วันนี้เลิกเรียนกี่โมง

เลิกเรียนแล้วรอที่มหาลัย

เดี๋ยวฉันไปรับ

ก็อยากทำหน้าที่พ่อเลี้ยงที่ดี

และหน้าที่ผัวที่ดี

เพราะตอนนี้

เธอมีแค่ฉัน

เป็นผู้ปกครอง

เมื่อแม่เธอทิ้งเธอไว้กับฉัน

เราจำเป็นต้องมีกฏ

ในการอยู่ร่วมกัน

ไว้จะบอกตอนเย็น

//เดินลงจากรถ

เพิ่งเลิกเรียนเหรอ

เย็นนี้จะกินอะไร

เลือกมา

ได้ ร้านไหน

ต่อจากเมื่อเช้า

เรื่องกฏการอยู่ร่วมกัน

ฉันไม่อนุญาตให้เธอมีแฟน

ก็เธอต้องทำหน้าที่แทนแม่ของเธอ

ฉันไม่สน

ถ้าตอนนี้เธอคบหากับใครอยู่

ไปเลิกกับมันซะ

ดี

และกฏข้อต่อไป

เธอต้องมานอนที่ห้องฉันทุกคืน

ฉันไม่ชอบนอนคนเดียว

เดี๋ยวก็รู้ว่าแค่นอนหรือ...

ถึงเวลาเดี๋ยวก็รู้เอง

มานั่งข้างฉันตรงนี้

บอกให้มานั่งตรงนี้

เร็ว

ไม่ต้องเกร็ง

รีบทำตัวให้ชิน

เพราะจากนี้ไป

เราสองคนต้องใกล้ชิดกัน

มากกว่าเมื่อก่อน

เธอชอบอาหารญี่ปุ่นเหรอ

จะจำไว้

ผัวที่ดี

ควรใส่ใจเมีย

ว่าชอบอะไร

หรือไม่ชอบอะไร

ทานได้หมด

ไม่มีอาหารโปรด

จะให้ฉันกิน

ก็มาป้อน

อืม

ก็ดี

อาบเสร็จแล้วมานอนกับฉัน

อย่าคิดหนี

อย่าล็อกประตูห้องนอน

//เดินไปเปิดประตูห้องนอน

เข้ามาสิ

//กวาดตามองชุดนอนลายการ์ตูน

//พลางคิดในใจ

‘เด็กน้อยเอ้ย‘

//กระตุกยิ้มร้าย

กลัวฉันขนาดนั้นเลย

วันนี้ฉันยังไม่ทำอะไรเธอหรอก

//เดินไปที่เตียง

ตอนนี้สี่ทุ่มแล้ว

พรุ่งนี้เธอมีเรียน

รีบมานอน

ไกลไป

มานอนตรงนี้

//อ้าแขนแกร่ง

มานอนหนุนแขนฉัน

อย่าลีลา

นอนตะแคงเข้าหาฉัน

//ลูบผมคนน้องเบา ๆ

หลับตาสะ

//จูบหน้าผากคนน้อง

ว่า

ทำไม

รังเกียจฉันมากสินะ

อยู่กับฉันมันไม่ดีเหรอไง

ไม่ใช่แค่ห้าล้าน

ที่แม่เธอติดหนี้ฉัน

มันมีดอกเบี้ย

เธอชดใช้ไม่ไหวหรอกเรนิสา

ไว้ถึงวันนั้น

ค่อยมาคุยกันอีกที

//โอบเอวคนน้อง

มีอะไร

ไม่รักแบบเมีย

จะให้รักแบบไหน

ในเมื่อเอาลูกเลี้ยงมาทำเมีย

ก็ต้องรักแบบเมีย

//กระตุกยิ้มมุมปาก

ไม่ต้องรีบ

ไว้วันที่เธอรักฉันแบบผัวเมื่อไหร่

เดี๋ยวเธอก็รู้เอง

ง่วงก็หลับตา

นอนได้แล้ว

//ก้มมองหน้าสวย

//ผล็อยหลับตามคนน้อง

😴