Code XXXIX : รักเฝ้าคอย [100%]
-
___
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ปลายนิ้วไล่ผิวกายของคนตัวเล็กที่นอนแนบอกเขาอยู่ในอ้อมแขนหลังจากเสร็จภารกิจการคืนกุหลาบสู่แสงแดด
-
ไซรัส บรันด์ท
-
มาร์เควีย
นอนได้แล้ว..
-
เสียงแผ่วของมาร์เควียดังขึ้นก่อนจะลืมตาตามหลังมองชายร่างกำยำที่นอนซบอกอยู่
-
ไซรัส บรันด์ท
เธอ..
-
ไซรัส บรันด์ท
เป็นของฉันอีกครั้งแล้วนะ มาร์เควีย
-
มาร์เควียมองตาคู่คมนั้นนิ่ง
-
มาร์เควีย
-
มาร์เควีย
ไม่ใช่
-
มาร์เควีย
ฉันเป็นของนายมาตลอด
-
มาร์เควีย
ไม่ได้เคยเป็นของคนอื่น
-
มาร์เควีย
เพราะงั้น...ไม่มีคำว่าอีกครั้ง
-
มาร์เควีย
มีแต่ ตลอดไป
-
ไซรัสยิ้มกว้าง
-
มาร์เควีย
พอแล้ว
-
มาร์เควีย
นอนได้แล้ว
-
มาร์เควีย
เก่งกับแผลมาทั้งคืนละ
-
มาร์เควีย
จะเก่งไปถึงไหนอีก
-
มาร์เควีย
พักผ่อนหน่อยได้ไหม
-
ไซรัส บรันด์ท
มาร์เควีย
-
มาร์เควีย
จะไม่นอนจริง ๆ ใช่ไหม
-
ไซรัส บรันด์ท
นอนครับ
-
มาร์เควีย
งั้นก็เลิกพูดได้แล้ว
-
มาร์เควีย
พรุ่งนี้ค่อยคุย
-
มาร์เควีย
วันนี้พอก่อน
-
ไซรัส บรันด์ท
มาร์เควีย
-
มาร์เควีย
นะ—
-
ไซรัส บรันด์ท
-
มาร์เควีย
อื้ออ…!
-
ร่างหนาถอนริมฝีปากออกและสบตามองนัยน์ตาคู่สวยตรงหน้าที่นอนอยู่ใต้ร่างของเขาอีกครั้ง
-
มาร์เควีย
…
-
มาร์เควีย
อะไร…?
-
ไซรัส บรันด์ท
พรุ่งนี้ ขอลางานได้ไหม
-
มาร์เควีย
???
-
มาร์เควีย
ลาไปไหน
-
ไซรัส บรันด์ท
ลาหน้าที่บอดี้การ์ด
-
ไซรัส บรันด์ท
มาทำหน้าที่แฟนของเธอ หนึ่งวัน
-
มาร์เควียมองไซรัสเงียบ สักพักจึงเอ่ยถามกลับไป
-
มาร์เควีย
อยากทำหน้าที่นั้นแค่วันเดียวเหรอ
-
ไซรัส บรันด์ท
…
-
มาร์เควีย
แล้วยังอยากทำอยู่เหรอ
-
มาร์เควีย
บอดี้การ์ด
-
ไซรัส บรันด์ท
…
-
มาร์เควีย
ตอบสิ
-
มาร์เควีย
ไหน ๆ ก็ไม่ยอมนอนแล้ว
-
มาร์เควีย
งั้นก็คุยให้จบตั้งแต่คืนนี้ละกัน
-
ไซรัส บรันด์ท
อยากทำ
-
ไซรัส บรันด์ท
หน้าที่บอดี้การ์ดหรือหน้าที่หัวใจ
-
ไซรัส บรันด์ท
สำหรับฉันมันไม่ต่างกัน
-
ไซรัส บรันด์ท
หนึ่งในนั้นคือการปกป้องเธอให้ปลอดภัยจากสิ่งรอบข้าง
-
มาร์เควีย
แต่สำหรับฉันมันต่าง
-
มาร์เควีย
บอดี้การ์ดสำหรับฉัน คือ การปกป้องเพียงเจ้านาย
-
มาร์เควีย
โดยที่ไม่ต้องสนต้องใส่ใจว่าชีวิตจะเป็นตายร้ายดียังไงในสถานการณ์นั้น
