​

​

10.16 น.

     "น้องจีพี่ขอโทษจริงๆกับเรื่องที่เกิดขึ้น"

     "ไม่เป็นไรค่ะ"

          ฉันตอบปัดผู้จัดการทันทีที่ก้าวเท้าเข้ามาภายในค่ายเพลงที่ตัวเองสังกัดอยู่เธอเดินตามฉันมาด้วยใบหน้าที่กำลังเต็มไปด้วยความเครียดและใช่ ใครจะไม่เครียดที่ตัวเองทำทรัพย์สินของค่ายหาย...และใช่ ทรัพย์สินที่ว่าคือฉันเอง 

     "ต้องขึ้นไปหาลุงก่อนใช่ไหม?"

     "ค่ะ ท่านประธานรออยู่ที่ห้องประชุม"

     "อืม"

          มือฉันยกขึ้นถอดแว่นตัวเองออกพร้อมกับก้าวเดินไปขึ้นลิฟท์ทันที ฉันเพิ่งมาจากบ้านคือจะให้มาทั้งที่สภาพแบบนั้นมันคงทำให้หลายคนอยากรู้อยากเห็นน่ะนะ และไอ้ชุดแมวบ้าๆนั้นฉันล่ะอยากจะเผามันทิ้งซะจริง

               ก๊อกๆ...แกร๊ง 

     "จีมินมาแล้วค่ะ"

          ผู้จัดการว่าขึ้นเบาๆและเปิดประตูให้ฉันเดินเข้าไปในห้องประชุม ฉันก้มหัวให้ประธานค่ายที่นั่งอยู่นิดๆก่อนจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้ตรงข้ามกับเขาขณะที่ที่นั่งข้างๆก็มีผู้ชายอีกคนนั่งอยู่

     "ไงจีมิน เธอดูเหนื่อยๆนะ"

     "เหนื่อยสิคะหาทางกลับบ้านเองทั้งคืน"

               ฟึ้บ...

     "ประชดเก่งจริงๆคนคนนี้"

          ประธานเอ่ยปนขำหลังจากที่ฉันตอบกลับพี่เวย์ที่นั่งอยู่ก่อนพลางจิกกัดทางค่ายด้วยโดยไม่สนว่าประธานจะนั่งหัวโด่อยู่ไหม อันที่จริงคือตั้งใจอยากให้ได้ยินแหละ ฉันนั่งลงที่เก้าอี้และหยิบแก้วกาแฟที่วางอยู่ขึ้นดื่มทันทีวางไว้แบบนี้ก็คงของฉันแหละ

     "ลุงขอโทษด้วยจริงๆจีมิน รับรองว่าจะไม่มีครั้งหน้า"

     "เชื่อลุงค่ะ"

     "ทำไมมีจีคนเดียวที่ได้เรียกประธานว่าลุงวะ ทำไมเวลาผมเรียกด่าผม??"

     "แกไม่ใช่ลูกรักจบนะไอ้เวย์"

     "หลายมาตรฐานจริงๆค่ายนี้"

          ฉันยกยิ้มมุมปากอย่างขำๆขณะที่สายตาก็มองพี่เวย์แร็ปเปอร์ชายคนดังของค่ายที่กำลังกวนประสาทประธานอยู่ ฉันไม่แน่ใจนักว่าประธานเรียกมาคุยอะไรแต่คงไม่พ้นเรื่องเพลงน่ะนะ

     "ลุงมีอะไรหรอคะ?"

     "อืม เรื่องงานน่ะคงจะรู้จักรายการเด็กไอดอลที่กำลังดังอยู่ได้ใช่ไหม?"

          ฉันกับพี่เวย์พยักหน้าช้าๆ รู้สึกว่าช่วงนี้รายการนี้กำลังเป็นกระแสมากๆเลยล่ะ

     "ทางนั้นติดต่อให้เราโปรดิวซ์เพลงให้"

     "โอ้ว เรทเท่าไรครับเนี้ย??"

