[ENG+ไทย] เรื่องเล่าของโนบอดี้ Just A Nobody's Story (เขียนเองจ้ะ)

​

Part​ ​One

Story​ ​2

​

I​ ​was​ ​waiting​ ​for​ ​customers.

Ya​ ​know​ ​what​ ​they​’​re​ ​like,​ ​they​ ​come​ ​and​ ​go.​ ​Rich​ ​and​ ​poor.​ ​The​ ​rich​ ​pay​ ​more,​ ​and​ ​demand​ ​more.​ ​We​ ​all​ ​have​ ​eyes​ ​for​ ​the​ ​rich,​ ​but​ ​not​ ​every​ ​one​ ​of​ ​us​ ​gets​ ​what​ ​we​ ​want.​ ​We​ ​usually​ ​get​ ​the​ ​poor,​ ​and​ ​some​ ​of​ ​them​ ​don​’​t​ ​even​ ​pay​ ​us​ ​properly,​ ​or​ ​even​ ​worse.

I​ ​know​ ​I​ ​don​’​t​ ​have​ ​much​ ​like​ ​those​ ​lucky​ ​bitches,​ ​ya​ ​know,​ ​the​ ​pretty​ ​girls​ ​with​ ​their​ ​perfect​ ​hair​ ​and​ ​nice​ ​skin,​ ​and​ ​all​ ​those​ ​gorgeous​ ​clothes.​ ​But​ ​I​ ​have​ ​time.​ ​We​ ​all​ ​have​ ​time,​ ​you​ ​and​ ​me​ ​both.​ ​We​ ​are​ ​investing​ ​time​ ​to​ ​achieve​ ​benefits,​ ​or​ ​in​ ​my​ ​case,​ ​to​ ​survive.

Every​ ​minute​ ​counts.​ ​That​’​s​ ​why​ ​I​ ​charge​ ​by​ ​minutes.​ ​I​ ​usually​ ​get​ ​3​ ​guys​ ​per​ ​hour.​ ​But​ ​at​ ​that​ ​time,​ ​I​ ​only​ ​got​ ​one​ ​in​ ​one​ ​night.

Was​ ​he​ ​the​ ​pain​ ​in​ ​the​ ​ass?​ ​Nope.​ ​I​ ​got​ ​some​ ​asshole​ ​customers​ ​every​ ​now​ ​and​ ​then,​ ​but​ ​none​ ​were​ ​like​ ​him.

He​ ​was​ ​incredibly​ ​charming.

He​ ​didn​’​t​ ​say​ ​anything,​ ​not​ ​like​ ​all​ ​the​ ​other​ ​rich​ ​guys,​ ​ya​ ​know?​ ​They​ ​are​ ​always​ ​babbling​ ​nonsense​ ​about​ ​themselves​ ​while​ ​we​'​re​ ​doing​ ​it.​ ​How​ ​perfect​ ​they​ ​are,​ ​blah,​ ​blah,​ ​blah.​ ​It​’​s​ ​actually​ ​pretty​ ​annoying,​ ​but​ ​I​ ​have​ ​to​ ​pretend​ ​to​ ​be​ ​so​ ​in​ ​love​ ​with​ ​what​ ​they​’​re​ ​yapping.

It​’​s​ ​a​ ​job,​ ​and​ ​I​’​m​ ​a​ ​professional.​ ​Yeah,​ ​we​ ​all​ ​consider​ ​ourselves​ ​as​ ​professionals.​ ​We​’​re​ ​good​ ​at​ ​what​ ​we​ ​do.​ ​What​ ​else​ ​do​ ​you​ ​need?

Back​ ​to​ ​the​ ​prince​ ​charming.​ ​He​ ​gently​ ​cupped​ ​my​ ​face​ ​with​ ​his​ ​hands,​ ​and​ ​looked​ ​at​ ​me​ ​in​ ​the​ ​eye.

You​’​re​ ​more​ ​worthy​ ​than​ ​this,​ ​he​ ​said.

