เสน่หาวิวาห์ไร้รัก EP11
-
หลังจากที่มั่นใจในความรู้สึกตัวเอง ผมก็เคลียร์ใจกับเดียร์ เพื่อรักษาความสัมพันธ์สถานะเพื่อนเอาไว้
-
แต่ดูเหมือนว่า เดียร์เองก็พอจะรู้ตัวแล้วว่ามันจะเป็นแบบนี้
-
.
-
.
-
My Dear Café
-
เดียร์
-
เตชินท์
เดียร์ เตมีเรื่องอยากคุยด้วย
-
เดียร์
ว่าไง
-
เตชินท์
จะเริ่มต้นยังไงดี ไม่รู้จะพูดยังไง
-
เดียร์
.................. // จ้องหน้าเตชินท์
-
เดียร์
// ค่อยๆ ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ
-
เตชินท์
.................... // จ้องหน้าเดียร์
-
เดียร์
// ค่อยๆ โน้มคอเตชินท์ลงมา //กำลังจะประกบปาก
-
เตชินท์
เดียร์..............// เบี่ยงหน้าหลบ
-
เดียร์
// ชะงัก ( หน้าชาวาบ )
-
เตชินท์
ขอโทษนะ
-
เดียร์
( ใจสั่นไหว )
-
เดียร์
ก็ชัดเจนอยู่นะ // ถอยหลังออกเล็กน้อย
-
เดียร์
ทีนี้ รู้หรือยัง จะเริ่มพูดยังไง
-
เตชินท์
................ // มองหน้าเดียร์
-
เดียร์
พูดตามความรู้สึกในหัวใจของเตได้เลย
-
เตชินท์
................ // มองหน้าเดียร์
-
เดียร์
................ // มองหน้าเตชินท์
-
เตชินท์
// บอกเล่าความรู้สึกตัวเอง
-
เดียร์
เพราะแบบนี้มั้ง เตถึงไม่ขอเดียร์เป็นแฟนสักที
-
เดียร์
เพราะเต มีคนในใจมาตลอดนั้นเอง เตแค่ไม่ยอมรับ
-
เตชินท์
( หน้าของลลิณณ์ในอดีตจนถึงปัจจุบันลอยเข้ามา)
-
เดียร์
ไปเถอะ ไปง้อให้สำเร็จนะ
-
เตชินท์
แล้วเราสองคน............ // มองหน้าเดียร์
-
เดียร์
ขอเวลาเดียร์หน่อย ให้เดียร์จัดการกับตัวเอง แล้วเราจะกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมนะ // ยิ้ม
-
เตชินท์
ขอบใจนะเดียร์ แล้วก็ขอโทษจริงๆ ที่ทำให้เธอเสียเวลา
-
เตชินท์
( รู้สึกผิด )
-
เดียร์
การได้เปิดใจกับใครสักคน ถ้ามันดี มันไม่มีคำว่าเสียเวลาหรอก ต่อให้สุดท้ายเราจะไม่ได้อยู่ข้างๆ กัน
-
เดียร์
เราแค่...........ใจไม่ตรงกัน ก็แค่นั้นเอง
-
ก็รู้สึกผิดมากจริงๆนะครับ แต่มาถึงตอนนี้หัวใจของผมก็มั่นใจแล้วว่า เป็นลลิณณ์
-
.
-
บ้านของเตชินท์ - ลลิณณ์
-
เตชินท์
-
เตชินท์
-
ห้องนอนของลลิณณ์
-
ลลิณณ์
-
ลลิณณ์
// จัดของ - เสื้อผ้า
-
เตชินท์
// ก๊อก ก๊อก ก๊อก // เคาะประตู
-
ลลิณณ์
// เปิดประตู
-
ลลิณณ์
// เงยหน้ามอง
-
เตชินท์
พี่เอานมอุ่นมาให้ลิณ // สายตา น้ำเสียงอ่อนโยน
-
ลลิณณ์
.................. ( หวั่นไหว )
-
ลลิณณ์
ขอบคุณครับ // กำลังจะรับแก้ว
-
เตชินท์
เดี๋ยวพี่เอาไปไว้ให้ในห้องดีกว่า // แทรกตัวเข้าห้อง
-
ลลิณณ์
....................
