Boy For Rent EP3
-
มหาวิทยาลัย BW
-
ทิม
-
คณะดิจิทัลมีเดียและศิลปะภาพยนตร์
-
โต๊ะรวมพลหน้าคณะ
-
ทิม
-
น้ำ
// นั่งกินอาหารเที่ยง ( แซนวิช 1 ชิ้น น้ำเปล่า 1 ขวด ) // กินไป ทำรายงานไป
-
ทิม
// กำลังจะเดินขึ้นอาคารเรียน
-
ทิม
// มองเห็นน้ำพอดี
-
น้ำ
// ก้มหน้า ก้มตาทำรายงาน
-
ทิม
// เดินขึ้นอาคาร
-
ทิม
// เดินลงมาจากอาคาร
-
ทิม
// เดินไปหาน้ำที่โต๊ะ
-
น้ำ
// ก้มหน้า ก้มตาทำรายงาน
-
ทิม
มันถึงเวลาเรียนแล้วไม่ใช่เหรอ
-
น้ำ
// สะดุ้ง // หันตามเสียง
-
น้ำ
ตกใจหมดเลย // ก้มหน้าทำรายงานต่อ
-
ทิม
เธอไม่ขึ้นไปเรียนหรือไง
-
น้ำ
นายขึ้นไปก่อนเลย เราเคลียร์งานก่อน
-
ทิม
แล้วทำไมถึงเพิ่งมาทำ เค้าสั่งงานกันในไลน์คลาสตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ
-
น้ำ
( ภาพเหตุการณ์หน้าจอโทรศัพท์แตกลอยเข้ามาในหัว )
-
น้ำ
// หันมองน้าทิม
-
น้ำ
// ก้มหน้า ก้มตาทำรายงานต่อ
-
ทิม
เธอนี่เป็นคนยังไง ยัยมอมแมม ทำไมถึงชอบเมินหน้าใส่เราวะ
-
น้ำ
นายสิมอมแมม หมายถึงปากนะ // พูดคนเดียวเบาๆ // ก้มหน้า ก้มตาทำรายงานต่อ
-
ทิม
เราคุยด้วยเธอก็ไม่ชอบตอบ
-
น้ำ
( รายงานเสร็จแล้ว ) // รีบกินแซนวิชกับน้ำ
-
น้ำ
// เก็บของ // รีบเดินขึ้นอาคารเรียน
-
ทิม
.............. // มองตาม อ้าปากค้าง งงๆ
-
ทิม
ยัยนี่ พูดไปขนาดนี้ไม่รับรู้ ไม่รับเรื่องบ้างเลยหรือไงวะ ( หงุดหงิด )
-
ทิม
// เดินขึ้นอาคารเรียน
-
เวลาต่อมา
-
น้ำ
-
น้ำ
คุณหัวหน้ามินิ ขอบใจนะที่ให้ยืมหนังสือ // ยื่นหนังสือคืนให้
-
มินิ
ยินดีครับ มีอะไรให้ช่วยก็บอกนะน้ำ
-
มินิ
เรายินดีช่วย // ยิ้ม น่ารัก
-
น้ำ
รบกวนเรื่องโทรบอกก็เกรงใจมากแล้ว
-
มินิ
// ยิ้ม
-
น้ำ
ขอตัวนะ // เดินออก
-
ทิม
// มองตาม
-
มินิ
เธอมองน้ำทำไมทิม
-
ทิม
เด็กทุนยังไง มานั่งทำงานก่อนขึ้นเรียน
-
มินิ
อ๋อ
-
มินิ
โทรศัพท์ของน้ำมีปัญหา ก็เลยไม่รู้เรื่องราวความเป็นไปในคลาส
-
มินิ
ต่อไปถ้ามีอะไรน้ำวานให้เราโทรบอก
-
มินิ
หน้าจอแตก แต่ว่ายังรับสายได้
-
ทิม
หน้าจอแตก ?
-
มินิ
อื้ม
-
ทิม
( นึกถึงเหตุการณ์ที่ชนกันหน้าอาคารเรียน )
-
............................
-
น้ำ : หน้าจอแตกเลย
-
ทิม : เกะกะหว่ะ
-
น้ำ : // หันขวับ // เงยน้ามอง
-
น้ำ : ใครกันแน่ที่เกะกะ
-
น้ำ : นายต่างหากที่เป็นคนปัดโทรศัพท์เราตก ( โมโห )
-
ทิม : เธอต่างหากเดินมาชนหลังเราเอง จนเราตกใจ // หน้าตึง
-
............................
