10.16 น.
"น้องจีพี่ขอโทษจริงๆกับเรื่องที่เกิดขึ้น"
"ไม่เป็นไรค่ะ"
ฉันตอบปัดผู้จัดการทันทีที่ก้าวเท้าเข้ามาภายในค่ายเพลงที่ตัวเองสังกัดอยู่เธอเดินตามฉันมาด้วยใบหน้าที่กำลังเต็มไปด้วยความเครียดและใช่ ใครจะไม่เครียดที่ตัวเองทำทรัพย์สินของค่ายหาย...และใช่ ทรัพย์สินที่ว่าคือฉันเอง
"ต้องขึ้นไปหาลุงก่อนใช่ไหม?"
"ค่ะ ท่านประธานรออยู่ที่ห้องประชุม"
"อืม"
มือฉันยกขึ้นถอดแว่นตัวเองออกพร้อมกับก้าวเดินไปขึ้นลิฟท์ทันที ฉันเพิ่งมาจากบ้านคือจะให้มาทั้งที่สภาพแบบนั้นมันคงทำให้หลายคนอยากรู้อยากเห็นน่ะนะ และไอ้ชุดแมวบ้าๆนั้นฉันล่ะอยากจะเผามันทิ้งซะจริง
ก๊อกๆ...แกร๊ง
"จีมินมาแล้วค่ะ"
ผู้จัดการว่าขึ้นเบาๆและเปิดประตูให้ฉันเดินเข้าไปในห้องประชุม ฉันก้มหัวให้ประธานค่ายที่นั่งอยู่นิดๆก่อนจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้ตรงข้ามกับเขาขณะที่ที่นั่งข้างๆก็มีผู้ชายอีกคนนั่งอยู่
"ไงจีมิน เธอดูเหนื่อยๆนะ"
"เหนื่อยสิคะหาทางกลับบ้านเองทั้งคืน"
ฟึ้บ...
"ประชดเก่งจริงๆคนคนนี้"
ประธานเอ่ยปนขำหลังจากที่ฉันตอบกลับพี่เวย์ที่นั่งอยู่ก่อนพลางจิกกัดทางค่ายด้วยโดยไม่สนว่าประธานจะนั่งหัวโด่อยู่ไหม อันที่จริงคือตั้งใจอยากให้ได้ยินแหละ ฉันนั่งลงที่เก้าอี้และหยิบแก้วกาแฟที่วางอยู่ขึ้นดื่มทันทีวางไว้แบบนี้ก็คงของฉันแหละ
"ลุงขอโทษด้วยจริงๆจีมิน รับรองว่าจะไม่มีครั้งหน้า"
"เชื่อลุงค่ะ"
"ทำไมมีจีคนเดียวที่ได้เรียกประธานว่าลุงวะ ทำไมเวลาผมเรียกด่าผม??"
"แกไม่ใช่ลูกรักจบนะไอ้เวย์"
"หลายมาตรฐานจริงๆค่ายนี้"
ฉันยกยิ้มมุมปากอย่างขำๆขณะที่สายตาก็มองพี่เวย์แร็ปเปอร์ชายคนดังของค่ายที่กำลังกวนประสาทประธานอยู่ ฉันไม่แน่ใจนักว่าประธานเรียกมาคุยอะไรแต่คงไม่พ้นเรื่องเพลงน่ะนะ
"ลุงมีอะไรหรอคะ?"
"อืม เรื่องงานน่ะคงจะรู้จักรายการเด็กไอดอลที่กำลังดังอยู่ได้ใช่ไหม?"
ฉันกับพี่เวย์พยักหน้าช้าๆ รู้สึกว่าช่วงนี้รายการนี้กำลังเป็นกระแสมากๆเลยล่ะ
"ทางนั้นติดต่อให้เราโปรดิวซ์เพลงให้"
"โอ้ว เรทเท่าไรครับเนี้ย??"
"สิบแปด"
"ผมทำไม่ได้หรอก"
"ไอ้เวย์!"
