เสน่หาวิวาห์ไร้รัก EP8
-
เช้าวันต่อมา
-
เตชินท์
-
ห้องนอนของลลิณณ์
-
เตชินท์
-
เตชินท์
( รู้สึกตัว )
-
เตชินท์
( คิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ) // สะดุ้งลุกขึ้น
-
เตชินท์
-
เตชินท์
-
เตชินท์
ลลิณณ์ // เรียกหา
-
เงียบ
-
เตชินท์
ลลิณณ์ // เรียกหา
-
เตชินท์
( คิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ) ( แอบรู้สึกผิด )
-
.
-
..
-
โฮมสเตย์บนดอย
-
ลลิณณ์
-
ลลิณณ์
-
ลลิณณ์
// นั่งมองบรรยากาศด้านหน้า
-
ลลิณณ์
( คิดถึงเรื่องราวของตัวเองกับเตชินท์ในอดีต )
-
.......................
-
ลลิณณ์
-
เตชินท์ : ถ้างั้น พี่จะยอมเป็นเพื่อนคนแรกให้เธอเอง
-
เตชินท์ : ไหนๆ พี่ก็ต้องเป็นคนดูแลเธอแล้ว // หันมองหน้าลลิณณ์
-
ลลิณณ์ : // หันมองหน้าเตชินท์ ( รู้สึกอบอุ่นหัวใจ )
-
.......................
-
ลลิณณ์
-
ลลิณณ์ : พี่เต // วิ่งเข้ามาหา ( ไม่ทันระวัง )
-
ลลิณณ์ : // เบิกตาโต ( ลูกบาสกระเด็นเข้ามาหา )
-
เตชินท์ : // เอาตัวบังไว้ทัน
-
ลลิณณ์ : // หลับตาปี๋ // กอดเอวเตชินท์แน่น
-
.......................
-
ลลิณณ์
-
ลลิณณ์
// นั่งมองบรรยากาศด้านหน้า
-
ลลิณณ์
( คิดถึงเรื่องราวของตัวเองกับเตชินท์ )
-
.......................
-
ลลิณณ์ : แต่เราแต่งงานกันแล้วนะ ถูกต้องตามกฏหมายทุกอย่างแล้วด้วย
-
เตชินท์ : เธอก็รู้ว่าพี่ไม่ได้เต็มใจ พี่ถูกบังคับเพราะพ่อของเธอยัดเยียดเธอให้พี่ต่างหาก
-
เตชินท์ : พี่ต้องทำตามคำสั่งพ่อ เพื่อตอบแทนบุญคุณ ทั้งหมดนี้ต่างหากคือเรื่องจริง
-
เตชินท์ : การแต่งงาน จดทะเบียนกับเธอ มันคือตราบาปที่สุดในชีวิตพี่เลย // เดินออก
-
.......................
-
เตชินท์ : ก็ถ้าแต่งด้วยความรัก มันก็จะดีกว่านี้
-
เตชินท์ : แต่สำหรับเรา มันไม่ใช่ เธอก็รู้ // เดินเข้ามาจ้องหน้าใกล้ๆ
-
ลลิณณ์ : แต่ลิณรักพี่เตนะ ( เสียงอ่อยๆ )
-
เตชินท์ : แต่พี่ไม่ได้รักเธอ // เสียงเข้ม หน้าตึง
-
เตชินท์ : ห้ามตามมาวอแวพี่นะ // มองดุ // เดินออก
-
.......................
-
เตชินท์ : ยัยเด็กก้าวร้าว เอาแต่ใจ // หันมองตาม
-
เตชินท์ : ต่อให้เหลือแค่เธอบนโลกใบนี้ พี่ก็ไม่มีวันรักเธอ
-
เตชินท์ : ไปกันเถอะเดียร์ เดี๋ยวเตถ่ายรูปให้ // จับมือเดียร์เดินออก
-
ลลิณณ์ : ( ใจสั่นไหว ) // มองตาม
-
.......................