     "สิบแปด"           

     "ผมทำไม่ได้หรอก"

     "ไอ้เวย์!"

          อย่าว่าแต่พี่เวย์ทำไม่ได้เลย ฉันเนี้ยก็ทำไม่ได้...เรทสิบแปดมันน้อยไปสำหรับเรา ฉันส่ายหน้าไปมาช้าๆเมื่อประธานเบนสายตามองมาที่ฉันอย่างมีความหวัง

     "ลุงคิดยังไงเรียกพี่เวย์กับจีมาคุยคะ ลุงก็รู้ๆแนวเราอยู่"

     "ก็รู้ แต่บีทมันหนักได้น่ะฉันเลยคิดว่าพวกเธอสองคนจะชอบ"

     "...นี่สิน่าสนใจ บีทหนักได้แต่เรทไม่เกินสิบแปด"

          พี่เวย์เอ่ยเบาๆเหมือนกำลังคิดแนวที่น่าจะเป็นไปได้ไม่ต่างจากฉัน บีทนี้เป็นแนวที่ฉันค่อนข้างถนัดส่วนเนื้อหาเพลงเราสามารถปรับกันไปได้...เพราะงี้สินะประธานถึงเลือกฉันกับพี่เวย์มา

     "จีสนใจค่ะ เริ่มงานได้วันไหน??"

     "นี่ไอเดียมาแล้ว??"

          ฉันพยักหน้าตอบพี่เวย์ไปขณะที่ประธานก็ยิ้มให้อย่างพอใจ พี่เวย์ยื่นมือมาตรงหน้าฉันฉันจึงยื่นมึงไปชกมือเขาเบาๆอย่างรู้งาน

     "จีเอาผมก็เอา"

     "ดี ช่วงนี้พวกเธอว่างจากคัมแบ็คแล้วซึ่งมันดีเริ่มงานได้เลยเส้นตายคืออีกสองสัปดาห์ เดียวรายละเอียดจะส่งไปให้ผู้จัดการโอเคนะ"

     "ค่ะ"

     "เค งั้นผมไปนะ"

     "นี่ก็รีบ ทำไมจะไปหาเคส??"

     "ครับผม แฟนรอไปกินข้าว ^^"

          ประธานถอนหายใจออกมาเบาๆและโบกมือไล่ขณะที่ฉันก็ลุกขึ้นก้มหัวให้ประธานและเดินออกมาเพราะมีงานต่อ ค่ายนี้ก็ดีตรงนี้แหละประธานค่อนข้างปล่อยและที่สำคัญคือมีอิสระในการทำงาน แนวเพลงของค่ายจึงมีหลายแนวและอีกอย่างค่ายก็ไม่ได้ห้ามเรื่องเดทด้วย ง่ายๆก็เรื่องส่วนตัวไม่ยุ่ง

               แกร๊ง...

     "ถ่ายถึงเย็นไหมพี่?"

     "ถึงบ่ายสามค่ะ พี่ซื้ออาหารมาแล้วนะคะอยู่บนรถ"

     "ขอบคุณค่ะ"

          ฉันตอบเสียงเรียบและหยิบแว่นกันแดดมาสวมขณะที่เดินออกจากบริษัทและทันทีที่ก้าวออกมาบรรดาแฟนคลับที่กำลังนั่งอยู่ก็ลุกมาถ่ายรูปฉันทันทีซึ่งฉันก็ไม่ได้หงุดหงิดอะไรและชินแล้ว ฉันก้มหัวทักทายพวกเขาและยิ้มให้เท่าที่จะทำได้ก่อนจะก้าวขึ้นรถเพื่อไปถ่ายแบบต่อ 

               ติ๊ง...

          เสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้นทำให้ฉันต้องหยิบมันขึ้นมาดูขณะที่รถตู้ของค่ายก็เคลื่อนไปตามถนน ฉันเปิดไลน์ดูข้อความใหม่ที่ถูกส่งมาจากคนที่ฉันเพิ่งนอนด้วยเมื่อคืน

TIN : คืนนี้ไปหานะ

          ริมฝีปากฉันเหยียดยิ้มก่อนจะพิมพ์ตอบกลับข้อความไป

Jimin : ไม่ได้ค่ะ

TIN : ใจร้าย

Jimin : เพิ่งรู้หรอ?

TIN : แต่อยากเจอ 

Jimin : วันนี้ไม่แน่ใจว่าจะกลับบ้านตอนไหน จีต้องคุยงานที่ค่ายน่ะ

TIN : ดึกก็ไปหาได้ จริงๆนะพี่ไม่ยุ่งยากหรอก

Jimin : แต่พี่กำลังทำตัวยุ่งยากเลยเถอะ

TIN : ไม่บอกไม่รู้ ^^

Jimin : ก็กำลังบอกนี่ไงคะ

TIN : เสร็จล่ะบอกนะเดียวไปรับที่ค่าย คือเพิ่งรู้ว่าจีอยู่ค่ายเดียวกับเพื่อนพี่

Jimin : ใครคะเพื่อนพี่?

TIN : ไอ้พีเค

Jimin : อ่อ 

TIN : เจอกันนะคะ คิดถึง

     "หึ"

          เสียงหัวเราะในลำคอของฉันทำให้ผู้จัดการหันกลับมามองอย่างงงๆ ฉันไม่ได้สนใจจะบอกและก็ไม่คิดจะตอบข้อความล่าสุดที่ตินส่งมาเหมือนกัน...เขากำลังสนใจฉันมากพอสมควรเลยล่ะซึ่งฉันก็ไม่ต่างกัน ฉันกดเลื่อนดูข้อความอื่นๆในไลน์ตัวเองอีกนิดก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ไลน์ที่มีข้อความค้างเกือบพันด้วยสายตานิ่งเรียบ ฉันไม่ได้เข้าไปดูมันเกือบสองเดือนและไม่รู้ว่าข้อความที่ส่งมามากมายขนาดนี้คนส่งมันต้องการอะไร 

แต่ก็ช่างเถอะ ถึงเขาจะต้องการฉันก็ไม่มีอะไรจะให้เขาแล้ว

22.15 น.

     "คิดว่าไง?"

     "โอเคเลยเฮีย จีชอบมันนะ"

     "เฮียก็คิดงั้น"

          พี่เวย์ตอบกลับขณะที่เรากำลังฟังดนตรีที่กำลังร่างกันอยู่ ฉันยกหัวไปมาช้าๆก่อนจะเหยียดยิ้มออกมาเมื่อถึงท่อนที่บีทมันค่อนข้างหนัก

     "คิดว่ามันหนักไปไหม?"

     "สำหรับจีไม่หนักแต่สำหรับเราสิบแปดจีว่ามันก็อาจจะไม่เหมาะ"

     "งั้นเฮียจะปรับ กี่โมงแล้ววะเนี้ย??"

          ฉันยกแขนขึ้นดูนาฬิกาเมื่อพี่เวย์ถามแบบนั้น

     "สี่ทุ่มแล้วเฮีย"

     "เอาไว้ต่อพรุ่งนี้ไหม เฮียอยากกลับบ้านแล้วว่ะ"

     "เฮียจะรีบกลับไปหาแฟน?"

     "จ้า รู้ดีจริงๆน้องรัก"

     "เบื่อจริง แต่ก็ดีอยากพักอยู่เหมือนกัน"

               ฟึ้บ..

          ฉันลุกขึ้นหยิบเสื้อโค้ทตัวเองมาใส่และจัดการเก็บงานไว้ให้เฮียด้วยขณะที่เฮียก็เดินไปหยิบโค้ทตัวเองมาใส่ เราเดินออกมาจากห้องอัดด้วยกันและมาหยุดยืนรอลิฟท์ ฉันยกนมปรี้ยวที่ถือติดมือมาด้วยขึ้นดูดระหว่างรอลิฟท์

     "พรุ่งนี้สักบ่ายนะ"

     "เคค่ะ"

               ติ๊ง...ครืน...

