สายรหัสแอ๊บแอ้ [100%]
-
___
-
พราว
ซัน
-
พราว
ซันตื่น
-
พราว
ซันนนน
-
พราว
ตื่นนนน!
-
ซัน
อืออ
-
ซัน
-
ร่างหนาตื่นขึ้นมาเห็นพราวที่อาบน้ำเสร็จเรียบร้อยและสวมเสื้อกาวน์พร้อมที่จะออกไปเรียนแล้วกำลังยืนเก็บของเข้ากระเป๋าสะพายข้างของตนอยู่
-
พราว
จะมาขี้เซาอะไร
-
พราว
ลุกไปอาบน้ำ
-
พราว
มันจะแปดโมงแล้ว
-
พราว
พี่ไม่รอนะ พี่ต้องเข้าห้องก่อนอาจารย์มา
-
พราว
ซันไปทีหลังแล้วกันพี่ออกไปก่อน
-
ซัน
ไม่ได้
-
ซัน
เดี๋ยวผมไปส่ง
-
พราว
นายตื่นสายอ่ะ
-
พราว
พี่ปลุกเป็นสิบๆ รอบแล้ว
-
พราว
ไม่ตื่นเอง
-
พราว
เดี๋ยววันนี้พี่ขับรถไปเอง
-
พราว
ส่วนนายลุกไปอาบน้ำ ออกไปเรียน
-
พราว
ออกจากห้องล็อคห้องให้พี่ด้วย
-
ซัน
เดี๋ยวพี่พราว!
-
ปึ้ง....!
-
ร่างหนาเรียกพราวเอาไว้ไม่ทันเพราะตอนนี้ร่างบางได้วิ่งออกจากห้องไปด้วยความเร็วสี่คูณร้อยเรียบร้อยแล้ว
-
-
ณ คณะวิศวกรรมศาสตร์
-
- โรงอาหาร -
-
เกี๊ยว
-
ซัน
-
ซัน
เฮ้อออ
-
เกี๊ยว
...
-
ซัน
เฮ้ออออออ
-
เกี๊ยว
...
-
ซัน
เฮ้ออออออออออ
-
เกี๊ยว
...
-
ซัน
คือกูถอนหายใจเป็นรถไฟสายใต้ขนาดนี้
-
ซัน
มึงไม่คิดจะเสือกหน่อยเหรอว่ากูเป็นไร
-
เกี๊ยว
...
-
เกี๊ยว
แล้วซันเป็นอะไรอ่ะ
-
เกี๊ยว
ถอนหายใจทำไม
-
เกี๊ยว
เจอรุ่นพี่หน้าตึงคนนั้นเหรอ
-
ชลธี
หน้าตึงที่ว่ากำลังพาดพิงถึงผมอยู่ไหม
-
เกี๊ยว
!...
-
ซัน
😒
-
ซัน
มาทำไรทั้งแก๊ง
-
ธาม
พวกผมเรียนวิศวะ
-
ธาม
มาโรงอาหารคณะตัวเองก็ไม่น่ามีไรแปลก
-
ธาม
หรือคุณซื้อโรงอาหารนี่ไว้เหรอ
-
ซัน
กวนตีนรองจากไอ้หน้าตึงนั่นเลย
-
ชลธี
พาดพิงถึงรุ่นพี่
-
ชลธี
ใช้คำให้เกียรติกับคนอื่นหน่อยนะ
-
ชลธีหันไปมองซันด้วยแววตานิ่งสุขุม
-
ชลธี
เหลือเวลาแค่สองวันกับภารกิจที่ผมมอบหมายให้ทำ
-
ชลธี
ผมขอดูสมุดลายเซ็นพวกคุณหน่อย
-
ซัน
...
-
เกี๊ยว
...
-
ชลธี
ผมบอกว่า
-
ชลธี
ผม ขอ ดู สมุดลายเซ็นพวกคุณหน่อย
-
ชลธีพูดเสียงเข้มและขึ้นเสียงเล็กน้อยจนเกี๊ยวรีบหยิบสมุดตัวเองออกมาวางบนโต๊ะ
-
เกี๊ยว
นะ..นี่ นี่ครับ
-
องศา
ให้เบาหน่อยไอ้ชล
-
องศา
น้องกูกินข้าวไม่อร่อยแล้วมั้ง
-
ชลธี
...