-
ทิม
( นึกถึงเหตุการณ์ที่ชนกันหน้าอาคารเรียน )
-
ทิม
( คิดถึงและลำดับเรื่องราวของน้ำ )
-
อยู่ๆ ผมก็นึกสนใจเรื่องราวของธารา
-
เพื่อนร่วมคลาสที่ผมเพิ่งรู้จักชื่อ รู้จักหน้า และจำหน้าได้ตอนปี 3
-
ทิม
-
อาจเป็นเพราะเธอไม่เหมือนใคร
-
เธอไม่ได้ให้ความสนใจผมเหมือนคนอื่นมั้งครับ ผมก็เลยรู้สึกสนใจเธอ
-
ผมเริ่มแอบมองเธอที่หลังห้อง เธอมักจะนั่งเงียบๆ คนเดียว คุยกับมินิมากที่สุดในห้องเพราะมินิเป็นหัวหน้า
-
และเธอก็จะไปที่โรงอาหารเพื่อล้างจานช่วงเที่ยง หรือหลังเลิกเรียน
-
ที่ผมรู้เพราะว่าผมไปกินข้าวที่โรงอาหารของมหาวิทยาลัยบ่อยขึ้นนั้นเองครับ
-
.
-
..
-
โรงอาหารมหาวิทยาลัย BW
-
ทิม
-
ทิม ม่อน เกมส์ พีท มินิ เรน
-
ม่อน
เดี๋ยวนี้มึงชอบกินอาหารโรงอาหารจังวะ // หันมองหน้าทิม
-
ทิม
กูขี้เกียจออกไง อีกอย่างก็...........อร่อยดี
-
เกมส์
กูว่า กูเห็นไอ่น้ำ
-
มินิ
อ๋อ ใช่ น้ำนั้นแหล่ะ
-
เกมส์
แม่มันเหรอ เห็นมันช่วยงาน
-
มินิ
ไม่ มารับจ้างล้างจาน เป็นป้าในหมู่บ้านหน่ะ
-
เกมส์
อ๋อ
-
ม่อน
สตอรี่ไอ่น้ำน่าตื่นเต้นจังวะ กูไม่เคยรู้เลย เพราะมันไม่ค่อยคุยกับใคร
-
พีท
ทำงานพิเศษเยอะไม่ใช่เหรอคะมินิ
-
มินิ
ใช่ๆ ก็แบบยังไงล่ะ เด็กทุนอ่ะ ได้แค่ค่าเทอม ส่วนอื่นๆ นักศึกษาต้องรับผิดชอบตัวเอง
-
มินิ
เราว่า นี่น่าจะเป็นสาเหตุที่น้ำไม่ค่อยคุยกับใครนะ
-
มินิ
นี่เราได้คุยกับน้ำเยอะเพราะว่า เราเป็นหัวหน้าก็เลยต้องรู้เรื่องของเพื่อนๆ ไว้บ้าง
-
ผมนั่งฟังเรื่องราวของเธออยู่สักพัก จึงรู้ว่าแท้จริงแล้ว เธอลำบาก
-
นึกย้อนไปถึงวันที่ผมเผลอปัดโทรศัพท์เธอตก แอบรู้สึกผิดเลยครับ
-
.
-
..