     "อ้าว มาทำอะไรไอ้ติน?"

          หลอดที่ฉันกำลังดูดอยู่ถูกฉันกัดมันไว้ทันทีที่ประตูลิฟท์เปิดออกพร้อมกับร่างสูงที่กำลังยืนอยู่ในนั้น ตินยิ้มมุมปากและเหลือบมองฉันที่กำลังเดินเข้าลิฟท์นิดๆ ฉันไม่ได้ทักทายเขาและทำเหมือนว่าเราไม่ได้รู้จักกัน

     "กูมาหาคนน่ะ"

     "ไอ้พีเค?? ได้ยินว่ามันเฝ้าเมียมันไม่เข้าบริษัทมานานล่ะนะ"

     "เอ้า หรอ...งั้นกูก็มาเสียเที่ยวดิว่ะ"

     "มึงไม่ได้โทรหามันเลยรึไง?"

          พี่เวย์ถามกลับอย่างไม่เชื่อที่ตินตอบ ขณะที่ลิฟท์ก็เลื่อนลงไปชั้นล่างเรื่อยๆ ฉันดันลิ้นใส่กระพุ้งแก้มตัวเองด้วยความหงุดหงิดเมื่อตินเหลือบมองฉันอีกครั้งนั้นทำให้ฉันมั่นใจแล้วว่าเขาไม่ได้ตั้งใจจะมาหาพี่พีเคแต่ตั้งใจมาหาฉันโดยเฉพาะเลยล่ะ

     "กะจะเซอร์ไพส์มันไง"

     "พวกมึงนี่...ประสาท"

          ตินยักไหล่อย่างไม่สนใจที่พี่เวย์ด่าสักนิดขณะที่ฉันก็เหลือบมองเลขชั้นที่กำลังลดลงเรื่อยๆอย่างรอคอย ฉันไม่อยากจะอยู่ในลิฟท์ตัวนี้นานๆ

     "เออ นี่จีมินน้องในค่ายกู"

     "นึกว่ามึงจะไม่แนะนำเธอให้กูรู้จัก"

     "แหม รออยู่ถูกไหม??"

     "สวัสดีครับ พี่ชื่อตินนะ"

          ฉันเหลือบมองมือใหญ่ที่ยื่นมาตรงหน้าตัวเองด้วยสายตานิ่งเรียบก่อนจะยื่นมือตัวเองไปจับมือเขาเบาๆ ตินเหยียดยิ้มออกมาอย่างมีเล่ห์นัย

     "สวัสดีค่ะยินดีที่ได้รู้จัก"

     "พี่ได้ยินชื่อน้องมานานเพิ่งเห็นตัวจริงก็วันนี้ ^^"

               ฟึ้บ...

     "อย่าม่อน้องกู น้องกูไม่ว่างเล่นกับมึงหรอก"

          ตินมองมือฉันที่ดึงกลับด้วยสายตาเสียดายก่อนที่สายตาเขาจะเปลี่ยนเป็นกวนอารมณ์ทันทีที่ถูกพี่เวย์ขัด 

     "น้องมึงอาจอยากเล่นกับกูก็ได้ใครจะรู้"

     "มั่นหน้าจริง"

               ติ๊ง..ครืน..

     "กูไปก่อน ไว้เจอกันนะน้องจี"

     "กลับดีๆค่ะเฮีย"

          พี่เวย์ยิ้มบางๆพร้อมกับเอื้อมมือมาขยี้ผมฉันก่อนที่เขาจะก้าวเดินออกมาเหลือแค่ฉันกับตินที่กำลังยืนอยู่หน้าลิฟท์กันสองคน ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆและเหลือบมองตินด้วยสายตานิ่งเรียบขณะที่เขาก็กำลังยืนยิ้มมองมาที่ฉันอยู่อย่างกวนๆ

     "มาทำไมคะ?"