-
เตชินท์
พี่วางตรงนี้นะ
-
ลลิณณ์
// เดินตามเข้ามาในห้อง
-
เตชินท์
// มองเห็นกระเป๋า กองเสื้อผ้า ( ใจหวิวๆ )
-
เตชินท์
ลิณจะไปไหนเหรอ ทำไมถึงเก็บกระเป๋า // หันมองหน้าลลิณณ์
-
ลลิณณ์
ลิณจะไปกรุงเทพครับ
-
เตชินท์
// เบิกตาโต ( ตกใจ )
-
เตชินท์
( เรื่องที่อาทิตย์บอก ลอยเข้ามาในหัว )
-
...........................
-
อาทิตย์ : กูจะบอกอะไรให้นะ เมียมึงอ่ะ เค้าวางแผนจะกลับไปอยู่กรุงเทพแล้วเว้ย
-
...........................
-
เตชินท์
ลิณจะไปทำไม ( ใจสั่นไหว )
-
ลลิณณ์
ลิณซื้อคอนโดเอาไว้ครับ จะไปเซ็นสัญญาซื้อขาย
-
เตชินท์
( หน้าชาวาบ )
-
ลลิณณ์
// เก็บเสื้อผ้าต่อ
-
เตชินท์
อย่าไปได้มั้ยลิณ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม อย่าไปได้มั้ย ( อ้อนวอน )
-
ลลิณณ์
ลิณเหนื่อยแล้วพี่เต ลิณไม่อยากเห็นตัวเอง ไร้ค่าไปมากกว่านี้
-
เตชินท์
( หน้าชาวาบ )
-
ลลิณณ์
เรากลับไปเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิมนั้นแหล่ะดีแล้วครับ
-
เตชินท์
แต่พี่ไม่อยากให้เป็นแบบนั้น
-
เตชินท์
พี่รักลิณนะ
-
ลลิณณ์
................ // ชะงัก // หันมองหน้าเตชินท์ช้าๆ
-
ลลิณณ์
( ไม่เชื่อ )
-
ลลิณณ์
ลิณบอกแล้วไงครับว่า พี่เตไม่ต้องพยายามสร้างภาพให้มาก เพราะถึงยังไงเราสองคนก็ต้องหย่ากันอยู่ดี // หันหน้าหนี
-
เตชินท์
พี่รักลิณ จริงๆ นะ
-
ลลิณณ์
พี่เตกล้าบอกรักคนที่ตัวเองไม่มีเบอร์โทรได้ไงครับ มันดูไม่เนียนเลยนะ ( สายตาตัดพ้อ )
-
เตชินท์
// หยิบโทรศัพท์ออกมา // โทรหาลลิณณ์
-
ลลิณณ์
................// สะดุ้ง
-
ลลิณณ์
// สายเรียกเข้า ( เตชินท์ )
-
เตชินท์
พี่กลับมาใช้เบอร์เดิมแล้ว เบอร์นี้พี่ไม่เคยทิ้ง เป็นเบอร์ที่พี่เมมเบอร์ของลิณไว้แค่คนเดียว
-
ลลิณณ์
............... ( หวั่นไหว )
-
ลลิณณ์
ลิณบอกแล้วไงครับ ว่าลิณจะไม่คิดอะไรกับพี่เตอีกแล้ว
-
ลลิณณ์
ต่อให้วันนี้ พี่เตจะมายืนบอกว่ารักลิณ ลิณก็ไม่ได้รู้สึกอะไรอีกต่อไป ( ฝืนความรู้สึก )
-
ลลิณณ์
ออกไปจากห้องลิณได้แล้วครับ // สายตา - น้ำเสียง เย็นชา
-
เตชินท์
( ใจสั่นไหว )
-
ลลิณณ์
ถ้าพี่เตไม่ไป ลิณไปเอง // กำลังจะหันหลังเดินออก
-
เตชินท์
ลิณ .................ลิณ .......... อย่าไปนะ // คว้ากอดลลิณณ์เอาไว้
-
เตชินท์
.................. // คุกเข่า // กอดเอวลลิณณ์แน่น
