ตอนที่ 11 ข้อเสนอ
-
. . .
-
เช้าวันต่อมา
-
หลังจากที่เมื่อคืนเรนิสาล็อกตัวเองอยู่ในห้องนอน อิทธิกรที่พยายามเรียกให้คนตัวเล็กออกมาคุยกันให้รู้เรื่อง แต่เธอกลับนิ่งเงียบ เขาจึงปล่อยให้เธออยู่กับตัวเองไปก่อน
-
เช้านี้อิทธิกรจึงออกไปทำงานโดยไม่ได้ร่ำลากัน เพราะเรนิสายังคงเก็บตัวอยู่ในห้องนอนของตัวเอง
-
. . .
-
เวลา 10:30 น.
-
รถยุโรปราคาแพงของคุณหญิงเกษราแล่นเข้ามาจอดสนิทที่หน้าคฤหาสน์พัฒนภูวดล
-
คุณหญิงเกษรา
//ก้าวขาลงจากรถ
-
คุณหญิงเกษรา
//เดินเข้ามาภายในคฤหาสน์
-
เสียงรองเท้าส้นสูงราคาแพงกระทบกับพื้นหินอ่อนดังสะท้อนไปทั่วจนทำให้เรนิสาที่นั่งเล่นอยู่ที่ห้องรับแขกต้องเดินออกมาดูแขกที่มาใหม่
-
เรนิสา 🤍
//จ้องมองคนที่มาใหม่กำลังก้าวเท้าเข้ามาภายในคฤหาสน์
-
เรนิสา 🤍
//ตัวแข็งทื่อ
-
เรนิสา 🤍
สะ..สวัสดีค่ะคุณหญิงเกษรา
-
เรนิสา 🤍
//ยกมือไหว้คุณหญิง
-
เรนิสา 🤍
คุณอิทออกไปทำงานค่ะ
-
เรนิสา 🤍
จะกลับอีกทีตอนเย็นค่ะ
-
คุณหญิงเกษรา
//มองไปรอบ ๆ
-
คุณหญิงเกษรา
//เลื่อนสายตากลับมาที่เรนิสา
-
คุณหญิงเกษรา
ฉันไม่ได้มาหาตาอิท
-
คุณหญิงเกษรา
แต่ฉันมาหาเธอ
-
เรนิสา 🤍
//ยืนมือประสานกันด้านหน้า
-
เรนิสา 🤍
เชิญคุณหญิงนั่งก่อนนะคะ
-
เรนิสา 🤍
เดี๋ยวเรไปเอาน้ำมาให้ค่ะ
-
คุณหญิงเกษรา
ไม่ต้อง
-
คุณหญิงเกษรา
ฉันต้องการเข้าเรื่องเลย
-
คุณหญิงเกษรา
//เดินไปนั่งที่โซฟาตัวยาว
-
เรนิสา 🤍
//เดินมานั่งที่เก้าอี้
-
คุณหญิงเกษรา
ฉันต้องการให้เธอเลิกกับลูกชายฉัน
-
คุณหญิงเกษรา
เพราะเธอไม่เหมาะสมกับตาอิท
-
เรนิสา 🤍
//หลุบสายตาลงต่ำ
-
เรนิสา 🤍
//บีบมือตัวเองแน่น
-
คุณหญิงเกษรา
แต่ฉันก็ไม่ได้ให้เธอเลิกไปแบบฟรี ๆ หรอกนะ
-
คุณหญิงเกษรา
เพราะลูกชายฉันก็คงเอาเธอมาขึ้นเตียงแก้ขัดไปวัน ๆ
-
คุณหญิงเกษรา
ตามประสาผู้ชายที่รักสนุก
-
คุณหญิงเกษรา
ฉันเลยจะจ่ายค่าตัวให้เธอ 2 ล้านบาทไปเริ่มต้นชีวิตใหม่
-
คุณหญิงเกษรา
แต่มีข้อแม้ว่าห้ามพูดเรื่องนี้กับลูกชายฉันเด็ดขาด
-
คุณหญิงเกษรา
ไม่อย่างนั้นเธอจะเรียนไม่จบปริญญาตรี ส่วนแม่ของเธอก็จะไม่มีที่ซุกหัวนอน
-
คุณหญิงเกษรา
//หยิบเชคเงินสดออกจากกระเป๋า
-
คุณหญิงเกษรา
