บทที่ 30 – เล่นอะไรอยู่ 

​ 

วันนี้ ผมจะต้องรู้ให้ได้ว่าไอ้เขียวมันรู้สึกยังไงกับเพื่อนของผมกันแน่ 

 

ซึ่งสิ่งที่ผมจะทำต่อไปก็คือ ต้องหาวิธีหลอกถามความจริงจากไอ้เขียวให้ได้ว่ามันคิดยังไง แต่ตอนนี้ผมยังไม่รู้เลยว่าจะเริ่มต้นยังไงดี จะถามตรงๆกับคนแบบมันก็คงไม่น่าจะได้ผลสักเท่าไหร่ เอาไงดีวะเนี่ย 

"นี่" 

หืม สุดหันมาเรียกผมเบาๆ ฉิบหายแล้ว ทำไมสุดถึงทำหน้าแบบนั้นล่ะครับ หน้าตาจริงจังเหลือเกิน ผมรู้สึกได้เลยว่าสุดเริ่มจะดูสถานการณ์ออกแล้ว 

"มีอะไรจะอธิบายไหม" 

นั่นไง เป็นไปอย่างที่คิดเลย สุดคงมองเรื่องของไอ้เปรมกับไอ้เขียวออกหมดแล้วสินะ เอาไงดีวะเนี่ย ถ้าจะให้ผมเล่าเรื่องของไอ้เปรมให้สุดฟัง ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มอธิบายจากตรงไหนก่อนดี แถมยังบอกสุดไม่ได้ด้วยว่าก่อนหน้านี้ไอ้เขียวมันคิดยังไงกับสุดมาก่อน แล้วก็บอกไม่ได้อีกว่าที่พาสุดมาก็เพื่อมาทดสอบไอ้เขียว ถ้าบอกไปมีหวังได้เป็นเรื่องใหญ่แน่นอน แต่ถ้าไม่บอกอะไรเลย สุดเองก็คงไม่พอใจเหมือนกัน เวร นี่กลายเป็นว่าคนที่อยู่ในสถานการณ์ลำบากใจที่สุดในตอนนี้.....คือผมเหรอเนี่ย 

"คือ.....กูไม่รู้จะเริ่มยังไง เอาเป็นว่าตอนนี้กูยังบอกอะไรไม่ได้จริงๆ" 

"จริงๆเราก็ดูสถานการณ์ออกหมดแล้วล่ะ บอกมาเถอะ เราเข้าใจทุกอย่างหมดแล้ว" 

เอ๊ะ เข้าใจทุกอย่างแล้วงั้นเหรอ ไม่แปลกหรอก ก็สุดเป็นถึงหนึ่งในห้าเทพนี่นา เรื่องแบบนี้สุดคงดูออกได้ไม่ยาก จะว่าไปถ้าผมให้สุดช่วยด้วยอีกคนก็ไม่เลวนะ ไหนๆเขาก็ดูออกแล้ว ถ้าอย่างนั้นผมคงต้องขอแรงสุดช่วยหน่อยแล้วกัน 

"คือ.....กูกำลังจะทดสอบว่าไอ้เขียวชอบไอ้เปรมจริงหรือเปล่า" 

"หา ! ! ! ! ! " 

เฮ้ย ! ! ไหนบอกว่าเข้าใจแล้วไง ทำไมร้องซะดังขนาดนั้นล่ะ เห็นไหมไอ้เขียวกับไอ้เปรมหันมามองใหญ่เลย เอ๊ะ !! หรือว่าที่สุดบอกว่าเข้าใจ จริงๆแล้วเป็นแผนเพื่อหลอกให้ผมเผยความจริงออกมาเนี่ย 

"ไหนบอกว่าเข้าใจทุกอย่างแล้วไง" 

"ก.....ก็ ถ้าไม่บอกอย่างนั้น แทนก็ไม่ยอมเล่าให้เราฟังนี่" 

"สุด....." 