-
เตชินท์
-
ลลิณณ์
( หวั่นไหว )
-
เตชินท์
พี่ต้องทำยังไง ลิณถึงจะเชื่อว่าพี่รักลิณจริงๆ
-
ลลิณณ์
( หวั่นไหว )
-
เตชินท์
ตอนนี้พี่เจ็บมาก พี่ไม่อยากให้ลิณมองพี่ด้วยสายตาแบบนี้เลย // เสียงสั่น // น้ำตาหยดแหมะ
-
ลลิณณ์
เดี๋ยวพี่เตก็ผ่านมันไปได้ เพราะลิณก็เคยเจ็บมากมาก่อนเหมือนกัน // แกะมือเตชินท์ ( ตัดใจ ) // เดินออกจากห้อง
-
เตชินท์
( อึ้ง ) ( หน้าชาวาบ )
-
เตชินท์
.................... // น้ำตาไหล
-
ผมนึกถึงคำพูดของน้ารามที่เคยบอกว่า ลลิณณ์ไม่ได้โกรธแต่เธอเสียใจ
-
ที่ผ่านมา ผมคงทำเธอเจ็บมากจริงๆ เธอถึงมีสติไม่อ่อนไหวให้ผมเลยสักนิด
-
ทั้งๆ ที่เธอก็เผลอใจ เกือบจะใจอ่อนให้ผมตั้งหลายครั้ง
-
.
-
ลลิณณ์
-
ลลิณณ์
// จัดอาหารขึ้นโต๊ะให้เตชินท์
-
ลลิณณ์
-
ลลิณณ์
-
ป้าคำเเก้ว
ข้าวผัดปูของคุณลิณนี่หอมจริงๆ ค่ะ
-
ลลิณณ์
ลิณเห็นพี่เตบ่นอยากทานครับ ก็เลยทำให้ // ยิ้ม
-
ป้าคำเเก้ว
คุณลิณใส่ใจคุณเต สม่ำเสมอดีนะคะ ( ชื่นชม )
-
ป้าคำเเก้ว
ทั้งรู้ใจ ทั้งใส่ใจ ถึงว่าคุณเตดูติดบ้านมากขึ้น // ยิ้ม
-
ลลิณณ์
// อมยิ้มคนเดียว
-
ลลิณณ์
( หน้าของเตชินท์ ลอยเข้ามา ) // ยิ้มมีความสุข
-
ลลิณณ์
แล้วก็มีน้ำองุ่นปั่นด้วยนะครับ ถ้าพี่เตมา รบกวนป้าคำแก้วเอาให้ด้วยครับ
-
ลลิณณ์
-
ลลิณณ์
ลิณจะขึ้นห้องแล้ว
-
ป้าคำเเก้ว
ค่ะคุณลิณ
-
ลลิณณ์
// เดินออก
-
อีกมุมหนึ่ง
-
เตชินท์
// แอบมองไม่ให้รู้ตัว ( แอบเห็นรอยยิ้มของลลิณณ์ )
-
เตชินท์
( มีความหวัง )
-
ผมพยายามตาม พยายามง้อเธออยู่อย่างนั้น จนในที่สุด
-
ลลิณณ์ก็ตัดสินใจจะหย่ากับผมก่อน 2 ปี
-
แม่เลี้ยงสายธาร
-
แม่เลี้ยงสายธาร
-
แม่เลี้ยงสายธาร
หนูลิณคิดใหม่มั้ยลูก แม่ไม่อยากให้หนูไปใช่ชีวิตคนเดียวเลย
-
ลลิณณ์
ลิณตัดสินใจแล้วครับคุณแม่
-
พ่อเลี้ยงศิลา
// หันมองหน้าเตชินท์
-
เตชินท์
( หน้าเศร้า )
-
ลลิณณ์
ส่วนเรื่องเงิน ไร่แสงตะวัน ไม่ต้องคืนนะครับ ลิณจะดำเนินการบอกคุณทนายเองว่า ลิณเป็นคนผิดสัญญา
-
ลลิณณ์
ลิณเซ็นเอกสารใบหย่าไว้ให้แล้ว พี่เตเซ็นแล้วก็ส่งที่อำเภอได้เลยนะครับ
-
พ่อเลี้ยงศิลา
เท่ากับว่า ลิณจะอยู่ที่ไร่แสงตะวันอีก 1 อาทิตย์ ใช่มั้ยลูก
-
ลลิณณ์
ครับคุณพ่อ เสร็จงานเกษตรแฟร์ ลิณก็จะไป ( พยายามฝืนใจ )
-
เตชินท์
// มองลลิณณ์ ( ตาละห้อย )
-
.