     "โว้...นี่คำทักทายหรอคะ??"

     "พี่ตินไม่ควรจะมาค่ายถึงจะหลอกเฮียได้แต่ก็หลอกไม่ได้ทุกคนหรอกนะ"

          ฉันว่าขึ้นเสียงเรียบพร้อมกับก้าวเดินไปที่จอดรถใต้ดินของบริษัท ทางค่ายมีที่จอดรถสองที่น่ะถ้าจะออกไปงานต้องขึ้นรถข้างหน้าแต่ถ้ามีรถเป็นของตัวเองก็จอดรถได้ที่ใต้ดิน...ซึ่งฉันคิดว่าตินคงขับรถมาจอดที่ที่จอดรถใต้ดินแหละ

     "หงุดหงิดหรอครับที่พี่โพล่มาแบบนี้?"

     "ค่ะ จีไม่ชอบอะไรที่มันเซอร์ไพรส์"

          ตินหัวเราะออกมาเบาๆหลังจากที่ฉันตอบไปตามจริงแบบนั้น ใช่ฉันไม่ชอบอะไรที่มันเดาทางไม่ได้และตินกำลังทำแบบนั้น...ฉันเกลียดการเซอร์โพรส์ที่สุด

     "งั้นก็คิดซะว่าบังเอิญสิ คิดว่าพี่บังเอิญมาหาไอ้พีเคแล้วมาเจอจีก็ได้นะ"

     "ช่างเถอะค่ะ"

          ฉันตัดบทเรื่องนี้ทันทีที่รู้สึกว่ามันกำลังทำให้ฉันหงุดหงิดและพี่ตินก็เงียบไปเลยจากที่ฉันตอบกลับไปแบบนั้น เราเดินออกมาถึงที่จอดรถขณะที่ฉันก็เหลือบมองพี่ตินที่กำลังเดินตามมาอยู่ เขามองมาที่ฉันและเลิกคิ้วขึ้นอย่างงงๆนั้นทำให้ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างไม่เข้าใจ

     "รถอยู่ไหนคะ?"

     "...จะไปกับพี่หรอครับ?"

     "..." ริมฝีปากฉันเม้มเข้าหากันทันทีพร้อมกับหันกลับมาสบตากับตินด้วยสายตานิ่งเรียบต่างจากเขาที่ดูเหมือนกำลังอารมณ์ดีสุดๆ "อย่ากวนประสาทจี"

     "พี่ไม่ได้จะกวน แต่ดูจีไม่อยากไปกับพี่...จีอารมณ์เสียเพราะพี่นิ"

     "โอเคค่ะ งั้นก็แยกกันตรงนี้"

          ฉันตอบกลับเสียงเรียบและก้าวเดินกลับมาทางเดิมทันทีอย่างไม่คิดจะพูดอะไรต่ออีก ฉันไม่ได้จะมีความอดทนคุยอะไรกับเขาต้อได้นานหรอกและมันน่ารำคาญที่เขากำลังทำเหมือนฉันเป็นตัวตลก

               พรึ่บ!

     "!"

          เสียงถอนหายใจของฉันดังขึ้นเมื่อร่างกายตัวเองถูกกระชากเข้าในตอกเล็กๆระหว่างทางเดินพร้อมกับร่างสูงของตินที่ตามเข้ามาประกบ เขาโน้มใบหน้าเข้าหาฉันและประกบริมฝีปากปากลงที่ริมฝีปากฉันทันทีโดยไม่ให้ฉันได้ตั้งตัว

     "อื้อ!"