โถสุด นี่ความเผือกมันบังตาจนต้องใช้วิธีนี้เลยเหรอ 

"ไหนๆก็รู้แล้ว ช่วยหาวิธีหลอกถามจากไอ้เขียวให้หน่อยสิ" 

"แต่เราสองคนเข้าไปยุ่งกับเรื่องเขาแบบนี้ มันจะดีเหรอ" 

แหม คนที่วางแผนหลอกถามผมเพราะอยากรู้เรื่องของชาวบ้านขนาดนี้ ไม่น่ามีคำถามแบบนี้ออกมาได้เลยนะ 

"ตอนนี้ไอ้เปรมมันไม่สบายใจมาก กูไม่อยากเห็นเพื่อนเป็นแบบนั้น อย่างน้อยถ้าไอ้เขียวมันชัดเจนมากกว่านี้ ไอ้เปรมก็คงพอจะรู้ว่าต้องทำตัวยังไง" 

"ถ้าอย่างนั้น ถ้าเขียวพูดหรือแสดงท่าทางที่ชัดเจนว่าชอบเปรมจริงๆ เปรมจะไม่ยิ่งเครียดกว่าเดิมเหรอ" 

"หืม หมายความว่ายังไง" 

"ก็ถ้าเปรมไม่ได้ชอบเขียว แต่เขียวบอกว่าชอบเปรม เปรมเองก็คงลำบากใจใช่ไหมล่ะ แล้วถ้าเขียวบอกไม่ชอบเปรม แต่ตอนนี้เปรมกลับชอบเขียวไปแล้ว เปรมจะไม่เสียใจเหรอ" 

เออว่ะ ถ้าสองคนนี้คิดตรงกันทุกอย่างมันก็ลงตัว ทุกคนก็สบายใจ แต่ถ้าสองคนนี้คิดไม่ตรงกันแบบที่สุดว่า ยังไงก็ต้องมีคนหนึ่งที่เสียใจสินะ แล้วถ้าผมยังดื้อที่จะพิสูจน์ต่อไปแล้วผลออกมาทำให้ไอ้เปรมเสียใจล่ะก็ ผมว่าผมขอไม่ทำจะดีกว่า ผมยอมไม่รู้เรื่องอะไรเลย ดีกว่าจะต้องมาเห็นเพื่อนเจ็บ.....ขอบคุณนะสุดที่แนะนำ 

"งั้นถ้าอยากรู้ เดี๋ยวเราช่วยเอง" 

เดี๋ยวๆๆๆ เมื่อกี้ยังอธิบายเป็นตุเป็นตะไม่ใช่เหรอ ว่าถ้าไอ้เปรมกับไอ้เขียวคิดไม่เหมือนกันจะแย่แค่ไหน แล้วไหงคุณท่านถึงเดินหน้าปฏิบัติการต่อล่ะคร้าบ ผมนี่ตามความแปรปรวนทางอารมณ์ของท่านไม่ทันเลย แถมจะห้ามไว้ก็ไม่ทันแล้วด้วย พี่แกเล่นลุกขึ้นแล้วเดินไปหาไอ้เปรมที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว 

"เปรม เป็นยังไงบ้าง" 

สุดเสียงสองมาแล้ว น้ำเสียงนี่มีความออดอ้อนชนิดที่เชื่อว่าใครเจอก็ต้องสะท้าน ผมเองไม่รู้เลยว่าสุดกำลังจะทำอะไร เพราะพี่แกเป็นพวกทำก่อนแล้วบอกทีหลังซะด้วย ส่วนไอ้เปรมก็กำลังสติหลุด ไม่รู้ว่ามันจะเข้าใจไหมว่าสุดกำลังวางแผนอะไรอยู่ มีก็แต่ไอ้เขียวนี่แหละที่กำลังหันมองตามสุด สีหน้าของไอ้เขียวเองก็ดูสงสัยเหมือนกันว่าสุดจะทำอะไร 

.....สรุปว่าสถานการณ์ตอนนี้ จากสุดที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย กลายเป็นว่าทุกคนไม่รู้เลยว่าสุดกำลังจะทำอะไรกันแน่..... 

