤❤❤ 

 

........ละอองเอง เอ้ย ละอองอาย.... 

 

 

ทุกตัวอักษรกลั่นกรองออกมาจากจิตใจ ห้ามลอกเลียนแบบ  

ทำซ้ำเด็ดขาด มิฉะนั้น เจ้าจะต้องเจอดีกับละอองคนนี้!!! 

 

 

 

 

ตามไปกดไลค์เพจละอองอายกันเถอะะะ ละอองอาย คลิกเลยยยย 

 

แสดงเพิ่มเติม
แสดงความคิดเห็น

ความคิดเห็นทั้งหมด ()

ยังไม่มีการแสดงความคิดเห็น