มึงก็เริ่ดเกิ้นนนนนนน

หัวกระไดไม่แห้งของจริง ตกฟากเวลาไหนวะ ผู้ชายมาบอกรักได้ทุกวันขนาดนี้

แต่ใจวารินทร์เต้นแรงกับแค่คนๆเดียวป่ะวะ กิ้วๆๆๆๆ

เฮ้ยยยย เข้ากูได้ไง // หยอกกัน

พี่วา // เคาะประตู

พี่ไปดูหน้าบ้านเร็ว // ดึงมือวารินทร์ไปหน้าบ้าน

มีไรวะ // วิ่งตาม

ผมออกมาเข้าห้องน้ำ เห็นเงาๆ แวบๆ หน้าบ้าน

ไปเปิดให้เถอะมึง ฝนขนาดนี้ หน้าบ้านมันหลบไม่มิดหรอก

วาโย ไปเปิดระตูให้คุณเค้าเข้ามา

เออๆ // กำลังจะเดินออก

// ชะงัก

ไอ่วา // มองตาม

เอาไงดี แอบเปิดให้มั้ย

เฮ้อ.......กูท้อใจกับความใจแข็งของพี่มึงจริงๆ วาโย

// มองพีทที่ยืนหลบฝนนอกบ้าน

เอาไงดี

ไปเอาร่มมาดิ๊

// ขยับหาที่หลบฝน

คุณพาย วาโย

คุณพีทเล่นใหญ่ขนาดนี้เลยเหรอครับ // ยื่นร่มให้

เข้ามาก่อนครับ // เปิดประตูให้

ขอบคุณครับ

ผมมาถึงฝนก็ตกหนักพอดี

แสดงว่ามานานแล้วนะครับเนี้ย

ก็สักพักครับ

ก็พอเปียกฉ่ำ

ไอ่วา

// เดินเข้าไปหา

คุณพีทเปียกฉ่ำไปหมดแล้วมึง เดี๋ยวไม่สบายนะเว้ย

นั้นดิ ......พี่วา ให้ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีกว่า

( หน้าเศร้า )

พี่วาใจร้ายขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ มีเหตุผลหน่อยดิวะ

วาโย // มองปราม

( หน้าเศร้า )

เรื่องของผมกับมาเบลมันไม่มีอะไรแล้วนะวา

ใช่ มันเคยมี ........... ผมกับมาเบลเคยคบกัน

………….

วา .... ผมมีเรื่องคุยกับคุณมากมาย แต่เราจะไม่คุยกัยด้วยอารมณ์นี้สิ

วา............วา // มองตามตาละห้อย

// มองตามวารินทร์ // หันมองพีท ( เห็นใจทั้งสองคน )

// หันมองหน้าพาย

พายก็ไม่คิดว่าไอ่วามันจะใจแข็งขนาดนี้

ผมคงทำเธอเจ็บมาก ( รู้สึกผิด )

ถ้าจะให้พูดตรงๆ ก็มากครับ

วารินทร์ไม่เคยรักใคร คุณพีทเป็นรักแรก เป็นความสุขเดียวที่วารินทร์มี มันรัก ศรัทธา แล้วก็ภูมิใจมาก

มันตั้งใจรักคุณมาก ขอแค่ให้ได้อยู่กับคุณ มันก็ยอมทำทุกอย่าง แม้กระทั้งโกหกวาโย ทั้งที่ปกติพวกเรา 3 คน ไม่มีอะไรปิดบังกัน

มันก็ทนแบบนั้นมาตลอด จนกระทั้งคุณมาเบลเธอปรากฏตัวนั้นแหล่ะครับ

มันแอบกังวลใจมาตลอดตั้งแต่แรกเจอแล้ว แต่มันก็กลัวว่าคุณจะบอกเลิก มันก็เลยเลือกที่จะทำแบบนี้

ให้เวลามันหน่อยนะครับ คุณพีทยังอยู่ในหัวใจมันนั้นแหล่ะ มันแค่.....เจียมตัว

ต้นทุนชีวิตของพวกเรา สอนให้พวกเราเจียมตัว วารินทร์มันก็เป็นแบบนั้นอยู่

ที่มันพยายามผลักไสคุณ มันไม่ได้ทำออกมาจากใจหรอก เชื่อพาย // ให้กำลังใจ

เดี๋ยวผมเอาเสื้อไปปั่นแล้วก็ตากให้นะครับ // กระซิบ

วาโย เร็วๆๆ เดี๋ยวพี่มึงก็ออกมาโวยวายอีก // ดูต้นทาง

เอากระติกน้ำอุ่นให้คุณพีทด้วย เร็ววววววๆๆๆๆ // ดูต้นทาง // มองซ้าย มองขวา

ขอบคุณนะครับ // ยิ้ม

// ดึงมือวาโยให้เข้าบ้าน

// เดินเข้ามาในห้อง

อ้าว....ยังไม่นอนอีกเหรอมึง ( แกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้ )

เออ..... รีดไปเถอะ 5 ทุ่ม เที่ยงคืน ( เอ็นดู )

น้องมึงมันหิว กูก็เลยต้องไปต้มมาม่าให้

งั้นกูนอนนะ

// ฟุบหน้ากับโต๊ะ

// ฟุบหน้ากับโต๊ะ // นิ่ง

// ฟุบหน้ากับโต๊ะ // นิ่ง

// สะดุ้งตื่น

วา ( เสียงแผ่วเบา )

จนกว่าคุณจะยอมฟัง ผมจะรออยู่ตรงนี้ต่อไปเรื่อยๆ ( เสียงแผ่วเบา )

แค่คุณยอมฟังผม หลังจากนี้ถ้าคุณยืนยันว่าจะเลิก ผมจะไปเองแล้วก็ไม่มาให้คุณเห็นหน้าอีกเลย ( เสียงแผ่วเบา ) ( สายตาอ่อนแรง )