อย่าว่าแต่พี่เวย์ทำไม่ได้เลย ฉันเนี้ยก็ทำไม่ได้...เรทสิบแปดมันน้อยไปสำหรับเรา ฉันส่ายหน้าไปมาช้าๆเมื่อประธานเบนสายตามองมาที่ฉันอย่างมีความหวัง
"ลุงคิดยังไงเรียกพี่เวย์กับจีมาคุยคะ ลุงก็รู้ๆแนวเราอยู่"
"ก็รู้ แต่บีทมันหนักได้น่ะฉันเลยคิดว่าพวกเธอสองคนจะชอบ"
"...นี่สิน่าสนใจ บีทหนักได้แต่เรทไม่เกินสิบแปด"
พี่เวย์เอ่ยเบาๆเหมือนกำลังคิดแนวที่น่าจะเป็นไปได้ไม่ต่างจากฉัน บีทนี้เป็นแนวที่ฉันค่อนข้างถนัดส่วนเนื้อหาเพลงเราสามารถปรับกันไปได้...เพราะงี้สินะประธานถึงเลือกฉันกับพี่เวย์มา
"จีสนใจค่ะ เริ่มงานได้วันไหน??"
"นี่ไอเดียมาแล้ว??"
ฉันพยักหน้าตอบพี่เวย์ไปขณะที่ประธานก็ยิ้มให้อย่างพอใจ พี่เวย์ยื่นมือมาตรงหน้าฉันฉันจึงยื่นมึงไปชกมือเขาเบาๆอย่างรู้งาน
"จีเอาผมก็เอา"
"ดี ช่วงนี้พวกเธอว่างจากคัมแบ็คแล้วซึ่งมันดีเริ่มงานได้เลยเส้นตายคืออีกสองสัปดาห์ เดียวรายละเอียดจะส่งไปให้ผู้จัดการโอเคนะ"
"ค่ะ"
"เค งั้นผมไปนะ"
"นี่ก็รีบ ทำไมจะไปหาเคส??"
"ครับผม แฟนรอไปกินข้าว ^^"
ประธานถอนหายใจออกมาเบาๆและโบกมือไล่ขณะที่ฉันก็ลุกขึ้นก้มหัวให้ประธานและเดินออกมาเพราะมีงานต่อ ค่ายนี้ก็ดีตรงนี้แหละประธานค่อนข้างปล่อยและที่สำคัญคือมีอิสระในการทำงาน แนวเพลงของค่ายจึงมีหลายแนวและอีกอย่างค่ายก็ไม่ได้ห้ามเรื่องเดทด้วย ง่ายๆก็เรื่องส่วนตัวไม่ยุ่ง
แกร๊ง...
"ถ่ายถึงเย็นไหมพี่?"
"ถึงบ่ายสามค่ะ พี่ซื้ออาหารมาแล้วนะคะอยู่บนรถ"
"ขอบคุณค่ะ"
ฉันตอบเสียงเรียบและหยิบแว่นกันแดดมาสวมขณะที่เดินออกจากบริษัทและทันทีที่ก้าวออกมาบรรดาแฟนคลับที่กำลังนั่งอยู่ก็ลุกมาถ่ายรูปฉันทันทีซึ่งฉันก็ไม่ได้หงุดหงิดอะไรและชินแล้ว ฉันก้มหัวทักทายพวกเขาและยิ้มให้เท่าที่จะทำได้ก่อนจะก้าวขึ้นรถเพื่อไปถ่ายแบบต่อ
ติ๊ง...
เสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้นทำให้ฉันต้องหยิบมันขึ้นมาดูขณะที่รถตู้ของค่ายก็เคลื่อนไปตามถนน ฉันเปิดไลน์ดูข้อความใหม่ที่ถูกส่งมาจากคนที่ฉันเพิ่งนอนด้วยเมื่อคืน
TIN : คืนนี้ไปหานะ
ริมฝีปากฉันเหยียดยิ้มก่อนจะพิมพ์ตอบกลับข้อความไป
Jimin : ไม่ได้ค่ะ
TIN : ใจร้าย
Jimin : เพิ่งรู้หรอ?
TIN : แต่อยากเจอ
Jimin : วันนี้ไม่แน่ใจว่าจะกลับบ้านตอนไหน จีต้องคุยงานที่ค่ายน่ะ
TIN : ดึกก็ไปหาได้ จริงๆนะพี่ไม่ยุ่งยากหรอก
Jimin : แต่พี่กำลังทำตัวยุ่งยากเลยเถอะ
TIN : ไม่บอกไม่รู้ ^^
Jimin : ก็กำลังบอกนี่ไงคะ
TIN : เสร็จล่ะบอกนะเดียวไปรับที่ค่าย คือเพิ่งรู้ว่าจีอยู่ค่ายเดียวกับเพื่อนพี่
Jimin : ใครคะเพื่อนพี่?
