อย่าเล่นกับไฟ NC21+ 25%
“เข้ามาหลบฝนก่อน” เสียงของเบลร้องบอกแข่งกับเสียงฝน
“จะดีเหรอวะ” เตชินลังเลที่จะตอบตกลงเพื่อนสาว
“เข้ามาเถอะนะ ฝนตกขนาดนี้มึงจะถ่อไปไหน รอให้หยุดละค่อยไป” เบลเปิดรั่วบ้านแล้วเดินเข้าไปด้านใน เตชินทำอะไรไม่ได้นอกเสียจากตามเจ้าหล่อนเข้าไปเพื่อหลบฝน
เสียงฟ้าร้องดังก้องกังวานแข่งกับเสียงของสายฝนที่สาดเทลงมา ร่างแบบบางของเบลในชุดนักศึกษาเปียกปอนจนมองเห็นเนื้อขาวกระจ่างใต้ร่มผ้า สาวเจ้าก็หาได้หวงเนื้อหวงตัวยังคงเดินไปเดินมาในห้องนั่งเล่นอย่างปกติ
“ห้องน้ำอยู่ชั้นบนอะ” เจ้าของบ้านบอกขณะที่มือก็หยิบเอาขวดน้ำในตู้เย็นออกมากระดกดื่ม
“อืม” เตชินที่เปียกมากกว่าไม่ลังเลที่จะเดินขึ้นไปเพื่อชำระล้างร่างกาย
“เสื้อผ้าลองดูในตู้นะ” ไม่วายหันมาตะโกนบอกเพื่อนต่อ
ร่างสูงโปร่งในชุดนักศึกษาก็เดินเข้าไปในห้องนอนของเพื่อสาวซึ่งถูกตกแต่งเอาไว้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยด้วยโทนสีขาวดำ
ในตู้เสื้อผ้าของเธอมีเสื้อผ้าจนเต็มราวแขวนทว่ามีมุมหนึ่งถูดยัดเสื้อผ้าของผู้ชายเอาไว้สองสามชุดที่อาจจะเป็นของแฟนเก่าหรือไม่ก็รุ่นน้องที่ติดสอยห้อยท้ายมาถึงที่ห้องนอนของเบล
เตชินถอนหายใจก่อนจะคว้าเสื้อผ้าไปชุดหนึ่งพร้อมผ้าขนหนูสีขาวสะอาดซึ่งอาจจะเป็นของเบลนั้นเอง
เสียงน้ำจากฝักบัวบอกให้รู้ว่าคนที่อยู่ในห้องน้ำกำลังชำระล้างร่างกายอยู่ ส่วนเบลเองก็ได้เดินขึ้นมาในห้องนอนเพื่อทำการพลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าของตน
สาวเจ้าปลดกระดุมอย่างใจเย็นก่อนจะโยนชุดนักศึกษาสีขาวสะอาดที่เปียกน้ำไปไว้ในตะกร้าเพื่อรอส่งซัก จากนั้นก็เอื้อมมือไปปลดตะขอบราเซียสีครีมออกอย่างชำนิชำนาญก่อนจะโยนมันไปที่ตะกร้าเช่นกัน
มือสาวยื่นไปหยิบเสื้อกร้ามสีดำออกมาสวมเข้าแขนก่อนจะยกเข้าผ่านศีรษะดึงลงไปถึงสะเอวเหมือนอย่างปกติ ชำเลืองมองร่างสมส่วนของตนในกระตกก็พลันเห็นร่างสูงของเตชินยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องน้ำด้วยท่าทางอึ้งๆ
“อะไร เห็นนมกูเหรอ?” เจ้าหล่อนมองเขาผ่านกระจกอย่างไม่สะเทินอาย
“เปล่า” เตชินสลัดภาพอกอวบอิ่มของหญิงสาวออกจากหัวก่อนจะเดินเลี่ยงออกจากห้องไป
เสื้อผ้าที่สวมใส่คับแน่นจนแนบติดเนื้อตัวของชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม เขาเดินลงไปที่ชั้นล่างพยายามข่มอารมณ์หวามที่แผ่ซ่านยามที่นึกถึงร่างนวลเนียนกับหน้าอกอวบอิ่มของเพื่อนสาวที่รู้จักกันมา 3 ปี ตั้งแต่เข้าร่วมหาวิทยาลัย
“แดกไรปะ” ร่างแบบบางเดินลงมาจากชั้นสองด้วยเสื้อกล้ามสีดำที่เขาเห็นเมื่อครู่ ทว่ากระโปรงทรงเอถูกเปลี่ยนเป็นกางเกงขาสั้นสีขาวเสียแล้ว
“ไม่หิว” เขาตอบเลี่ยงๆก่อนจะหยิบโทรศพท์จากกระเป๋าคาดอกออกมาเลื่อนดูโน่นนี่ไปเรื่อย
“มีไฟแช็คปะ” เสียงของเจ้าหล่อนดังมาจากในครัว
“เอาทำไรวะ” ชายหนุ่มหันไปถามด้วยความสงสัย
“เตาแก๊สมันต้องใช้ที่ยิงอะ แต่แม่งน่าจะเสียละ” ไม่ว่าเปล่า เจ้าตัวยังยิงปืนจุดเตาแก๊สที่ไม่มีแม้แต่ประกายไฟที่ปลายปืนให้เขาดู
มือแกร่งเอื้อมลงไปหยิบไฟแช็คไฟฟ้าเคลือบเงินอันแพงที่เขาข้ามน้ำข้ามทะเลไปซื้อถึงสเปนออกมาและตรงไปหาเธอที่ยืนรออยู่หน้าเตาแก๊ส
ชายหนุ่มกดไฟแช็คที่ข้างๆแผ่นอินฟาเรตอย่างระมัดระวัง ทว่าเบลที่ยืนอยู่ข้างๆนั้นไม่ทันระวังถูกไฟที่เป็นประกายขึ้นมาตามไอแก๊สในอากาศลวกไหลซ้ายจนเป็นรอยแดง
“แม่ง...” หญิงสาวหลุดอุทานก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปทางห้องน้ำข้างๆครัว
เตชินที่ตกใจไม่แพ้กันก็ตามเข้าไปในห้องน้ำด้วยความเป็นห่วง
“เป็นไรมากไหม” เขายืนถามที่หน้าประตูห้องน้ำ ทว่าได้ยินเพียงเสียงน้ำจากฝักบัวเท่านั้นที่ดังลอดออกมา
แกร๊ก....
