#M



#ภายในของห้องโถงหอในที่ไม้เรียวและโซดาอยู่

‘ตกลงจะบอกได้หรือยังว่าเกิดอะไรขึ้น?’

พอผมพามันไปลงทะเบียนที่คณะมันเสร็จ ผมก็พามันกลับมาที่หอใน ที่ผมกับไอ้โซตัดสินใจอยู่ด้วยกัน พอกลับมาถึงไอ้โซดาก็เปิดฉากคาดคั่นเอาคำตอบจากผมทันที ผมเองก็บอกมันไปตั้งหลายทีแล้วว่าไม่มีอะไรๆ มันก็ไม่ฟังผมเลย

‘ไม่มีอะไรก็คือไม่มีอะไรน่า’

ผมว่าเสียงหงุดหงิดแล้วเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบขวดน้ำออกมาเทใส่แก้วกิน และถึงแม้มันจะเค้นถามผมแค่ไหนผมก็ไม่ยอมบอกใครจะไปกล้าบอกว่าผมแอบหวั่นไหวไปกับสัมผัสแปลกๆจากไอ้พี่หล่อนั้นเล่า!

‘อย่าให้กูรู้เองล่ะกัน’

มันทำหน้างอแล้วเดินมาแย่งแก้วในมือผมไปเทน้ำกินบ้าง ผมเลยเลือกจะไปนั่งดูทีวีแทน หอในที่นี่ดูหรูหรามีพร้อมทุกอย่างทั้ง ทีวี ตู้เย็น แอร์ ห้องน้ำในตัว ห้องนอนสองห้อง ตู้ โต๊ะ โซนห้องครัว นี่ไปซื้อคอนโดมาทำหอป่ะ?

‘แต่ก็แปลกนะ ที่หอเนี้ยค่าเช่าถูก ของพร้อม ทำไมคนน้อยจังว่ะ?’

ผมถามขึ้นเมื่อไอ้โซเดินมานั่งลงข้างๆผมแล้ว หอมี 7 ชั้น มีลิฟฟ์ด้วย แต่ว่าแต่ล่ะชั้นจะมีคนอยู่ประมาน 5 ห้องต่อชั้นทั้งๆที่ชั้นนึงมีตั้ง 12 ห้อง

‘มึงก็สงสัยอะไรแปลกๆ มหาลัยนี้มันมหาลัยคนรวยป่ะ เค้าก็ไปอยู่คอนโดหรือกลับบ้านตัวเองดิว่ะ ดูก็รู้ว่าลูกคุณหนูเหมือนมึงกะกูเนี้ย’

ผมพยักหน้ามันก็จริงอะนะ คนรวยๆเค้าก็กลับบ้านหรือไปซื้อคอนโดอยู่ดีกว่าจะมาอยู่หอในที่ถึงจะหรูแต่ก็ไม่ใช่บ้านตัวเอง

‘เออนี้กี่โมงแล้วว่ะ?’

ผมพูดขึ้นพรางหยิบโทรศัพท์ไอโฟนที่ท่านพ่อท่านแม่ไปถอยมาให้ใหม่มาดูเวลา

กริ้งงง!!

ผมเกือบทำไอโฟนหลุดมือเมื่อจู่ๆก็มีคนโทรเข้า โหย! ให้ตั้งเสียงฟะ เชยซะไม่มี และคนที่โทรเข้ามาก็ไม่ใช่ใคร พ่อของผมเอง นี่ผมยังไม่รู้เบอร์ตัวเองเลยนะบอกตรงๆ

‘คร้าบพ่อ’

(ลูกรักของพ่อออ!! พ่อคิดถึงลูกมากเลย แล้วเป็นไงบ้างลูกลงทะเบียนน่ะ?)

พ่อผมเป็นคนตลกรู้สึกผมเพิ่งออกจากบ้านเมื่อเช้าพ่อจะคิดถึงอาไรผมขนาดนั้นเนี้ยย

‘ก็ดีครับ / ถ้าไม่มีไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้มากวนอะนะ’

ประโยคหลังผมว่าเสียงเบาๆ ความรู้สึกอุ่นวาบเข้าครอบง้ำริมฝีปากจนรู้สึกได้ว่าหน้ามันร้อนผ่าวว หึ้ย!! คิดถึงไอ้พี่บ้านั้นทำไมเนี้ย?!