TIN : ไอ้พีเค
Jimin : อ่อ
TIN : เจอกันนะคะ คิดถึง
"หึ"
เสียงหัวเราะในลำคอของฉันทำให้ผู้จัดการหันกลับมามองอย่างงงๆ ฉันไม่ได้สนใจจะบอกและก็ไม่คิดจะตอบข้อความล่าสุดที่ตินส่งมาเหมือนกัน...เขากำลังสนใจฉันมากพอสมควรเลยล่ะซึ่งฉันก็ไม่ต่างกัน ฉันกดเลื่อนดูข้อความอื่นๆในไลน์ตัวเองอีกนิดก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ไลน์ที่มีข้อความค้างเกือบพันด้วยสายตานิ่งเรียบ ฉันไม่ได้เข้าไปดูมันเกือบสองเดือนและไม่รู้ว่าข้อความที่ส่งมามากมายขนาดนี้คนส่งมันต้องการอะไร
แต่ก็ช่างเถอะ ถึงเขาจะต้องการฉันก็ไม่มีอะไรจะให้เขาแล้ว
22.15 น.
"คิดว่าไง?"
"โอเคเลยเฮีย จีชอบมันนะ"
"เฮียก็คิดงั้น"
พี่เวย์ตอบกลับขณะที่เรากำลังฟังดนตรีที่กำลังร่างกันอยู่ ฉันยกหัวไปมาช้าๆก่อนจะเหยียดยิ้มออกมาเมื่อถึงท่อนที่บีทมันค่อนข้างหนัก
"คิดว่ามันหนักไปไหม?"
"สำหรับจีไม่หนักแต่สำหรับเราสิบแปดจีว่ามันก็อาจจะไม่เหมาะ"
"งั้นเฮียจะปรับ กี่โมงแล้ววะเนี้ย??"
ฉันยกแขนขึ้นดูนาฬิกาเมื่อพี่เวย์ถามแบบนั้น
"สี่ทุ่มแล้วเฮีย"
"เอาไว้ต่อพรุ่งนี้ไหม เฮียอยากกลับบ้านแล้วว่ะ"
"เฮียจะรีบกลับไปหาแฟน?"
"จ้า รู้ดีจริงๆน้องรัก"
"เบื่อจริง แต่ก็ดีอยากพักอยู่เหมือนกัน"
ฟึ้บ..
ฉันลุกขึ้นหยิบเสื้อโค้ทตัวเองมาใส่และจัดการเก็บงานไว้ให้เฮียด้วยขณะที่เฮียก็เดินไปหยิบโค้ทตัวเองมาใส่ เราเดินออกมาจากห้องอัดด้วยกันและมาหยุดยืนรอลิฟท์ ฉันยกนมปรี้ยวที่ถือติดมือมาด้วยขึ้นดูดระหว่างรอลิฟท์
"พรุ่งนี้สักบ่ายนะ"
"เคค่ะ"
ติ๊ง...ครืน...
"อ้าว มาทำอะไรไอ้ติน?"
หลอดที่ฉันกำลังดูดอยู่ถูกฉันกัดมันไว้ทันทีที่ประตูลิฟท์เปิดออกพร้อมกับร่างสูงที่กำลังยืนอยู่ในนั้น ตินยิ้มมุมปากและเหลือบมองฉันที่กำลังเดินเข้าลิฟท์นิดๆ ฉันไม่ได้ทักทายเขาและทำเหมือนว่าเราไม่ได้รู้จักกัน
"กูมาหาคนน่ะ"
"ไอ้พีเค?? ได้ยินว่ามันเฝ้าเมียมันไม่เข้าบริษัทมานานล่ะนะ"
"เอ้า หรอ...งั้นกูก็มาเสียเที่ยวดิว่ะ"
"มึงไม่ได้โทรหามันเลยรึไง?"
