อะไร

ไปทำไม

เสียเงินปล่าวๆ

รอโตกว่านี้ก่อน

ค่อยไป

ก็ยังเด็กอยู่ดี

.....

ไม่ต้องพูดละ

เอาเป็นว่าไม่ต้องไป

รอโตกว่านี้ก่อน

พี่พั้นช์~~~

สอนการบ้านคณิตหน่อยซี~~

นี่ไงงง

พีชทำข้อนี้ไม่ได้อ่าาา

ได้ค่ะ//😊

//มองตาม

อะไร

แกยังต้องเรียนรู้โลกภายนอกอีกเยอะ

แกก็พาพี่แกออกไปด้วยสิ

พี่พั้นช์

เราไปทำการบ้านกัน//รีบเดินไปหาพั้นช์

ไม่เยอะๆ

//หันมามองพ่อตัวเองแล้วเดินออกไป

....

หืม!?

....

ดะ..ได้สิ

พีชโตแล้วนะ

อื้ออ หัวยุ่งพี่พั้นช์//😸

แล้วพี่จะไปไหนหรอ...

รู้แล้วว

พีชเก่งจะตายยย

ค่าาา//ทำงานต่อ

พี่พั้นช์ ไปกินข้าวกัน

อ้าว! มากันแล้วหรอเด็กๆ

ค่ะป๊าา

มากินข้าวเร็ว

เดี๋ยวกับข้าวเย็นหมด

//นั่งลง

พี่พั้นช์

กินอันนี้สิ

//ตักให้

ตักเองไม่เป็นรึไงพั้นช์

อะไรป๊า

พีชเต็มใจตักให้พี่พั้นช์

ป๊าจะไปว่าพี่พั้นช์ทำไมเนี่ย

ก็ให้พี่แกตักเองสิ

มีมือเหมือนกันหนิ

ก็ช่วงนี้พี่พั้นช์ไม่ค่อยได้กินข้าว

พีชเลยตักให้พี่เขากินเยอะๆเอง

พี่แกอยากกินก็ให้พี่แกตักเองสิ

ไปบริการทำไม

อะ---

ตักให้แล้วก็ไม่กิน

ก็เพราะป๊านั่นแหละ//ยืนขึ้น

สักวันพี่พั้นช์หายไปป๊าจะรู้สึก

.....

//เดินออกไป

มาแล้วๆๆๆ

คิดถึงทุกคนจังงง

ไม่ได้ปล่อยนิยายตั้งนานนนน

คิดถึงๆๆๆๆ

ฝากเรื่องด้วยน้าๆๆๆ🥺

ไรท์ไปแล้ว

จุ๊บๆๆ