(อะไรนะลูก?!)

‘ไม่มีอะไรครับๆ ไม่มีอะไร’

ผมรีบตอบ เดี๋ยวถ้าพ่อรู้ว่าผมโดนผู้ชายทำมิดีมิร้ายมาล่ะก็มีหวังโดนลากกลับบ้านแน่ๆ

(ไม่มีก็ดีแล้วแต่ถ้ามีบอกพ่อเลยนะพ่อจะไปจัดการมันเอง!)

พ่อว่าเสียงเข้มนานๆทีจะได้ยินเสียงพ่อในโหมดโหดรู้สึกขนลุกแปลกๆนะ

(นี้คุณให้ฉันคุยกับลูกบ้างสิ!)

เสียงแม่ผมพูดแทรกมาและกลายเป็นจราจลแย่งโทรศัพท์ซักพักก็เป็นเสียงแม่ที่ดังมา ว่าแล้วว่าพ่อต้องแพ้ไม่เคยชนะแม่อ่ะแต่ก็ยังจะสู้

(ลูกจ๋าา กลับมาอยู่บ้านเถอะนะ แม่คิดถึ้งคิดถึงลูก)

ผมได้ยินไอ้โซมันหัวเราะเหอะๆและทำท่าเหมือนจะคายของเก่า ส่วนผมชินล่ะเพราะพวกท่านทั้งสองคุยแบบนี้กับผมประจำ

‘แม่คร้าบ มันไกลน้าาเรียวไม่อยากเดินทางไกลๆ อีกอย่างเรียวต้องตื่นเช้าๆรีบมาเรียน แม่ไม่กลัวเรียวเหนื่อยหรอคร้าบ ไม่ห่วงเรียวหรอ?’

ผมว่าเสียงอ้อน รู้สึกเมื่อกี้จะได้ยินเสียงแม่ผมกริ้ดด้วยล่ะ โอ้ว แม่กับพ่อผมเป็นเอามากนะเนี้ย

(ก็ได้จ๊ะๆ แต่หนูต้องสัญญากับแม่นะว่าหนูจะต้องกลับบ้านถ้ามีเวลาว่าง เข้าใจไหมคะ?)

อยากจะถอนหายใจ นี่ผมจะได้เที่ยวเล่นบ้างไหมเนี้ย แง่งๆๆ พ่อกับแม่อ่ะ แต่ผมก็รับปากไปเพราะถ้าไม่อย่างนั้นพวกท่านได้สั่งคนมาเฝ้าผมแน่ๆ

‘เข้าใจคร้าบบ ถ้างั้นแค่นี้ก่อนนะฮะเรียวจะอาบน้ำแล้ว บายครับแม่’

ผมรีบวางสายก่อนที่แม่จะได้พูดอะไรต่อไม่งั้นนะคุยกัน 5 ชั่วโมงก็ไม่ยอมวาง

‘คุณหนูของแท้เลยมึง ลูกแง้งป่ะเนี้ย?’

‘มึงเนี้ยพูดมากว่ะ’

กริ้งงง!

อีกครั้งที่ผมต้องสะดุ้งกับเสียงโทรศัพท์ควรจะเปลี่ยนเสียงได้ล่ะ ผมรีบกดรับทันทีโดยไม่ดูเบอร์เพราะคงเป็นพ่อหรือแม่โทรมาเพราะจู่ๆผมก็วาง

‘คร้าบพ่อคร้าบแม่ มีไรอีกคร้าบ?’

(....พูดเสียงอ้อนๆแบบนี้ก็น่ารักดีนะ)

เสียงทุ้มนุ่มทำให้ผมรีบเอาโทรศัพท์ออกจากหูมาดูเบอร์ เบอร์แปลกนิหว่า ใครว่ะ?

‘ใครน่ะ?’

(นี้จำเสียงพี่ไม่ได้เหรอน้องไม้เรียว)

ผมขมวดคิ้วอย่างใช้ความคิด ใครว่ะ? คือผมไม่มีพี่ป่ะ แล้วก็เบอร์นี้เบอร์ใหม่ ถึงจะมีรุ่นพี่อยู่บ้างแต่ก็ไม่ควรรู้เบอร์ไหม

‘จำไม่ได้! แล้วถ้าไม่บอกจะวางแล้ว!’