-
มาร์เควีย
แต่ถ้าหน้าที่หัวใจ
-
มาร์เควีย
สำหรับฉัน คือ การปกป้องกันและกัน
-
มาร์เควีย
ไม่ใช่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
-
ทั้งสองสบตากันนิ่งท่ามกลางความมืดสลัวของห้องนอน
-
ไซรัส บรันด์ท
ฉันไม่อยากให้เธอต้องเจอกับอันตราย
-
มาร์เควีย
ฉันก็ไม่อยากให้นายต้องเผชิญอันตราย
-
ไซรัส บรันด์ท
…
-
มาร์เควีย
เรา…จบหน้าที่บอดี้การ์ดและเจ้านาย
-
มาร์เควีย
ไหม
-
มาร์เควีย
ใช้เพียงหน้าที่หัวใจร่วมกัน
-
มาร์เควีย
ใช้แค่หน้าที่นี้เดินในเส้นทางของเราสองคน
-
ความเงียบได้เข้าครอบงำพวกเขาทั้งสองอีกหน คราวนี้มันยาวนานกว่าทุกครั้ง กระทั่ง…
-
มาร์เควีย
พี่ไซรัส
-
ไซรัส บรันด์ท
…
-
มาร์เควีย
พี่ให้ฉันได้ปกป้องพี่ไปพร้อม ๆ กับพี่ปกป้องฉันได้ไหม
-
แววตาเป็นห่วงเผยให้ไซรัสมองเห็นในนัยน์ตาคู่สวยตรงหน้านี้ เมื่อไซรัสยังไม่ตอบอะไรกลับ ร่างบางจึงดันเขาให้ลุกออกและดันตัวเองขึ้นนั่งประชันหน้า
-
มาร์เควีย
ในฐานะที่ฉันยังเป็นเจ้านาย
-
มาร์เควีย
และพี่ก็เป็นบอดี้การ์ด “ ใต้การปกครอง ” ของฉัน
-
มาร์เควีย
ต่อไปนี้ ทำหน้าที่เป็นหัวใจของฉัน จนกว่าชีวิตนี้จะถึงจุดสิ้นสุด
-
คำสั่ง…ที่ถูกสั่งออกไปให้ไซรัสได้ทำ
-
มาร์เควีย
และ
-
มาร์เควีย
ฉันไล่พี่ออก
-
ไซรัส บรันด์ท
…
-
มาร์เควีย
ตอนนี้พี่ไม่ใช่บอดี้การ์ดฉันแล้ว
-
มาร์เควีย
แต่คำสั่งก่อนหน้า ฉันสั่งในตอนที่พี่ยังอยู่ในหน้าที่
-
มาร์เควีย
เพราะงั้น…ทำตามด้วย
-
ความรัก…ก็เปรียบเสมือนกุหลาบ
-
กุหลาบต้องคอยปกป้อง คอยกำจัดศัตรูพืช คอยดูแลอย่างอ่อนโยน
-
กุหลาบถูกดูแลด้วยกันทั้งหมดอยู่สองเส้นทาง
-
เส้นทางแรก…คือ ปัจจัยจากธรรมชาติ อีกเส้นทาง…คือ การทะนุถนอมจากมนุษย์
-
ไซรัส บรันด์ท
ครับ
-
ไซรัส บรันด์ท
น้อมรับคำสั่งครับ
-
ไซรัส บรันด์ท
คุณหนู
-
มาร์เควียและไซรัสจ้องมองนัยน์ตาของกันและกัน ท่ามกลางความมืดสลัวได้ปรากฏเงาสะท้อนในดวงตาทั้งสองคู่นั้น
-
เล่าไปใครจะเชื่อ…กุหลาบที่เคยเหี่ยวเฉาและตายไปแล้ว กลับมีชีวิตขึ้นมาใหม่เพียงชั่วข้ามคืน โดยไม่จำเป็นต้องรอให้แสงแดดวันใหม่มาถึงเลยล่ะ
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
-
วันถัดมา
-
- โถงบ้าน -
-
อเดลไฮด์
…
-
ไซรัส บรันด์ท
…
-
อเดลไฮด์
-
พุ่บ…!