"ก...ก็ดีขึ้นแล้วล่ะ" 

เหวอสิมึง ไม่เคยเจอสุดเสียงนี้สินะ ตอนกูเจอครั้งแรกนี่แทบละลายไปทั้งตัวเลยครับผม 

"ดีขึ้นก็ดีแล้ว เราเป็นห่วงเปรมนะ" 

เฮ้ย ! ! อยู่ๆสุดก็จับมือไอ้เปรมยกขึ้นมา ผมก็งง ไอ้เปรมก็งง ผมหันไปมองหน้าไอ้เขียว ไอ้เขียวก็งง นี่สุดคิดจะทำอะไรกันแน่เนี่ย 

"เรามีเรื่องบางอย่างอยากจะบอกกับเปรมมานาน เราว่าวันนี้คงถึงเวลาที่ต้องพูดแล้วล่ะ" 

"เรื่องอะไรเหรอ" 

"ค.....คือ เราแอบชอบเปรมมานานแล้ว" 

เชี่ย ผมนี่ถึงกับช็อคเลย ขนาดรู้ว่าเป็นแผนก็ยังช็อค ส่วนไอ้เปรมกับไอ้เขียวนี่ไม่ต้องพูดถึง อึ้งแดกกันเป็นแถบเลยครับ สุดเล่นเนียนมาก ผมนี่อยากยกรางวัลออสก้าสาขาเด็กแสบเจ้าแผนการยอดเยี่ยมให้เลย ตอนนี้ดูท่าทางว่าไอ้เปรมจะเริ่มตั้งสติได้แล้ว มันแอบมองมาที่ผมโดยมีผมแอบพยักหน้าตอบรับเพื่อส่งสัญญาณว่าเป็นแผนที่ผมกับสุดวางไว้ เอ่อ.....จริงๆเป็นแผนของสุดคนเดียวมากกว่า 

หลังจากที่ไอ้เปรมรับรู้แล้วว่าทั้งหมดนี้คือแผนการ ผมและไอ้เปรมจึงหันไปมองที่ไอ้เขียว ตอนนี้ไอ้เขียวยืนนิ่งเลย ผมเองก็เดาไม่ถูกว่ามันกำลังอึ้งเพราะหวงสุด หรืออึ้งเพราะหวงไอ้เปรมกันแน่ แต่ไอ้เขียวมันหันมามองผมแล้วส่งสัญญาณมาว่า ทำอะไรสักอย่างสิวะ ผมก็ได้แต่ส่งสัญญาณกลับไปว่า จะให้กูทำยังไงล่ะโว้ย 

"เราชอบเปรมตั้งแต่ตอนเป็นบัดดี้กันแล้ว แต่เราไม่เคยกล้าบอกเลย" 

อืม เล่นเนียนมาก เนียนจนถ้าไม่บอกกันก่อนว่าเป็นการแสดง ผมคงจะทำใจไม่ได้แล้วนอนช็อคตายอยู่ตรงนี้ไปแล้ว แต่ตอนนี้สิ่งที่ผมต้องทำ คือรอดูว่าไอ้เขียวจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไง 

"แล้วเปรมล่ะ คิดยังไงกับเรา" 

ไอ้เปรมมองหน้าสุด จากนั้นก็ค่อยๆเลื่อนมือข้างหนึ่งขึ้นมาที่หน้าของสุด มันยิ้มแล้วมองตาสุดด้วยสายตาหยาดเยิ้ม เฮ้ย เดี๋ยวนะ มึงก็เล่นเนียนเกินไปหรือเปล่าวะ ขนาดผมรู้ว่านี่เป็นแผน ผมยังแทบจะทนไม่ไหวเลย จังหวะนั้นเองไอ้เขียวเดินตรงไปที่เตียง เลยทำให้ผมดึงสติกลับมาได้ ผมจึงรีบลุกขึ้นแล้วเดินตามไอ้เขียวไปทันที เผื่อว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น 