ด้วยอารมณ์หงุดหงิดที่คิดไม่ออกเลยแว้ดใส่คนในโทรศัพท์ไป แต่แทนที่มันจะกลัวดันหัวเราะอีก

(หึหึ...มึงวางกูก็โทรใหม่ง่ายๆ)

หน้าด้านนะเรา ผมด่าในใจแต่เสียงก็คุ้นๆนะเหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อนแถมรู้สึกจะเมื่อไม่นานมานี้ด้วย

(กำลังนึกอยู่ล่ะสิว่าใคร? พี่จะบอกให้ผัวในอนาคตของน้องไงครับ)

‘ไอ้บ้า!’

ผมด่าแล้ววางสายทันทีพร้อมกดบล็อกเบอร์เอาไว้ด้วย แมร่งพวกโรคจิตแน่ๆ ผัวบ้านมึงสิครับ กู้ผู้ชายเว้ยย ผู้ชายๆๆๆๆ ทำไมใครๆจ้องแต่จะเอาผมทำเมียเนี้ย! ไม่เข้าใจ!

‘ทำหน้ายุ่งเชียวเป็นไรว่ะ พ่อมึงสั่งให้กลับบ้านเหรอ?’

ไอ้โซที่เพิ่งไปเปลี่ยนชุดมาเดินเข้ามาถาม ถามได้น่ากระโดดถีบขาคู่มาก ปากนิแดรกหมาเข้าไปกี่ฝูงว่ะ?

‘ปากสุนัขนะมึงน่ะ พวกโรคจิตที่ไหนไม่รู้ว่ะโทรมากวนตีน ชั่งแมร่งมันกูบล็อกเบอร์ไปล่ะ’

ผมตอบแล้วเดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องบ้าง จะว่าไปเสียงของไอ้โรคจิตยั้นก็คุ้นหูจริงๆนะ เหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน...โว้ว คิดไม่ออกชั่งมันแต่ถ้าคราวหน้าโทรมาอีกจะด่าให้หูชาเลย คอยดู!!

#X



#คฤหาสน์ของสองคุณชายครับ

‘ขอบคุณครับป้า’

พอผมเดินเข้ามาในบ้านก็เจอป้าสาย ป้าแม่บ้านที่ยืนรอรับของในมือของผมอยู่ ผมส่งของที่ซื้อมาให้ป้าสาย พรางมองหาน้องชายตัวเอง เซ็กส์มันกลับมาก่อนหน้าผมซัก 10 นาทีเห็นจะได้เพราะระหว่างอยู่ซุปเปอร์หน้าทางเข้าบ้านเห็นรถมันขับผ่านไปอยู่

‘อยู่ที่สระน้ำค่ะ’

เหมือนป้าสายจะดูออกว่าผมหาอะไร ผมพยักหน้าก่อนเดินออกไปทางชานบ้าน สระว่ายน้ำขนาดใหญ่ปรากฏสู่สายตาพร้อมร่างของคนที่ผมหากำลังนั่งคุยโทรศัพท์อยู่ตรงขอบสระ

‘หึหึ’

ผมเลิกคิ้วมองน้องชายตัวเองที่ใส่แค่กางเกงในตัวเดียวในการว่ายน้ำ ร่างกายที่ได้รับการดูแลจนเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อปรากฏสู่สายตา หน้าท้องแบนราบที่เต็มไปด้วยลอนซิตแพคเรียงตัวสวย

‘อารมณ์ดีเหลือเกินนะ’

ผมพูดขึ้นเมื่อเจ้าตัวเค้าวางโทรศัพท์แล้ว ไอ้เซ็กส์หันมายิ้มอารมณ์ดี และเลื่อนตัวลงไปในน้ำ

‘ก็...เปล่า’

มันตอบยิ้มๆพรางสาดน้ำใส่ผม ผมขยับหลบเพราะกลัวชุดสูทที่ใส่ไปประชุมวันนี้จะเปียก

‘ว่ายแข่งกันไหมล่ะ? ถ้าเฮียชนะจะบอก’

