ตัวเเทนเเสนรัก EP4
-
วันต่อมา
-
คอนโดของพีท
-
พีท
-
พีท
-
02.00 น.
-
// แกร๊ก เสียงเปิดประตู
-
ห้องนอนพีท
-
พีท
-
วา
// นอนหลับ
-
พีท
// เดินเข้ามาเงียบๆ
-
พีท
// นั่งลงข้างๆ // เกลี่ยผมเบาๆ
-
วา
( รู้สึกตัว )
-
วา
( สะลึมสะลือ )
-
วา
คุณพีท
-
พีท
ชูวร์.............คุณนอนต่อเถอะ // ลูบหัวเบาๆด้วยความอ่อนโยน
-
วา
คิดถึงจัง // เข้ามากอดอ้อน
-
พีท
ผมยังไม่ได้อาบน้ำนะวา
-
วา
ไม่เป็นไรครับ คุณพีทหอมมากอยู่แล้ว // กระชับกอดอ้อน
-
วา
วาขอนอนกอดคุณพีทนะครับ ( สะลึมสะลือ )
-
พีท
อืม.........// เกลี่ยผมเบาๆ
-
วา
คิดถึงจัง // กระชับกอดแน่น // ผล็อยหลับ
-
หลังจากไปส่งมาเบล ผมก็เอาตัวเองมาหาวารินทร์
-
นึกห่วงเธอขึ้นมา ผมปล่อยเธอไว้คนเดียวนานกว่าทุกครั้งในรอบ 2 ปี
-
เธอไม่เคยกล้าโทรตาม เธอไม่เคยกล้าเหวี่ยงวีน เธอไม่เคยกล้าทำให้ผมลำบากใจเลย
-
นิสัยเจียมเนื้อเจียมตัวของวารินทร์ ทำให้ผมทิ้งเธอไม่ได้จริงๆ
-
นึกภาพที่เธอไม่มีใคร ชีวิตของเธอมีแค่ผม เธอพูดเสมอว่า ผมเป็นความสุขเดียวในชีวิตของเธอ
-
ก็อดหวั่นไหวไม่ได้ว่าถ้าไม่มีผมเธอจะอยู่ยังไง
-
แล้วผมก็นอนให้เธอกอดแบบนั้นจนถึงเช้า โดยที่ไม่ได้อาบน้ำ
-
.
-
..
-
เช้าวันต่อมา
-
วา
-
วา
-
วา
( รู้สึกตัว )
-
วา
( รู้สึกเหมือนกำลังนอนทับแขนใครบางคน )
-
วา
คุณพีท ( รู้สึกแปลกใจ )
-
พีท
อรุณสวัสดิ์ครับวารินทร์คนขี้เซา // ยกยิ้ม
-
วา
// ลูบแก้มซ้าย ขวา
-
วา
ตัวจริงเหรอเนี้ย
-
วา
วาคิดว่าตัวเองฝันไปว่าได้นอนกอดคุณ
-
พีท
ไม่ได้มาหาแค่ อาทิตย์เดียว ถึงกับเพ้อเลยเหรอ หื้ม......
-
วา
ตั้ง 1 อาทิตย์ ต่างหาก // กอดอ้อน
-
วา
วาคิดถึงคุณจัง
-
วา
งานเยอะใช่มั้ยครับ กินอิ่มมั้ย นอนหลับหรือเปล่า วากลัวว่าคุณจะทำงานหนักจนไม่กินข้าว // พูดเจื้อยแจ้ว
-
พีท
( แอบรู้สึกผิด )
-
นอนฟังวารินทร์พูด เธอมีแต่ความห่วงใยให้ผมทั้งหัวใจเลย
-
เธอไม่ตำหนิผมสักนิดที่ไม่มาให้เธอเห็นหน้า
-
อะไรที่คนเป็นแฟนจะเรียกร้อง เธอก็ไม่ทำ
-
เธอเอาแต่ถามว่าผมเหนื่อยมั้ย กินข้าวตรงเวลาหรือเปล่า นอนหลับเพียงพอหรือไม่
-
วารินทร์ถามผมไม่หยุด จนผมนึกเอ็นดูต้องปิดปากเธอให้หยุดพูดด้วยปากผม
-
พีท
-
พีท
-
พีท
-
วันนี้เป็นวันหยุดผมก็เลยขลุกอยู่กับเธอทั้งวัน ทั้งคืน
-
น่าแปลกนะครับ
-
แค่ในคอนโคเราไม่ได้ออกไปไหนเลย วากลับมีเรื่องราวตื่นเต้น สนุกสนานชวนผมทำทั้งวัน
-
ผมไม่เคยอยู่กับเธอแล้วมีกิจกรรมแบบนี้ร่วมกันเลยครับ
-
ผมเพิ่งรู้ว่า วารินทร์ทำให้เรื่องธรรมดาง่ายๆ กลายเป็นเรื่องที่พิเศษขึ้นมาได้อย่างไม่น่าเชื่อ
-
วา
แย่มากกกก หน้าตาเค้กคุณพีท สงสารน้อง // ยู่หน้า
-
พีท
สวยแล้ววา ผมแต่งหน้าเค้กเป็นรูปหน้าคุณเลยนะ
-
วา
คุณพีท นี่แหน่ะๆๆๆๆ แกล้งวาเหรอ // แกล้งตีเบาๆ
-
พีท
// อุ้มวารินทร์ขึ้นนั่งบนเคาน์เตอร์
-
พีท
-
พีท
// จับมือไว้
-
วา
// เอาวิปครีมเค้กป้ายจมูกพีท
-
วา
// จุ๊บจมูกพีท
-
พีท
................( ใจเต้นแรง )
-
วา
วิปครีม อร่อยจัง // ยิ้มน่ารัก
-
พีท
// ยกยิ้ม
-
พีท
// เอาวิปครีมเค้กป้ายปากวา
-
วา
................( ใจเต้นแรง )
-
พีท
// ประกบปากลง
-
พีท
-
พีท
// ผละจูบ
-
พีท
-
พีท
วิปครีม อร่อยจัง // จ้องตาวารินทร์ // ยิ้ม
-
จบที่ห้องครัว ไปที่ห้องนอน ต่อที่ห้องน้ำ ทั้งวันทั้งคืนกับวารินทร์พิเศษมากครับวันนี้
-
.
