Code XXXVI : ขอโอกาส [100%]
-
___
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
แกร๊ก...!
-
แกร๊ก...!
-
ประตูสองบานถูกเปิดออกในเวลาเดียวกัน
-
ไซรัส บรันด์ท
-
มาร์เควีย
-
มาร์เควียละสายตาไปจากไซรัส ปิดประตูห้องเสร็จก็เดินลงไปข้างล่างทันที
-
ไซรัส บรันด์ท
...
-
ไซรัสถอนหายใจแผ่วเบา ก่อนจะเดินลงไปข้างล่างเช่นกัน
-
|
-
- ห้องรับประทานอาหาร -
-
มาร์เควีย
-
โนเอล
มาแล้ว ๆ
-
โนเอลรีบวิ่งตรงเข้าไปหามาร์เควีย มือบางจับไหล่ของมาร์เควียทั้งสองข้างและจัดแจงให้มานั่งเก้าอี้ข้าง ๆ เขาแทน ซึ่งปกติแล้วมันเป็นที่นั่งของมารัค
-
มาร์เควีย
เอ่อ...ที่ตรงนี้เป็นของคุณปู่ไม่ใช่เหรอครับ
-
โนเอล
ไม่เป็นไร
-
โนเอล
นั่งเลย
-
โนเอล
วันนี้นั่งกับย่า
-
โนเอล
ย่ามีเรื่องอยากคุยเย๊อะะะะะมากกกกกก
-
โนเอล
-
โนเอล
ตะตัวจริง ตัวจริงอ่ะ
-
โนเอล
หรือ หรือตาฝาด
-
โนเอล
ตาฝาดรึเปล่า
-
มาร์เควีย
?
-
มาร์เควียหันไปมองตามที่ย่าของเขากำลังมอง
-
มาร์เควีย
-
ไซรัส บรันด์ท
-
สักพักเรย์แลนกับมารัคก็ได้เดินเข้ามา
-
มาร์เควีย
คุณปู่กับคุณทวดมาแล้ว
-
มาร์เควีย
เดี๋ยวผมไปนั่งที่ตัวเองดีกว่าครับ
-
โนเอล
อะอ้าว
-
โนเอล
เดี๋ยวสิ นั่งกับย่านี่แหละ
-
โนเอล
เดี๋ยวให้ปู่เรานั่งที่เราแทนวันนึง
-
มารัค
?
-
มารัค
ทำไมที่ของพี่ถูกมาร์เควียนั่ง
-
โนเอล
บีซทนั่งข้างไอ้ต้าวไปก่อนนะ
-
โนเอล
เดี๋ยวเอลจะเมาท์ ๆ กับหลาน
-
โนเอล
วันนึง☝🏻
-
โนเอล
โอเค 👌🏻
-
โนเอล
นั่งเลย ๆ ๆ จะได้ไม่เป็นการเสียเวลา
-
โนเอลพูดเอง จัดแจงเอง ทว่ามารัคกลับไม่ยอมเดินมาที่เก้าอี้ตัวเอง ในขณะเดียวกันมาร์เควียก็เต็มใจลุกให้ทั้งที่ยังไม่ได้พูดอะไรกัน
-
มาร์เควีย
ผมนั่งข้างปะป๊าดีกว่าครับ
-
ว่าแล้วมาร์เควียก็เดินอ้อมโต๊ะกลับที่นั่งของตนเองไป ในขณะเดียวกันก็มองไปทางร่างหนาที่เห็นยืนมองเข้ามาอยู่ ทว่าร่างนั้นกำลังเดินหายออกไปจนกระทั่งลับสายตาไป
-
มาร์เควีย
-
มาร์เควีย
...
-
โนเอล
บีซทอ่าาา
-
โนเอล
ก็บอกว่าขอวันนึง!☝🏻
-
โนเอล
ไม่ได้เลย
-
โนเอล
ทำไมต้องทำตัวเป็นเด็กเล่า วันเดียวเองนะ☝🏻!!