ไม่ได้สนใจหรอกว่าเรื่องดีๆอะไรแต่อย่ามาท้าพี่ไอ้น้อง ผมยกยิ้มพรางถอดชุดสูทออกจนเหลือแต่สิ่งปกปิดเพียงชิ้นเดียวบนร่างกายและส่งให้เมทที่ยืนรอรับอยู่ จริงๆผมคัดค้านการจ้างเมทแต่ไอ้เซ็กส์มันต้องการ แล้วดูชุดแต่ล่ะคน เห็นแล้วของจะขึ้น

‘หึหึ’

ผมขยับตัวบริหารกล้ามเนื้อเล็กน้อยก่อนลงสระ พอเห็นว่าผมรับคำท้าไอ้เซ็กส์ก็ขึ้นจากน้ำไปยืนบนแท่นโดด ซักพักผมก็ตามขึ้นไป

‘ว่าย 2 รอบ ไปกลับใครแตะขอบก่อนชนะ’

ผมพยักหน้ากับกติกา ก่อนที่จะมีเสียงนกหวีดดังขึ้นผมกับไอ้เซ็กส์พุ่งตัวลงจากแท่นกระโดดลงน้ำและการแข่งขันก็ดำเนินไปอย่างวุ่นวาย

‘ไอ้เซ็กส์จะจับขาทำไม ไอ้น้องเวร’

ใช่แล้วครับคำว่าแข่งของมันน่ะแค่ข้ออ้างจริงๆคือมันตั้งใจจะแกล้งผม เพราะถ้าแข่งแบบปกติยังไงผมก็ชนะ

‘ไม่จับเฮียก็ชนะดิ’

ผมยกยิ้มก่อนยกขาอีกข้างเตะเข้าข้างลำตัวมัน ได้ผลไอ้เซ็กส์ถอยหลบทำให้ขาของผมเป็นอิสระได้ทีผมเลยพุ่งเข้าไปแตะขอบสระได้สำเร็จ

ไอ้เซ็กส์โวยวายทันทีหลังจากโผล่ขึ้นมาจากน้ำได้ ผมยกมือขึ้นเสยผมที่เปียกลู่ลงมาปิดหน้าแล้วหันไปยักคิ้วใส่มัน

‘;แต่...’

ไอ้เซ็กส์ลากเสียงยานคางก่อนที่มันจะยกมือข้างนึงขึ้นมาจากน้ำในมือมันมีบางอย่างที่เป็นของผมติดไปด้วย

กางเกงในสีดำสนิทของผมถูกโยนไปโยนมาระหว่างพวกเมทที่ดูจะให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ว่าแล้วทำไมขาโล่งแปลกๆ ไอ้เซ็กส์มันถอดกางเกงในผมไปตอนไหนว่ะ??



#ห้องแต่งตัวของคุณชายทั้งสอง

‘วันนี้เฮียไปเที่ยวกับผมไหม?’

ไอ้เซ็กส์ว่าขึ้นขณะที่มือกำลังติดกระดุมเสื้ออยู่ ผมเหลือบไปมองมันแล้วหันกลับมาเช็ดผมตัวเองต่อ

‘แล้วเรื่องดีๆที่จะบอกคือเรื่อง?’

ผมถามขึ้นแต่ไอ้เจ้าตัวมันดันทำเป็นไม่ได้ยิน กวนตีนเกินไปล่ะตั้งแต่เรื่องกางเกงในแล้วนะไอ้น้องเวร

‘มึงอย่ามาทำเป็นไม่ได้ยิน ตอบมา’

พอเห็นผมเสียงเข้มมันก็ทำท่าจะเดินหนี ผมเลยรั้งคอเสื้อมันไว้ มันรีบยกสองมือขึ้นเหนือหัวอย่างยอมแพ้

‘ขอผมแต่งตัวก่อนน’

ผมยอมปล่อยให้มันแต่งตัวเพราะไม่ได้รีบร้อนจะรู้ ผมเดินออกมานั่งรอที่โซฟาด้านนอกห้องแต่งตัว ผมเลือกที่จะแต่งตัวสบายๆเนื่องจากไม่ได้ออกไปไหน ซักพักร่างสูงๆของไอ้เซ็กส์ก็เดินออกมาพร้อมไอโฟนในมือมันเลื่อนๆจิ้มๆและส่งมาให้ผม หน้าจอปรากฏภาพของเด็กหนุ่มคนนึง ใบหน้าหวานดูดื้อรั้น ปากสีเชอร์รี่กำลังส่งยิ้มผ่านหน้าจอโทรศัพท์มา

‘น้องน่ารัก...’