พี่เวย์ถามกลับอย่างไม่เชื่อที่ตินตอบ ขณะที่ลิฟท์ก็เลื่อนลงไปชั้นล่างเรื่อยๆ ฉันดันลิ้นใส่กระพุ้งแก้มตัวเองด้วยความหงุดหงิดเมื่อตินเหลือบมองฉันอีกครั้งนั้นทำให้ฉันมั่นใจแล้วว่าเขาไม่ได้ตั้งใจจะมาหาพี่พีเคแต่ตั้งใจมาหาฉันโดยเฉพาะเลยล่ะ
"กะจะเซอร์ไพส์มันไง"
"พวกมึงนี่...ประสาท"
ตินยักไหล่อย่างไม่สนใจที่พี่เวย์ด่าสักนิดขณะที่ฉันก็เหลือบมองเลขชั้นที่กำลังลดลงเรื่อยๆอย่างรอคอย ฉันไม่อยากจะอยู่ในลิฟท์ตัวนี้นานๆ
"เออ นี่จีมินน้องในค่ายกู"
"นึกว่ามึงจะไม่แนะนำเธอให้กูรู้จัก"
"แหม รออยู่ถูกไหม??"
"สวัสดีครับ พี่ชื่อตินนะ"
ฉันเหลือบมองมือใหญ่ที่ยื่นมาตรงหน้าตัวเองด้วยสายตานิ่งเรียบก่อนจะยื่นมือตัวเองไปจับมือเขาเบาๆ ตินเหยียดยิ้มออกมาอย่างมีเล่ห์นัย
"สวัสดีค่ะยินดีที่ได้รู้จัก"
"พี่ได้ยินชื่อน้องมานานเพิ่งเห็นตัวจริงก็วันนี้ ^^"
ฟึ้บ...
"อย่าม่อน้องกู น้องกูไม่ว่างเล่นกับมึงหรอก"
ตินมองมือฉันที่ดึงกลับด้วยสายตาเสียดายก่อนที่สายตาเขาจะเปลี่ยนเป็นกวนอารมณ์ทันทีที่ถูกพี่เวย์ขัด
"น้องมึงอาจอยากเล่นกับกูก็ได้ใครจะรู้"
"มั่นหน้าจริง"
ติ๊ง..ครืน..
"กูไปก่อน ไว้เจอกันนะน้องจี"
"กลับดีๆค่ะเฮีย"
พี่เวย์ยิ้มบางๆพร้อมกับเอื้อมมือมาขยี้ผมฉันก่อนที่เขาจะก้าวเดินออกมาเหลือแค่ฉันกับตินที่กำลังยืนอยู่หน้าลิฟท์กันสองคน ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆและเหลือบมองตินด้วยสายตานิ่งเรียบขณะที่เขาก็กำลังยืนยิ้มมองมาที่ฉันอยู่อย่างกวนๆ
"มาทำไมคะ?"
"โว้...นี่คำทักทายหรอคะ??"
"พี่ตินไม่ควรจะมาค่ายถึงจะหลอกเฮียได้แต่ก็หลอกไม่ได้ทุกคนหรอกนะ"
ฉันว่าขึ้นเสียงเรียบพร้อมกับก้าวเดินไปที่จอดรถใต้ดินของบริษัท ทางค่ายมีที่จอดรถสองที่น่ะถ้าจะออกไปงานต้องขึ้นรถข้างหน้าแต่ถ้ามีรถเป็นของตัวเองก็จอดรถได้ที่ใต้ดิน...ซึ่งฉันคิดว่าตินคงขับรถมาจอดที่ที่จอดรถใต้ดินแหละ
"หงุดหงิดหรอครับที่พี่โพล่มาแบบนี้?"
"ค่ะ จีไม่ชอบอะไรที่มันเซอร์ไพรส์"
ตินหัวเราะออกมาเบาๆหลังจากที่ฉันตอบไปตามจริงแบบนั้น ใช่ฉันไม่ชอบอะไรที่มันเดาทางไม่ได้และตินกำลังทำแบบนั้น...ฉันเกลียดการเซอร์โพรส์ที่สุด
"งั้นก็คิดซะว่าบังเอิญสิ คิดว่าพี่บังเอิญมาหาไอ้พีเคแล้วมาเจอจีก็ได้นะ"
"ช่างเถอะค่ะ"
ฉันตัดบทเรื่องนี้ทันทีที่รู้สึกว่ามันกำลังทำให้ฉันหงุดหงิดและพี่ตินก็เงียบไปเลยจากที่ฉันตอบกลับไปแบบนั้น เราเดินออกมาถึงที่จอดรถขณะที่ฉันก็เหลือบมองพี่ตินที่กำลังเดินตามมาอยู่ เขามองมาที่ฉันและเลิกคิ้วขึ้นอย่างงงๆนั้นทำให้ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างไม่เข้าใจ
"รถอยู่ไหนคะ?"
