*E-Book* [เคะท้อง] เมื่อผมแต่งงานกับองค์รัชทายาท: Introduction

Introduction

ตอนที่ 1

ประเทศมิลาเดเนีย ตั้งอยู่ระหว่างยุโรปกับเอเชีย ติดกับทางตอนเหนือของประเทศรัสเซีย เป็นดินแดนแห่งน้ำแข็งและหิมะ เพราะมีฤดูหนาวยาวนานถึงหกเดือน

มิลาเดเนียปกครองด้วยระบอบสมบูรณาญาสิทธิราช ปัจจุบันเป็นรัชสมัยที่ 4 แห่งราชวงศ์ซาร์ฮาร์ลี โดยพระราชาปิเตียลาร์ มีองค์รัชทายาทสองคนคือองค์ชายดารัชน์กับองค์ชายกาวิชน์ ซึ่งปัจจุบันองค์ชายกาวิชน์ รัชทายาทลำดับที่สองกำลังศึกษาอยู่ในมหาวิทยาลัยมาลินา ในเมืองมาลินาซึ่งเป็นเมืองหลวงของมิลาเดเนีย

“ลินเคยเจอองค์ชายกาวิชน์บ้างมั้ย” คนที่กำลังเคี้ยวช็อคโกแลตถามขึ้น

“องค์ชายนะเนียร์ ไม่ใช่คนขับรถ ที่จะได้เจอได้ง่ายๆ” ร่างบางตอบพร้อมกับดันแว่นที่ไหลลงมาให้เข้าที่

“แต่คุณรันต์เป็นองครักษ์องค์ชายไม่ใช่เหรอ”

“นั่นพี่รันต์ ไม่ใช่เรา เลิกถามได้แล้วเนียร์ เลิกเรียนแล้วก็รีบกลับบ้านกันเถอะ” มือเรียวปิดหนังสือพร้อมกับลุกพรึบ

‘ลิน หรือ มาลิน’ นักศึกษาภาควิชาปรัชญาตะวันออกปีที่ 1 แห่งมหาวิทยาลัยมาลินา เป็นลูกชายของรัฐมนตรีมิสซาร์ และเป็นหลานชายของนายกรัฐมนตรีแห่งมิลาเดเนีย มีเพื่อนสนิทอยู่หนึ่งคนคือ ‘เนียร์’ ลูกชายเจ้าของธุรกิจ ที่สนิทกันมาตั้งแต่ประถม จนมาเรียนมหาวิทยาลัยก็มาเรียนที่เดียวกัน สาขาเดียวกัน

มาลินมีลูกพี่ลูกน้องคือทาณรันต์ ลูกชายของนายกรัฐมนตรีและยังเป็นเพื่อนขององค์ชายรัชทายาทลำดับที่สองของมิลาเดเนียอย่างองค์ชายกาวิชน์ แถมยังควบตำแหน่งคนดูแลหรือองครักษ์ร่วมด้วย แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้มาลินเคยเจอหรือเคยคุยกับองค์ชายกาวิชน์ แม้ว่าตอนนี้จะเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกันด้วยก็ตามที

“เอาไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ เราต้องรีบกลับแล้วน่ะ ไปดูหนังขอเลื่อนเป็นพรุ่งนี้นะเนียร์” มาลินโบกมือลาเพื่อน

เขาได้รับอนุญาตให้ขับรถมาเรียนเองตั้งแต่เข้ามหาวิทยาลัย และนั่นทำให้มาลินมีอิสระมากขึ้น เพราะก่อนหน้านี่ที่บ้านมักจะเข้มงวดและบังคับเขาอยู่หลายอย่าง ซึ่งมาลินเองก็ทำตามบ้าง ไม่ทำตามบ้าง มาลินจะว่าเป็นคนหัวแข็งก็ไม่ใช่ จะหัวอ่อนก็ไม่เชิง เขาโอนอ่อนผ่อนตามบ้าง แต่ก็มีดื้ออยู่หลายเรื่องเช่นกัน

มาลินเดินมาที่โรงรถแล้วก็ต้องชะงัก เมื่อเจอมอเตอร์ไซค์คันโตจอดขวางทางออกอยู่ ร่างเล็กเริ่มทำหน้าไม่สบอารมณ์เพราะมอเตอร์ไซค์คันนั้นมันจอดอยู่ตรงหน้ารถของเขาพอดี

“มีเงินซื้อรถแพงๆ แต่กลับไม่มีมารยาท” มาลินว่า

“เธอว่าใคร” เสียงเข้มดังมาจากข้างหลัง ชายหนุ่มร่างสูงในชุดหนังสือดำพร้อมใส่หมวกกันน็อคปิดทั้งหน้าเดินมาหาคนตัวเล็กที่ยืนหน้าบึ้งอยู่

“ว่าเจ้าของรถ และถ้านายเป็นเจ้าของรถก็ควรจะรู้ว่ามันไม่สมควรจอดที่ตรงนี้” มาลินกอดอกพร้อมกับเชิดหน้า เขาเป็นคนพร้อมบวกเสมอเมื่อเจออะไรแบบนี้

ดูท่าทางแล้วเจ้าของรถมอเตอร์ไซค์คันแพงนี้เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาลชะมัด

“เธอไม่รู้รึไงว่าฉันเป็นใคร” ร่างนั้นขยับเข้ามาใกล้จนมาลินต้องเอียงตัวหนี พอมายืนด้วยกันแบบนี้ทำให้รู้ว่าขนาดตัวต่างกันมากแค่ไหน ถ้ามีต่อยกันขึ้นมาจริงๆ มาลินนี่แหละจะแย่เอา

“ต่อให้พ่อนายเป็นนายกรัฐมนตรีก็ไม่มีสิทธิ์มาจอดรถแบบนี้” ร่างเล็กเชิดหน้าขึ้น

เหอะ! ใหญ่มาจากไหนกัน ถึงได้กล้ามาอวดเบ่งขนาดนี้

“ขอโทษนะ พอดีพ่อฉันเป็นเจ้าของประเทศนี้” หมวกกันน็อคที่ปิดใบหน้าทั้งหมดถูกเปิดขึ้น พร้อมกับคนตรงหน้ายักคิ้วใส่มาลินก่อนจะผละไปคร่อมมอเตอร์ไซค์คันโต ทิ้งให้มาลินยืนอึ้งอยู่คนเดียว

“อะ... องค์ชายกาวิชน์” กว่าจะรู้ตัวมอเตอร์ไซค์คันโตก็ออกตัวไปแล้ว

องค์ชายกาวิชน์ตัวเป็นๆ!

ตอนที่ 1 มาแล้ว ฝากด้วยนะคะ นี่เป็นเรื่องแรกในธัญวลัยของเรา ^^

กลับหน้าเรื่อง