...

ที่นี่..ที่ไหนกันนะ? แสบตาจัง แสงนี่มันแสงจากดวงไฟ หรือว่า...แสงจากสวรรค์ส่งมารับฉันกันล่ะ นี่ฉันตายแล้วหรอ? 

ปวดหัวจังเลย... 

" มึงเล่นเชี้ยไรวะทีม! "   นั่นมันเสียงของพี่ชินนิ พูดกับพี่ทีมอยู่เหรอ...

งันก็แสดงว่าฉันยังไม่ตายน่ะสิ 

ฉันเริ่มขยับเปลือกตาลืมขึ้นช้าๆพยายามเพ่งมองหลอดไฟ และก็รู้ว่าที่นี่ไม่ใช่สวรรค์จริงๆ 

" มึงอย่าให้กูเห็นหน้ามึงอีกนะ ไอ้สัส! " 

" โอ๊ย! "      ฉันส่งเสียงทันทีที่ลุกตัวนั่งแล้วปวดหนึบที่หัว เหมือนกับว่า..หัวโดนอะไรฟาดมาเลยอ่ะ ปวดจัง เสื้อผ้าก็ยังไม่แห้ง

ฉันส่ายศีรษะเพื่อไล่ความงัวเงียทิ้งสักพักก่อนจะเงยหน้ามองผู้ชายที่นั่งอยู่เก้าอี้ภายในห้องที่ฉันคิดว่าน่าจะเป็นห้องเปลี่ยนชุดของคนที่มาว่ายน้ำ 

รุ่นพี่ลดโทรศัพท์ลงจากหูก่อนจะลุกเดินมาหาฉัน 

" โทรศัพท์เธอมันพังไปแล้ว... "    ว่าไงนะ ฉัน... นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย... ฉันไม่เข้าใจแล้วล่ะกับสถานการณ์ของวันนี้ 

พอกันที จู่ๆความรู้สึกที่จุกแน่นตรงอกมันก็ไหลออกมาจากดวงตา ตอนนี้ฉันกำลังร้องไห้ (TT) หือ....

" ฮือ... ฮือ~ T_T "     พอพี่ชินพูดจบฉันก็ปล่อยโฮ...เพราะรู้สึกว่าวันนี้ทั้งวันฉันเจอแต่กับเรื่องอะไรก็ไม่รู้  

" เฮ้ย! ร้องไมวะ!! " 

" อุ๊บ! "    T_0!   ฉันหยุดร้องเพราะโดนเขาตะคอกใส่หน้า 

งั้นก็...งั้นก็... หือ....(TT) ร้องในใจก็ได้.....(TT) 

" เรื่องโทรศัพท์ เดี๋ยวฉันซื้อเครื่องใหม่ให้ "  

" T_0! "    ฉันมองหน้าพี่ชินทันที ก่อนจะกลับมาเศร้าอยู่ดี เพราะถึงจะได้เครื่องใหม่ แต่ข้อมูลในเครื่องเก่าของฉันล่ะ...ฉันจัดเก็บไว้ในเครื่องนะ  โธ่

" ฮือ~ ฮือ.... (TT) " 

" เฮ้ย!ร้องไมอีกวะ! ก็บอกจะซื้อคืน เดี๋ยวแม่งตบ! "    

" อุ๊บ! 00!? "    ว่าไงนะ!!? จะตบฉันจริงอ่ะ คนตรงหน้ายกมือค้างไว้เหนือศีรษะทำหน้าดุส่งมาให้ คิ้วขมวดเข้าหากันใบหน้าดูจริงจัง 

ฉันได้แต่ข่มอารมณ์ไม่ให้ร้องไห้ แต่ต้องสะอึกสะอื้นแทน 

" สะอื้น แม่งไม่ชอบ! " 

" ........! "      อะไรของเขาง่า... ร้องก็ไม่ให้ร้อง สะอื้นก็ยังผิด 

โท่....โลกนี้มันช่างอยู่ยากซะเหลือเกิน มันโหดร้ายเกินไปแล้วสำหรับฉัน 

ก็ฉันเจอแต่เรื่องเลวร้ายนิ ทั้งสายตาทุกคนในห้องประถมนิเทศ แถมยังหาตัวยัยน้ำไม่เจออีกด้วย เพื่อนฉันยิ่งมีอยู่คนเดียวนะ 