-
โนเอล
วันเดียว!☝🏻
-
โนเอล
-
มารัคมองโนเอลนิ่งก่อนจะนั่งลงประจำที่ตัวเองอย่างไม่สนใจคนตัวเล็ก
-
โนเอล
เอ๊ะ
-
โนเอล
ยังจะมาเมินอีก
-
โนเอล
เอลหนีไปอยู่เกาะเต่าแน่
-
พึ่บ...!
-
โนเอล
!!!
-
โนเอลถูกมารัคดึงให้ลงมานั่งบนตักของเขาแทนที่จะนั่งเก้าอี้
-
มารัค
มาร์เควีย ควินเซีย เทโอ
-
มารัค
หลังกินข้าวเสร็จ
-
มารัค
ขึ้นไปพบคุยกันข้างบน
-
มารัค
เรียก ไซรัส มาด้วย
-
มารัคหันไปมองเทโอ
-
เทโอ บรันด์ท
...
-
เทโอ บรันด์ท
ครับ
-
มาร์เควีย
...
-
|
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ร่างสูงมองเงาตัวเองสะท้อนกับน้ำในสระ
-
ไซรัส บรันด์ท
…
-
|
-
ไฮน์ริช
-
ไฮน์ริช
พี่ว่า…ผีปะ
-
ไดเธอร์
-
ไดเธอร์
พี่เหรอ พี่ใส่สูทได้เหรอวะ
-
คาร์สเทน
…
-
คาร์สเทน
(ทำไรของมันสองคน)
-
คาร์สเทน
(ชวยกันทำแต่เรื่องไร้สาระ)
-
คาร์สเทน
เฮ้ย
-
ไฮน์ริช
ชู่วววว! 🤫
-
ไดเธอร์
ชู่วววว! 🤫
-
คาร์สเทน
….
-
|
-
ไซรัส บรันด์ท
-
“ มาทำอะไรอยู่ตรงนี้คนเดียว ”
-
ขวับ !
-
ไซรัส บรันด์ท
คุณมาร์เควีย
-
มาร์เควียยืนเงียบเลื่อนสายตาลงต่ำมองข้อมืออีกฝ่าย แต่มันก็ถูกปิดด้วยเสื้อสูทแขนยาวอยู่ดี
-
มาร์เควีย
อืม
-
มาร์เควีย
แล้วตอบได้รึยัง
-
มาร์เควีย
ทำไมมาอยู่ตรงนี้ คนเดียว
-
มาร์เควีย
ไม่ไปหากินข้าวกินปลา
-
ไซรัส บรันด์ท
…
-
มาร์เควีย
ตอบสิ
-
มาร์เควีย
ฉันถามก็ตอบ
-
ไซรัส บรันด์ท
-
มาร์เควีย
ขนมปังดำรสเข้ม
-
มาร์เควีย
ทาอะโวคาโดบด
-
มาร์เควีย
ท็อปด้วยแซลมอน
-
มาร์เควีย
เพิ่มไข่ข้นเพิ่มเข้าไปอีกหน่อย
-
มาร์เควีย
อร่อยเลยล่ะ
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ไซรัสค่อย ๆ เลื่อนสายตาขึ้นมองมาร์เควีย
-
มาร์เควีย
ทุกอย่าง ถูกเตรียมเอาไว้ในครัวให้ละ
-
มาร์เควีย
ไปเอามันมากิน
-
มาร์เควีย
กินให้หมด
-
มาร์เควีย
กินเสร็จ ขึ้นไปพบคุณปู่บนห้องทำงานด้วย
-
ทั้งสองผสานสายตากัน ไม่ทีบทสนทนาใดดังขึ้นต่อจนมาร์เควียเอ่ยขึ้นอีกครั้ง
-
มาร์เควีย
ได้ยินไหมที่บอก
-
มาร์เควีย
ได้ฟังอยู่รึเปล่า
-
ไซรัส บรันด์ท
ผมมีสิทธิ์กินอาหารที่นี่ด้วยเหรอครับ
-
มาร์เควีย
ทำไมจะไม่มี
-
มาร์เควีย
ไซรัส ไม่เคยยื่นใบลาออก
-
มาร์เควีย
มีแค่ ซีค วินเทอร์ฮอฟที่ออกไป
-
มาร์เควีย
เพราะฉะนั้น ทีมของฉัน ยังมีบอดี้การ์ดที่อยู่ “ ไซรัส บรันด์ท ”
-
ไซรัส บรันด์ท
-
มาร์เควีย
มองอีกนานไหม
-
มาร์เควีย
ไปหาอะไรลงท้องได้ละ
-
มาร์เควีย
ต้องคอยให้เป็นห่วงอีกกี่นาที
-
ไซรัส บรันด์ท
…
-
ไซรัส บรันด์ท
ห่วง…เหรอ
-
มาร์เควียยืนนิ่งพักหนึ่งและหันหลังกลับเพื่อเดินออกไปทว่ากลับถูกมือหนาคว้าจับข้อมือเล็กเอาไว้จากข้างหลัง
-
หมับ !