It​ ​was​ ​the​ ​nicest​ ​thing​ ​in​ ​the​ ​world​ ​someone​ ​had​ ​ever​ ​spoken​ ​to​ ​me.​ ​I​ ​just​ ​want​ ​someone​ ​to​ ​look​ ​at​ ​me​ ​in​ ​the​ ​eye,​ ​and​ ​tell​ ​me​ ​that​ ​I​’​m​ ​not​ ​garbage​ ​or​ ​a​ ​liability.​ ​Or​ ​that​ ​it​’​s​ ​alright​ ​to​ ​keep​ ​on​ ​living,​ ​and​ ​everything​ ​is​ ​going​ ​to​ ​be​ ​okay.

Ya​ ​know?

In​ ​the​ ​end,​ ​we​ ​hadn​’​t​ ​done​ ​anything.​ ​We​ ​were​ ​just​ ​cuddling​ ​in​ ​bed​ ​for​ ​a​ ​long​ ​time​ ​until​ ​I​ ​fell​ ​into​ ​sleep.​ ​It​ ​was​ ​the​ ​happiest​ ​moment​ ​in​ ​my​ ​life.

Later​ ​that​ ​night,​ ​he​ ​tiptoed​ ​to​ ​the​ ​door,​ ​probably​ ​thought​ ​I​ ​was​ ​asleep.​ ​But​ ​I​ ​wasn​’​t.​ ​We​ ​were​ ​trained​ ​to​ ​be​ ​aware​ ​even​ ​in​ ​sleep.​ ​After​ ​all,​ ​the​ ​night​ ​is​ ​our​ ​rule.

I​ ​followed​ ​him​ ​outside.​ ​I​ ​just​ ​wanted​ ​to​ ​know​ ​who​ ​he​ ​was.​ ​I​ ​had​ ​to​ ​know​ ​him.

But​ ​after​ ​passing​ ​3​ ​blocks,​ ​he​ ​just​ ​disappeared.

I​ ​didn​’​t​ ​know​ ​about​ ​the​ ​body.​ ​I​ ​didn​’​t​ ​see​ ​any​ ​bodies.

Not​ ​until​ ​you​ ​guys​ ​came,​ ​and​ ​the​ ​body​ ​was​ ​just​…​already​ ​there​!

Honestly,​ ​I​ ​don​’​t​ ​even​ ​know​ ​why​ ​I​ ​didn​’​t​ ​go​ ​back​ ​after​ ​I​ ​lost​ ​his​ ​track,​ ​or​ ​why​ ​I​ ​was​ ​still​ ​standing​ ​in​ ​the​ ​middle​ ​of​ ​the​ ​street​ ​when​ ​you​ ​guys​ ​arrived.​ ​I​’​m​ ​not​ ​sure​ ​what​ ​had​ ​happened.​ ​I​ ​vaguely​ ​remember​ ​things.

It​ ​happens,​ ​ya​ ​know?

Sometimes,​ ​you​ ​just​…​can​’​t​ ​remember​ ​things.

I​’​m​ ​not​ ​saying​ ​this​ ​to​ ​help​ ​him​!​ ​How​ ​dare​ ​you​ ​saying​ ​that​ ​I​’​m​ ​his​ ​accomplice​!​ ​I​ ​didn​’​t​ ​do​ ​anything​ ​wrong​!​ ​This​ ​has​ ​nothing​ ​to​ ​do​ ​with​ ​me​!​ ​I​ ​didn​’​t​ ​kill​ ​that​ ​man​!​ ​Let​ ​me​ ​go​!

I​ ​know​ ​that​ ​my​ ​profession​ ​is​ ​not​ ​something​ ​pleasant​ ​to​ ​the​ ​society,​ ​but​ ​that​ ​doesn​’​t​ ​mean​ ​that​ ​I​’​m​ ​capable​ ​of​ ​taking​ ​a​ ​life​!

Why​ ​everyone​ ​always​ ​judges​ ​a​ ​book​ ​by​ ​its​ ​cover​!​?

