อินโทร
ณ. คาเเฟ่เเห่งหนึ่ง "เจไปเสริฟกาเเฟกับบราวนี่ที่โต๊ะ2หน่อย" พี่รุจพูดเเล้วกลับไปชงกาเเฟเเก้วต่อไป พี่รุจเป็นผู้จักการร้านคาเเฟ่เเห่งนี้ "ครับ" เจเดินไปที่เค้าเตอร์เเล้วนำกาแฟกับบราวนี้ไปเสริฟ
17.00น
ตอนนี้ได้เวลาปิดร้านเเล้วครับ ว่านี้มีเรียนเเค่ช่วยเช้าเลยมาทำงานไวหน่อย
ตอนนี้ผมกำลังเดินกลับบ้านเเล้วครับบ้านผมอยู่ไม่ไกลจาก คาเเฟ่ มากนัก (เเต่ก็ไกลอยู่นะ)ผมจึงเดินกลับบ้านได้ เอาตามจริงเเม่ผมไม่อยากให้เดินกลับเท่าไหร่นักเเต่ผมอ้างเเม่ว่า ถ้านั่งรถกลับมันจะใช้เงินโดยสิ้นเปลืองนะครับขาเราก็มีเดินเอาก็ได้ครับแแม่ ผมบอกแม่ว่าอย่างงั้ยเเหละครับ ผมยกนาฬิกาขึ้นมาดู17.20 น. "ตายเเล้ว!สายเเล้วสิ โถ่เอ้ย วิ่งเอาเเล้วกัน" พอนึกได้เเล้วเจก็ออกตัววิ่งทันที ถ้าถามว่าทำมัยต้อวิ่งละก็ ก็ขอตอบเลยว่าถ้าพ่อกลับมาละก็เจได้เจ็บเเน่! ถ้าพ่อกลับมาเเล้วยังไม่เห็นกับข้าวละก็เจจะต้องถูดตีนะสิ
เเต่ว่าถึงเจจะวิ่งมันก็ไม่ได้เร็วมากนักเพราะตัวเจค่อนข้างจะเล็ก
พอถึงบ้านร่างบางก็ลงมือทำอาหารทันที ร่างบางอยูกับพ่อเเม่ก็จริง เเต่เเม่ของร่างบางไม่ค่อยสบายเท่าไหร่นักร่างบางเลยรับหน้าที่ทำอาหารเเละงานบ้านทั้งหมดพอร่างบางทำอาหารเสร็จ ก้ไปอาบน้ำ
"เเกร็ก! เจ!เเกทำกับข้าวเสร็จยังวะฮะ!!!!!!" ร่างที่เมาเดินโซซัดโซเซเข้ามาในบ้าน พร้อมตะโกนถามลูกของตนเอง
"เฮือก!!! เสร็จเเล้วครับพ่ออยู่บนโต๊ะครับพ่อ" ร่างบางพูดพร้อมใส่เสื้อผ้นของตนไปด้วย ส่วนมาเขาจะทำอาหารมาสองอย่าง อย่างหนึ่งของพ่อ อีกอย่างของเขาเอง
" โว้ย!!!เสียพนันอีกเเล้วโว้ย รมเสีย เม่งเอ้ย " ร่างบางบางตกใจเฮอกเมื่ออยูดีๆพ่อของตนเองก็ตะโนออกมาซะเฉยๆ ร่างบางนั่งกินข้าวของตนอยู่บนห้องเงียบๆพอกินเสร็จ ร่างบางก็ลงไปเก็บจานของตนเเละของพ่อพอร่างบางเก็บจานเสร็จก้ไปปลุกพ่อของตนไปอาบนำเเต่พอตื่นก็ตวัดมือเข้าที่หน้าร่างบางอย่างเเรง พร้อมพูดว่า " ลำคาญ หยุดร้องดิ๊ ลำคาญ "
"ฮึก.....อึก ...ค ..ครับหยุดเเล้ว..อึกครับ" ร่างบางพบามทำให้พ่อของตนไม่ลำคาญมากที่สุด เเล้วขึ้นห้องไปนอน
30%
********************************
วันต่อมา
"ปัง!!! เเกร็ก " (เสียงทุบปะตู)