-
ไซรัส บรันด์ท
มาร์เควีย
-
มาร์เควีย
…
-
ไซรัส บรันด์ท
ไม่โกรธฉันแล้วเหรอ
-
มาร์เควีย
ถอดคาแรกเตอร์ซีคออกได้แล้วเหรอไง
-
มาร์เควียตอบกลับทั้งที่ยังยืนหันหลังอยู่
-
ไซรัส บรันด์ท
ฉัน—
-
มาร์เควีย
-
|
-
ไฮน์ริช
🫨!!!
-
ไฮน์ริช
[ พี่!!!!! พี๊!!!!!!!! ]
-
*[ ] แทนการพูดไม่ทีเสียง*
-
ไดเธอร์
มะ ไม่ ไม่ใช่ผีแล้วล่ะ…
-
ไดเธอร์
ใครมันจะจูบกับผีวะ….
-
ไดเธอร์
-
คาร์สเทน
-
|
-
มาร์เควียผละจูบออกจากอีกฝ่ายแต่แขนเรียวยังคงโอบรอบคออีกฝ่ายเอาไว้
-
มาร์เควีย
โกรธ
-
มาร์เควีย
ไม่เคยหายโกรธนับแต่…นายบอกเลิกฉันไปโดยไม่มีเหตุผล
-
มาร์เควีย
และก็โกรธมากขึ้น
-
มาร์เควีย
นับแต่
-
ไซรัส บรันด์ท
…
-
มาร์เควีย
นายทิ้งฉันไว้กับความตายของนาย…ถึงสามเดือน…
-
มาร์เควียหลุบตาลงต่ำ
-
ไซรัส บรันด์ท
มาร์เควีย
-
มาร์เควีย
อย่าเพิ่งพูดอะไรตอนนี้เลย
-
มาร์เควีย
เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ยังไม่จบแค่นี้หรอก
-
มาร์เควีย
เรื่องนั้น ไว้ค่อยคุย
-
ร่างบางผละตัวออกจากร่างหนา
-
มาร์เควีย
ไปกินข้าวเถอะไป
-
มาร์เควียกำลังจะเดินออกไปแต่…
-
ฟุ่บ…!
-
ไซรัส บรันด์ท
-
มาร์เควีย
…
-
ไซรัส บรันด์ท
ขอโทษ
-
ไซรัส บรันด์ท
ขอโทษที่พูดคำนั้น
-
ร่างบางก้มมองรอบเอวตัวเองและพบกับข้อมือหนาที่มีรอยสักเถาวัลย์กุหลาบปรากฏให้เห็นแล้ว
-
ไซรัส บรันด์ท
-
มาร์เควีย
อดีต ย้อนกลับไปไม่ได้ ไซรัส
-
มาร์เควีย
มีแค่ปัจจุบันและอนาคตข้างหน้า
-
มาร์เควีย
ที่ทำและสร้างได้
-
ไซรัส บรันด์ท
ฉันรู้ว่ากลับไปเวลานั้นที่ฉันบอกเลิกเธอไม่ได้
-
มาร์เควีย
รู้ก็ดี
-
มาร์เควีย
จะได้อยู่กับความจริงกันหน่อย
-
มาร์เควีย
ว่าตอนนี้ มันเป็นยังไง
-
มาร์เควีย
ฉันจะไปกินข้าว
-
มาร์เควีย
อย่าลืมขึ้นไปพบคุณปู่บนห้องด้วย
-
มาร์เควียแกะมือหนาออกจากเอวและเดินออกไปจากบริเวณนั้น ทิ้งร่างหนายืนมองจนอีกฝ่ายลับสายตาไป
-
ไซรัส บรันด์ท
…
-
ไซรัส บรันด์ท
-
-
- ห้องทำงาน -
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
ภายในห้องเต็มไปด้วยผู้เป็นใหญ่ทุกคนที่ยืนมองพวกเขาทั้งสี่คนนั่งอยู่โซฟากันคนละฝั่ง โดยที่มาร์เควียและไซรัสนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของกันและกัน เทโอและควินเซียเองก็เช่นกัน
-
มารัค
เทโอ
-
เทโอ บรันด์ท
…ครับ
-
มารัค
นายคือหนึ่งในผู้มีส่วนร่วมของแผนการนี้
-
เทโอ บรันด์ท
ครับ
-
มารัค
ทั้งหมด?