//วางเชคเงินสดไว้ที่โต๊ะ
-
เรนิสา 🤍
//มองเชคเงินสดบนโต๊ะ
-
เรนิสา 🤍
//สีหน้ากระอักกระอ่วน
-
เรนิสา 🤍
//น้ำตาร่วงเปรอะแก้มนวล
-
เรนิสา 🤍
😢
-
เรนิสา 🤍
เรไม่ต้องการเงินค่ะ
-
เรนิสา 🤍
เรรักคุณอิท
-
คุณหญิงเกษรา
หึ! รักตาอิท
-
คุณหญิงเกษรา
รักเงินลูกชายฉันนะสิไม่ว่า
-
คุณหญิงเกษรา
ฉันต้องการให้ตาอิทกับพิมดาวกลับมาคืนดีกัน
-
คุณหญิงเกษรา
ถ้าเธอบอกว่าเธอรักตาอิท
-
คุณหญิงเกษรา
เธอควรปล่อยให้ลูกชายฉันไปสร้างครอบครัวกับคนที่เหมาะสมกับเขา
-
คุณหญิงเกษรา
ดังนั้นรับข้อเสนอของฉันสะ แล้วไสหัวไปให้ไกลจากลูกชายฉัน
-
คุณหญิงเกษรา
และหวังว่าภายในวันพรุ่งนี้ฉันจะไม่เห็นเธออยู่ที่นี่อีก
-
คุณหญิงเกษรา
//ลุกขึ้นยืน
-
คุณหญิงเกษรา
//เดินออกจากคฤหาสน์ไปขึ้นรถ
-
เกือบห้าโมงเย็น อิทธิกรก็กลับมาถึงบ้าน หลังจากที่เขาก้าวลงจากรถ ลูกน้องก็ได้รีบเข้ามารายงานว่าวันนี้คุณหญิงเกษรามาที่บ้าน เมื่อชายหนุ่มทราบเรื่องดังกล่าว จึงต่อสายตรงหามารดาในทันที
-
. . .
-
บทสนทนาทางโทรศัพท์
-
คุณหญิงเกษรา
//รับสายเรียกเข้า
-
คุณหญิงเกษรา
ว่ายังไงตาอิท
-
อิทธิกร 🦅
เมื่อเช้าแม่มาหาผมเหรอครับ
-
คุณหญิงเกษรา
ฉันไม่ได้ไปหาแก
-
คุณหญิงเกษรา
แต่ไปหานังเด็กคนนั้น
-
อิทธิกร 🦅
แล้วแม่มาหาเรนิสาทำไม!
-
อิทธิกร 🦅
//พูดเสียงเข้ม
-
คุณหญิงเกษรา
ฟังแม่ก่อนสิอิท
-
คุณหญิงเกษรา
แม่แค่อยากจะช่วยให้อิทได้คบกับผู้หญิงที่ดีจริง ๆ
-
คุณหญิงเกษรา
แต่นังเด็กนั่นมันไม่ได้ดีจริง
-
อิทธิกร 🦅
แม่หมายความว่ายังไง
-
คุณหญิงเกษรา
แม่ก็แค่ลองใจ เลยเสนอเงิน 2 ล้านให้นังนั่น
-
คุณหญิงเกษรา
เพื่อไปให้พ้นจากชีวิตแก
-
คุณหญิงเกษรา
แต่แทนที่เด็กนั่นจะปฏิเสธเงิน แล้วพิสูจน์ว่ารักแกจริง แต่มันดันรับเชคเงินสดไว้แทน
-
อิทธิกร 🦅
ผมไม่เชื่อ!
-
คุณหญิงเกษรา
ไม่เชื่อแกก็ไปถามเด็กนั่นสิ
-
คุณหญิงเกษรา
แล้วดูว่ามันจะยอมบอกแกมั้ยว่ามันได้เชคเงินสด 2 ล้านไปแล้ว
-
หลังจากวางสายจากผู้เป็นแม่ อยู่ ๆ เขาก็รู้สึกลังเลอย่างบอกไม่ถูก แต่อีกใจก็อยากจะลองถามเรนิสาดูตามที่แม่เค้าแนะนำ เขาไม่คิดว่าเรนิสาจะเห็นเงินนั่นมีค่าไปมากกว่าความรักที่เขามีให้เธอ
-
. . .