ภาพนั้นคือ ไม้เรียว? ผมเลิกคิ้วมองจอสลับกับหน้าน้องชาย ส่งคำถามถามทางสีหน้าด้วยความสงสัย

‘ผมอยากให้ถึงวันนั้นแล้ววะ’

ผมขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจกับคำพูดของน้องชายตัวเอง ร่อยวันพันปีไม่เคยเห็นน้องชายของผมคนนี้จะหวีดใคร หรือชมใคร ขนาดผู้หญิงหลายคนเป็นดาวเป็นเดือนเข้ามามันยังเลือกที่จะทิ้ง ไม้เรียวเนี้ยน่าสนใจจริงๆ

‘ตามแผน ขอความร่วมมือด้วยนะเฮีย’

ผมเพียงแค่ยกยิ้มตอบรับคำของน้องชายพรางส่งโทรศัพท์ในมือคืนให้ ก่อนปลีกตัวออกมาจัดการแผนตามที่วางไว้ โทรศัพท์เครื่องหรูยกขึ้นกดหาใครบางคนรอไม่นานปลายสายก็รับ

‘ว่างไหม? ช่วยอะไรกูหน่อย’

#M



#ผับที่ไม้เรียวกับโซดาไป

‘ไอ้เรียวมึงจะเข้าไปจริงๆหรอว่ะ’

เสียงไอ้โซดาเน้นถามย้ำคำถามเดิมๆมาห้ารอบเห็นจะได้ มันน่ารำคาญมากๆเลยตอนนี้

หลังจากที่ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ลากไอ้โซดาไปซื้อของกินต่างๆเที่ยวเล่นบลาๆ พอทุกอย่างเรียบร้อยเป้าหมายสุดท้ายก็คือที่นี้และ...ตอนนี้ผมก็ยืนอยู่หน้าผับ xxx ผับไม่ใกล้และไม่ไกลจากมหาลัยมากนัก ที่นี้มีนักศึกษาของมหาลัยมาเที่ยวกันเยอะและผมก็จะเป็นหนึ่งในนั้น ได้เวลาปลดปล่อยตัวเองแล้ววว

‘ไปกันเถอะไอ้โซ’

ผมก้าวไปข้างหน้าพร้อมลากไอ้ปลาหมอจอมปอดที่เอาแต่ยืนนิ่งให้เข้าไปด้วยสิ่งแรกที่เจอเมื่อเข้ามาในผับคือกลิ่นเหล้า บุหรี่ แสงสีและเสียงเพลง คือมันก็ดีแต่สำหรับผมที่เข้าครั้งแรกมันคงรู้สึกไม่คุ้นชิน

‘กลับเหอะเชื่อกู’

ไอ้โซดามันลากผมกลับแต่ใครจะยอมมาถึงขนาดนี่แล้วว ถ้ายอมแพ้ยอมกลับง่ายๆก็ไม่ใช่ไอ้ไม้เรียวอ่ะสิ

‘ถ้าแม่มึงรู้ มึงโดนลากตัวกลับบ้านกูไม่รู้ด้วยนะ’

ไอ้โซดาตะโกนใส่ผมหลังจากที่ได้ที่นั่งกันแล้ว ปากมึงนี้น่าผ่าหมาออกจากปากจริงๆ

‘ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมชื่อ ก๊าซ และนี้เพื่อนผม ชื่อ ไลน์’

คนหล่อคนแรกยื้นหน้าเข้ามาแนะนำตัวเองและเพื่อนให้พวกผมฟัง ใครถามและใครให้มานั่ง - -

‘อ่าครับ ผมไม้เรียว และนั่นไอ้โซดา’

ผมแนะนำตัวกลับตามมารยาท พี่หล่อคนแรกหล่อแบบฝรั่ง คนที่สองหล่อแบบตี๋ๆ ว่าแต่ทำไมไม่เป็นผู้หญิงมาทักทำไมเป็นผู้ชาย ไม้เรียวไม่เข้าใจ

‘วันนี้พวกพี่เลี้ยงพวกเราเองนะ น้องๆ รับออเดอร์หน่อย’