          ฉันขัดในลำคอตัวเองเสียงดังและเมื่อตัวเองตั้งตัวได้ฉันก็ตอบโต้สัมผัสดิบๆนี้ทันทีมือฉันยกขึ้นแทรกเส้นผมขาไว้และดึงรั่งใบหน้าเขาเข้ามาหาฉันมากขึ้นขณะที่ลิ้นร้อนของเราก็กำลังเกี่ยวกระหวัดอย่างไม่มีใครยอมใคร ฉันไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆเขาถึงจูบแต่ฉันก็ไม่คิดจะปฏิเสธมัน

     "ไม่คิดจะยอมอ่อนให้พี่เลยใช่ไหม?"

     "ทำไมต้องอ่อนข้อให้พี่ล่ะคะ?"

     "...ฉันชอบเธอจริงๆ"

            ริมฝีปากฉันเหยียดยิ้มพร้อมกับมือตัวเองที่เลื่อนไปเกลี่ยรอยลิปตัวเองที่ติดอยู่ที่ริมฝีปากตินออกให้เขาช้าๆพร้อมกับบดคลึงริมฝีปากนั้นอย่างหมั้นเขี้ยว

     "จีไม่ชอบผู้ชายมากเรื่อง พี่เป็นคนแบบนั้นไหม?"

     "กำลังจะบอกว่าไม่ชอบพี่?"

     "จีไม่อยากให้พี่อ้อมค้อม พี่ต้องการอะไรก็บอกมาตรงๆ"

          ตินหัวเราะในลำคอเบาๆพร้อมกับเอียงใบหน้าสบตากับฉันด้วยสายตาหื่นกระหาย เขาทำให้ฉันรู้สึกร้อนขึ้นมาได้เพียงแค่สบตา

     "พี่คิดว่าเราต้องไปบ้านเธอแล้วพี่จะทำให้เห็นเองว่าพี่ต้องการอะไร"

          เสียงทุ้มกระซิบที่หูฉันเบาๆพร้อมกับริมฝีปากร้อนที่กดจูบที่พวงแก้มฉันนั้นทำให้ฉันยิ้มออกมาอย่างพอใจ ฉันกัดริมฝีปากตัวเองและนั้นทำให้ตินหัวเราะและดึงมือฉันให้เดินตามเขาไปที่รถตัวเองทันที 

          เขารู้ว่าที่ฉันสื่อไปหมายความว่าไงและใช่ ฉันก็อยากจะทำให้เขาเห็นเหมือนกันว่าตอนนี้ฉันก็ต้องการเขามากขนาดไหน

00.15 น.

               พั่บ พั่บ พั่บ!!

     "อ๊ะอ๊ะ พี่ติน"

     "อืมม พร้อมกัน"

               หมับ!

          ร่างกายฉันถูกกระแทกกระทั่งจากร่างกายอีกคนไม่หยุดและไม่มีคำว่าพอ ฉันจิกเล็บที่ไหล่ตินไว้อย่างแรงจนเขาอดที่จะสบถออกมาไม่ได้ขณะที่เอวสอบเขาก็เร่งจังหวะเข้าใส่ฉันเร็วและแรงมากขึ้นเมื่อเรากำลังจะเสร็จ เสียงเตียงดังแข่งกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นไปทั่วทั้งห้องนอนของฉันอย่างน่าอายไม่ต่างจากเสียงครางของฉันที่กำลังกรีดร้องอย่างไม่อายที่จะบอกว่าเซ็กซ์ที่กำลังดำเนินอยู่มันสนุกขนาดไหน

               ปึ่ก ปึ่ก ปึ่ก!!

     "อ๊ะอ๊าาา!!"

     "Damn!!"

               ฟึ้บ!

          ตินสบถออกมาเสียงดังพร้อมกับดึงแท่งร้อนที่กำลังจะระเบิดของตัวเองออกจากฉันก่อนที่เขาจะถอดถุงยางออกและชักน้ำมันจนน้ำข้นๆนั้นพุ่งออกมาเลอะตามหน้าท้องฉันอย่างจงใจ ร่างกายฉันกระตุกเกร็งอย่างควบคุมไม่อยู่ ฉันสูดอากาศเข้าปอดเสียงดังพร้อมกับพี่ตินที่โน้มใบหน้าลงมาจูบกับฉัน มันเป็นสัมผัสที่หวานหวานจนฉันคิดว่าฉันกำลังเสพติดมันจริงๆ

     "ชอบไหม?"

