​

“คุณอยากได้อะไรตามสบายเลยนะครับ” นิคาโอเสนออย่างใจป้ำ

​

“ฉันต้องอยู่กับคุณอีกนานแค่ไหนคะ” หญิงสาวถามเรื่องที่อยากรู้ อย่างน้อยจะได้วางแผนชีวิตว่าตัวเองควรจะทำอย่างไรต่อไป

“เราอย่าพูดเรื่องนี้กันดีกว่าเนอะ” ชายหนุ่มพยายามเปลี่ยนเรื่อง “ดูนั่นสิ มีแต่ชุดสวยๆ ทั้งนั้นเลย ผมว่าถ้าอยู่บนตัวคุณต้องสวยมากๆ แน่” นิคาโอจูงมือพาเธอเดินตรงไปที่ร้านนั้นทันที โดยไม่สนใจท่าทีขัดขืนของอีกฝ่ายแต่อย่างใด และเขาไม่มีวันปล่อยมือนุ่มนี้ให้เป็นอิสระแน่

‘เฮ้อ...ฉันควรจะทำยังไงกับคุณดีนะ นิคาโอ’ นิรดาคิดในใจ เพราะรู้ว่าตัวเองขัดความต้องการของผู้ชายคนนี้ไม่ได้ ทางที่ดีควรจะเออออห่อหมกไปกับเขาเสียก่อน ค่อยหาทางคุยกันให้เข้าใจ ทว่าเธอก็ไม่แน่ใจว่าชายหนุ่มจะยอมเข้าใจด้วยหรือเปล่า

“สวัสดีค่ะซินญอร์คิงส์ตัน วันนี้ต้องการสินค้าแบบไหนคะ”

พนักงานร้านทักทายด้วยท่าทีนอบน้อม หากนิคาโอเข้าเยือนร้านไหนแล้วรับรองว่าไม่ต้องขายทั้งเดือนก็ยังได้กำไร ใครๆ ต่างก็รู้ว่ามาเฟียหนุ่มรายนี้กระเป๋าหนักแค่ไหน โดยเฉพาะยามพาคู่ควงแต่ละคนมาละลายทรัพย์

“ตามใจแฟนผมเลยฮะ” นิคาโอดุนหลัง ‘แฟน’ ไปข้างหน้าให้พนักงานสาวเป็นคนดูแล “หากเธอชอบแบบไหน ไม่ว่าราคาเท่าไหร่ ผมไม่มีปัญหา”

“เชิญทางนี้เลยค่ะซินญอรินา” พนักงานสาวเชื้อเชิญ

คนที่ถูกเรียกว่า ‘แฟน’ ยินยอมแต่โดยดี ไม่คิดคัดค้าน เพราะตนก็ต้องการใช้เสื้อผ้าอยู่ไม่น้อย หากยังดื้อแพ่งคงได้สวมใส่เสื้อผ้าของมาเฟียหนุ่มให้อีกฝ่ายมองอย่างจาบจ้วงต่อแน่

นิคาโอยิ้มเอ็นดู ก่อนจะเดินดูเสื้อผ้าสตรีอย่างสบายอารมณ์ โดยมีพนักงานสาวอีกคนคอยให้บริการ หากเจอเสื้อผ้าถูกใจที่เหมาะกับแม่กระต่ายน้อยก็หยิบจับโดยไม่ลังเลว่าคนใส่จะชอบหรือไม่

“ผมขอชุดชั้นในสำหรับซินญอรินาด้วยครับ” ชายหนุ่มบอกความต้องการของตนเอง ก่อนจะพูดต่อ “ขอเป็นแบบลูกไม้ทั้งหมด เน้นใส่สบาย”

“อ้อค่ะ...เอ่อคือ” พนักงานสาวรับคำ ทว่าก็ยังมีปัญหาเรื่องขนาด เพราะคนสวมใส่กำลังลองเสื้อผ้าอยู่อีกด้านหนึ่ง

“อ้อ คัปดีฮะ” นิคาโอตอบแทนเมื่อรู้ปัญหาหนักใจของพนักงานสาวพร้อมกับยื่นบัตรเครดิตแบบไม่จำกัดวงเงินให้ไปด้วย

“เดี๋ยวดิฉันจัดการให้ค่ะ ซินญอร์นั่งรอสักครู่นะคะ”

พูดจบพนักงานสาวก็ไปเตรียมของให้ลูกค้าทันที และได้แต่นึกอิจฉาผู้หญิงที่โชคดีเมื่อครู่ ขนาดที่ว่ามาเฟียหนุ่มใส่ใจรายละเอียดขนาดนี้ แน่นอนว่าต้องไม่พ้นตัวจริงแน่

ทุกครั้งที่ชายหนุ่มมากับคู่ควง ส่วนมากจะรอเพียงจ่ายเงินอย่างเดียว ทว่าคนนี้กลับช่วยเลือกชุดที่เข้ากับคุณผู้หญิงให้ด้วย ซึ่งรสนิยมของนิคาโอก็ยังคงดีเสมอ ขนาดเธอเองยังนึกชมในใจ