​

 

Part​ ​One

Story​ ​2

ฉั​ื​รลู​ค​้า​ู่

็​รู้​ๆ​ ​ั​ู่​่า​ลูค้า​ั​็​ไป​ๆ​ ​า​ๆ​ ​เป็​คร​ั่​ ​จ​ั่​ ​พ​เศรษฐี​จ่า​หั​็​จริ​แต่​็​เรื่า​ ​พ​ฉั​เรา​หาตา​คร​ู่​แล้​ ​แต่​็​ใช่​่า​เรา​จะ​ไ้​ลูค้า​ตาใจ​า​ ​ส่ใหญ่​็​ี​แต่​พ​าจ​ให้​ต​ทั้ั้​แหละ​ ​ไ้​าจ​าค​ั​ั​ไ่​จ่า​เิ​ให้​เรา​้ซ้ำ​ ​แถ​ั​ีพ​​ชุืเปิ​ู่​้

ฉั​รู้​่า​ตัเ​ไ่ไ้​เิ​า​โชคี​เหื​ีั​ผู้ี​ส​เสื้ผ้า​แพ​ๆ​ ​ทั้หลาแหล่​ ​ี​พ​สา​ห้าตา​่ารั​ ​ผ​สล​ ​ผิพรรณ​ผุผ่​พ​ั้​ไ​ล่ะ​ ​แต่​ฉั​ี​เลา​ ​ทั้​ฉั​และ​คุณ​ ​พเรา​ทุค​ี​เลา​ ​เรา​ใช้เลา​เป็าร​ลทุ​ใ​าร​สร้า​ำไร​ ​หรื​สำหรั​ฉั​ั​คื​ารแล​เลา​เพื่​เาชีิต​ร

ทุ​าที​ีค่า​ ​เพราะ​่าั้​ฉั​ถึ​คิ​ค่าตั​โ​ัเป็​าที​ ​ฉั​ัจะ​ไ้​ผู้ชา​สา​ค​ทุๆ​ ​หึ่​ชั่โ​ ​แต่​ตั้​ ​ทั้คื​ฉั​ไ้​แค่​คเี

เขา​เป็​พ​่า​ลำไ​รึเปล่า​ั้​เหร​ ​เปล่า​เล​ ​ไ่ใช่​ ​ฉั​เค​ไ้​พ​ลูค้า​ผู้ชา​เหี้​ๆ​ ​้า​เป็ครั้ครา​ ​แต่​เขา​ค​ี้​ั้​ต่า​ั​พ​ผู้ชา​พ​ั้​ราั​ฟ้า​ั​เห​เล​ล่ะ

เขา​ช่า​...​่าหลใหล​ราั​ี​ตร์​สะ

เขา​ไ่ไ้​พู​ะไร​เล​สั​คำ​ ​ไ่​เหื​ไ้​หุ่​ๆ​ ​เศรษฐี​คื่​ ​ไ้​พ​ั้​ะ​ ​แ้แต่​ต​เรา​ที่​เา​ั​ ​ั​ั​เาแต่​พล่า​โ่​พล่า​ี่​เี่ั​ตัเ​ ​พู​ช​ตัเ​่า​ีเลิศ​ประเสริฐ​เหลืเิ​ ​่า​ลำไ​ ​่ารำคาญ​สิ้ี​ ​แล้​ฉั​็​ต้​ทำเป็​ชื่ช​ทุ​ประโค​ที่​พ​ั​พ่​า​้​ะ

แต่​ี่​คื​า​ข​ฉั​ ​และ​ฉั​เป็​ืาชีพ​ ​สำหรั​ฉั​แล้​พ​ค​ประเภท​ฉัทุ​ค​เป็​ืาชีพ​ ​เรา​รัผิช​า​ข​เรา​ไ้ี​ ​ซึ่​ถื่า​เพีพ​แล้​ที่จะ​ไ้รั​าร​รั​่า​เป็​ผู้เชี่ชาญ​ใ​ิชาชีพ​้า​ั้ๆ

ลัา​ที่​เจ้าชา​เส่ห์​แพรพรา​ค​ั้​ ​เขา​ใช้​ส​ื​ประค​ให้า​ข​ฉั​เาไ้​้​คา่โ​ ​​ลึ​เข้าา​ใ​ตา​ข​ฉั​แล้​พู่า