"สุด.....กำลังเล่นอะไรอยู่" 

เชี่ยแล้วไง ไอ้เขียวดูออกด้วยเหรอเนี่ย เอ๊ะ หรือมันแค่พูดดักทางไว้เฉยๆ เหมือนที่สุดทำกับผมเมื่อกี้นี้ 

"เล่น? หมายความว่ายังไงเหรอเขียว" 

"ก็หมายความว่าสุดคิดจะทำอะไรอยู่ ถึงเล่นละครแบบนี้" 

สุดปล่อยมือจากไอ้เปรมแล้วลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับไอ้เขียว เอ่อ.....จะว่าประจันหน้าก็ไม่ถูก เพราะหัวของสุดยังสูงไม่ถึงหน้าอกของไอ้เขียวเลย แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือสุดจะทำยังไงเมื่อโดนจับได้แล้วต่างหาก 

"แล้วเขียวล่ะ กำลังเล่นอะไรอยู่?" 

"หมายความว่ายังไง" 

"ก็หมายความว่าไอ้การที่ทำให้คนอื่นหวั่นไหว แล้วไม่ทำอะไรให้ชัดเจนแบบนั้น เขียวกำลังเล่นอะไรอยู่" 

ไอ้เขียวถึงกับเงียบไปเลย ส่วนผมกับไอ้เปรมเองก็มองหน้ากันแล้วหันไปดูว่าไอ้เขียวจะว่ายังไง 

"เราไม่ได้เล่นอะไรทั้งนั้น" 

"แล้วที่ทำกับเปรมล่ะ มันคืออะไร" 

"คือ.....ที่ทำแบบนั้นก็เพราะ....." 

ไอ้เขียวหันไปมองที่ไอ้เปรม แล้วอยู่ๆหน้าของมันก็เปลี่ยนเป็นโหมดจริงจังขึ้นมาทันที 

 

"เรา.....ชอบเปรม" 

 

ไอ้เขียวมองหน้าไอ้เปรมนิ่ง ส่วนไอ้เปรมก็มองกลับไปที่ไอ้เขียวนิ่งเช่นกัน ถึงมันจะหน้าแดงขึ้นมาก็เถอะ 

"เราชอบเปรมจริงๆนะ" 

นั่นแหนะ ยังจะย้ำอีกรอบนะมึง เหมือนไอ้เปรมที่กำลังช็อคจะเพิ่งได้สติขึ้นมา มันรีบลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินมายืนข้างหลังผมทันที ไอ้เขียวมองตามไอ้เปรมโดยไม่ละสายตา แววตาของมันดูจริงจังและมุ่งมั่นมาก มันเองได้พูดในสิ่งที่พวกเราอยากรู้ไปแล้ว ผมว่าในใจมันก็คงอยากฟังคำตอบจากปากของไอ้เปรมบ้างเหมือนกัน ผมกับสุดเลยหันไปมองหน้าไอ้เปรมเพื่อรอฟังคำตอบเหมือนที่ไอ้เขียวกำลังรอฟังอยู่ แต่ไอ้เปรมกลับมองหน้าทุกคนแล้วทำท่าทางร้อนรนขึ้นมาทันที 

"เฮ้ย มองกูกันทำไม" 

ไอ้เปรมดูท่าทางอึกอัก มันคงลำบากใจน่าดูถ้าจะให้ตอบอะไรตอนนี้ แค่ตอนมันมาปรึกษาเรื่องนี้กับผมสองคน มันยังแทบพูดไม่ออกเลย แล้วนี่ต้องมาพูดกับสุดและไอ้เขียวด้วย ตอนนี้มันคงรู้สึกแย่มากๆ 

"ค.....คือ กูเพิ่งเจอ เพิ่งได้คุยจริงๆจังๆกับไอ้เขียวแค่ไม่กี่ครั้งเอง" 