-
ชลธีมองเกี๊ยวก่อนจะละความสนใจไปมองซันที่ยังนั่งนิ่งอยู่
-
ชลธี
สมุดคุณล่ะ
-
ซัน
ไม่มี
-
สามแสน
น้องยังไม่ได้ไปขอลายเซ็นสายตัวเองสักคนเลยเหรอ?
-
ซัน
ครับ
-
ชลธี
คุณรู้ไหมกิจกรรมนี้ผมให้พวกคุณทำเพื่ออะไร
-
ซัน
ไม่รู้
-
ซัน
ก็พี่ไม่ได้เขียนกลางกบาลตัวเองตอนสั่ง
-
ซัน
เห็นแต่แหกปากสั่งปาวๆ
-
ซัน
จะไปรู้ได้ไงจุดประสงค์คืออะไร
-
ชลธี
....
-
สามแสน
-
สามแสน
เออ ก็ถูกของมันนะ
-
สามแสน
ทำไมมึงไม่เขียน
-
สามแสน
น้องบางคนอาจไม่รู้จุดประสงค์ก็ได้นะ
-
สามแสน
มันพึ่งขึ้นมาปีหนึ่งเองอ่ะ
-
สามแสน
ก็ให้ไปขอลายเซ็นคนที่ไม่เคยเจอหน้า
-
สามแสน
ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนละ
-
สามแสน
ละคนในคณะไม่ได้มียี่สิบคน
-
ธาม
-
สามแสน
เอ๊อะ!
-
ทิว
โดนเลยมึงพูดไม่คิด
-
ทิว
มากับกูมึงน่ะ
-
ทิว
พากูไปซื้อชาไทยก่อน
-
สามแสน
ไอ้นี่ก็แดกแต่ชาไทย ไปตรวจค่าน้ำตาลบ้างนะสัด
-
สามแสน
เบาหวานแดกทั้งตัวแล้วมั้ง
-
ทิวลากคอสามแสนออกไปจากบริเวณโต๊ะนั้น
-
ซัน
กูไปรอที่ห้องเรียนนะเกี๊ยว
-
ชลธี
-
ชลธี
เดี๋ยว
-
ชลธี
คุณยังไม่ตอบสิ่งที่ผมถาม
-
ซัน
วอแวจังวะ
-
ซัน
-
ซัน
พี่ก็บอกมาให้จบๆ ดิ๊
-
ซัน
จะมาให้ผมหาคำตอบให้ทำไม
-
ซัน
ผมมีเรียนเนี่ย
-
ซัน
ปล่อยได้ละ กะให้โดนเช็คสายเหรอ
-
ซัน
ผมฟ้องคณบดีนะเว้ย
-
ชลธี
-
ซัน
เฮ้ย ไอ้พี่หน้าตึง!
-
ชลธี
ผมเตือนก่อนนะ
-
ชลธี
ถ้าสัปดาห์หน้าคุณไม่มีสายรหัส
-
ชลธี
ผมจะทำโทษฐานไม่ใส่ใจภารกิจที่มอบหมาย
-
ชลธีพูดจบก็ปล่อยแขนซันเป็นอิสระก่อนจะเดินออกไปหาสามแสนและทิวซึ่งยืนอยู่ร้านขายน้ำ
-
ซัน
ขู่งี้ก็ได้เหรอวะ
-
องศา
หาเถอะ
-
องศา
มันอยากให้มมีสัมพันธไมตรีกับรุ่นพี่ในคณะ
-
องศา
สองวัน
-
องศา
สู้เว้ย
-
องศา
-
องศาพูดจบก็เดินตามกลุ่มของตนออกไป
-
ซัน
....
-
ซัน
อะไรวะ
-
ซัน
กูต้องหาเหรอไอ้เกี๊ยว???
-
เกี๊ยว
😶
-
ซัน
โว๊ยยยย
-
ซัน
เรื่องมากจังวะคณะนี้
-
ซัน
รู้งี้กูไปเข้าคณะแพทย์แม่งละสัด
-
ซัน
แต่สมองไม่ถึงไอ้ฉิบหาย
-
ซันบ่นพลางเดินออกไปจากโรงอาหารโดยทิ้งเกี๊ยวให้นั่งอยู่คนเดียวก่อนจะรู้ตัวว่าเดินออกมาโดยไม่รออีกฝ่ายให้กินเสร็จก่อนจึงหันกลับไปตะโกนเรียกเกี๊ยว
-
ซัน
เกี๊ยว!