"...จะไปกับพี่หรอครับ?"
"..." ริมฝีปากฉันเม้มเข้าหากันทันทีพร้อมกับหันกลับมาสบตากับตินด้วยสายตานิ่งเรียบต่างจากเขาที่ดูเหมือนกำลังอารมณ์ดีสุดๆ "อย่ากวนประสาทจี"
"พี่ไม่ได้จะกวน แต่ดูจีไม่อยากไปกับพี่...จีอารมณ์เสียเพราะพี่นิ"
"โอเคค่ะ งั้นก็แยกกันตรงนี้"
ฉันตอบกลับเสียงเรียบและก้าวเดินกลับมาทางเดิมทันทีอย่างไม่คิดจะพูดอะไรต่ออีก ฉันไม่ได้จะมีความอดทนคุยอะไรกับเขาต้อได้นานหรอกและมันน่ารำคาญที่เขากำลังทำเหมือนฉันเป็นตัวตลก
พรึ่บ!
"!"
เสียงถอนหายใจของฉันดังขึ้นเมื่อร่างกายตัวเองถูกกระชากเข้าในตอกเล็กๆระหว่างทางเดินพร้อมกับร่างสูงของตินที่ตามเข้ามาประกบ เขาโน้มใบหน้าเข้าหาฉันและประกบริมฝีปากปากลงที่ริมฝีปากฉันทันทีโดยไม่ให้ฉันได้ตั้งตัว
"อื้อ!"
ฉันขัดในลำคอตัวเองเสียงดังและเมื่อตัวเองตั้งตัวได้ฉันก็ตอบโต้สัมผัสดิบๆนี้ทันทีมือฉันยกขึ้นแทรกเส้นผมขาไว้และดึงรั่งใบหน้าเขาเข้ามาหาฉันมากขึ้นขณะที่ลิ้นร้อนของเราก็กำลังเกี่ยวกระหวัดอย่างไม่มีใครยอมใคร ฉันไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆเขาถึงจูบแต่ฉันก็ไม่คิดจะปฏิเสธมัน
"ไม่คิดจะยอมอ่อนให้พี่เลยใช่ไหม?"
"ทำไมต้องอ่อนข้อให้พี่ล่ะคะ?"
"...ฉันชอบเธอจริงๆ"
ริมฝีปากฉันเหยียดยิ้มพร้อมกับมือตัวเองที่เลื่อนไปเกลี่ยรอยลิปตัวเองที่ติดอยู่ที่ริมฝีปากตินออกให้เขาช้าๆพร้อมกับบดคลึงริมฝีปากนั้นอย่างหมั้นเขี้ยว
"จีไม่ชอบผู้ชายมากเรื่อง พี่เป็นคนแบบนั้นไหม?"
"กำลังจะบอกว่าไม่ชอบพี่?"
"จีไม่อยากให้พี่อ้อมค้อม พี่ต้องการอะไรก็บอกมาตรงๆ"
ตินหัวเราะในลำคอเบาๆพร้อมกับเอียงใบหน้าสบตากับฉันด้วยสายตาหื่นกระหาย เขาทำให้ฉันรู้สึกร้อนขึ้นมาได้เพียงแค่สบตา
"พี่คิดว่าเราต้องไปบ้านเธอแล้วพี่จะทำให้เห็นเองว่าพี่ต้องการอะไร"
เสียงทุ้มกระซิบที่หูฉันเบาๆพร้อมกับริมฝีปากร้อนที่กดจูบที่พวงแก้มฉันนั้นทำให้ฉันยิ้มออกมาอย่างพอใจ ฉันกัดริมฝีปากตัวเองและนั้นทำให้ตินหัวเราะและดึงมือฉันให้เดินตามเขาไปที่รถตัวเองทันที
เขารู้ว่าที่ฉันสื่อไปหมายความว่าไงและใช่ ฉันก็อยากจะทำให้เขาเห็นเหมือนกันว่าตอนนี้ฉันก็ต้องการเขามากขนาดไหน
00.15 น.
พั่บ พั่บ พั่บ!!
"อ๊ะอ๊ะ พี่ติน"
"อืมม พร้อมกัน"
หมับ!
