ราชโองการแต่งตั้งให้ องค์หญิงหลิวเฟยหรง แห่งราชวงศ์ต้าหลิง อภิเษกสมรสกับแม่ทัพกัวอี้เฉิน เป็นงานพระราชพิธีใหญ่ในอีกหนึ่งเดือนนับจากนี้

เจ้าควรมีสามีที่คู่ควร… ข้ารู้ว่าเจ้ามองดูเข้มแข็ง แต่ในใจเจ้าโดดเดี่ยวมานานแล้ว

แม่ทัพอี้เฉิน เป็นคนที่ข้าไว้วางใจที่สุดในใต้หล้า

องค์หญิงผู้นี้ขึ้นชื่อว่างามเลิศในแผ่นดิน

แต่…นางไม่ใช่หญิงที่ง่ายต่อการชนะใจเลยนะพ่ะย่ะค่ะ

หนึ่งเดือนหลังจากนี้ ทุกอย่างจะถูกจัดเตรียมตามราชประเพณีอย่างสมพระเกียรติ เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวลใดๆ

ความรักมาทีหลังเสมอ

ความมั่นคงของแผ่นดินย่อมมาก่อน

เจ้าเป็นองค์หญิงแห่งแคว้นหลวง มิใช่หญิงชาวบ้านที่เลือกคนตามใจตน

เห้อ~

ข้ารู้ว่าเจ้ายังฝังใจเรื่องอดีต แต่เรื่องนั้นมันจบไปแล้ว…

แม่ทัพอี้เฉินไม่ใช่บุรุษเช่นนั้น

เขาเด็ดเดี่ยว หนักแน่น ซื่อสัตย์และภักดี

อีกหนึ่งเดือน

เจ้าจะกลายเป็นภรรยาของบุรุษผู้ถืออำนาจใหญ่สุดรองจากบัลลังก์

เจ้าควรภูมิใจ ไม่ใช่ตีโพยตีพาย

ไปเถิดเฟยหรง… จงเตรียมใจให้พร้อม

องค์หญิงเพคะ…ทรงไม่เป็นไรใช่ไหมเพคะ?

คืนนี้ลมแรงนัก แต่ดูเหมือนใจท่านจะยังหนักกว่า

นางเป็นองค์หญิง…

และท่านก็เป็นแม่ทัพใหญ่

บางที… นี่อาจเป็นโชคชะตา

แต่อย่าลืม…สตรีที่ท่านจะอภิเษก

มิใช่หญิงธรรมดา

หยางหลาน เจ้าได้ยินข่าวแล้วหรือไม่?

เรื่ององค์หญิงกับแม่ทัพอี้เฉินหรือเจ้าคะ?

ใช่ แม้ข้ารู้มานานแล้วว่าฮ่องเต้ต้องการเชื่อมสัมพันธ์

ผ่านการอภิเษก…

แต่ข้าคาดหวังไว้ว่า

เจ้าจะเป็นผู้ที่ได้นั่งเคียงข้างแม่ทัพ

เขาเป็นแม่ทัพใหญ่

เป็นยอดบุรุษของแคว้น

หากท่านพ่อหมายจะดันตระกูลขึ้นสูง

…เช่นนั้นก็คงต้องผิดหวัง

เจ้ารู้หรือไม่ว่า

ข้าเสียเวลาวางหมากมาหลายปี

ข้าส่งเจ้าเข้าวังตั้งแต่เยาว์วัย

เพื่อให้คุ้นชินกับราชสำนัก ทุกย่างก้าวล้วนมีเป้าหมาย

หากท่านพ่อคิดว่าลูกเป็นเพียงหมาก…

เช่นนั้นลูกก็ขอถอนตัวจากกระดาน

ในเมื่อราชโองการประกาศไปแล้ว

เจ้าจงดูเถิด ว่าบุรุษที่เจ้าปล่อยให้หลุดมือนั้น

จะกลายเป็นอะไรในอีกไม่นานนี้

องค์หญิงเพคะ!