-
ไซรัส บรันด์ท
เทโอ รู้แค่บางส่วนครับ
-
ไซรัส บรันด์ท
ผมไม่ได้บอกเขาทั้งหมด
-
มารัคเลื่อนสายตาไปมองไซรัสแทน
-
ไซรัส บรันด์ท
ขอโทษด้วยครับที่ต้องโกหก
-
ไซรัส บรันด์ท
ถ้าผมไม่ทำ ชีวิตผมก็อยู่ภายใต้การเอาเปรียบ
-
ไซรัส บรันด์ท
ถ้าผมไม่ทำ…ผมจะไม่มีโอกาสได้รักเธออย่างสงบ
-
มาร์เควีย
…
-
ไซรัส บรันด์ท
ทั้งหมดเลยออกมาเป็นอย่างที่ทุกคนเห็น
-
ไซรัส บรันด์ท
ตั้งแต่เดินกลับเข้ามาที่นี่ในนามของซีค วินเทอร์ฮอฟ
-
ไซรัส บรันด์ท
จน…กลับมาเป็น ไซรัส บรันด์ท อีกครั้งในตอนนี้
-
ไซรัส บรันด์ท
ก็เพื่ออยากรักเธออย่างสงบ
-
ไซรัส บรันด์ท
ถ้าผมปล่อย…เรื่องการตาย
-
ไซรัส บรันด์ท
อาจเป็นเรื่องจริงที่ไม่ได้โกหกขึ้นมาก็ได้ครับ
-
มารัคมองไซรัสนิ่ง
-
มาร์เควีย
นายคิดว่า ฉันช่วยอะไรไม่ได้เลยเหรอ
-
มาร์เควีย
ถึงไม่คิดบอกอะไรสักอย่าง
-
ไซรัส บรันด์ท
คุณหนูช่วยได้อยู่แล้วครับ
-
ไซรัส บรันด์ท
แต่เพราะไม่อยากให้คุณหนูเข้ามาเกี่ยวข้อง
-
ไซรัส บรันด์ท
ผมเป็นบอดี้การ์ด
-
ไซรัส บรันด์ท
หน้าที่ของผมคือป้องกันภัยอันตราย
-
ไซรัส บรันด์ท
ไม่ใช่ดึงภัยอันตรายเข้ามาใกล้ตัวคุณหนู
-
มาร์เควีย
…
-
มาคัส
เมื่อคืน ไม่เรียกดึงภัยเข้ามายังไง
-
ไซรัส บรันด์ท
ผมไม่คิดว่าคุณหนูจะเข้าไป
-
ไซรัส บรันด์ท
ไม่รู้ว่าคุณหนูรู้ได้ยังไงว่าผมเข้าไปที่นั่น
-
ไซรัส บรันด์ท
มีแค่เพื่อนกลุ่มเก่าของผมเท่านั้นที่รู้แผนการนี้ละเอียด
-
ไซรัส บรันด์ท
ผมไม่เคยบอกใคร แม้แต่เทโอก็ไม่เคยบอก
-
มาคัส
หมายความว่า มาร์เควียวิ่งเข้าไปหาความอันตรายเองงั้นสิ
-
มาคัส
ความหมายที่นายพูด
-
ไซรัส บรันด์ท
ไม่ครับ
-
ไซรัส บรันด์ท
…ถ้าผมรู้ ผมคงไปดักเธอเอาไว้ก่อน
-
ไซรัส บรันด์ท
คงไม่ปล่อยให้เข้าไปถึงที่เกิดเหตุ
-
มาคัสเงียบ และมองควินเซียสลับกับมาร์เควียจากนั้นจึงถอนหายใจเฮือกใหญ่
-
ควีนเบียน
ใจเย็นสิ
-
มาคัสหันมองควีนเบียนนิ่ง
-
ควีนเบียน
พี่รู้ว่าเธอเป็นห่วงลูก
-
ควีนเบียน
แต่ลูกก็มีเหตุผลของการเข้าไปที่นั่นเหมือนกัน
-
ควีนเบียน
ถ้าเธออยู่ในที่แบบนั้น พี่ก็เข้าไปหาเธอ มาคัส
-
มาคัส
…
-
ไซรัส บรันด์ท
-
มาร์เควีย
-
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
-
ทุกสายตาหันไปมองทางประตู ยกเว้นมาร์เควียและไซรัส
-
แกร๊ก…!