-
พีท
-
วา
// นอนจ้องหน้าพีท // ยิ้มมีความสุข
-
พีท
คุณยิ้มอะไรของคุณนักหนาวารินทร์
-
วา
มีความสุขก็ยิ้มครับ // ยิ้มมีความสุข
-
พีท
คุณนี่ มีความสุขง่ายดีจัง
-
วา
ตรงไหนมีคุณพีท ตรงนั้นก็เป็นความสุขของวาทั้งนั้นครับ แค่มีคุณ // ลูบแก้มไปมา
-
พีท
แล้วถ้า......ไม่มีผม คุณอยู่ได้มั้ย
-
วา
// ชะงัก
-
วา
คุณพีทจะไปไหนเหรอครับ // เงยหน้ามอง
-
พีท
...................... ( ใจสั่นไหว )
-
วา
คุณพีท รักวาบ้างหรือยังครับ // กอดอ้อน
-
พีท
......................// นิ่ง ( ใจสั่นไหว )
-
วา
.....................
-
วา
ไม่เป็นไร วารักคุณพีทเอง // กระชับกอดแน่น
-
พีท
วารินทร์ // ลูบหัวไปมา ( แอบรู้สึกผิด )
-
วา
( ผล็อยหลับ )
-
ปากหนักเหมือนเดิมครับ ไม่รู้ทำไมไม่กล้าบอกรักวารินทร์สักที
-
ตอนนี้ในใจสับสนวุ่นวายไปหมด วารินทร์ที่นอนอยู่ในอ้อมแขน กับ มาเบลที่กลับมาอีกครั้ง
-
ผมไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง มาเบลก็ไม่อยากปล่อยไป
-
ส่วนวารินทร์ก็ไม่อยากเลิก
-
แต่ทุกครั้งที่มองหน้าวารินทร์ผมก็รู้สึกผิดกับเธอไม่น้อย
-
จากที่เคยมองแค่ว่าเธอเป็นตัวแทนของมาเบล แต่ด้วยอะไรหลายๆ อย่างตลอด 2 ปี
-
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า ผมก็มีเธอในใจไม่น้อย
-
ถ้ามาเบลไม่ปรากฏตัวและทำให้ผมลังเล ป่านนี้ผมคงกล้าบอกรักเธอแล้ว
-
.
-
..
-
เช้าวันต่อมา
-
พีท
-
พีท
-
วา
// สวมถุงเท้าให้พีทอย่างเบามือ
-
พีท
// มองหน้าวารินทร์ใกล้ๆ ( ใจสั่นไหว )
-
พีท
-
พีท
วันนี้ผมจะกลับมาหาคุณนะ // ลูบแก้มเบาๆ
-
วา
// เงยหน้ามอง
-
วา
คุณพีทน่ารักจัง เพราะแบบนี้ไงครับ วารินทร์ถึงรักคุณมาก // ยิ้ม
-
พีท
คุณเอาแต่บอกรัก เอาแต่ชมผม ผมดูไม่มีตำหนิเลยนะสำหรับคุณ
-
วา
คุณพีทของวารินทร์ ดีแสนดีที่หนึ่งเลยครับ // ยิ้มน่ารัก
-
วา
อยู่ให้วาสวมถุงเท้าให้แบบนี้ไปนานๆ นะครับ // จ้องตาพีท ( เเววตาสั่นไหว )
-
พีท
// จ้องตาวารินทร์ ( ใจสั่นไหว )
-
วา
ทานข้าวกันครับ จะได้ออกไปทำงาน // ยื่นมือ
-
พีท
// จับมือวารินทร์
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
แต่งฟิคด้อมไบร์ทวินเท่านั้นนะคะ
หัวใจของไรต์ คือ ไบร์ทวิน ค่ะ
ไรเตอร์ นามปากกา KaNoM ClUb ZaaAa






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()