-
อเดลไฮด์
-
ไซรัส บรันด์ท
ขอโทษครับ…
-
ไซรัส บรันด์ท
…ขอโทษที่โกหก
-
อเดลไฮด์ไม่พูดอะไรนอกจากกอดไซรัสแน่น ท่ามกลางทุกคนในบ้านชุลทซ์ที่นั่งมองอยู่
-
เทโอ บรันด์ท
-
ควินเซีย
ไม่เข้าไปหาท่านหน่อยเหรอ
-
เทโอหันมองควินเซียที่นั่งอยู่ข้างกาย
-
เทโอ บรันด์ท
ปล่อยให้พวกเขาได้อยู่ด้วยกันก่อนเถอะ
-
เทโอ บรันด์ท
คุณย่า…ท่านเสียศูนย์ไปมาก
-
เทโอ บรันด์ท
ตั้งแต่รู้ว่าไซรัสตาย
-
เทโอ บรันด์ท
คงดีใจไม่น้อยที่รู้ความจริงว่าไซรัสยังอยู่
-
ควินเซีย
-
เทโอ บรันด์ท
🙂
-
“ คุณครับ ก็ขอโทษแล้ว ผมไม่รู้นี่ “
-
“ ไม่มีใครบอกเหรอไงว่าไม่ควรเอาช็อกโกแลตให้หมามันกิน ถ้าเกิดมันป่วย รับผิดชอบไหวไหม ”
-
มาร์เควีย
มัลเฟรดกลับมาแล้วเหรอ?
-
มาร์เควียพึมพำขึ้น สักพักจึงเห็นคนสองคนเดินตามก้นกันมาและเถียงกันมาตามทาง
-
ไฮเดล
…
-
มัลเฟรด
…
-
มัลเฟรด
-
ไฮเดลเดินไปนั่งที่ข้าง ๆ อเดลไฮด์อย่างสำรวมเมื่อพบสายตาทุกคนจับจ้องมาทางเขาและอีกคน
-
เรย์แลน
มัลเฟรด
-
เรย์แลน
กลับมาไม่เห็นบอกล่วงหน้าก่อน
-
เรย์แลน
ราเชลล่ะ
-
มัลเฟรด
ไม่ได้กลับมาด้วยครับ
-
มัลเฟรด
ผมกลับมาก่อน คงตามมาทีหลัง
-
มัลเฟรดอยู่ ๆ ก็หันไปสะดุดกับไซรัส
-
มัลเฟรด
…
-
ไซรัส บรันด์ท
…
-
มัลเฟรด
เธอรักมาก
-
มัลเฟรด
จนถึงขั้นโคลนนิ่งร่างขึ้นมาเลยเหรอมาร์เควีย?