ไอ้พี่คนที่ชื่อก๊าซตะโกนเรียกเด็กเสิร์ฟเข้ามารับออเดอร์ เอออันที่จริงผมมานี้ผมยังไม่รู้จักเหล้าซักชนิด ให้ผมสั่งเองผมก็สั่งไม่ถูกโชคดีไปที่ไอ้พี่สองคนนี้มันโผล่มา บริการดีแถมฟรีอีกต่างหาก

‘ไอ้เรียว ๆ ไอ้เชี่ยเรียว’

ไอ้โซดามันดึงแขนผมเข้าไปหามันและเริ่มกระซิบหงุงหงิงอะไรซักอย่างข้างหูผม

ผมขมวดคิ้วมองหน้าไอ้ปลาหมอมันพยักหน้าหงึกย้ำคำพูดตัวเอง มันดูซีรีส์มากไปป่ะว่ะ? แต่ก็น่าสงสัยนะจู่ๆก็เข้ามาหาแถมบอกจะเลี้ยงอีก นึกแล้วก็รู้สึกเสียวตูด...

‘เออๆ เดี๋ยวดูไปก่อนถ้ายังไงมึงกับกูค่อยหนีโอเคไหม?’

ไอ้โซพยักหน้าอีกรอบก่อนผละถอยออกไป ผมหันมายิ้มให้สองหล่อที่นั่งอยู่ มันมาจีบพวกผมช่ะ

‘เครื่องดื่มที่สั่งมาแล้วครับ’

เครื่องดื่มถูกนำมาวางลงน้ำสีสวย 4 แก้วตอนนี้ดูน่ากินมากสำหรับผม อย่างกับน้ำผลไม้ปั่น ได้ยินพี่มันสั่งอะไรบลูๆเนี้ยล่ะ

‘แก้วไหนหยิบเลย’

ผมมองหน้าไอ้โซมันทำหน้าประมาน ‘กูไม่แดรกนะ’ ปัญหาเลยมาตกที่ผม คือกูต้องแดรกสินะ เสียดายเสียน้ำใจเสียโอกาสได้แดรกเหล้าครั้งแรกในชีวิต

‘กลัวเหรอ? พี่ไม่ใส่อะไรไปหรอก’

‘เดี๋ยวพี่กินให้ดูก่อนก็ได้’

แล้วมันก็คว้าไอ้แก้วที่มีน้ำสีฟ้าๆไปกิน เออมึงกินน่าอร่อยดีนะคุนพี่ก๊าซ แต่ประเด็นแก้วที่มึงแดรกกูจะกินไง ห่วย!

‘แล้วน้องโซดาล่ะครับไม่ดื่มหรอ?’

‘ผมอยากกินสีแดงๆนั้นอ่ะครับ’

ผมเลือกแก้วสีแดงๆที่มีลูกเชอร์รี่ประดับอยู่ข้างๆเพราะดูแล้วมันน่ากินสุดล่ะ พี่ก๊าซก็บริการยกให้ ผมรับมันมาถือและส่องก้นแก้ว จากที่เคยดูในละครเค้าว่าถ้ามีอะไรมันจะเป็นตะกอนอยู่ ซึ่งมันไม่มี

ผมแอบทำหน้ารำคาญใจก่อนยกกระดกรวดเดียวจะได้หมดปัญหาไป รสชาติที่ผ่านลิ้นไปแบบ...หวานๆขมๆ เปรี้ยวๆ แต่ก็อร่อย อธิบายยากก

‘ก็บอกว่าไม่กิน!’

เสียงไอ้โซดาโวยวายทำเอาพี่ไลน์หน้าจืดไป ก่อนพี่ก๊าซรูปหล่อจะขอตัวกลับโต๊ะ เออดีมาเลี้ยงๆล่ะก็ไป อะไรของพี่มัน

‘มึงแดรกไปแล้ว? อร่อยไหมล่ะ กูว่าพี่มันต้องมีอะไรแน่ๆ เฮ้ยๆ นี้มึงยังจะกินอยู่อีกเหรอวะ?’