“ทายาให้กูเลยมึงอะ” แววตาคมสวยจ้องเขม่นมาทางเขาก่อนจะเดินไปนั่งรอที่โซฟาอย่างหงุดหงิดใจ
“ยาอยู่ไหน” เตชินที่ตัวลีบด้วยความรู้สึกผิดร้องถาม
“ในตู้ยานั้นไง” เบลหันมาบอกก่อนจะกดรีโมทเปิดโทรทัศน์แก้เซ็ง
ไม่นานนักร่างสูงก็เดินมาหาเธอพร้อมกับยาหม่องและเจลว่านหางจระเข้
สายตาคมลึกจ้องมองดูคนตัวเล็กที่กำลังนั่งไขว่ห้างรอการทายาจากเขาแล้วอดชื่นชมในใจไม่ได้ ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นป่านนี้ได้ร้องไห้น่ารำคาญไปแล้ว ทว่ายัยดาวคณะคนนี้ทั้งอึดและทึกใช่ย่อย
“มองอยู่ได้ ทายาให้กูได้ละ” สายตาหวานหันมาเขม่นใส่เข้าทีหนึ่งก่อนจะเบนสายตาไปทางโทรทัศน์ตามเดิม
ร่างสูงนั่งลงเคียงข้างคนตัวเล็กกว่าก่อนจะบีบเอาเจลว่านหางจระเข้ออกมาเต็มมือจากนั้นก็ชะโลมไปจนเต็มหัวไหล่ซ้ายของเธออย่างเบามือ
“นวดๆด้วย เดี๋ยวเป็นแผล” คนตัวเล็กที่พิงตัวไปกับพนักโซฟาร้องสั่งอย่างสบายอารมณ์
“เออๆ” คนที่เป็นตัวต้นเหตุไม่อาจปัดความรับผิดชอบจึงต้องนวดเค้นกันไปตามคำขอ ทว่ายิ่งได้จับกลับรู้สึกว่าเนื้อนวลขาวๆของยัยนี้ชักจะนิ่มมือพิลึก ไปๆมาๆกลายเป็นว่าเขาเริ่มจะบีบนวดเลยตำแหน่งอย่างลืมตัว
คนตัวเล็กที่ถูกมือแกร่งของอีกฝ่ายนวดไปนวดมาก็เริ่มผ่อนคลายจึงนอนหลับตารอรับสัมผัสพรางสงเสียงครางออกมาอย่างอดไม่ได้ แต่แล้วเจ้ามือหนาของเพื่อนชายคนสนิทดันขยับที่จากหัวไหล่กลายมาเป็นที่เนินอกของเธอเสียได้
“ไอเต...ไฟไม่ได้ลวกโดนนม” คนตัวเล็กเตือนอย่างติดตลก ทว่าดูเหมือนเจ้ามือหนานั้นจะไม่ยอมหยุดง่ายๆเสียแล้ว
“เต!” เจ้าตัวลืมตามองดูเพื่อนชายที่ยามนี้ยื่นหน้าเข้าไปซบอยู่ที่หัวไหล่ซ้ายของเธออย่างเผลอไผล สองมือก็เริ่มบีบขยำอกอิ่มจนเกินเลยคำว่านวด
“ขะ...ขอจับ...เฉยๆ”
*************************************************************************************************************
เรื่องเก่าๆจะทยอยแต่งเรื่อยๆนะคะ อย่าเพิ่งทวงเด้อออ 5555 ไม่ลืมแต่มันคิดไม่ออกหนาออเจ้า ขอเวลาพักมาแต่งอะไรง่ายๆหน่อยหนา ไว้จะกลับไปรับผิดชอบที่เหลือจ้ะ ด้วยรัก รักฉันอย่าทวงนิยายฉัน ไรท์กำลังสับสบกับชีวิต
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น