แม่ครับ อันดา น้องของไอ่หมอกครับ

// หันตามเสียง

( อิฐเล่าเรื่องราวให้ฟังแล้ว )

มาลูก ....... มาอยู่กับแม่นะอันดา // อ้าแขน โอบกอด ( อันดาในวัย 8 ขวบ )

ฝากน้องกูด้วยนะอิฐ // บีบมือแน่น

อันดาไม่มีใครแล้ว กูฝากดูแลด้วย อย่าให้ใครทำร้ายน้องกูนะ รับปากกูอิฐ

กูสัญญา กูจะดูแลอันดาอย่างดีที่สุด // จับมือแน่น

อันดา // เรียกหา

................ // หันตามเสียง

.................// รับไว้ทัน

ไม่กินข้าวบ้างเลยหรือไง ตัวเบาหวิวเลยนะเรา

ไม่เชื่อสักนิด

( เอ็นดู )

อิฐ อันดา มากินข้าวลูก // ตะโกนเรียก

ไปกินข้าวเยอะๆ ให้พี่ดูเลยนะตัวแสบ

// จอดรถ

// ถอดหมวกกันน็อคให้

ตอนเย็นพี่มารับเร็วหน่อยนะ คืนนี้มีนัดกับเพื่อน

ไม่ได้ พี่จะมารับเธอเอง

ไปล่ะ // ขี่รถออก

อันดา

เสิร์ฟอาหารลูกค้าโต๊ะ 1 ด้วยลูก

// เดินเข้ามา

.....................( ใจเต้นแรง )

ตกใจอะไรกัน พี่ไม่ได้ย่องมาสักหน่อย ( เปลี่ยนเรื่อง แก้เขิน )

เอามานี่ เดี๋ยวพี่ไปเสิร์ฟให้

// แอบหันมองตาม

ทำเป็นเหรอ

ไม่รู้สิ พี่ยังไม่เคยกินฝีมือเราเป็นเรื่องเป็นราวเลยสักที

ช่างพูด ออดอ้อนไม่มีใครเกินหนูจริงๆ // เดินเข้ามาที่โต๊ะ

พรุ่งนี้ไปหาหมอกกันนะ // มองหน้าอันดา

แม่จะตื่นแต่เช้าลุกมาทำอาหารไปวัด พรุ่งนี้ปิดร้าน 1 วันแล้วกันนะลูก // ลูบหัวเมเบาๆ

ตื่นแต่เช้านะ เธอไหวเหรอ เช้าของเธอกับแม่ต่างกันลิบเลยนะอันดา

ไอ่หมอก ขอบใจนะที่มึงเสียสละตัวเองเพื่อให้กูมีชีวิตอยู่ต่อ

น้องของมึง น่ารักมาก // ยิ้ม

ดูรูปสิ

เธอเติบโตมาอย่างดีด้วยความรักจากกูแล้วก็แม่ขวัญของเธอ ตอนนี้แม่รักอันดามากกว่ากูแล้วมั้ง // ยิ้ม

กูสัญญาด้วยชีวิตเลยว่า กูจะปกป้องหัวใจของมึงอย่างดีที่สุด // นั่งมองรูปหมอก

จะรักษารอยยิ้มและเสียงหัวเราะของอันดาเอาไว้ตลอดไป

แม่ว่าเป็นหลวงตาที่ฟังหนู ไม่ใช่หนูฟังหลวงตา เป็นอย่างนั้นนะลูก // ยิ้ม เอ็นดู

...................// หันมองหน้าอันดา

บอกไอ่อิฐว่า น้องไม่กินข้าว ตัวเบาหวิวเลย

// ยิ้ม เอ็นดู // นั่งลงข้างๆ

อันดาต้องรับปากต่อหน้าพี่หมอกก่อนว่า จะกินให้เยอะกว่านี้

นั้นไง

ไหน แอบไขว้นิ้วไว้หรือเปล่า ( หยอกกัน )

เธอชอบไขว้นิ้วไว้ด้านหลังไง ไหนดูสิ๊

( หยอกกัน )

//ยิ้ม เอ็นดู