-
มาร์เควียนั่งกอดอก ถอนหายใจแผ่วและเบือนหน้าหนีไปทางอื่น
-
ไซรัส บรันด์ท
ผมไซรัสครับ
-
ไซรัส บรันด์ท
คนเดิมครับ
-
ไซรัส บรันด์ท
ไม่ใช่ร่างโคลนนิ่ง
-
มัลเฟรด
…
-
เรย์แลน
หึหึ
-
เรย์แลน
ไม่รู้เรื่องล่ะสิ
-
มัลเฟรด
…
-
เรย์แลน
ราเชลลงมาก็คงงงเป็น…
-
เรย์แลน
งงเป็น… เป็นอะไรนะโนเอล
-
โนเอล
งงเป็นไก่เสียบไม้ครับ😁
-
เรย์แลน
งงเป็นไก่เสียบไม้
-
มัลเฟรด
…
-
มัลเฟรด
สำนวนไทยใช่ไหมครับ
-
โนเอล
ใช่
-
โนเอล
ย่าสอนคุณป๊าเอง
-
โนเอลยักคิ้วให้มัลเฟรดไป ทว่ามัลเฟรดกลับส่ายหัวไปมาเบา ๆ
-
มัลเฟรด
ดีที่มีแม่คนไทย ไม่งั้นคง งง เป็นไก่เสียบไม้จริง ๆ
-
มัลเฟรดพึมพำกับตัวเอง
-
กระทั่งใช้เวลาอยู่พักหนึ่งกับการพบปะหน้าระหว่างชุลทซ์และบรันด์ท ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปเว้นแต่อเดลไฮด์ได้ถูกเชิญขึ้นไปนั่งคุยบนห้องกับมารัคและเรย์แลนต่อ
-
|
-
- หน้าบ้าน -
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
มาร์เควีย
…
-
สายตาคู่สวยยืนทอดสายตามองไปข้างหน้าโดยที่ยืนอยู่หน้าประตูบ้าน อยู่ ๆ กลับมีมือหนาเข้ามาโอบเอวจากทางด้านหลัง
-
ไซรัส บรันด์ท
ยืนรอใครมา
-
มาร์เควีย
ต้องรอใครมา
-
มาร์เควีย
ไม่ได้รอ
-
ไซรัส บรันด์ท
เห็นมายืนรอหน้าประตู
-
ไซรัส บรันด์ท
นึกว่ารอใคร
-
มาร์เควีย
ถ้าเมื่อก่อน
-
มาร์เควีย
ก็ใช่
-
มาร์เควียว่าพลางหันมองไซรัส
-
ไซรัส บรันด์ท
เมื่อก่อน
-
มาร์เควีย
อืม เมื่อก่อน
-
มาร์เควีย
รอทุกวัน
-
มาร์เควีย
จนอาทิตย์ขึ้นและตกไปหลายวัน
-
มาร์เควีย
ก็รออยู่ตรงนี้ตลอด
-
มาร์เควีย
แต่ส่วนมากฉันจะได้ไปหาเขาคนนั้นที่สุสานมากกว่า
-
ไซรัส บรันด์ท
…
-
ไซรัสหมุนตัวมาร์เควียให้มาเผชิญหน้ากับเขา
-
ไซรัส บรันด์ท
วันนี้ ต้องรออยู่อีกเหรอ
-
ไซรัส บรันด์ท
ในเมื่อเดินมาหาถึงตรงนี้แล้ว
-
มาร์เควีย
…
-
มาร์เควีย
ไม่…ไม่รอ
-
มาร์เควีย
ไม่อยากกลับไปรอ...แบบนั้นแล้ว
-
มาร์เควีย
ไม่ชอบ
-
มาร์เควีย
ไม่ชอบการรอ...อะไรแบบนั้น
-
มาร์เควีย
ฉันรอได้ทุกอย่าง...แต่ไม่ใช่การรออย่างสามเดือนที่ผ่านมา
-
มาร์เควีย
ฉันไม่อยากรอแบบนั้น
-
ไซรัส บรันด์ท
-
มาร์เควีย
...
