เช้าวันต่อมา...
" พี่เต้? " ทันทีที่ลืมตาตื่นฉันก็ต้องตกใจกับใบหน้าขาวซีก..ของเขา ที่จ้องมองฉันอยู่
" อะไร? พี่แค่มองเมียตัวเอง มันผิดงั้นหรอครับ " เมีย.....? โธ่เอ๋ย.... เมื่อคืน ฉันกับเขา... เอาอีกแล้ว
" แล้วนี่ มันกี่โมงแล้วค่ะ? " ฉันสงสัยเพราะแดดแรงซะขนาดนี้นิ แต่ภายในห้องก็ยังคงเย็นเฉียบ..เพราะอากาศของแอร์
" สิบโมงครึ่ง... "
" ฮะ! " สายแล้ว!ๆๆ ผลัวะตุบ! ฉันจะลุกตัวขึ้น แต่พี่เต้ไม่ยอมให้ลุกเขาดึงฉันให้ลงมานอนอีกครั้ง แล้วกอดรัดไว้แน่น
" พี่ยังไม่ยอมให้อ๋อมไปหรอก "
" ทำไมละค่ะ "
" ก็เพราะพี่ยังไม่รู้น่ะสิ ว่าอ๋อมมีเรื่องอะไร? ถึงได้มาที่นี้ "
" ......... " พี่เต้ดันถามเรื่องที่ฉันครวลืมขึ้นมา ทำเอาฉันนั้นพูดไม่ออก
" บอกพี่ที ไหนๆเราก็... "
" ถ้าจะพูดถึงเรื่องเมื่อคืน อ๋อมไม่ได้ยอมอย่างเต็มใจค่ะ แต่ว่า..... "
" ไม่มีแต่ได้ไหมอ๋อม พี่รักอ๋อม รักแค่คนเดียว "
" ....... " ทำเป็นมาพูดดี ฉันเชื่อตายแหละ เดี๋ยวก็คงไปนอนกับคนนั้นคนนี้ตามเคย สันดานคนเปลี่ยนได้ที่ไหนละ
" อ๋อม... พี่จะไม่เจ้าชู้อีกแล้ว ขอแค่อ๋อมยอมเป็นเมียพี่ นะน่า... " พี่เต้ยังคงกอดรัดฉันไว้อย่างนั้นพร้อมกับโยกตัวฉันนิดหน่อยแล้วเอาหน้ามาซบตรงซอกคอฉัน
" พี่เต้.... หนูไม่ได้เกลียดพี่ แต่ถ้าพี่เลิกเจ้าชู้ได้จนถึงวันที่หนูเรียนจบ หนูถึงจะคบกับพี่ "
" จริงนะ! " เอาจริงดิ??
" ...... " พี่เขาจะไม่ยุ่งกับใครได้จริงๆนะเหรอ
" พูดมาแล้วนะครับอ๋อม ห้ามคืนคำ "
" เอิบ...ค่ะ " ถ้าพี่เต้ทำได้ฉันก็ถือว่าเขาก็ไม่เลว ยังไงซะเราก็เคยอย่างว่ากันตั้งสามครั้ง
" เพราะงั้นระหว่างนี้ อ๋อมก็ห้ามมองใครเป็นพิเศษนะ " เขาพลิกตัวขึ้นมามองหน้าฉันที่อยู่ด้านล่างของตัวเขา
" อืม... " แต่เอ๊ะ!? มันเหมือนเราก็กำลังคบกันอยู่นี่...ฉันมองใครไม่ได้ เขาก็มองใครไม่ได้
" เย้!! แบบนี้พี่ต้องโทรไปบอกพวกเพื่อนสนิทก่อน "
" เดี๋ยวสิค่ะ " พี่เต้จะลุกออกจากเตียงแต่ฉันดันคว้ามือเขาไว้ เราสองคนตอนนี้จ้องหน้ากัน
" .........? " คนตรงหน้าจ้องมองฉันอย่างรอคำพูดต่อ ฉันยิ้มอ่อนๆก่อนจะพูดขึ้นว่า
" แฮร่~ คือว่า... พี่จะโทรบอกเพื่อนๆทำไมค่ะ? "
" ก็พวกมันบอกพนันกับพี่ว่า อ๋อมจะเกลียดพี่จนไม่มองหน้า แต่นี้อ๋อมยอมให้โอกาส พี่รักอ๋อมนะ จุ๊บ?! "
" เอ๊ะ!? " พูดจบก็จูบหน้าผากฉันแล้วเดินออกจากห้องไป มันหมายถึงอะไร?
หึก...แต่ว่านะ ถ้าพี่เต้เขาเป็นแบบนี้ตลอดก็คงดี ดูแล้วไม่เหมือนครั้งแรกที่ฉันเจอเลย...