ไอ้โซดาขยับเข้ามาถาม มันพูดไรมาผมพยักหน้าหมด ตอนนี้มันกรึมๆยังไงพิกล

‘กูเสียดายย’

ผมว่าเสียงยานคางแล้วก็ยกแก้วสีชมพูที่ไอ้โซมันไม่กินกับสีส้มที่เหลืออยู่มากรอกใส่ปาก อ้าา อร่อยย

‘เหอะๆ งั้นเชิญมึงแดรกไปก่อนนะ กูขอออกไปสูญอากาศบริสุทธิ์ซักครู่ในนี้เหม็นชิบ’

ผมบ่นและกระพรือเสื้อกล้ามสีขาวตัวเองผับๆ หน้าก็ร้อนพรึบๆ ใจก็เต้นตุบๆ

‘แมร่งอากาศก็ร้อน ผับไม่มีแอร์หรอว่ะ’

‘น้องไม้เรียวครับ’

เสียงใครว่ะ? ผมหันไปหาเสียงก็เจอพี่ก๊าซยิ้มโชว์ฟันขาวอยู่ มาไมอีกว่ะ?

‘ไปเต้นกันไหม?’

เต้นเหรอ เต้นไงว่ะเกิดมาไม่เคยเต้น แต่ชั่งแมร่งไหนๆก็มาปลดปล่อยล่ะ เอาให้สุดๆไปเลยย ผมถอดเสื้อคลุมแขนยาวของตัวเองออกเหลือแต่กองไว้ตรงนั้นเหลือแค่เสื้อกล้ามสีขาวแล้วลุกขึ้นยืนแต่ก็เซไปนิดแต่ไอ้พี่ก๊าซมันก็เข้ามาประคอง ผมเซไม่ได้เป็นลมอะไรจะต้องมาประคองขนาดนั้นนน

‘น้องไม้เรียวตัวนิ่มดีนะครับ’

นิ่มพ่อง... กูผู้ชายนะเว้ย ผมมองค้อนแบบตาลายๆไปให้พี่มันแล้วก็เดินตามแรงจูงของมันไป คนก็เยอะเชี่ยๆ จะพากูไปเต้นดาวอังคารหรือไง - -...ในที่สุดผมก็มาอยู่กลางฟลอร์เต้นเออคนเยอะดี อันที่จริงผมว่าเต้นแถวๆโต๊ะก็ได้ มันลากผมมาทำไมเนี้ยไอ้พี่บ้า

‘เป็นไงบ้างโอเคไหม?’

น้ำเสียงที่พี่มันกระซิบข้างหูแหบพร่า ผมไม่ตอบถ้าไม่โอเคผมจะมาเต้นกะพี่ได้ไหมครับ?? อะไรมันยุกยิกๆอยู่ตรงเอวผมว่ะ ผมก้มลงมาดูก็เจอมือของพี่มันกำลังลูบเอวและสะโพกผมอย

‘เอามืออกไปไป้!’

หูมันแตกครับ ไม่เอาออกแถมบีบอีก ตอนนี้ไม่ได้มีมือเดียวล่ะ หลายมือเลย ไอ้ห่านพวกนี้ เชี่ยโซไปไหนว่ะมาช่วยเพื่อนมึงด่วนนน

‘ทำไรว่ะ ปล่อยนะเว้ยย’

ผมร้องบอกแต่พวกพี่มันก็ไม่หยุด ผมดิ้นแต่ก็สู้มือปลาหมึกไม่ได้ ไอ้พี่พวกนี้หวังฟันกูช่ะ กูปู้จายยนนะเฟ้ยย ใครก็ได้ช่วยด้วยยยยยยย!! ขณะที่ผมกำลังจะโดนพวกเวรนี้เขมือบก็มีมือๆนึงเข้ามากระชากแขนผมออกมาจากวงล้อมนั้น

‘เฮ้ย!! อะไรของมึงว่ะ??’

ร่างสูงที่มีแผ่นหลังโคตรดูดีเข้ามาแทรกกลางระหว่างผมและไอ้พวกหมาหิวโซ มือแกร่งดึงผมให้ไปหลบอยู่ด้านหลังตัวเอง ผมตัวสั่นนิดๆด้วยความกลัว

"กลัวทำไมตอนมึงกินมึงเต้น มึงไม่กลัว!?"