ฝ่าบาทมีพระบัญชาให้จัดเตรียมตำหนักชั่วคราวของแม่ทัพอี้เฉินที่วังในเพคะ!

เพคะ

เพื่อเข้าเฝ้าฝ่าบาท และพบพระองค์…

เพคะ

พระองค์จะได้…

ทรงสนิทพระทัยกันมากขึ้นก่อนพิธี

แม่ทัพอี้เฉิน ขอต้อนรับสู่วังหลวง

ฝ่าบาทรอเข้าเฝ้าอยู่ ณ ท้องพระโรง

องค์หญิงเพคะ

ทรงเตรียมพระองค์หรือยังเพคะ?

แต่…บางทีเมื่อแม่ทัพได้พบพระองค์

ท่านอาจเปลี่ยนใจ…

แม่ทัพอี้เฉิน ขอเข้าเฝ้าองค์หญิงเฟยหรงพะยะค่ะ

องค์หญิงเพคะ…

แม่ทัพกัว อี้เฉิน ขอเข้าเฝ้าเพคะ

ข้าคารวะองค์หญิงลำดับที่สอง

หม่อมฉันเข้ามาเพื่อทูลบางเรื่อง

เกี่ยวกับราชโองการ…

หม่อมฉันไม่ได้ปฏิเสธ

และไม่มีความคิดขัดพระราชโองการ

แต่ในฐานะบุรุษคนหนึ่ง

ข้ายังมิกล้าคิดเอื้อมถึงองค์หญิง

องค์หญิงเป็นถึงราชธิดาแห่งแผ่นดิน

หม่อมฉันเป็นเพียงแม่ทัพ

แม้ยศศักดิ์สูง แต่ก็ยากเทียบเทียม

หม่อมฉันไม่ลังเลในพระราชโองการ

แต่ลังเลในความรู้สึกขององค์หญิงต่างหาก

หม่อมฉันไม่ได้คาดหวังสิ่งใด…

เพียงแต่ไม่ต้องการให้พระองค์ต้องฝืนพระทัย

หากพระองค์ไม่ต้องการ

หม่อมฉันจะทูลขอถอน…

องค์หญิงเพคะ…

อย่าทรงเคร่งพระทัยเลยเพคะ

หม่อมฉันขอประทานอภัยที่มาทำให้พระองค์ไม่สบายพระทัย

หากพระองค์ไม่รับรัก ข้าจะไม่บังคับ

แต่จะไม่ทอดทิ้งหน้าที่ในฐานะสามีที่ได้รับบัญชามา

องค์หญิงเพคะ…

ทรงไม่คิดเปิดใจให้แม่ทัพเลยหรือเพคะ?

องค์หญิงเพคะ

หากพระองค์ทรงไม่ชิงชังแม่ทัพอี้เฉินนัก

ข้าน้อยคิดว่า…

เรื่องนี้อาจมิใช่สิ่งเลวร้ายที่สุดก็เป็นได้

แต่บางสิ่ง… ต้องใช้เวลากว่าจะเห็นค่านะเพคะองค์หญิง

ข้าน้อยไม่กล้าเพคะ…

แต่หากเป็นพระองค์ ข้าเชื่อว่าไม่ว่า

เส้นทางจะเริ่มต้นอย่างไร ย่อมมีปลายทางที่งดงามได้

องค์หญิงเพคะ…

ฝ่าบาทมีพระราชโองการโปรดให้พระองค์เสด็จเข้าร่วมพระราชพิธีไหว้ฟ้าในอีกสามวันข้างหน้า

ตำหนักฝ่ายในได้รับแจ้งแล้วเพคะ

นับแต่พระองค์ทรงแยกประทับ ณ ตำหนักชั้นใน

ก็มิได้ออกงานพิธีใดๆ เลยเพคะ

หมายถึงเรื่องพระราชพิธี

หรือ…เรื่องระหว่างพระองค์กับแม่ทัพเพคะ?