-
ลลิณณ์
( คิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ) ( น้อยใจ )
-
ลลิณณ์
-
ลลิณณ์
-
ลลิณณ์
// น้ำตาหยดแหมะ
-
ลลิณณ์
( คำพูดของเตชินท์ ลอยเข้ามาในหัว )
-
.......................
-
เตชินท์ : แต่พี่จะบอกให้นะ ถ้าคืนนี้พี่แตะต้องตัวเธอ มันไม่ได้หมายว่าพี่รักเธอ
-
เตชินท์ : แต่พี่จะสั่งสอนเธอ ที่บังอาจปากดีกับพี่
-
.......................
-
ลลิณณ์
// น้ำตาหยดแหมะ
-
ลลิณณ์
พี่เต เกลียดลิณมากขนาดนี้เลยเหรอ // น้ำตาไหล
-
ลลิณณ์
( คิดทบทวนเรื่องราวทั้งหมด )
-
.
-
..
-
เวลาต่อมา
-
ไร่องุ่น
-
เตชินท์
-
เตชินท์
-
เตชินท์
-
เตชินท์
// ขับรถเข้ามาจอด // กวาดสายตามองหาลลิณณ์
-
เตชินท์
-
เตชินท์
น้ารามครับ
-
น้าราม
ครับคุณเต // วิ่งเข้ามาหา
-
เตชินท์
// อึกอัก
-
เตชินท์
ลลิณณ์ล่ะครับ เธออยู่ไหน
-
น้าราม
เอ๊ะ......คุณลิณยังไม่มานะครับ
-
เตชินท์
ห๊ะ
-
เตชินท์
ยังไม่มาเหรอครับ
-
น้าราม
เดี๋ยวถามเจ้าแสบดูก่อน แต่ผมยังไม่เจอนะครับ
-
น้าราม
แสบ
-
น้าราม
ไอ่แสบ โว้ยยยย.............. // ตะโกนเรียก
-
แสบ
ครับน้า
-
แสบ
// วิ่งเข้ามาหา
-
น้าราม
คุณลิณมาหรือยัง แกเห็นมั้ย
-
แสบ
ไม่นะครับ ยังไม่เจอกันเลย ไม่เห็นๆไปกินข้าวที่โรงอาหารด้วย เพราะเมื่อเช้าป้าบัวถามหาคุณลิณอยู่เหมือนกัน
-
น้าราม
เออๆ
-
เตชินท์
เธอไปไหนของเธอ ตั้งแต่เช้านะ // บ่นพึมพํา
-
น้าราม
มีอะไรกันหรือเปล่าครับ
-
เตชินท์
เปล่าครับ ถ้างั้นผมขอตัวนะครับ // เดินออก
-
น้าราม
// มองตามเตชินท์
-
แสบ
น้าจะไม่บอกคุณเต จริงๆ เหรอ
-
น้าราม
ไม่บอกหรอก รับปากคุณลิณแล้ว
-
น้าราม
อีกอย่าง ให้คุณลิณเธอไปพักผ่อนให้สบายใจสักวัน สองวันเถอะ น้องสาวฉันจะคอยช่วยดูแลคุณลิณเอง
-
น้าราม
ถึงจะไม่รู้ว่าเค้ามีปัญหาอะไรกัน แต่ดูหน้าคุณลิณก็รู้แล้ว ว่าเธอมีเรื่องในใจหนักมากอยู่
-
น้าราม
ปกติกับพวกเรา เธอร่าเริงจะตาย
-
น้าราม
ไปทำงานกันต่อเถอะ
-
ออฟฟิศเตชินท์
-
เตชินท์
-
เตชินท์
-
เตชินท์
-
เตชินท์
-
ห้องทำงานเตชินท์
-
เตชินท์
-
เตชินท์
ไปไหนของเธอนะลลิณณ์ ( เป็นห่วง )
-
เตชินท์
เพื่อนก็ไม่ค่อยจะมี
-
เตชินท์
( คิดถึงเรื่องราวเมื่อคืน ) ( รู้สึกผิด )
-
เตชินท์
-
เตชินท์
-
เตชินท์
เบอร์ของเธอ พี่ก็ไม่มี เฮ้อ............... ( เริ่มหงุดหงิดตัวเอง )
-
ผมตามหาเธอ รอเธออยู่อย่างนั้นครึ่งวัน ปกติลลิณณ์ไม่ได้มีที่ไปมากนัก
-
เธอมีแค่น้าราม พี่แสบ ที่เป็นเพื่อนของเธอ
-
เตชินท์
หรือว่า....................