เสียงเข้มว่าขึ้นดุๆ ผมเลยได้แต่ก้มหน้างุดเพราะที่คนคนนี้พูดมามันก็จริงอยู่ เพราะผมอยากรู้อยากลอง แสงสว่างวาบจากแฟลชทำให้ผมต้องหันมองรอบๆตอนนี้ผมกับพวกคนบอกฟลอร์คือเป้าสายตา นักท่องราตรีบางคนก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปไว้

‘กูว่ามึงอย่ามายุ่งเรื่องของพวกกูดีกว่า’

หนึ่งในกลุ่มหมาบ้าพูดขึ้นเหมือนตัวเองถือไพ่เหนือกว่า ฮีโร่ที่ช่วยผมเป็นใครกัน ผมตัดสินใจเง้อหน้าขึ้นมองเสี้ยวหน้าคมก็ถึงกับตกใจ เพราะคนตรงหน้าคือ ‘พี่เซ็กส์’ คนที่ผมรู้สึกไม่อยากเจอเอาซะเลย

‘หน้าตาก็ดูจะมีสมองนะ ทำไมใช้วิธีต้ำจังว่ะ?’

พี่เซ็กส์ถามกลับพร้อมยักคิ้วกวนๆ ผมเม้มปากแน่นถ้ามีเรื่องกัน 1 ต่อ 5 เชียวนะ

‘ทำไมเด็กนั้นเป็นเมียมึงเหรอมึงถึงต้องมาเดือดร้อน ไม่กลัวเป็นข่าวหรือไง??’

นั้นสิพี่เซ็กส์เป็นคนมีชื่อเสียง ถ้าเอาตัวเข้ามายุ่งกับเรื่องแบบนี้ประวัติคงจะเสียเป็นข่าวอื้อฉาวแน่ๆ แต่จะให้ไอ้คนบ้ารักชื่อเสียงมันทิ้งผมไว้ตรงนี้ผมก็คงคิดหนัก

‘หึ...พวกมึงอยากรู้? กูจะตอบให้ว่ากูเป็นอะไรกับมัน’

ร่างสูงหันมาหาผมมือหนาจับคางผมให้เชิดขึ้นก่อนที่ปากร้อนจะกดจูบลงมาเบาๆแต่นั้นก็ทำเอาผมถึงกับสตั่นไป ริมฝีปากร้อนเริ่มขบเม้มตามกลีบปากนุ่มของผม สัมผัสที่อ่อนโยนแต่แฝงไปด้วยความเร้าร้อนจนผมเผยอริมฝีปากปล่อยให้ลิ้นร้อนรุกล้ำเข้ามาตักตวงความหวาน รสจูบหอมหวานทำให้ผมต้องปล่อยร่างกายไปตามเกมส์ของคนตัวสูง

‘อ อื้อ’

ผมไม่รู้ว่าตัวเองหลงอยู่ในวังวนของสัมผัสอ่อนหวานแบบนี้นานแค่ไหน รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ผมเริ่มหายใจไม่สะดวกจนผมต้องร้องท้วง ครู่ใหญ่ปากหยักก็ผละออกไป แขนแกร่งยกขึ้นโอบไหล่ผมอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ

‘รู้หรือยัง? เพราะฉะนั้นอย่ามายุ่งกับของของกูอีก!’

ผมอ้าปากค้างกับคำพูดของพี่เซ็กส์แต่ก่อนที่ผมจะได้ร้องท้วงแขนแกร่งก็ช้อนร่างผมขึ้น และแน่นอนผมต้องคว้าคอแกร่งไว้อย่างกลัวตก หน้าผมตอนนี้ต้องแดงมากแน่ๆ

‘ผม ผมเดินเองได้ (.//.)’

พอออกมานอกผับผมก็ค่อยๆเง้อหน้าขึ้นจากอกแกร่ง และพึมพำขอให้พี่เซ็กส์ปล่อยผมลงแต่ร่างสูงก็ไม่ยอมปล่อย ตอนนี้ผมหน้าร้อนมาก ร้อนกว่าตอนกินเหล้าเข้าไปอีก

‘ดื้อแบบนี้ต้องโดนทำโทษ...และก็จำไว้นะนอกจากมึงจะเป็นของกูแล้ว กูคือผัวในอนาคตของมึงด้วย ไม้เรียว’

โซดาหายไปไหนนะ??? แล้วไม้เรียวจะโดนทำโทษอะไรหว่า??

ติดตามตอนต่อไป