ไหนจะระหว่างวันฉันต้องโดนคนว่านินทาอยู่ตลอดจนจบประถมนิเทศ แล้วยังจะต้องมาเจอไอ้รุ่นพี่โหดๆอย่างเขาอีก..โยน โทรศัพท์ที่มีข้อมูลสำคัญของฉันทิ้งลงในสระน้ำซะนี.... 

ฮือ....จะโดนตบอีกด้วย โท่...เกือบตายเพราะจมน้ำนะ 

แบบนี้แล้วยัง! จะห้ามไม่ให้ฉันร้องอีกงั้นหรอ...

ง่า....ไม่ทนหรอกนะ " ฮือ~ ฮือ... T_T "    ไม่รู้ด้วยแล้ว ฮือ.... TToTT 

" หยุดร้องศิวะ! "   

" ไม่ค่ะ ฮือ.... " 

" บอกให้หยุด!! " 

" อุ๊บ! หิ..ฮือ....หือ.... (TT) "  

" ถ้าไม่หยุด กุปล้ำ! " 

" T_0 หุบ! "     ประมวลผลสั่งการมาว่าควรหยุดร้องทันที 

ฉันเงียบกริบ! 

ขนาดคราบน้ำตาที่ไหล ฉันยังไม่กล้ายกมือขึ้นเช็ดมันออกเลย ตัวตรงนั่งนิ่งไม่มีสะอื้นเลยสะแอก! 

เพราะทำไมนะหรอ....เพราะฉันกลัวมากในเรื่องนั้นไงล่ะ ยิ่งอยู่กันสองต่อสองอีกด้วย แล้วเวลาตอนนี้ก็ไม่รู้ว่ากี่โมงกี่ยามแล้ว 

มือถือก็พัง พี่ไข่ข้าวคงไม่รู้ว่าฉันอยู่ไหนแน่! ถ้าหากฉันจะต้องมาโดนข่มขืนคงแย่! แย่จริงๆด้วย 

" เลิกคิดเถอะ อย่างเธอคงเอาไม่ลง จอแบน...ผอมๆแห้งๆ "    

" ....... "    ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีน่ะสิ 

ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะ แต่ฉันก็นั่งนิ่งอยู่ดี เพราะไม่เชื่อใจน่ะสิ ก็เขาเป็นผู้ชายนี่นา...

" ฉันโทรไปด่าไอ้ทีมแล้ว เรื่องที่โดนลงโทษ...ฉันเพิ่งรู้ " 

" ...... "   ฉันนั่งเงียบ 

" เฮ้ย!! " 

" คะ! "    ฉันสะดุ้งตกใจ ความรู้สึกเหมือนโดนโยนลงจากตึกสูง.... นะนะน่ากลัวมาก.... 

" ทีหน้าทีหลังก็ช่วยพูดบอกก่อนสิวะ แม่งก็นึกว่าอีพวกสต๊อกเกอร์ที่คอยติดตามไม่เลิกนั่นซะอีก "  

" ........ "    เฮ้ย.... นึกว่าจะโดนฆ่าแนะ 

อยู่กับเขาและอึดอัดจัง 

" ไปเปลี่ยนเสื้อแล้วกลับบ้าน "    พี่ชินพูดจบก็โยนชุดกีฬามาให้ ฉันหลับแล้วหยิบขึ้นมามองอย่างสงสัย?

ของพี่เขาหรอ...

หืม... หอมจัง ขนาดยังไม่ได้เอาขึ้นใกล้จมูกเลยนะ 

พี่ชินยืนมองฉันสักพังก็เดินออกจากห้องไป... ถึงจะปากร้ายยังไงก็เถอะ เขายังมีดีตรงหน้าตา...รุ่นพี่เขาหล่อมากจริงนั้นแหละ

×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××