-
ก๊อก ก๊อก
-
อิทธิกร 🦅
//เคาะประตูห้องนอนคนน้อง
-
เรนิสา 🤍
//เปิดประตูออกมา
-
เรนิสา 🤍
คุณอิทกลับมาแล้วเหรอคะ
-
อิทธิกร 🦅
ทำอะไรอยู่
-
อิทธิกร 🦅
//สังเกตุสีหน้าคนน้องดูเหมือนมีเรื่องไม่สบายใจ
-
เรนิสา 🤍
เปล่าค่ะ
-
เรนิสา 🤍
เรกำลังรอคุณกลับมาจากที่ทำงานค่ะ
-
เรนิสา 🤍
//ไม่สบตาคนพี่
-
อิทธิกร 🦅
มีเรื่องอะไรหรือเปล่า
-
อิทธิกร 🦅
ดูหน้าตาเธอเหมือนมีกังวล
-
อิทธิกร 🦅
//สายตาคมกริบจ้องใบหน้าหวาน
-
เรนิสา 🤍
มะ..ไม่มีค่ะ
-
เรนิสา 🤍
คุณอิทกลับมาเหนื่อย ๆ
-
เรนิสา 🤍
เดี๋ยวเรไปเตรียมน้ำเย็น ๆ มาให้นะคะ
-
หลังจากที่เรนิสาเดินลงไปชั้นล่าง อิทธิกรจึงถือวิสาสะเข้าไปในห้องนอนของหญิงสาว เขาสอดส่ายสายตาเพื่อหาบางอย่าง และก็ต้องรู้สึกกระตุกวูบที่อกเมื่อเหลือบไปเห็นเชคเงินสดที่วางหลบมุมอยู่ที่โต๊ะเครื่องแป้ง เรนิสารับเงินนั่นมาจริง ๆ
-
. . .
-
@ห้องรับแขก
-
อิทธิกร 🦅
วันนี้แม่ฉันมาที่นี่ใช่มั้ย
-
เรนิสา 🤍
//หน้าเปลี่ยนสี
-
เรนิสา 🤍
อะ..เอ่อ ค่ะ
-
อิทธิกร 🦅
แล้วแม่ฉันมาทำไม
-
อิทธิกร 🦅
แล้วทำไมเธอไม่บอกฉัน
-
อิทธิกร 🦅
//จ้องตาคนน้อง
-
เรนิสา 🤍
ระ..เรลืมน่ะค่ะ
-
เรนิสา 🤍
คุณหญิงเกษรามาหาคุณอิทค่ะ
-
เรนิสา 🤍
แต่เรแจ้งคุณหญิงว่าคุณไปทำงาน
-
อิทธิกร 🦅
อืม
-
อิทธิกรรู้สึกเจ็บแปล๊บในอกที่เรนิสาไม่พูดความจริงกับเขา
-
. . .
-
@ห้องนอนอิทธิกร
-
อิทธิกร 🦅
จะได้เวลานอนแล้ว
-
อิทธิกร 🦅
เธอมีอะไรที่อยากจะพูดกับฉันมั้ยเรนิสา
-
เรนิสา 🤍
มะ..ไม่มีค่ะ
-
เรนิสา 🤍
//พูดไม่สบตา
-
อิทธิกร 🦅
อืม...
-
อิทธิกร 🦅
เธออยู่กับฉัน
-
อิทธิกร 🦅
เธอมีความสุขมั้ย
-
เรนิสา 🤍
เรมีความสุขที่สุดที่ได้อยู่กับคุณค่ะ
-
เรนิสา 🤍
เรรักคุณที่สุดนะ
-
อิทธิกร 🦅
หึ...
-
อิทธิกร 🦅
เหรอ
-
เรนิสา 🤍
คุณไม่เชื่อที่เรพูดเหรอคะ
-
เรนิสา 🤍
//แววตาวูบไหว
-
เรนิสา 🤍
//มองหน้าคนพี่
-
อิทธิกร 🦅
ของแบบนี้ต้องพิสูจน์ที่การกระทำ
-
อิทธิกร 🦅
แต่..ช่างเถอะ
-
อิทธิกร 🦅
ฉันก็ถามไปอย่างงั้น
-
อิทธิกร 🦅
นอนเถอะ
-
อิทธิกร 🦅
//เอนตัวลงนอน
-
อิทธิกร 🦅
//หันหลังให้คนน้อง
-
เรนิสา 🤍
//นอนตะแคงข้างมองหลังคนพี่
-
เรนิสา 🤍
🥺
-
เรนิสานอนร้องไห้เงียบ ๆ เธอมีเวลาอีกแค่วันเดียวที่จะได้อยู่บ้านหลังนี้ ที่จะได้เห็นผู้ชายที่เธอรัก จากนั้นเธอต้องรีบเก็บเสื้อผ้าออกไปหลังจากที่อิทธิกรออกไปทำงานแล้วในวันพรุ่งนี้
-
. . .