-
ซัน
กูไปรอบนห้องนะเว้ย!
-
ซัน
ตอนบ่ายพากูไปหาลายเซ็นอะไรนั่นด้วย!
-
เมื่อซันพูดจบก็เดินหายเข้าตึกคณะไปโดยที่มีกลุ่มของชลธีคอยมองอยู่
-
ชลธี
-
สามแสน
โคตรแอ๊บแอ้ขู่ให้น้องมันหาตัวเองเลย
-
สามแสน
หาสายสองวัน
-
สามแสน
หาไงเจอ ละตารางมึงวันนี้มีเรียนเช้าเย็นทุกคนไอ้ชล
-
สามแสน
พี่ปีสี่ก็ฝึกงาน
-
สามแสน
ปีสอง ก็เรียนไม่อ่อภาคบ่าย
-
สามแสน
ละเราก็มีเรียนสองเซคตั้งแต่บ่ายยันทุ่ม
-
สามแสน
มันจะหาเจอยังไงก่อน
-
สามแสน
แล้วไอ้ตารางพรุ่งนี้ก็ไม่ต่างเหี้ยไรกับวันนี้เลย
-
ทิว
ชล
-
ทิว
ไอ้ชล
-
ทิว
สัดชล
-
ธาม
ไอ้ชล!
-
ธาม
ยืนแช่ไรหน้าร้านน้ำพี่เค้า
-
ธาม
จะไปเรียนไหมไอ้สัด
-
ชลธีไม่ตอบอะไรนอกจากละสายตาจากสิ่งที่สนใจและเดินไปหาเพื่อนของตนก่อนพวกเขาจะเดินออกไปจากโรงอาหารพร้อมกัน
-
เกี๊ยว
-
-
11:50
-
ณ คณะแพทยศาสตร์
-
- ห้องเรียน MD003 -
-
พราว
-
กุ้งนาง
ดูสภาพเราทุกวันนี้
-
กุ้งนาง
มันจะมีโอกาสได้สวมแหวนแต่งงานไหม
-
กุ้งนาง
ไม่ พราวไม่ห่วง
-
กุ้งนาง
กูกับมึงอ่ะดาหวัน
-
กุ้งนาง
จะได้ลงจากคานตอนไหน
-
ดาหวัน
หาเองมันยาก กินกันเองปะล้าาา
-
กุ้งนาง
....
-
กุ้งนาง
ไปไกลๆ
-
กุ้งนาง
อยากโดนฟ้าผ่าเหรอ
-
พราวถอดถุงมือยางออกในขณะที่เพื่อนสองคนกำลังหยอกล้อกันก่อนจะหยิบมือถือในกระเป๋าเสื้อกาวน์ยาวออกมาเพื่อเช็คข้อความหลังจากเขาปิดเสียงเอาไว้ตลอดการเรียนปฏิบัติ
-
|
-
[Messager]
-
ซัน
-
10:02
-
ซัน
ผมรออยู่โรงหารคณะแพทย์นะ
-
11:55
-
พราว
ยังอยู่ไหม
-
พราว
ทำไมมาเร็วจัง
-
พราว
ไม่มีเรียนรึไง
-
Read
-
ซัน
สั่งงานไว้แล้วก็บิดไปทำธุระตัวเอง
-
ซัน
พี่กินเหมือนเดิมไหม
-
ซัน
ผมสั่งไว้ให้
-
ซัน
หรือวันนี้จะเปลี่ยนกินข้าว
-
พราว
ไม่ต้องสั่ง พี่จะออกไปกินข้างนอก
-
พราว
ถ้ามาแล้วเดี๋ยวไปด้วยกัน
-
พราว
ไปรถพี่ เพื่อนพี่ไปด้วย
-
Read
-
ซัน
ครับ
-
|
-
Sun's part
-
ซัน
-
ซัน
ไม่ใช่คนนี้
-
ซัน
อันนี้ก็ไม่ใช่
-
ซัน
ขีด ขีด ขีด
-
ซัน
เลขนี้ก็ไม่ใช่
-
ซัน
อะไรวะ หายากหาเย็นฉิบ
-
ซัน
ไอ้กิ๊บแม่งก็ไม่ช่วยกู ไอ้นี่
-
ซัน
เดี๋ยวกูจะเอาสมุดลายเซ็นเคาะหัวมันคอยดู
-
ซัน
-
ดาหวัน
เอ่อ... น้องดูเครียดๆ นะ
-
ดาหวัน
ทำงานอยู่อ่อ
-
พราวเดินเข้าไปหาซันที่เดี๋ยวก็นั่งเขียนในสมุดเดี๋ยวก็จ้องมือถือ
-
พราว
ทำงานเหรอ?
