เมาป้ะเนี่ย..

ไม่ใช่ว่าตื่นมาแล้วจะลืมที่ถามหรอกนะ

….

…

อืม

เป็นก็เป็น

เป็นแฟนกันไง

หื้มม

ยังไง?

อืม เขาดีกับแกไหม เกาะแกกินรึเปล่า การศึกษาล่ะ ลูกเต้าเหล่าใคร….

สัสเอ๊ยย ไม่มีอะไรให้แดก

น่าเบื่อ น่าเบื่อ!!!

ค** ห่วยแตก

ห่วยแตกทั้งแม่ทั้งลูก

นอนไปเถอะลูก ข่มตานอนเอาหน่อยนะ

แม่มีเหตุผลของแม่ อดทนหน่อยนะลูก

อ้าว ลิน กลับมาเมื่อไหร่ ไม่เห็นบอกพ่อเลย

ได้อะไรกินล่ะลูก //แตะไหล่

ขี้

มีแต่ขี้ๆๆๆ

บ้านนี้แดกแต่ขี้

วุ้ย

ไม่มีอะไรดีๆให้แดกเลย

ปัญญาอ่อน!!!

มันมีปัญหาอะไรกับของๆฉัน

ขี้ก็ขี้ของฉัน

กินไม่ได้ก็ไม่ต้องกิน

เปลือง

เออ กูไม่แดกหรอก

อาหารขี้ๆ

กูแดกไม่ลง

ขยะ!!!

เอ้ออ ขยะขนาดนั้นแล้วมาอยู่บ้านฉันทำไม นี้ลูกหลานฉัน บ้านฉัน

ขยะแขยงนักก็กลับไปกินไปนอนบ้านแม่แกนู้น

ลูกผู้ดีไม่ใช่เร้อะ

กลับไปสิ้ มาอยู่ทำไมบ้านขยะๆของฉัน

ถุ้ย กูไม่อยู่หรอกไอบ้านทุเรศๆแบบนี้

จะอ้วก แหวะ

สกปรก อีค** //ถลาตัวมาคว้าคอเสื้อแม่

นี่มึงกล้าทำกับกูแบบนี้หรอ

มึงมันนอกคอก

ไอลูกเหี้ย

ไอเนรคุณ

เออ มึงมันไม่มีทางเจริญได้หรอก

มึงมันไม่ใช่ลูกกู

เนรคุณแบบมึงไม่มีทางเจริญ!!!

ไอเหี้ยยย นามสกุลมึงก็ใช้นามสกุลกู!!!

แน่จริงมึงอย่าใช้นามสกุลกูเส้

นามสกุลกู!!!

มึง…

พอ!!! ออกไป

ออกไป้ อย่าแตะต้องลูกกู!!!

หึ้ยยย

โอเครึเปล่าลูก

ดูโทรมๆจังเลย

เรียนหนักรึเปล่า

แปลกยังไง

แล้วนี่ข้อมือไปโดนอะไรมา แล้วรอยที่คอนั่น เกิดอะไรขึ้น

เป็นนานรึยัง

ไปปรึกษาจิตแพทย์มั้ย แม่พาไป

อย่างน้อยก็ไปขอยาคลายเครียดกลับมา เผื่อจะได้นอนหลับง่ายกว่าเดิม

แปลกจัง คนเก่งของเรา เป็นซึมเศร้าขั้นรุนแรงได้ยังไงกันนะ