               ฟึ้บ...

          ฉันพยักหน้ามื่อพี่ตินล่ะริมฝีปากออก และฉันชอบมันจริงๆฉันดันตัวเองขึ้นและเป็นฝ่ายจูบเขาเองลิ้นร้อนของฉันแทรกเข้าไปในโพลงปากเขาก่อนจะเกาะเกี่ยวหยอกล้อกับลิ้นร้อนของพี่ตินอย่างชอบใจ

               พรึ่บ...

     "อืมม.."

          เสียงทุ้มครางออกมาเบาๆเมื่อฉันพลิกตัวขึ้นคล่อมร่างกายของเขาไว้และจงใจที่จะให้กึ่งกลางของเราสองคนสัมผัสกัน ฉันถูไถร่องสาวตัวเองไปตามความยามของแท่งร้อนนั้นอย่างจงใจขณะที่พี่ตินก็เอื้อมมือขึ้นบีบเค้นเต้านมฉัน

     "ยังกินพี่ไม่อิ่มอีก?"

     "แล้วถ้าบอกว่ายังหิวอยู่พี่จะยอมให้กินไหมคะ?"

          พี่ตินหัวเราะออกมาเบาๆพร้อมกับฉันที่วางมือบนอกแกร่งของขาและยันตัวเองขึ้นอยู่ท่านั่งขณะที่ส่วนล่างของเราก็ยังถูกไถกันไม่หยุดจนฉันรู้สึกว่าแท่งร้อนนั้นกำลังขยายและแข็งตัวขึ้นอีกครั้ง

     "กินพี่เลยค่ะ กินเยอะๆจะได้โตไวๆ ^^"

          ฉันหัวเราะออกมาเบาๆพร้อมกับหลับตาแน่นเมื่อตัวเองเริ่มรู้สึกม้วนท้องอีกครั้ง เอวฉันขยับถูไถกับแท่งร้อนของพี่ตินเร็วขึ้นและแรงขึ้นเสียงครางต่ำๆของพี่ตินดังขึ้นเบาๆทำให้ฉันค่อยๆปรื้อตาขึ้นสบตากับเขาที่กำลังนอนหงายอยู่ เขากำลังทรมานเพราะฉันที่ไม่เอาเขาใส่เข้ามา

     "เสียวครับ แบบนี้มันเสียวเกินไป"

     "อึ่ก..จีก็เสียวค่ะ"

     "ให้พี่เข้าไปซี้ดด.."

               หมับ!

          พี่ตินขย้ำก้นฉันไว้อย่างแรงทันทีที่ฉันขย่มแท่งร้อนนั้นและทำทีจะให้ส่วนหัวมันจ่อเข้ามาภายใน เขากัดริมฝีปากตัวเองไว้และมองมาที่กึ่งกลางของพวกเราอย่างรอคอย

               ฟึ้บ..

          ฉันหยิบซองถุงยางที่วางอยู่มาแกะสวมใส่ให้พี่ตินพร้อมกับชักนำมันสองสามครั้งจนเขาต้องดันตัวเองขึ้นมานั่งหันหน้าเข้าหาฉันและกดจูบไปทั่วทั้งทรวงอกฉันด้วยสัมผัสกระหาย เขาทำฉันเจ็บแต่ฉันกลับรู้สึกชอบ

               สวบ!

     "อึ่ก!"