-
ซัน
พี่มาแล้วอ่อ
-
ซัน
เดี๋ยวผมเก็บของแปป
-
พราว
ชื่อใครเยอะจัง?
-
ซัน
หาสายรหัสครับ
-
พราว
ฮะ
-
พราว
หาสายแล้วมานั่งเขียนชื่อทำไม
-
ซัน
ก็ไอ้กิ๊บมันบอกว่าหาสายให้ง่ายให้หาที่เลข
-
ซัน
ถ้าเลขเหมือนกันสี่ตัวก็เป็นสายเดียวกัน
-
ซัน
สามสี่หน้าผมยังหาชื่อไม่หมดเลยนิ
-
ซัน
สาขาเดียวกันอ่ะ
-
พราว
....
-
พราวมองในสมุดซันที่เขียนเลขเหล่านั้นอยู่และก็ฆ่าทิ้งไป
-
พราว
ซัน
-
ซัน
ครับ?
-
พราว
หาเลขหน้านายคงเจอหรอก
-
พราว
หาสายเขาหาเลขสี่ตัวข้างหลัง
-
พราว
เลขข้างหน้ามันปีที่นักศึกษาเข้าศึกษา
-
ซัน
.....
-
ซัน
-
กุ้งนาง
ละน้องก็ขยันเขียนมันทุกชั้นปีด้วยนะ
-
กุ้งนาง
ดูสิ
-
กุ้งนาง
เอ็นดูอ่ะ
-
กุ้งนาง
ถ้าไม่บอกจะนั่งเขียนต่อเรื่อยๆ เลยใช่ไหม
-
ซัน
ก็งั้นอ่ะครับ
-
ซัน
ผมไม่รู้ว่าเขานับสายกันแบบนี้อ่ะ
-
ซัน
ก็ตอนมัธยมมันมีรุ่นพี่ส่งคำใบ้ถึงหาได้
-
ซัน
แต่นี่ไม่มีเลย
-
ซัน
แถมยังโดนไอ้หน้าตึงนั่นมาขู่ว่าจะทำโทษอีก
-
ซัน
เดี๋ยววันจันทร์หน้าจะเอาลายเซ็นต์ไปปาหน้ามันให้ดู
-
ซัน
มันไม่มีทางได้ทำโทษผมหรอก
-
พราว
-
ซัน
พี่เป็นอะไร
-
ซัน
ปวดหัวเหรอ
-
ซัน
ไหวไหม ไปหาหมอก่อนไหม
-
ซัน
เนี่ยโรงพยาบาลใกล้ๆ คณะ
-
ซัน
เดี๋ยวผมพาไป
-
ซัน
เป็นเพราะพี่อ่านหนังสือหนัก เรียนหนัก พักผ่อนน้อยแน่อ่ะผมว่า
-
พราว
ซันๆๆๆ
-
พราว
ไม่ๆๆ ไม่ต้องไป
-
พราว
ไปรถ ไปกินข้าว
-
พราว
พี่หิวข้าวจนตาลายละ
-
พราว
ตามมานะ ไปรอที่รถ
-
ว่าแล้วพราวก็เดินนวดขมับตัวเองนำออกไปจากโรงอาหารพร้อมกับหากุญแจรถยนต์ไปด้วย
-
ซัน
พี่พราว ตาลายจะขับรถบนถนนได้ยังไง
-
ซัน
เดี๋ยวผมขับให้!
-
ซัน
รอผมก่อนพี่หมอ!!
-
พราว
🤦🏻
-
___
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()