ไอ้เปรมเริ่มพูดแล้ว ถึงมันจะพูดแบบไม่กล้าสบตาใคร แถมหน้าแดงก่ำเลยก็เถอะ 

"แล้วมันยังไม่เคยพูดจาเข้าหูกูแม้แต่ครั้งเดียว ทั้งดื้อไม่ยอมฟัง แถมชอบทำให้กูโมโหอีกต่างหาก อยู่ๆจะมาบอกว่าชอบกูเนี่ยนะ มันไม่แปลกไปหน่อยเหรอวะ จะให้กูชอบมันตอนนี้ เป็นไปไม่ได้หรอก" 

นี่ไอ้เปรมกำลังปฏิเสธไอ้เขียวอยู่สินะ ผมกับสุดมองหน้ากัน แล้วเราสองคนก็หันไปมองหน้าไอ้เขียว มันเองโดนพูดใส่มาแบบนี้ก็คงเสียใจน่าดู.....อ้าวเฮ้ย มันกำลังยิ้มว่ะ ผมกับสุดถึงกับมองหน้ากันอีกครั้งด้วยความสงสัยว่ามันยิ้มทำไม 

"ให้ชอบตอนนี้เป็นไปไม่ได้ แสดงว่าถ้าเราสนิทกันมากขึ้น ต่อไปก็อาจจะชอบบ่าวได้ใช่ไหมล่ะ" 

อ๋อ เข้าใจแล้วว่าทำไมมันถึงยิ้ม มันตีความคำพูดของไอ้เปรมเป็นแบบนี้นี่เอง พอไอ้เปรมได้ฟังก็ถึงกับเหวอไปอีกรอบ ตอนนี้ผมขอเปลี่ยนจากดูปฏิกริยาไอ้เขียว หันมาดูปฏิกิริยาเพื่อนผมแทนดีกว่า ท่าทางจะสนุกกว่าเยอะเลย 

"อะไรของมึงวะ" 

"ก็ถ้าบ่าวได้เจอเจ้านายบ่อยๆ ได้คุยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ไม่ดื้อรั้น ยอมทำตามทุกอย่าง แล้วก็ไม่สร้างความรำคาญให้เจ้านายโมโห เจ้านายก็อาจชอบบ่าวได้.....ใช่ไหมครับ" 

"ม.....ไม่รู้เว้ย" 

"ฮ่าๆๆๆ ไม่รู้ แปลว่าอนุญาตให้บ่าวจีบเจ้านายอย่างจริงจังได้แล้วนะ" 

"ก็บอกว่าไม่รู้ไง" 

ไอ้เปรมคงเขินหนักมาก มันถึงรีบเดินหนีออกจากห้องไปทันที จบกันไอ้เปรมจอมวางแผน ไปไม่เป็นเลยสิมึง ถ้าดูจากรูปการแล้ว ไอ้เขียวคงรู้แหละว่าไอ้เปรมชอบมันอยู่ แต่ก็คงอยากจะฟังจากปากของเพื่อนผมแบบชัดๆให้ชื่นใจมากกว่า ถึงมันจะเพิ่งเจอกันไม่กี่ครั้ง แต่ชอบก็คือชอบนั่นแหละ ผมเข้าใจเรื่องนี้ดี เพราะผมเองยังชอบสุดหลังจากที่เจอกันแค่ครั้งเดียวได้เลย จริงไหม? 

ผมอาสาเดินตามไปดูไอ้เปรมเอง ไม่รู้จะเขินจนเดินไปไหนต่อไหนแล้ว ผมรีบเดินตามมันออกไปทันทีโดยที่ผมปล่อยให้ไอ้เขียวกับสุดอยู่ที่ห้องกันตามลำพัง เพราะตอนนี้..... 