พอห้องดูเงียบลงแล้ว ฉันก็นึกถึงเรื่องเมื่อวานขึ้นมาทันที พี่...งั้นหรอ? มันจะใช่หรอ...ที่ว่าหมอทีเป็นพี่ชายจริงๆของฉัน ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ
แล้วถ้าต้องได้เจอกันที่มหาลัย จะพูดคุยได้อย่างตามปกติหรือเปล่านะ?
...
เวลา 13.00 น.
" ยัยอ๋อม! "
" อ๋อม "
" .....!? " ทันทีที่ยัยโมกับยัยหวานเห็นหน้าฉัน ก็รีบวิ่งหน้าตั้งพร้อมกับร้องเรียกชื่อฉันแล้วทำหน้าอย่างคนตกใจเมื่อมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉัน
" เธอคบอยู่กับอาจารย์หมอหรอ? " ยัยโมพูดถามคำถามที่มันไม่หน้าเป็นไปได้ขึ้นมา จนฉันรีบส่ายหน้าทันที
" โกหก ในไลน์กลุ่มของคณะเขาโพสต์ลงเว็บโรงเรียนซะใหญ่โต ว่านักศึกษากับอาจารย์หมอที่โด่งดังคบกัน แล้วยังมีรูปภาพเธอกับอาจารย์ไปไหนมาไหนด้วยกันตั้งหลายรูปภาพ แถมยังมีภาพที่ขึ้นไปบนคอนโดเธออีกด้วยนะยะ " ยัยหวานพูดซะยาว ส่วนฉันนิ่งอึ้ง
" ถ้าเป็นแบบนั้นจริง..งั้นพี่เต้ก็เห็นแล้วล่ะสิ? " ฉันเผลอพูดความคิดในใจของตัวเองออกมา ทำให้เพื่อนฉันทั้งสองมองหน้ากันแล้วพูดถามพร้อมเพียงว่า
" พี่เต้...แล้วเขาเกี่ยวอะไรด้วย!? "
" .........! " เอาแล้วไง เรื่องวุ้นวายคงจะแค่เริ่มต้นมั่งนะ จนหนทางแล้วจริงๆฉัน
" อย่าบอกนะว่า...เธอกับพี่เต้ "
" คิดอะไรของพวกเธอ เร็ว พาฉันไปแก้ไขข่าว "
" เดี๋ยว!!ๆๆ "
" อะไร!? " ฉันที่กำลังจะเดินแต่พวกเธอดันมาขวางหน้า ไม่ยอมให้เดินไปต่อ
" ฟังนะเพื่อนรัก คนที่โพสต์ลงไม่ใช่ใครอื่นไกล แต่เป็น... พี่มุก รุ่นพี่ในคณะเราและก็เป็นลูกสาวของ ผอ จะลบมันก็ยากเหมือนกันนะ "
" พี่มุก ทำไมเธอถึงมีภาพพวกนั้น ไม่สิ!? เธอต้องการอะไรถึงได้ทำแบบนี้? " ฉันพูดพลางมองหน้ายัยหวาน
" ฉันก็ไม่รู้...แต่ว่า "
" หวาน...ไม่ต้องแต่แล้ว ตามฉันมา "
" เธอจะไปไหนอ๋อม " เป็นโมพูดขึ้นถาม ก่อนที่ฉันจะตอบ
" ไปถามให้รู้เรื่อง... "
...
เวลาผ่านไปไม่กี่นาที...