-
เช้าวันต่อมา
-
อิทธิกรออกไปทำงานตั้งแต่แปดโมงเช้า โดยเรนิสาออกมาส่งเขาขึ้นรถ เธอสวมกอดเขาแน่น เพราะมันคือกอดครั้งสุดท้าย หญิงสาวพยายามไม่แสดงท่าทีใด ๆ ให้มีพิรุธ
-
เรนิสารีบขึ้นมาเก็บเสื้อผ้าและของใช้ลงกระเป๋าเดินทาง เธอไม่สามารถเอาไปได้ทั้งหมด ดังนั้นเลยนำแต่สิ่งที่จำเป็นติดตัวไปกับเธอเท่านั้น
-
. . .
-
เวลา 11:00 น.
-
เรนิสา 🤍
ได้เวลาที่ต้องไปแล้วสินะ..ฮึก
-
เรนิสา 🤍
//พึมพำกับตัวเอง
-
เรนิสา 🤍
//น้ำตาไหลอาบแก้ม
-
เรนิสา 🤍
//มองไปรอบ ๆ เพื่อเก็บความทรงจำที่ได้อยู่ที่นี่กับคนที่เธอรัก
-
เรนิสา 🤍
//เข็นกระเป๋าเดินทางออกมาที่หน้าประตูคฤหาสน์
-
อิทธิกร 🦅
จะไปไหน!
-
เรนิสา 🤍
//ตกใจสุดขีด
-
เรนิสา 🤍
เฮือก!
-
เรนิสา 🤍
คุณอิท!
-
อิทธิกร 🦅
ฉันถามว่าจะไปไหน!
-
เรนิสา 🤍
คะ..คือเร
-
อิทธิกร 🦅
กูถามว่ามึงจะไปไหน!
-
อิทธิกร 🦅
//ตะคอกถามเสียงแข็งกร้าว
-
เรนิสา 🤍
//ตัวสั่นเทา
-
เรนิสา 🤍
//ร้องไห้
-
เรนิสา 🤍
ฮือๆ..คุณอิท
-
เรนิสา 🤍
😭
-
เรนิสา 🤍
เรขอโทษค่ะ
-
อิทธิกร 🦅
ขอโทษงั้นเหรอ
-
อิทธิกร 🦅
ขอโทษกูทำไม!
-
อิทธิกร 🦅
ในเมื่อมึงตั้งใจจะหนีไปจากกูอยู่แล้ว
-
เรนิสา 🤍
ฮือ..ไม่จริง
-
เรนิสา 🤍
เรไม่ได้อยากไป..ฮึก
-
อิทธิกร 🦅
เลิกตอแหลสักที!
-
อิทธิกร 🦅
ความรักของกูมันไม่มีค่ากับมึงเลย
-
อิทธิกร 🦅
มึงมันก็เหมือนแม่ของมึง
-
อิทธิกร 🦅
เห็นเงินดีกว่าทุกอย่าง
-
อิทธิกร 🦅
กูไม่น่ารักผู้หญิงอย่างมึงเลย
-
เรนิสา 🤍
ฮือๆๆๆ คุณอิท
-
เรนิสา 🤍
😭
-
อิทธิกร 🦅
คนอย่างมึงไม่สมควรได้รับความรักจากกูอีกต่อไป
-
อิทธิกร 🦅
ออกไป!
-
อิทธิกร 🦅
ไปให้พ้นบ้านกู!
-
อิทธิกร 🦅
//โมโหหน้าแดงสุดขีด
-
เรนิสา 🤍
//จับกระเป๋าไว้แน่น
-
เรนิสา 🤍
//ร่างกายสั่นเทา
-
เรนิสา 🤍
//รีบเดินจากไปให้พ้น
-
เรนิสา 🤍
ฮือๆๆๆ
-
เรนิสารีบเดินออกไปจากคฤหาสน์ด้วยหัวใจที่แตกสลายไม่ต่างจากอิทธิกร เขาทรุดลงกับพื้นอย่างหมดแรงหลังจากที่คนตัวเล็กลับตาไป
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()