ยินดีที่ได้ร่วมงานนะครับเชฟวารินทร์ // ยิ้ม

Sweet Chef Café เป็นของพี่สาวผม พอดีวันนี้เธอติดธุระสำคัญ ผมก็เลยเป็นคนมาดูแลแทน

// มองหน้าวารินทร์ // ยิ้ม

โล่งอก โล่งใจ คนมีค่าอย่างเราจะได้หายใจทั่วท้องสักที

ถ้าวาโยคนนี้เรียนจบมีงานทำ พวกพี่จะสบาย ( ทำท่ามั่นใจ )

มึงเอาตอนนี้ให้รอดก่อนมั้ย

อย่าขายฝันให้กูมาก

เอ้า.....พูดจริง สบายจริงๆ เชื่อเถอะๆ

กูไม่หวังสบายนะ แค่ไม่เอากูไปปล่อยบ้านพักคนชราก็พอ // กลั้นขำ

พี่ก็พูดไป

กูเลี้ยงแค่มึงนะวาโย ไม่เลี้ยงลูกให้แล้ว จบที่มึงพอ // พูดไปกินไป

แล้วใครบอกว่าผม อยากมีลูก // ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ

// สะดุ้ง ( หน้าร้อนผ่าว )

// ดันหน้าวาโยออกเบาๆ

ก็พูดไว้ เผื่อมึงแต่งงาน มีลูก

เลี้ยงเองนะ กูไม่เลี้ยงให้แล้ว กูเลี้ยงแค่มึง ก็เหนื่อยล่ะ // เขินๆ

// ยกยิ้ม

ไม่มีหรอก ถ้าพี่พายมีลูกได้นู้นแหล่ะ ถึงอยากมี..... // จ้องหน้าพาย หน้าตาจริงจัง // ลุกออก

.............. // อ้าปากค้าง // งงๆ

แล้วกูจะมีลูกได้ไง ไอ่เด็กคนนี้ // เกาหัว งงๆ

ห๊ะ!!!!!

มึงจะบ้าเหรอไอ่วา เพ้อแล้วมึงอ่ะ

มันจะมาชอบกูได้ไง

ไอ่วา // รีบปิดปาก

มึงจะพูดดังทำอะไรห๊ะ

เดี๋ยวกูจะตีให้ เบาๆ ดิ๊ เดี๋ยวเค้าก็ได้ยินหรอก // หยอกกับวารินทร์ ( ปิดปาก )

( ยืนอยู่หลังกำแพง )

( ใจเต้นแรง ) // อมยิ้มคนเดียว ( ดีใจ )

// เดินเข้ามาเงียบๆ

// แอบมองวารินทร์ ( ใจเต้นแรง )

ใจเต้นแรงเพราะเธอจริงๆ ด้วย // เอามือลูบอก

// รีบเดินออก

3 นาที เร็วๆ

// มองเห็นวารินทร์ กำลังเดินมา ( ใจเต้นแรง )

วา ( ใจสั่นไหว )

วารินทร์...... // เข้ามากอดจากด้านหลัง

ผมตามหาคุณตั้งนาน ( เสียงสั่น )

ทำไมถึงทิ้งผมมาแบบนี้ ( เสียงสั่น )

// กระชับกอดแน่น

คุณก็หอมอยู่ดี สำหรับผม // กระชับกอดแน่นขึ้นอีก

วารินทร์กลับไปอยู่กับผมนะ // สายตา – น้ำเสียงอ่อนโยน

ใครเลิก ผมไม่เลิกสักหน่อย

ผม............// กำลังจะอ้าปากพูด

วา ...... // พยายามเปิดประตู

คุณกำลังใจผิดนะ ผมจะอธิบายให้คุณฟังทุกอย่าง คุณเปิดประตูให้ผมก่อน เราจะคุยกัน

ผมขอร้อง ฟังผมหน่อยนะ // สายตาอ้อนวอน

วา ...... // พยายามเปิดประตู // ตะโกนเรียก

ยังไงมึง คุณพีทโผล่มาได้ไง

// ชะเง้อแอบมองหน้าบ้าน

ไอ่วาเอ้ยยยยยย