ณ ห้องคณะแพทย์ศาสตร์ตึกรับรอง
" พี่เต้....? " ฉันหยุดฝีเท้าซะงัดมองหน้าคนที่ยืนอยู่ประตูทางเข้าห้องด้วยหัวใจที่เต้นแรง และความตกใจ คิดไม่ถึงว่าจะเจอเขาที่นี่เหมือนกัน
" อ๋อม รูปภาพพวกนั้นมันอะไร? "
" ........ " ฉันเงียบนิ่งจนเพื่อนฉันทั้งสองต่างกระตุกเสื้อฉันเป็นเชิงบอกในๆว่า รีบๆตอบพี่เขาเถอะ
" พี่ถามว่ามันคืออะไร!? " พี่เต้ตะคอกใส่หน้าฉัน จนฉันต้องหลับตาปี๋กำหมัดแน่น! แต่ยังคงไม่พูดอะไร เพราะฉันเอง...ก็ยังสับสนอยู่เหมือนกัน
" พี่เต้.... " จู่ๆคนในห้องก็เปิดประตูพร้อมกับก้าวออกมายืนอยู่ตรงหน้าฉันและพี่เต้ ทำหน้าทำตาอย่างคนได้ชัยชนะ
" พี่มุก พี่เอารูปภาพของคนอื่นลงแบบนี้ได้ไง " ฉันเปิดประเด็นถามทันทีเมื่อเธอมองหน้าฉัน แต่คนตรงหน้าเมื่อได้ยินที่ฉันพูดแล้วเธอไม่สะทกสะท้านอะไรเลยแม้แต่นิด พลางเดินไปเกาะแขนพี่เต้ซะงั้น
" มุกก็แค่เห็นว่าอาจารย์กลับสิทธิ์คบหาดูใจกันแบบลับลับ มันไม่ดีต่อสถาบัน มุกก็เลย... " ผลัวะ! ยังที่พี่มุกพูดไม่จบพี่เต้ก็ผลักมือเธอออกจากแขนพี่เขาแล้วพูดขึ้น
" ไม่ดี! ใช่!ฉันว่าสิ่งที่เธอทำต่างหากมันเลวทราม.. "
" พี่เต้!! " พี่มุกตะคอกใส่พี่เต้อย่างคนไม่พอใจ
" ทำไม? เธอคิดว่าเรื่องแค่นี้จะทำให้ฉันเกลียดเมียฉันได้งั้นเหรอ หึก คิดผิด เพราะแต่ก่อนฉันเลวเป็นสิบเท่า แค่นี้....ถ้ามันเป็นเรื่องจริง ฉันก็ไม่กล้าโกรธเมียฉันหรอก แต่เผอิญว่ามันเป็นแค่เรื่องจัดฉากขึ้นมาฉันเชื่อใจเมียของฉัน ว่าเธอไม่ทำเรื่องแบบนั้น "
" พี่เต้.... " เป็นฉันที่พูดเรียกชื่อเขาอย่างอ่อนโยน ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะ เชื่อใจฉัน เขาเปลี่ยนได้จริงๆหรอ
" อ๋อม บอกพี่มา พี่เชื่อคำพูดของเธอ วันนั้นหมอนั้นไปส่งที่คอนโด มันได้ทำอะไร... "
" จะต้องทำอะไร แค่พี่ชายไปส่งน้องสาวที่ห้อง " จู๋เสียงของหมอทีก็แทรกคำพูดของพี่เต้ขึ้นมาพร้อมกับใครไม่รู้สองคนที่เดินมาตามกัน มาหยุดที่ตรงหน้าฉัน
" ทับทิม ทับทิมจริงๆด้วยค่ะคุณ โธ่....ลูกแม่ " พรึ่ง!! ผู้หญิงวัยกลางคนจู่ๆก็โอบกอดฉันน้ำตาไหลพรากออกมา ส่วนคนที่ยืนอยู่ข้างหมอทีเป็นผู้ชายอายุเยอะแล้ว มองฉันแล้วน้ำตาไหลอีกคน
อย่าบอกนะว่านี้คือพ่อกับแม่ฉัน ทำไมจู่ๆฉันถึงรู้สึกเศร้าขึ้นมา น้ำตามันจะไหล แต่ฉันบังคับไว้ไม่ให้มันไหลออกมา พร้อมกับกวาดตามองรอบรอบ คนก็เริ่มมารุมมองกันเยอะแล้ว
ฉันจึงถอยตัวออกห่างคนที่ร้องไห้ฟูมฟายทันทีก่อนจะพูดขึ้น
" คุณเป็นแม่ของอาจารย์เหรอค่ะ? "
" โธ่....ทับทิม ลูกจำแม่ไม่ได้เหรอ ตอนนั้นลูกก็ห้าขวบแล้วนี่... "
" หรือว่าสมองจะ " เป็นคุณลุงที่ยืนอยู่ข้างหมอทีพูดขึ้น แต่ต้องหยุดคำพูดเพราะโดนหมอทีพูดแทรกขึ้นมาสะก็
" ครับพ่อ ผมได้ไปสอบถามที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแล้ว ทราบว่า..ตอนที่รับตัวน้องมาเลี้ยงทางโรงบาลบอกว่าสมองถูกกระทบกระเทือน เนื่องจากชนเข้ากับโขดหินใต้น้ำเลยทำให้ความจำส่วนที่เคยผ่านมาหายไปหมด เท่ากับว่าเป็นเด็กเกิดใหม่ เลยไม่คิดที่จะรื้อฟื้นหาพ่อแม่ที่แท้จริง "
" มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ไง แล้วนี่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้านั่นคือที่ๆไหน ลูกรู้มานานแล้วเหรอว่าน้องคือน้องสาวแท้ๆทำไมถึงพึ่งบอกพ่อกับแม่ " คนเป็นพ่อว่าหมอทียกใหญ่
" สักพักแล้วครับ "
"เดี๋ยวเถอะลูกคนนี้ รู้ไหมว่าแม่ของลูกคิดถึงน้องแค่ไหน แทนที่จะรีบพูดบอกเร็วๆ แต่กลับรออะไรจนป่านนี้ " คนเป็นพ่อก็ยังคงต่อว่าซ้ำไปซ้ำมา
" ขอโทษครับพ่อ "
" เอาเถอะคุณ ไหนๆเราก็เจอลูกสาวแล้ว ดีที่ตะทีตามหาน้องจนพบ ดีเท่าไรแล้ว โธ่....ลูกแม่ " พอพูดจบคนเป็นแม่ก็จะเดินก้าวเข้ามากอดฉันแต่ฉันเดินถอยหลังแล้วพูดขึ้น
" ขอโทษนะคะ แต่หนูไม่รู้จักพวกคุณ หนูขอโทษค่ะ ถึงแม้..หนูจะเป็นลูกสาวแท้ๆของคุณก็เถอะ แต่หนูก็ไม่ชินอยู่ดีค่ะ "
" ที่แท้อาจารย์ก็เป็นพี่ชายแท้ๆของยันอ๋อม " เป็นยัยโมพูดขึ้น
" แต่งเรื่องงั้นหรอ? " (คนในขณะ)
" ชิส์!!อิจฉาเขาล่ะสิ! "
" โธ่เอ๊ย!เป็นถึงลูกของ พอ.เลยนะ "
" ทำอะไรเนี่ย... "
" น่าอายชมัด "
" อืมใช่ๆๆ "
" ไปกันเถอะพวกเรา "
" ไปปะทุด่าที่ทวิตเตอร์กัน "
" โอ้!! "
ผู้คนมากมายพูดจบก็พากันทยอยเดินออกไปเหลือแต่พวกเราที่ยืนจ้องหน้ากันอยู่
" แล้วนี่ นายเป็นพี่ชายของอ๋อมจริงๆน่ะเหรอ "
" ใช่... "
" เดี๋ยวนะ นั่นเธอใช่เต้ลูกชายคุณณวัฒน์ กับคุณหญิงชลัยทองไหมจ๊ะ " คนเป็นแม่พูดขึ้น ถามพี่เต้พลางจ้องมองพี่เขาอย่างคุ้นเคย
" ครับ ผมเป็นแฟนของอ๋อมด้วย "
" .......... " โธ่....พี่เต้ มันใช่เวลามาบอกตอนนี้ไหม
" ดีแล้วละ ยังไงก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกลกัน " ส่วนนี่คนเป็นพ่อพูดขึ้น
พี่เต้ยิ้มออกนอกหน้ามองฉัน
" นี่มันเรื่องอะไรกันค่ะ!? " จู่ๆคนที่ถูกลืมอย่างพี่มุกก็พูดขึ้นทำให้พวกเราหันไปมองหน้าเธอ
" มุก มันจบแล้วเรื่องของเรา "
" พี่เต้! พี่เต้จะพูดแบบนี้ไม่ได้นะค่ะ "
" ยัยมุก!! "
" พ่อ..... " ทันใดนั้นผอ. ก็เดินตรงมาหาลูกสาวทันทีอย่างประจวบเหมาะ
" แกสร้างปัญหาอะไรไว้รู้ไหม ตามฉันมานี่! " ผอ.ไม่รอช้าดึงลากแขนลูกสาวตัวเองเข้าห้องรับรองก่อนที่ทุกคนจะถอนหายใจโล่งอกออกมาพร้อมกัน
" ทับทิม.... "
" ค่ะ " ถึงชื่อนี้จะไม่ใช่ชื่อฉันที่ชินก็เถอะ แต่ฉันก็ดันตอบรับไปแล้วนี่.หมอทีเรียกชื่อพลางจ้องมองหน้าสักพักก่อนจะพูดขึ้นต่อ
" พี่ขอโทษนะ สำหรับทุกเรื่อง "
" ค่ะ " ฉันตอบรับถึงจะไม่รู้ว่าเขาหมายถึงอะไรก็เถอะ
" ฉันก็ต้องขอโทษนายด้วย ที่บอกว่าชอบน้องสาวตัวเอง คือว่าความจริง "
" ฉันรู้..นายไม่อยากแต่งงานกับน้องสาวฉัน ฉันเข้าใจ "
" .....อืม "
ทุกคนต่างส่งยิ้มให้กัน ฉันได้แต่มองพวกเขาไปมาไม่รู้ว่าในวันข้างหน้าจะทำตัวยังไงให้ถูกน่ะสิ
................................................
จบแล้วคร่า ไรท์ไม่ติดเหรียญนะค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน มีตอนพิเศษอยู่นะค่ะ ( ฮันนีมูนที่แสนหวาน )🙏🙏🙏