 

.....ผมมั่นใจแล้วว่าไอ้เขียวตัดใจจากสุดได้จริงๆ 

 

******************* 

 

เนื้อเรื่องของเขียว 

 

หลังจากที่ไอ้แทนเดินพ้นจากห้องไปแล้ว ในที่สุดผมก็มีเวลาคุยกับสุดเป็นการส่วนตัวสักที 

"นี่เขียว จะเล่าให้ฟังได้หรือยังว่าไปชอบกันตอนไหนเนี่ย" 

สุดถามขึ้นมาทันทีโดยไม่ปล่อยให้เสียเวลาแม้แต่น้อย 

"ก็อยากเล่านะ แต่มันเขินยังไงไม่รู้อะ" 

"ฮ่าๆๆ อย่างเขียวนี่เขินเป็นด้วยเหรอ" 

"ไม่ต้องมาแซวเลย นี่วางแผนกับไอ้แทนไว้สินะ ไอ้การแสดงละครเมื่อกี้" 

"อืม แต่ก็เพิ่งวางแผนสดๆเลยนะ เพราะเราเองก็เพิ่งรู้เมื่อกี้เหมือนกันว่าเขียวชอบเปรม ส่วนเปรมชอบเขียวหรือเปล่า อันนี้เราว่าเขียวก็น่าจะดูออกนะ" 

ได้ยินแบบนี้แล้วผมก็แอบเขินอยู่เหมือนกัน 

"ดูออกสิ แต่ก็อยากฟังจากปากเขาตรงๆมากกว่า.....ก็เหมือนใครบางคนนั่นแหละ" 

"ฮ.....เฮ้ย พูดอะไรน่ะ" 

"อย่ามาเนียน ใครบางคนแถวนี้ ก็รอฟังคำตอบจากปากคนที่ตัวเองชอบอยู่เหมือนกันนั่นแหละ" 

"อ.....เอ่อ อย่ามาเปลี่ยนเรื่องสิเขียว เล่ามาดีกว่าว่าเขียวไปชอบเปรมได้ยังไง" 

"ฮ่าๆๆ ก็ได้ สุดจำข้อมูลที่ยี่หวาส่งให้พวกเรา หลังจากวันที่ไปกินเหล้ากันได้ไหม" 

"อืม จำได้ ข้อมูลของ แทน เปรม มิ่งแล้วก็หมู" 

"นั่นแหละ เราได้อ่านข้อมูลของเปรมเข้า ข้อมูลตอนเด็กของเขา มันมีบางอย่างที่ทำให้เราประหลาดใจ" 

"บางอย่าง? จะว่าไปที่อยู่ตอนเด็กของเปรม มีอยู่ช่วงหนึ่งที่.....หรือว่า?" 

"อืม แล้วจำเรื่องที่เราเคยเล่าให้ฟังได้ไหม.....เรื่องกังหันลมกระดาษ" 

"จำได้สิ.....เดี๋ยวนะเขียว หรือว่า....." 

"อืม.....เราว่าใช่" 

"เฮ้ย.....จริงเหรอเนี่ย" 

"แต่สุดอย่าไปบอกเรื่องนี้กับเปรมนะ เราว่าเขาคงจะลืมไปแล้วล่ะ แต่เราอยากเป็นคนที่ทำให้เขาจำได้เอง" 

"ได้สิ เรื่องนี้เราจะไม่เข้าไปยุ่งหรอก แต่ขอดูอยู่ห่างๆแล้วกันนะ" 

"พูดแต่เรื่องของเรา ว่าแต่เรื่องของสุดล่ะ ว่ายังไงบ้าง" 

"เฮ้อ.....เรื่องของเราเหรอ เราเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขากำลังเล่นอะไรอยู่" 

"เล่นเหรอ?" 

"ใช่.....ไอ้การที่ทำให้คนอื่นหวั่นไหว แล้วไม่ทำอะไรให้ชัดเจนแบบนั้น 

 

.....แทนกำลังเล่นอะไรอยู่.....เราก็ไม่รู้เหมือนกัน" 

 

***************** 

สนใจสั่งซื้อนิยายเรื่องนี้ได้ที่ เพจ: เดอะวาย 

คลิ๊ก > https://www.facebook.com/theynovel/ 

ติดตามข่าวสารใหม่ๆ ได้ที่ 

Facebook > https://www.facebook.com/crosstum/ 

*****************