ร่างกายฉันถูกกระแทกกระทั่งจากร่างกายอีกคนไม่หยุดและไม่มีคำว่าพอ ฉันจิกเล็บที่ไหล่ตินไว้อย่างแรงจนเขาอดที่จะสบถออกมาไม่ได้ขณะที่เอวสอบเขาก็เร่งจังหวะเข้าใส่ฉันเร็วและแรงมากขึ้นเมื่อเรากำลังจะเสร็จ เสียงเตียงดังแข่งกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นไปทั่วทั้งห้องนอนของฉันอย่างน่าอายไม่ต่างจากเสียงครางของฉันที่กำลังกรีดร้องอย่างไม่อายที่จะบอกว่าเซ็กซ์ที่กำลังดำเนินอยู่มันสนุกขนาดไหน
ปึ่ก ปึ่ก ปึ่ก!!
"อ๊ะอ๊าาา!!"
"Damn!!"
ฟึ้บ!
ตินสบถออกมาเสียงดังพร้อมกับดึงแท่งร้อนที่กำลังจะระเบิดของตัวเองออกจากฉันก่อนที่เขาจะถอดถุงยางออกและชักน้ำมันจนน้ำข้นๆนั้นพุ่งออกมาเลอะตามหน้าท้องฉันอย่างจงใจ ร่างกายฉันกระตุกเกร็งอย่างควบคุมไม่อยู่ ฉันสูดอากาศเข้าปอดเสียงดังพร้อมกับพี่ตินที่โน้มใบหน้าลงมาจูบกับฉัน มันเป็นสัมผัสที่หวานหวานจนฉันคิดว่าฉันกำลังเสพติดมันจริงๆ
"ชอบไหม?"
ฟึ้บ...
ฉันพยักหน้ามื่อพี่ตินล่ะริมฝีปากออก และฉันชอบมันจริงๆฉันดันตัวเองขึ้นและเป็นฝ่ายจูบเขาเองลิ้นร้อนของฉันแทรกเข้าไปในโพลงปากเขาก่อนจะเกาะเกี่ยวหยอกล้อกับลิ้นร้อนของพี่ตินอย่างชอบใจ
พรึ่บ...
"อืมม.."
เสียงทุ้มครางออกมาเบาๆเมื่อฉันพลิกตัวขึ้นคล่อมร่างกายของเขาไว้และจงใจที่จะให้กึ่งกลางของเราสองคนสัมผัสกัน ฉันถูไถร่องสาวตัวเองไปตามความยามของแท่งร้อนนั้นอย่างจงใจขณะที่พี่ตินก็เอื้อมมือขึ้นบีบเค้นเต้านมฉัน
"ยังกินพี่ไม่อิ่มอีก?"
"แล้วถ้าบอกว่ายังหิวอยู่พี่จะยอมให้กินไหมคะ?"
พี่ตินหัวเราะออกมาเบาๆพร้อมกับฉันที่วางมือบนอกแกร่งของขาและยันตัวเองขึ้นอยู่ท่านั่งขณะที่ส่วนล่างของเราก็ยังถูกไถกันไม่หยุดจนฉันรู้สึกว่าแท่งร้อนนั้นกำลังขยายและแข็งตัวขึ้นอีกครั้ง
"กินพี่เลยค่ะ กินเยอะๆจะได้โตไวๆ ^^"
ฉันหัวเราะออกมาเบาๆพร้อมกับหลับตาแน่นเมื่อตัวเองเริ่มรู้สึกม้วนท้องอีกครั้ง เอวฉันขยับถูไถกับแท่งร้อนของพี่ตินเร็วขึ้นและแรงขึ้นเสียงครางต่ำๆของพี่ตินดังขึ้นเบาๆทำให้ฉันค่อยๆปรื้อตาขึ้นสบตากับเขาที่กำลังนอนหงายอยู่ เขากำลังทรมานเพราะฉันที่ไม่เอาเขาใส่เข้ามา
"เสียวครับ แบบนี้มันเสียวเกินไป"
"อึ่ก..จีก็เสียวค่ะ"
"ให้พี่เข้าไปซี้ดด.."
หมับ!
พี่ตินขย้ำก้นฉันไว้อย่างแรงทันทีที่ฉันขย่มแท่งร้อนนั้นและทำทีจะให้ส่วนหัวมันจ่อเข้ามาภายใน เขากัดริมฝีปากตัวเองไว้และมองมาที่กึ่งกลางของพวกเราอย่างรอคอย
ฟึ้บ..