          ลมหายใจของเราสองคนชะงักพร้อมกันเมื่อฉันค่อยๆกดตัวเองลงหาแท่งร้อนของพี่ติน ฉันตวัดแขนรัดต้นคอเขาไว้และเริ่มขยับกระแทกเอวใส่แท่งร้อนเขาทันที มันเริ่มที่จังหวะเนิบนาบก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นรุนแรงขึ้นจนฉันต้องจักเล็บและข่วนไปทั่วแผ่นหลังของพี่ติน 

               พั่บ พั่บ พั่บ!!

     "กระแทกลงมาแรงๆ!"

          เสียงทุ้มสั่งฉันเสียงดังพร้อมกับจับเอวและเริ่มกำหนดจังหวะเอง ซึ่ง...ฉันไม่ยอมหรอก ฉันดันหน้าอกพี่ตินให้นอนราบลงไปที่เตียงพร้อมกับใช้มือตัวเองบีบต้นคอเขาไว้และจ้องตากับดวงตาที่กำลังมองมาที่ฉันอย่างกระหายด้วยสายตานิ่งเรียบ

     "อย่ามาสั่ง!"          

     "อ่าา งั้นผมจะไม่สั่งครับนายหญิง ^^"

          ฉันเหยียดยิ้มทันทีพร้อมกับโน้มใบหน้าเข้าหาหน้าอกพี่ตินและอ้าปากครอบจุกนมของเขาไว้ เสียงครางต่ำของคนที่กำลังอยู่ข้างล่างดังขึ้นเมื่อฉันละเลงลิ้นตัวเองหนอกล้อกับจุกนมทั้งสองข้างของพี่ตินสลับไปมาขณะที่เอวก็กระแทกเข้าหาแท่งร้อนนั้นไม่หยุด และยิ่งทวีความเร้าร้อนมากขึ้นเมื่อเราทั้งสองกำลังจะเสร็จอีกครั้ง

               หมับ!

          พี่ตินเอื้อมมือคว้าเอวฉันและเป็นฝ่ายกระแทกเอวสอบตัวเองเข้าหาฉันแทนจนฉันอดจะครางออกมาไม่ได้ ฉันทิ้งใบหน้าตัวเองลงที่อกแกร่งและยอมให้เขาทำตามใจตัวเองจนร่างกายเราสองกระตุกเกร็งพร้อมกันอีกครั้ง ฉันกัดริมฝีปากตัวเองพร้อมกับพี่ตินที่กดจูบเบาๆที่กลุ่มผมฉัน

     "เมื่อกี้เหมือนพี่จะตาย"

     "จีก็จะตายเหมือนกัน"

          ฉันกับเขาหัวเราะออกมาอย่างชอบใจก่อนที่ฉันจะพลิกตัวลงนอนข้างพี่ติน เขาตะแคงหันมาหาฉันและดึงฉันเข้าไปในอ้อมแขนและจับขาฉันขึ้นพาดเอวเขาไว้นั้นทำให้ฉันอดจะยิ้มออกมาไม่ได้ ฉันวางแขนพาดไปกับต้นคอเขาและแทรกนิ้วเข้ากลุ่มผมตินอย่างที่ชอบทำ

     "เราเข้ากันได้ดี"

     "คิดงั้นหรอคะ?"

     "อ่า...จะเข้ากันหลายๆทีก็ได้นะ ^^"

          พี่ตินตอบพร้อมกับยิ้มกว้างออกมา นั้นทำให้ฉันเบี่ยงสายตาหนีอย่างเอือมๆ

     "จีง่วงแล้ว"

     "เค งั้นฝันดีนะครับ ^^"

     "ฝันดีค่ะ"

          ฉันเอ่ยขึ้นเบาๆและกดจูบเบาๆที่ริมฝีปากพี่ตินก่อนจะหลีบไปอย่างไม่ทันรู้ตัว ฉันนอนง่ายและฉันก็คิดว่าพี่ตินก็น่าจะหลับง่ายเหมือนกันน่ะนะ

------------

​*เขาเข้ากันได้ดี ฮุฮุ

​โปรดตามติดตอนต่อไป