-
ฟรังค์
ขออนุญาตครับคุณมารัค คุณเรย์แลน
-
ฟรังค์
ตำรวจมาขอพบครับ
-
มารัค
…
-
เรย์แลน
…
-
มารัค
อืม เดี๋ยวลงไป
-
มารัค
ออกไปก่อน
-
ฟรังค์
ครับ
-
ฟรังค์โค้งตัวและหายออกจากห้องไป
-
โนเอล
เอล…อยากลงไปช่วยต้อนรับคุณตำรวจอ่ะ
-
โนเอล
แต่เอลก็อยากฟังด้วยเหมือนกัน…👉🏻👈🏻
-
โนเอลพึมพำกับตัวเอง
-
มารัค
ควินเซีย เทโอ
-
ควินเซีย
ครับ
-
เทโอ บรันด์ท
ครับ
-
มารัค
ช่วยอะไรปู่หน่อย
-
ควินเซีย
…?
-
มารัค
ลงไปทำหน้าที่เป็น ไซรัสและมาร์เควีย กับตำรวจ กับปู่หน่อย
-
ควินเซีย
…
-
ไซรัส บรันด์ท
ทำไมต้องให้—
-
มารัค
อยู่เฉย ๆ ☝🏻
-
มารัค
ควินเซีย เทโอ
-
มารัค
ตามมา
-
ว่าแล้วมารัคก็เดินนำควินเซียและเทโอออกจากห้องไปก่อน ไซรัสมองตามเทโอที่กำลังเดินตามออกไป จนกระทั่งร่างของเทโอได้หายออกจากห้องไปจริง ๆ
-
โนเอล
เอล…
-
โนเอล
บีซท! เอลไปด้วยสิ
-
โนเอลเองก็รีบตามพวกเขาออกไป จนคนในห้องลดจำนวนลง
-
เรย์แลน
มาคัส ควีนเบียน
-
เรย์แลน
ดูแลพวกเขาหน่อยนะ
-
เรย์แลน
เรื่องกฎหมาย ผิดก็ว่าตามผิด ลดหย่อนโทษก็ว่าไปตามความเห็นของตุลาการ
-
เรย์แลน
สายกฎหมายกันแบบนี้ ถ้าบอกให้ละจรรยาบรรณกันคงยาก
-
ควีนเบียน
…
-
มาคัส
ผม…ทนายมาเฟียครับ
-
ควีนเบียน
ผม…ภรรยาทนายมาเฟียครับ
-
มาคัส
🙂
-
ไซรัส บรันด์ท
…
-
มาร์เควีย
…
-
|
-
- โถงบ้าน -
-
มารัค
ฟรังค์
-
ฟรังค์
ครับ
-
ฟรังค์ยื่นเอกสารให้กับมารัค ก่อนมารัคจะวางลงตรงหน้าตำรวจทั้งสองนายที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
-
มารัค
กล้องวงจรปิด และหลักฐานว่าเมื่อคืนนี้
-
มารัค
พวกเขาอยู่ที่บ้าน ไม่มีทางไปอยู่ที่บ้านครานซ์ได้
-
ตำรวจนิ่งไปชั่วครู่ มองเอกสารในมือ แล้วหันกลับมามองมาร์เควียกับไซรัสที่นั่งนิ่งแต่ไม่มีพิรุธอะไร
-
ควินเซีย
…
-
เทโอ บรันด์ท
…
-
มารัค
ไม่ต้องเสียเวลาหรอกครับ
-
มารัค
หลานผม ไม่มีทางลงมือสกปรกนอกจากบางคนสมควรตายจริง ๆ
