อืมม

เห็นใครสวยหล่อน่ารักไม่ได้หรอก

เอาไปทำข่าวหมด

อะเตี้ย!! ซื้อนมมาฝาก//วางนม

กินซะจะได้สูงๆ

อืม...เถียงเข้าไป

ไงเด็ก!//เดินมา

โอ้ยยย

หายใจไม่ออก

อ้าว!! ไอพี่อิน

อ้าวว ไอธาร

รู้จักสิ

เป็นไงบ้างว่ะพี่

ไปอยู่ต่างประเทศมาเป็นปี

มีเมียยังวะ

มึงก็ถามตรงจังเนาะ

มีแล้ววว

สวยมากก

เรียกว่าแม่ของลูก

ทำไม หวงหรอเรา//จับหัวอิ้งโยกเบาๆ

อ้าววว

เกี่ยวไรด้วยเนี่ย

เป็นเรื่องแล้วพี่มึง

ได้ข่าวว่างอลแล้วง้อยาก

ใครบอก

ง้อง่ายจะตาย

ขนมสัก3-4ถุงดำก็หายละ

คนนี่แหละ

ทีข้าวหละไม่ค่อยอยากจะกิน

พอขนมนี่ตาเป็นประกาย

เมื่อวานกินไปสามคำเองพี่มึง

กินหรือดมก็ไม่รู้

กูก็ไม่รู้

ไปละ

จะไปเฝ้าเมีย

ติดเมียอย่าลืมง้อน้องนะพี่มึง

เออ!!

//นั่งข้างๆ

ทำไรอ่ะ

ง่ายจะตาย

แล้วนมเนี่ย เมื่อไหร่จะกินหมด

ตั้งแต่ข้างล่างละ

เอาเลยยย

สวัสดีค่ะนักเรียน//เดินเข้าห้อง

วันนี้เนื้อหาไม่เยอะค่ะนักเรียน

(ปากบอกไม่เยอะแต่กูจดจนมือหงิก)

เริ่มเรียนนะค่ะ

แต่เดี๋ยวก่อนนะคะ

นักเรียนคนนั้น

ถอดแมสด้วยค่ะ

เวลาครูสอนห้ามใส่แมส

กฎไม่บอกเธอก็ควรรู้ไว้นะ

ครูจะให้เธอไปยืนหน้าห้อง

ถ้าเธอไม่มีอะไรเธอก็ถอดสิ

เธอใส่แมสเวลาครูสอน ครูไม่รู้หรอกนะว่าเธอแอบนินทาอะไรครูบ้าง

เพราะฉะนั้น ถอดออกมา

ถอดเดี๋ยวนี้!!

อย่าให้ครูต้องเดินไปกระชากแมสของเธอออกมานะ

ชรินทร์ทิพย์!!

เดี๋ยว!!

อะไรนายภูวนาถ

ครูจะบังคับเธอทำไมครับ

เธอก็บอกอยู่ว่าไม่ถอด

ไม่ถอดคือไม่อยากให้ใครเห็นหน้า

ครูจะไปบังคับเธอทำไมครับ

ไม่ใช่เรื่องของเธอ

แล้วเธอ!! ก็ถอดออกมาสักที

ฉันจะได้สอน

มันเสียเวลาเพื่อนๆเขา

//มองอิ้งที่ร้องไห้เพราะไม่อยากถอดแมสออก

//ดึงอิ้งมากอดซบไหล่

ไม่มีใครเห็นหน้าเธอ

เธอไม่ต้องร้องไห้แล้ว

//มองหน้าเพื่อนในกลุ่ม

//มองหน้าเพื่อนในกลุ่ม

//มองหน้าเพื่อนในกลุ่ม

//มองหน้าเพื่อนในกลุ่ม

ผะ..ผอ.

นี่ลูกสาวคุณหรอคะ

หนูอธิบายได้ค่ะ ผอ.

ครูให้อิ้งถอดแมสออกเวลาเรียน

แต่เธอไม่ยอมถอดค่ะ

ไม่ต้องร้องแล้วนะ

ป๊าเธอมาช่วยแล้ว

ไม่มีใครเห็นหน้าเธอทั้งนั้น

ใส่แมสกลับเหมือนเดิมได้แล้วนะ

เดี๋ยวบังให้

//บังอิ้ง

ขอโทษค่ะ ผอ.