ฉันหยิบซองถุงยางที่วางอยู่มาแกะสวมใส่ให้พี่ตินพร้อมกับชักนำมันสองสามครั้งจนเขาต้องดันตัวเองขึ้นมานั่งหันหน้าเข้าหาฉันและกดจูบไปทั่วทั้งทรวงอกฉันด้วยสัมผัสกระหาย เขาทำฉันเจ็บแต่ฉันกลับรู้สึกชอบ
สวบ!
"อึ่ก!"
ลมหายใจของเราสองคนชะงักพร้อมกันเมื่อฉันค่อยๆกดตัวเองลงหาแท่งร้อนของพี่ติน ฉันตวัดแขนรัดต้นคอเขาไว้และเริ่มขยับกระแทกเอวใส่แท่งร้อนเขาทันที มันเริ่มที่จังหวะเนิบนาบก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นรุนแรงขึ้นจนฉันต้องจักเล็บและข่วนไปทั่วแผ่นหลังของพี่ติน
พั่บ พั่บ พั่บ!!
"กระแทกลงมาแรงๆ!"
เสียงทุ้มสั่งฉันเสียงดังพร้อมกับจับเอวและเริ่มกำหนดจังหวะเอง ซึ่ง...ฉันไม่ยอมหรอก ฉันดันหน้าอกพี่ตินให้นอนราบลงไปที่เตียงพร้อมกับใช้มือตัวเองบีบต้นคอเขาไว้และจ้องตากับดวงตาที่กำลังมองมาที่ฉันอย่างกระหายด้วยสายตานิ่งเรียบ
"อย่ามาสั่ง!"
"อ่าา งั้นผมจะไม่สั่งครับนายหญิง ^^"
ฉันเหยียดยิ้มทันทีพร้อมกับโน้มใบหน้าเข้าหาหน้าอกพี่ตินและอ้าปากครอบจุกนมของเขาไว้ เสียงครางต่ำของคนที่กำลังอยู่ข้างล่างดังขึ้นเมื่อฉันละเลงลิ้นตัวเองหนอกล้อกับจุกนมทั้งสองข้างของพี่ตินสลับไปมาขณะที่เอวก็กระแทกเข้าหาแท่งร้อนนั้นไม่หยุด และยิ่งทวีความเร้าร้อนมากขึ้นเมื่อเราทั้งสองกำลังจะเสร็จอีกครั้ง
หมับ!
พี่ตินเอื้อมมือคว้าเอวฉันและเป็นฝ่ายกระแทกเอวสอบตัวเองเข้าหาฉันแทนจนฉันอดจะครางออกมาไม่ได้ ฉันทิ้งใบหน้าตัวเองลงที่อกแกร่งและยอมให้เขาทำตามใจตัวเองจนร่างกายเราสองกระตุกเกร็งพร้อมกันอีกครั้ง ฉันกัดริมฝีปากตัวเองพร้อมกับพี่ตินที่กดจูบเบาๆที่กลุ่มผมฉัน
"เมื่อกี้เหมือนพี่จะตาย"
"จีก็จะตายเหมือนกัน"
ฉันกับเขาหัวเราะออกมาอย่างชอบใจก่อนที่ฉันจะพลิกตัวลงนอนข้างพี่ติน เขาตะแคงหันมาหาฉันและดึงฉันเข้าไปในอ้อมแขนและจับขาฉันขึ้นพาดเอวเขาไว้นั้นทำให้ฉันอดจะยิ้มออกมาไม่ได้ ฉันวางแขนพาดไปกับต้นคอเขาและแทรกนิ้วเข้ากลุ่มผมตินอย่างที่ชอบทำ
"เราเข้ากันได้ดี"
"คิดงั้นหรอคะ?"
"อ่า...จะเข้ากันหลายๆทีก็ได้นะ ^^"
พี่ตินตอบพร้อมกับยิ้มกว้างออกมา นั้นทำให้ฉันเบี่ยงสายตาหนีอย่างเอือมๆ
"จีง่วงแล้ว"
"เค งั้นฝันดีนะครับ ^^"
"ฝันดีค่ะ"
ฉันเอ่ยขึ้นเบาๆและกดจูบเบาๆที่ริมฝีปากพี่ตินก่อนจะหลีบไปอย่างไม่ทันรู้ตัว ฉันนอนง่ายและฉันก็คิดว่าพี่ตินก็น่าจะหลับง่ายเหมือนกันน่ะนะ
------------
*เขาเข้ากันได้ดี ฮุฮุ