-
เตชินท์
// โทรหาอาทิตย์
-
เตชินท์
……………….. ( ลุ้น )
-
เตชินท์00:10:00
-
อาทิตย์
ว่าไงมึง
-
เตชินท์
มึงอยู่ไหนวะ
-
อาทิตย์
อยู่ไร่กูดิ
-
เตชินท์
มึง...........อยู่กับใครวะ
-
อาทิตย์
อยู่กับพ่อกูไง มึงจะคุยกับพ่อกูม๊ะ
-
เตชินท์
ไม่ๆๆๆ
-
อาทิตย์
มึงมีไรวะ
-
เตชินท์
เห็นลลิณณ์มั้ย
-
อาทิตย์
แล้วกูจะเห็นได้ไงวะ มึงเป็นผัวเค้าแท้ๆ มาถามคนอื่นได้ไง
-
เตชินท์
ก็.............// อึกอัก
-
อาทิตย์
ยังไง เมียหายไปไหน
-
เตชินท์
ลลิณณ์ไปไหนไม่รู้ตั้งแต่เช้า
-
อาทิตย์
แล้วมึงไม่ชอบเหรอ ปกติมึงก็ไม่ชอบให้น้องลิณอยู่ใกล้ๆ อยู่แล้ว
-
เตชินท์
...................( ใจหวิวๆ )
-
อาทิตย์
ก็ดีแล้วหนิ ไม่เกะกะสายตามึง
-
เตชินท์
กูก็แค่.................// ชะงัก
-
เตชินท์
เออ....ช่างเหอะ มึงไม่เห็นก็ไม่เป็นไร แค่นี้นะ // วางสาย
-
ใจหาย ใจหวิวของจริงเลยครับ อยู่ๆ ในหัวก็มีแต่ภาพของลลิณณ์
-
นึกถึงเรื่องเมื่อคืนที่ผมรังแกเธอ ไม่ฟังเสียงร้องขออะไร ใดใดจากเธอ
-
ไม่สนแม้กระทั้ง น้ำตาที่ไหลอาบแก้มของเธอ
-
นึกถึงเรื่องราวต่างๆ ที่เคยเกิดขึ้น คำพูดของหลายๆ คนที่มันสะท้อนการกระทำของผมที่มีต่อเธอ
-
เริ่มรู้สึกว่า คนที่ร้ายอาจไม่ใช่เธอ ดูเหมือนว่าจะเป็นผมเองต่างหากที่ร้ายมากกว่าเธอ
-
นึกย้อนไปถึงวันที่เธอป่วยจนละเมอเพ้อ คำพูดที่อยู่ในใจของเธอพรั่งพรูออกมา
-
จนทำให้ผมเห็นอีกด้านของเธอ ทำให้ผมรู้ว่า จริงๆ แล้วเธอเจ็บปวดกับเรื่องราวในชีวิตมากเหมือนกัน
-
ผมรอเธอทั้งวัน ทั้งคืน เธอไปไหน ทำไมไม่กลับบ้าน
-
เป็นครั้งแรกที่ผม รู้สึกกลัว
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
แต่งฟิคด้อมไบร์ทวินเท่านั้นนะคะ
หัวใจของไรต์ คือ ไบร์ทวิน ค่ะ
ไรเตอร์ นามปากกา KaNoM ClUb ZaaAa






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()