ดิฉันจะไม่ทำอีกแล้วค่ะ

ผอ.โปรดให้โอกาส

ครั้งนี้ดิฉันผิดไปแล้ว

ดิชั้นไม่รู้

ครับลูก

ดูสิร้องไห้ตาแดงหมดเลย//เช็ดคราบน้ำตาให้อิ้ง

(คนดีไปอีกเพื่อนกู)

ก็ได้ครับ

ป๊าไม่ไล่เขาออกก็ได้

แค่พักการสอนหนึ่งเดือน

ไม่มีแต่ค่ะ

ดัดนิสัยสักหน่อยคงไม่เป็นไร

ต่อจากวันนี้ไป ผมสั่งพักการสอนคุณหนึ่งเดือน

หวังว่าคุณจะปรับปรุงตัวให้ดีกว่านี้

และใช้วาจาที่อ่อนน้อมกว่านี้ต่อเด็กๆทุกคน

เด็กๆที่นี่ พ่อแม่เขาส่งเข้ามาเรียน เขาไม่ใช่นักโทษเขาคือคนไม่จำเป็นต้องใช้เสียงที่ไม่เหมาะสม

เข้าใจนะครับ

งั้นป๊าไปตรวจห้องอื่นก่อนนะครับ

//เดินออกไป

นี่!!!

ฉันเห็นนะ ตอนที่แกกอดกับธารอ่ะ

นั่นดิ

เธอเป็นอะไรกับมันหรอ

หวงมันขนาดนี้อ่ะ

เป็นอะไรก็ชั่ง

แต่ฉันจีบธารอยู่

อ้าวธาร ทำไมพูดแบบนี้ละ

แกมาพูดแบบนี้ใส่เพื่อนเราก็ไม่ถูกนะธาร

ก็เพื่อนเราตามจีบธารมาตั้งนาน

แต่พอแม่นี่เข้ามา

ธารก็ไม่สนใจเพื่อนเราเลย

😠

ชาตินี้จะกินหมดมั้ยเนี่ย

เอ้อ!! ใช่!!

โทษๆ ลืมไปว่าขี้ตกใจ

จะถามว่าคณิตข้อนี้ทำไง

//เปิดสมุดให้ดู

(ตัวหอมจังวะ)

แค่นี้เอง

ง่ายก็ง่าย

[พวกมึง]

[ว่า]

[ว่า]

[ว่า]

[กูว่าสองคนนี้แม่งต้องได้กันแน่เลยว่ะ]

[จริงด้วย ดูดิสอนงานกันงุ้งงิ้งๆ]

[อิจฉาโพด!]

[ใจเย็นมั้ยละ]

[ยังมีอีกตัว มองตาเขียวอยู่นู้น]

[สาธุขอให้ตาแม่งทะลุออกจากเบ้า]

[อิจฉาเพื่อนกูละสิ ไม่มีแบบนี้]

[มึงๆ มันเดินไปหาไอธารแล้ว]

ธารรรร

....

ข้อนี้อ่ะ

อันนี้ๆ

ไม่มี

ธารรรร

//ไม่สนใจ

มือก็ได้

อ่ะ//ยื่นมือตัวเองให้

ล้างได้

เขียนไปเถอะ

[กูก็มีกระดาษนะเอาจริงป่ะ]

[นั่นดิ]

//ถอนหายใจ

ธาร!!!

//หันมอง

ก็เรื่องของมันสิ

ขะ..ขอโทษ

เราจะให้แกสอนข้อนี้ให้หน่อยอ่ะ

หะ..เห็น

ทำไมหรอ

//เดินกระฟัดกระเฟียดออกไป

อย่าไปสนเลย

คิดต่อเถอะ

//ส่งมือให้

ไอธาร กูมีกระดาษทดนะเอาป่ะ

บอกช้าไปนะ

กูคิดจะเสร็จละเพิ่งมาเสนอ

โทษๆ

อันนี้ไม่ได้เอามาหารกันหรอ

เออใช่

ขอโทษได้มั้ยล้าาา

พอก่อน

เพลินเกินไปแล้ว

ไม่ไหว

สมองอะ

ไม่ไหว

บวมมากกก

ไปแล้วว