-
เวลาต่อมา
-
หลังเลิกเรียน
-
โรงอาหารมหาวิทยาลัย BW
-
ทิม
-
ทิม
// นั่งรอน้ำ // เเอบมองจากที่ไกลๆ
-
น้ำ
// เดินออกจากร้านป้าไข่
-
ทิม
// มองเห็นน้ำ // รีบเดินตาม
-
ทิม
เธอ...........เธอ // ตะโกนเรียก
-
น้ำ
( ไม่ได้สนใจ )
-
ทิม
เธอ...........เธอ // ตะโกนเรียก
-
น้ำ
( ไม่ได้สนใจ )
-
ทิม
ธารา
-
น้ำ
// หยุดชะงัก // หันตามเสียง
-
ทิม
เรียกตั้งนาน เดินไม่สนใจเลยนะ // วิ่งเข้ามา
-
น้ำ
ก็ไม่รู้ว่าเรียกเรา ไม่ได้ชื่อเธอ เธอ สักหน่อย // หันมองหน้าทิม
-
น้ำ
ทิมมีอะไร
-
ทิม
เธอจำชื่อเราได้ด้วยเหรอ
-
น้ำ
จำไม่ได้สิแปลก สาวๆ ตะโกนเรียกตั้งแต่หน้าตึกเรียนยันโรงอาหาร
-
ทิม
............. // แอบอมยิ้มคนเดียว
-
ทิม
// ยื่นถุงใส่โทรศัพท์ให้
-
น้ำ
อะไรเหรอ
-
ทิม
เธอรับก่อนสิ
-
น้ำ
ไม่อ่ะ เราไม่รับของจากคนแปลกหน้า
-
ทิม
แปลกหน้าตรงไหนวะ คลาสเดียวกันเถอะ
-
น้ำ
แต่นายเพิ่งจำหน้า เพิ่งรู้จักชื่อเราไม่ใช่เหรอ ไม่แปลกหน้าตรงไหน
-
ทิม
เธอพูดมากจังวะ
-
ทิม
เอาไปดิ
-
น้ำ
แล้วมันคืออะไรหล่ะ
-
ทิม
โทรศัพท์
-
น้ำ
เอามาให้เราทำไม
-
ทิม
เราทำหน้าจอเธอแตกไม่ใช่เหรอ ซื้อมาคืนเธอ
-
น้ำ
ยอมรับแล้วเหรอว่านายเป็นคนทำ
-
ทิม
อือ...........
-
ทิม
เพราะสาเหตุนี้หรือเปล่า เธอถึงไม่ค่อยชอบหน้าเรา เจอทีไรเบะปาก ทำหน้าเซ็งทุกที
-
น้ำ
อือ.......ใช่ เพราะนาย ทำให้โทรศัพท์เราพัง แล้วนายก็ยังมาวีนใส่เราอีก
-
น้ำ
เราก็เลยไม่ชอบนาย
-
ทิม
( หน้าชาวาบ )
-
ทิม
ก็นี่ไง ซื้อมาใช้คืน เอาไปดิ // ยื่นให้
-
น้ำ
ไม่อ่ะ
-
น้ำ
ดูก็รู้ว่าของที่นายถืออยู่ ราคาแพง
-
ทิม
แล้วไง
-
น้ำ
เครื่องที่นายถืออ่ะ ซื้อเครื่องของเราได้ 10 เครื่องเลยมั้ง
-
ทิม
......................( อึ้ง)
-
น้ำ
เพราะงั้น เราไม่รับหรอก มันเกินราคามากเกินไป
-
ทิม
แล้วเธอจะใช้เครื่องพังๆ หน้าจอแตกไปแบบนี้หรือไง
-
น้ำ
ก็เรื่องของเราป่ะ
-
ทิม
เวลาเรียนหรืออาจารย์สั่งงานในคลาส เธอจะไปรู้เรื่องได้ไง ( เผลอตัวพูด )
-
น้ำ
ทำไมรู้เรื่องของเราดีจัง // มองแปลกใจ
-
ทิม
....................
-
น้ำ
ช่างเถอะ เอาเป็นว่านายเก็บเครื่องไปเถอะ เราไม่เอา ส่วนเรื่องงานในคลาส เราขอความช่วยเหลือคุณหัวหน้ามินิเอาไว้แล้ว
-
น้ำ
เราจะถือว่านี่เป็นคำขอโทษจากนาย ที่ยอมรับผิดแล้ว
-
น้ำ
ต่อไปเราจะไม่เบะปากแล้วก็ทำหน้าเซ็งใส่นายอีก
-
น้ำ
ส่วนเรื่องอื่นๆ มันเป็นเรื่องของเรา เราจัดการเองได้ // จ้องหน้าทิม // เดินออก
-
ทิม
// มองตาม ตาละห้อย
-
ผมได้แต่ยืนมองตามตาละห้อย แล้วก็ยืนงงๆ กับตัวเองอยู่ว่า
-
ตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ ทำไมในหัวของผมถึงมีแต่เรื่องของเธอเต็มไปหมด
-
หรืออาจเป็นเพราะผมรู้สึกผิดที่ทำโทรศัพท์เธอพัง
-
แต่ถ้าแค่นั้น...........ผมจะมานั่งรอเธออยู่นานสองนานทำไม
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
แต่งฟิคด้อมไบร์ทวินเท่านั้นนะคะ
หัวใจของไรต์ คือ ไบร์ทวิน ค่ะ
ไรเตอร์ นามปากกา KaNoM ClUb ZaaAa






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()