เธ​ีคุณค่า​า่า​ี้​ะ

เขา​เป็​ค​แร​และ​คเี​ที่​เค​พูี​ๆ​ ​ั​ฉั​แี้​ ​ฉั​แค่​ต้าร​ใคร​สั​คที​่​​สตา​ตรๆ​ ​แล้​่า​ฉั​ไ่ใช่​ขะ​หรื​เป็​ภาระ​ข​สัค​ ​หรื​ให้ำลัใจ​่า​ให้​ฉั​ีชีิต​ู่​ต่ไป​ ​แล้​ทุ่า​จะ​ีขึ้​เ

คุณ​เข้าใจ​ฉั​ั้

ท้าที่สุ​แล้​เรา​็​ไ่ไ้​ทำ​ะไร​เล​ ​เรา​แค่​​​ั​ู่​​เตี​จระทั่​ฉั​ผล็​หลั​ไป​ ​ช่เลา​ั้​เป็เลา​ที่​ฉั​ีคาสุข​ที่สุ​ใ​ชีิต

ลาึ​หลัจาั้​ ​เขา​็​ค่ๆ​ ​่​​ไป​จา​ห้​ ​เขา​ค​ึ​่า​ฉั​หลั​ู่​ ​แต่​ตั้​ฉั​ไ่ไ้​หลั​ ​พ​ฉั​ผ่า​ารฝึฝ​ให้​ตื่ตั​ู่​ตลเลา​แ้ระทั่​จะ​เป็​ต​หลั​็ตา​ ​ัไ​ซะ​ ​เลา​ลาคื​็​เป็เลา​หาิ​ข​เรา

ฉั​ตา​เขา​​ไป​ข้า​ ​ฉั​แค่​า​จะ​รู้​่า​เขา​เป็​ใคร​ ​ฉั​ต้​รู้จั​เขา​ให้​ไ้

แต่​เื่​เรา​เิผ่า​ทาแ​ทา​ที่สา​า​ ​เขา​็​หาตั​ไป

ตั้​ฉั​ไ่เห็​่า​ี​ศพ​เล​ ​ฉั​ไ่เห็​ศพ​ใคร​ทั้ั้

แต่​จู่ๆ​ ​ศพ​็​แ​ขึ้​า​ให้​เห็​ตที่​พคุณ​ตำรจ​าถึ​ั่แหละ​!

ที่จริ​แล้​ฉั​ไ่รู้​้ซ้ำ​่า​ทำไ​ตัเ​ถึ​ไ่​ั​ไ่​ลั​ทั้ที่​คลา​สาตา​จา​เขา​ไป​แล้​ ​ทำไ​ตที่​พคุณ​า​ฉั​ถึ​ไ้​ื​ิ่​ค้า​ู่​ลา​ถ​แ​ั้​ ​ฉั​ไ่​ค่​แ่ใจ​่า​ั​เิ​ะไร​ขึ้​ ​ทุ่า​ั​พร่า​เลื​ไป​ห

แต่​เรื่​แี้​็​เิขึ้​ไ้​ู่​แล้​แหละ​เะ

าครั้​คุณ​็​แค่​...​จำ​ะไร​ไ่ไ้

ฉั​ไ่ไ้​ให้าร​แี้​เพราะ​า​จะ​ช่​เขา​!​ ​คุณ​าหา​่า​ฉั​เป็​ผู้สรู้ร่คิ​้​ไ้​ัไ​!​ ​ฉั​ไ่ไ้​ทำ​ะไร​ผิ​!​ ​ฉั​ไ่เี่​ั​คี​ี้​เล​ะ​!​ ​ฉั​ไ่ไ้​ฆ่า​ใคร​!​ ​ปล่​ฉั​ไป​สิ​!

ฉั​รู้ี​่า​าชีพ​ตัเ​ไ่ใช่​าชีพ​สูส่​ใ​สัค​ ​แต่​ั​็​ไ่ไ้​หาคา่า​ฉั​ต่ำทรา​พที่​จะ​ฆ่า​ใคร​ไ้​ลค​!

​ทำไ​ทุค​ถึ​ต้​ตัสิ​คื่​จา​ภา​้​!​?

​