" ไอหนำ!!! เงิน3ล้านที่มึงยืมเจ้านายกูไปเเล่นมึงมีมาคืนมั้ยไอหนำ นี่มันผ่านมาตั้ง 7-8 เดือนเเล้วมึงยังไม่มีเงินมาคืนเลย!!! หนำมึงไปซุกหัวอยู่ไหนวะ ออกมาเดี๋ยวนี้ถ้ามึงไม่อยากตาย " คนของคาสิโนบอกพร้อกับเดินเข้าไปในบ้าน
ร่างบางเมื่อร้างบางได้ยินคนมาตะโกนเรียกพ่อของตนก็ลงมาดู
" มีอะไรรึป่าวครับ" ร่างบางพูดพร้อมเดินลงมาจากห้อง" ก็พ่อเเกอะไปติดหนี้ที่คาสิโนตั้ง3ล้านนะสิ คุฯเชนเลยให้กูมาทวง" ร่างบางเมื่อได้ยินอบ่างนั้ยก็ตกใจ ร่างบางรูสึกว่าตอนนี้ขามันอ่อนปวกเปียกขึ้นอยางกะทันหันเลยถึงกับ้งทั้งยืน
" ส...สามล้าน..เลยหรอครับ"
"ใก็ใช่นะสิ สามล้าน ว่าเเต่พ่อเเกไปไหน"
"ไม่ทราบครับ"
"ถ้างั้ยตอนบ่ายๆกูจะมาอีกที"
14.30
"ไอเจตอบนี้มีไรกินบ้างมั้ย กูหิวเเล้ว"
" ข้าวกระเพาะไข่ดาวครับพ่อ"ร่าบางบอกเเล้วจึงรีบนำข้าวไปให้พ่อ"
" ปังๆๆ!!!!!เปิดปะตูไอหนำ ปังๆ ปึก เงินกูสามล้าน มึงมีมาคืนกูมั้ย?!!!!!!!!!!!!"
"ม...ม.ม. ไม่...ไม่มีครับคุณเชนเเต่เอาเถอะนะครับคุณเชนอย่าพึ่งฆ่าผมเลยนะครับ ได้ดปรดไว้ชีวิดผมด้วยนะครับคุณเชน นะครับๆๆๆ"พ่อเป็นพ่อพูดเเล้วเขย่าขาคุณเชนเบาๆเพือขอชีวิตของตน
"ไม่" คุณเชนกดเสียงตำเเล้วปืนขึ้นมาจอที่กลางหน้าผาก
ร่างบางเห็นอย่านั้นก็ตกใจเพราะว่าคน คนยี้อยูดีๆก็เปิดประตุขึ้นมา จนตอนนี้ร่างบางน้ำตาไหลออกมา
"ปัง (พุดนะไม่ได้ยิง)
"ได้โปรดเถอะครับคุณ อย่าทำอะไรพ่อผมเลย"
" เห มีคนยืนอยู่ตรงนี้ด้วยหรอเนี่ย จะว่าไปชั้นขาดคนทำความสะอาดพอดีสนใจไปเป็นตัวขัดดอกมั้ยพร้อมลดเงินอีก2 เเสนบาท"
" เอาไปเลยครับ เอาไปเลยครับ ไอลูคนนี้มันมำงานบ้านเก่ง ทำกับข้าวก็เป็น"
"นายนี่น้า ขนาดลูกตัวเองยังให้โดยไม่ต้องคิด เลวจริงในถานะของพ่ออะ " เอาตามจริงร่างสูงก็ไม่ได้คิดว่าจะได้ตัวร่างบางมาง่ายๆขนาดนี้ ตอนเเรกที่เข้ามาเข้าห้เห้นอยู่เเล้วเเหละว่ามีคนอยู่ตรงนี้อีกคน เเต่ก็เเค่เเกล้งร่างบางเล่นเท่านั้น
"งั้นพรุ่งนี้ชั้นจะมารับอีกทีนึงละกันนะ
อันนี้เป็นเรื่องเเรกมีอะไรติชมกันได้นะคะ คนเม้นเป็นกำลังใจให้ด้วนะคะ
บ้านของเจค่ะ
ประมาณนี้
ความคิดเห็นทั้งหมด ()
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น