“เสร็จแล้วหรือครับ” นิคาโอเอ่ยถามเมื่อเห็นคนตัวเล็กเดินตรงมาหาพร้อมกับถุงเสื้อผ้าจำนวนหนึ่ง คาดว่าเจ้าหล่อนคงจ่ายเองไปแล้วเรียบร้อย

“ค่ะ” นิรดาตอบสั้นๆ

“ผมบอกคุณแล้วไงที่รัก เดี๋ยวผมจัดการเอง” ชายหนุ่มว่า เขารู้ว่าหญิงสาวเองก็เข้าใจเช่นกันว่าเขากำลังพูดเรื่องอะไร

“ฉันจ่ายเองได้ค่ะ” หญิงสาวปฏิเสธน้ำใจ

“งั้นไม่เป็นไร เพราะผมมีอย่างอื่นต้องจ่ายให้คุณอีกเยอะ” พูดจบพนักงานสาวคนเมื่อครู่ก็เดินตรงเข้ามาหาพร้อมกับถุงเสื้อผ้านับสิบถุง

“ฉันบอกคุณแล้วว่าไม่ต้องการ” นิรดาพูดขึ้นทันควันเมื่อรู้ว่าถุงเสื้อผ้าแบรนด์ดังนับสิบถุงนี้เป็นของตัวเอง

“เอาเถอะ ผมเต็มใจซื้อ คุณก็ใส่ๆ ไปเถอะ” ชายหนุ่มว่าอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะรับถุงทั้งหมดจากมือพนักงาน รวมถึงในมือเล็กของหญิงสาว แล้วจูงมือเธอเดินออกจากร้าน

เมื่อออกมาพ้นหน้าร้านก็มีชายชุดดำสองคนมารับถุงไปถือแทน แล้วหายไปอย่างไร้ร่องรอย แม้ไม่มีไมลีย์คอยตามอารักขา ทว่ามือขวาของเขาก็ไม่ยอมให้เจ้านายคลาดสายตาแม้แต่วินาทีเดียว เนื่องจากยังมีการ์ดคนอื่นๆ คอยตามดูแลอยู่ห่างๆ โดยไม่ให้รบกวนความเป็นส่วนตัวของเขา

“คุณจะพาฉันไปไหน” หญิงสาวถามเมื่อคนตัวโตเดินจับจูงอย่างไม่มีเป้าหมาย

“ผมพาคุณมาเที่ยว นี่ลงทุนโดดงานเลยรู้รึเปล่า”

“ฉันไม่ได้อยากเที่ยว ฉันอยากกลับบ้าน” หญิงสาวบอกความต้องการของตัวเอง และทันทีที่พูดจบประโยค คนที่เดินนำหน้ากลับหยุดโดยไม่ส่งสัญญาณ จนคนที่เดินตามเกือบชนหลังแกร่งไปหากเบรกตัวเองไม่ทัน

“ถ้าคุณไม่ดื้อ ผมจะคืนมือถือให้” ชายหนุ่มยกข้อได้เปรียบมาต่อรอง และก็เหมือนจะได้ผล

“คุณพูดจริงนะ”

“ผมไม่เคยผิดคำพูด” นิคาโอยืนยัน พลันก็ได้เห็นรอยยิ้มหวานของแม่กระต่ายน้อยที่เขาหลงนักหลงหนา

“งั้นเราไปกันเถอะค่ะ” นิรดาชวนแม้ไม่รู้ว่าชายหนุ่มจะพาไปไหนก็ตาม ทว่าความดีใจทำให้ลืมเรื่องขุ่นข้องหมองใจที่มีต่อกัน จนเข้าไปเกาะแขนแกร่งอย่างลืมตัว ทว่ายังไม่ทันจะได้ไปไหนก็มีเสียงหวานร้องเรียกขึ้นเสียก่อน

“คุณมาทำอะไรคะนิค” เจ้าของเสียงหวานร้องทักอย่างสนิทสนม

“เอ่อ...สวัสดีริฮานน่า” คนถูกเรียกทักทายตอบ

“คุณมากับใครคะนิค” ริฮานน่าถามอย่างสงสัยพร้อมกับจ้องมองไปที่แขนของนิคาโอ ซึ่งมีมือเล็กของผู้หญิงเอเชียเกาะอยู่ โดยมีมือหนาของชายหนุ่มวางทับอีกชั้น

หญิงสาวชาวเอเชียคนนี้ต้องมีความสำคัญกับมาเฟียหนุ่มไม่มากก็น้อย เพราะดูชายหนุ่มจะเอาใจใส่เจ้าหล่อนเหลือเกิน

“นี่นิรดาแฟนผมเอง” ชายหนุ่มแนะนำคนตัวเล็กให้หญิงสาวอีกคนรู้จัก ก่อนจะหันมาคุยกับคนข้างกายโดยตรง “ที่รัก นี่...” “ฉัน ‘ริฮานน่า แคสเซียส’ เพื่อน...คนสนิทของนิค”