-
เวลาต่อมา
-
บ้านของเตชินท์ - ลลิณณ์
-
เตชินท์
-
เตชินท์
พี่ทำให้ลิณเปลี่ยนใจไม่ได้เลยเหรอ ( หน้าเศร้า )
-
ลลิณณ์
.............. // นิ่ง ( พยายามเก็บความรู้สึก )
-
ลลิณณ์
ก็เพราะว่าลิณกลัวตัวเองจะใจอ่อนกับพี่เตไง ลิณถึงยอมผิดสัญญาก่อน 2 ปี ( ฝืนความรู้สึก )
-
เตชินท์
ก็แล้วถ้าเรารู้สึกเหมือนกัน ทำไมลิณถึงไม่ให้หายโกรธพี่สักทีล่ะ
-
ลลิณณ์
// หันมองหน้าเตชินท์
-
ลลิณณ์
ก็ถ้าลิณแค่โกรธ ลิณก็คงหายแล้วครับ
-
ลลิณณ์
แต่ครั้งนี้ ลิณไม่ได้โกรธ ลิณเสียใจ แล้วก็เสียใจมากด้วย
-
ลลิณณ์
เสียใจที่พี่เตดูถูกความรักของลิณ การกระทำของพี่เต มันทำให้ลิณรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าสิ้นดี
-
ลลิณณ์
เพราะงั้น การที่พี่มาพร่ำบอกว่า รักลิณ
-
ลลิณณ์
ลิณถึงไม่กล้าเชื่อไงล่ะ ( แววตาสั่นไหว )
-
ลลิณณ์
เพราะว่า ไม่มีตรงไหนเลย ที่ลิณรู้สึกว่า พี่จะรักลิณได้จริงๆ ( สายตาตัดพ้อ )
-
ลลิณณ์
อีก 1 อาทิตย์ เราสองคนจะได้จากกันโดยสมบูรณ์สักที
-
ลลิณณ์
ลิณขอให้โลกใบนี้ใจดีกับพี่เต ขอให้พี่เตมีความสุขมากกว่าใคร แค่นี้แหล่ะ ที่ลิณต้องการ // น้ำเสียงอ่อนโยน
-
เตชินท์
( หน้าชาวาบ ) ( ใจสั่น )
-
ลลิณณ์
เพราะถึงยังไง พี่เตก็เป็นคนที่ลิณเคยรักมากที่สุด ( ตัดใจ ) // เดินออก
-
เตชินท์
( หน้าชาวาบ ) ( ใจสั่น ) ( เสียใจ )
-
………………….
-
ได้แต่เกลียดตัวเองที่ลืมนึกไป
-
ว่าโลกมีคำว่าสาย ไว้สะกิดใจให้ฉันรีบทำ
-
ได้แต่กอดตัวเองกับความทรงจำ
-
ที่ยิ่งย้ำว่าฉันมันผิดที่ชะล่าใจ
-
.
-
ฉันขอได้ไหม แค่บอกคำนั้น (แค่บอกคำนั้นจากใจ)
-
ที่เธอเคยต้องการมันยังทันใช่ไหม
-
ฉันรักเธอตลอดเวลา แต่รักษาเธอไม่ได้
-
เชื่อไหม (สุดท้าย) เวลาไม่เคยพอ
-
………………….
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
แต่งฟิคด้อมไบร์ทวินเท่านั้นนะคะ
หัวใจของไรต์ คือ ไบร์ทวิน ค่ะ
ไรเตอร์ นามปากกา KaNoM ClUb ZaaAa






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()