-
ไซรัส บรันด์ท
ไม่ต้องรออะไรแล้วมาร์เควีย
-
ไซรัส บรันด์ท
พี่จะชดเชยเวลาทุกวินาทีที่ทำให้เธอรอ
-
ไซรัส บรันด์ท
พี่จะชดเชยให้เธอทุกอย่างกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นและเสียไป
-
มาร์เควียส่ายหน้าเบา ๆ และสบตาไซรัส
-
มาร์เควีย
ไม่ต้องชดเชยอะไร
-
มาร์เควีย
ขอแค่อยู่ตรงนี้
-
มาร์เควีย
อยู่ด้วยกันตรงนี้...ก็พอ
-
คำขอของมาร์เควียได้เอ่ยต่อไซรัส แต่หารู้ไม่ว่าก็มีสายตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองมาทางพวกเขาอยู่เงียบ ๆ
-
มารัค
เดี๋ยวผมไปส่งขึ้นรถครับ
-
มารัค
ให้คนของผมได้ดูแลคุณหญิงจนถึงบ้านอย่างปลอดภัยนะครับ
-
อเดลไฮด์
...
-
อเดลไฮด์
คุณมารัค
-
อเดลไฮด์
ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
-
อเดลไฮด์
ไซรัสและเทโอ...เปรียบเสมือนลูกชายของฉัน
-
อเดลไฮด์
พวกเขามีเชื้อไขของเลโอไนดัสอยู่ในตัว
-
อเดลไฮด์
ช่วย...ดูแล-
-
มารัค
นั่นเป็นเรื่องที่ผมต้องทำอยู่แล้วครับ
-
มารัค
คุณหญิงไม่ต้องกังวล
-
มารัค
ไซรัสและเทโอ เคยอยู่ที่นี่ในฐานะอะไรผมทราบดี
-
มารัค
แต่ตอนนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อน
-
มารัค
พวกเขาไม่ได้อยู่ในฐานะบอดี้การ์ดของมาร์เควียและควินเซีย
-
มารัค
แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้ทำหน้าที่ของตนเองที่ควรทำ
-
มารัค
ทั้งเทโอและไซรัส
-
มารัค
กำลังทำหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่ของหัวใจ
-
มารัค
พวกเขา...กำลังทำสิ่งนั้นร่วมกันกับหลานของผมอีกสองคน
-
อเดลไฮด์มองมารัคเงียบ สักพักไฮเดลที่รออยู่ในห้องรับแขกก็ได้เดินมาปลายบันได มารัคเมื่อเห็นไฮเดลจึงเอ่ยขึ้น
-
มารัค
เดี๋ยวผมลงไปส่ง
-
มารัค
เชิญครับ
-
มารัคผายมือให้อเดลไฮด์ได้เดินลงบันไดไปก่อน ก่อนเจ้าบ้านอย่างเขาจะเดินตามหลังลงมาโดยมีฟรังค์คอยเดินตามหลังมา
-
มารัค
ฟรังค์
-
มารัค
เตรียมรถส่งคุณหญิงกับหลานชายกลับไฮเดลแบร์ก
-
ฟรังค์
ครับนาย
-
ฟรังค์ได้เดินนำออกไปอีกทางที่เชื่อมกับโรงรถ ทว่าอเดลไฮด์ยังคงยืนมองไซรัสและมาร์เควียที่ยืนกอดกันอยู่ห่าง ๆ
-
ไฮเดล
คุณย่าครับ
-
เมื่อเสียงไฮเดลดังขึ้น อเดลไฮด์จึงหันไปมอง
-
ไฮเดล
ไว้ว่าง ๆ เดี๋ยวเดลพาลงมาหาพี่เขาบ่อย ๆ ก็ได้ครับ
-
มารัค
แต่ก่อนที่จะได้ลงมา
-
มารัค
ผมคิดว่า เทโอและไซรัส คงมีความคิดที่จะลงไปพบคุณหญิงพร้อมหน้าพร้อมตาสักวัน
-
อเดลไฮด์ยิ้มบาง ตอนนี้เธอทั้งโล่งและสบายใจในเวลาเดียวกัน
-
อเดลไฮด์
😊
-
อเดลไฮด์
ไว้ว่าง ๆ ฉันจะลงมาเล่นที่นี่นะคะ
-
มารัค
ตระกูลชุลทซ์ ยินดีต้อนรับผู้หญิงของบรันด์ท
-
มารัค
เสมอครับ
-
มารัค
🙂
-
___
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()