-
บรรยากาศหนักอึ้งจนเหมือนมีหมอกควันปกคลุมทั่วห้อง…
-
|
-
Marqueer’s part
-
มาร์เควียยืนฟังบนสนทนาแว่ว ๆ อยู่ข้างบน สักพักจึงต้องถอยหลังกลับเมื่อเห็นตำรวจสองนายเดินออกมาหน้าประตูพร้อมกับ มารัค ควินเซียและมาร์เควีย
-
“ ยังไงเราจะตรวจสอบเพิ่มเติมอีกครั้ง ”
-
“ ครับ ”
-
ปึก…!
-
แผ่นหลังเล็กกระแทกเข้าแผ่นอกหนาของใครบางคนอย่างไม่ตั้งใจ จนต้องหันไปมอง
-
ไซรัส บรันด์ท
…
-
มาร์เควีย
นาย
-
ไซรัส บรันด์ท
เธอจะเป็นคนว่าความคดีนี้เองเหรอ
-
มาร์เควีย
…
-
มาร์เควีย
อืม ตามที่ได้ยิน
-
ไซรัสพยักหน้าเบา ๆ
-
มาร์เควีย
ทำไม
-
มาร์เควีย
กลัวติดคุกนานเหรอไง
-
ไซรัส บรันด์ท
เปล่า
-
ไซรัส บรันด์ท
ไม่ได้กลัวติดคุก
-
ไซรัส บรันด์ท
แค่ข่าวเมื่อเช้าที่ออกมา ก็ไม่รู้ว่าจะยื่นเรื่องเอาผิดใคร
-
มาร์เควีย
ตระกูลครานซ์ ไม่ได้มีแค่ลาร์ส ครานซ์
-
มาร์เควีย
เพราะฉะนั้น…ไม่ควรมีใครลอยหน้าลอยตาใช้ชีวิตหลอกลวงคนอื่นต่อ
-
ไซรัสมองมาร์เควียเงียบ
-
ไซรัส บรันด์ท
ว่างไหม
-
ร่างบางคิ้วขมวดเล็กน้อย เมื่ออยู่ ๆ อีกฝ่ายก็ตัดบทซะดื้อ ๆ
-
มาร์เควีย
ทำไม
-
ไซรัส บรันด์ท
ฉันอยากใช้เวลากับเธอ
-
มาร์เควีย
…
-
ไซรัส บรันด์ท
อยากจีบเธอใหม่อีกครั้ง
-
ไซรัส บรันด์ท
ขอฉันจีบเธอใหม่…
-
ไซรัส บรันด์ท
…ให้โอกาสฉันอีกครั้งได้ไหม มาร์เควีย
-
ไซรัส บรันด์ท
-
' ฉันไม่ปล่อยเธอไปหรอกมาร์เควีย ฉันจะทำให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม แม้ว่าเธอจะรำคาญสิ่งที่ฉันทำก็ตาม '
-
มาร์เควีย
…
-
ร่างบางดึงมือกลับและเอ่ยตอบกลับไป
-
มาร์เควีย
หลังจบทุกอย่าง ไว้ค่อยคุยเรื่องนี้แล้วกัน
-
ร่างบางพูดจบก็เดินออกไปจากตรงนั้นทิ้งร่างหนาไว้เพียงลำพัง
-
มาร์เควีย
(นายไม่จำเป็นต้องจีบใหม่เลย)
-
มาร์เควีย
(ไม่จำเป็นเลยไซรัส)
-
___
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()