ตอน
ปรับแต่ง
สารบัญ
ตอนนิยาย ()

ปรับแต่งการอ่าน

พื้นหลังการอ่าน
รูปแบบตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
ระยะห่างตัวอักษร

ONCE AGAIN 00

INTRO 00​

​"คิดถึงอีหัวทองจังเลยย"  กรเดินมายีหัวฉันอย่างเอ็นดูหรือหมั่นเขี้ยวก็ไม่รู้

​"กร หัวยุ่งหมด!" ฉันปัดป่ายมือกรออก

"น่ารักดีออก ฮ่าๆๆๆ" พี่กรหัวเราะลั่น "ไง ไม่เจอกันนาน"

"..."

"คิดถึงป่ะ?" พี่กรรวบเอวฉันไปกอด

ฉันซุกหน้ากับอกพี่กรอย่างโหยหา "ฮึก.."

"..ร้องทำไมเนี่ย?" พี่กรถามติดขำๆแต่มือก็ลูบหัวฉันเบาๆ

"คิดถึง" ฉันกอดพี่กรแน่นก่อนจะปล่อยโฮออกมา

"รู้.."

"อย่าหายไปอีกนะ ฮึก.." ฉันพูดเสียงอู้อี้อยู่กับอกก่อนที่พี่กรจะผละออกแล้วค่อยๆก้าวถอยหลังออกไปเรื่อยๆ

"..."

"กร! อย่าไปนะ!!"

"..."

"ไม่เอา ไม่ไป ฮึก.. ฮืออ"


พรึบ!

"ไม่นะ!!" ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมานั่งหอบอยู่ที่เตียง ฉันนั่งนิ่งไปก่อนจะนึกขึ้น "..ฝันอีกแล้วเหรอ?" 

ฉันพึมพำก่อนจะยกมือปาดเหงื่อก่อนจะจับน้ำใสๆที่อาบแก้ม เป็นอย่างนี้ทุกทีที่ฉันฝันเห็นเขา ในฝันเรามักจะบอกคิดถึงกัน แล้วอยู่ๆกรก็เดินออกไปแล้วค่อยๆหายไป ฉันร้องไห้ในฝัน แต่ในความจริงฉันก็ร้องไห้เหมือน 

เมื่อไรกันนะที่ฉันจะเลิกฝันถึงเขา 

นี่มันก็ผ่านมาหลายปีแล้ว แต่ทำไม... ฉันยังไม่ลืม 

"เฮ้ออ" ฉันถอนหายใจออกมาก่อนจะลุกออกจากเตียงเดินไปข้างนอกห้อง 

ฉันเดินมาหยิบน้ำเทใส่แก้วแล้วยกขึ้นดื่ม ก่อนจะมองไปที่นาฬิกา 

ชิบหาย! 

​14:47 PM

ฉันรีบวางแก้วลงวิ่งไปหยิบผ้าขนหนูก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว 

ลืมไปได้ไงเนี่ย!! มัวแต่ฝัน ตายๆๆ ป่านนี้พี่นินิวบ่นฉันตายแน่ๆ ก็ฉันลืมไปว่าบ่ายสามมีนัดถ่ายแบบเสื้อผ้าให้พี่นินิวพี่สาวของฉันไงทุกคน 

โดนบ่นหูชาแน่อีเน่! 

ฉันวิ่งออกจากห้องน้ำแล้วรีบมาแต่งตัวเสร็จก็เตรียมกระเป๋าใส่ของโทรศัพท์ กระเป๋าเงิน ลิปสติกหนึ่งแท่ง ไม่ตงไม่แต่งมันแล้วหน้าเนี่ยไปหน้าสดก่อนละกัน !! 

ฉันเดินลงมายังหน้าบ้านที่ป๊าม้าซื้อให้พี่นินิว แต่ฉันที่เป็นน้องสาวเลยมาอยู่ด้วยเพราะไม่อยากไปอยู่ที่อื่น ฮ่าๆๆ เลิกหัวเราะแล้วขับรถไปหาพี่นินิวที่ห้องเสื้อด่วน!! 

​@New York , USA

​"โอ๊ยยย อีนิว น้องมึงมาละจ้าา" พี่แพรวเพื่อนนินิวที่กำลังเตรียมเสื้อผ้าอยู่ก็พลันเห็นฉันเดินเข้ามาในสตูดิโอ 

"สวัสดีค่ะพี่แพรว" ฉันยกมือไหว้พี่แพรวก่อนจะมองหาพี่นินิว 

"ดีจ้า ไปๆ ทุกคนรอเราอยู่" พี่แพรวบอกยิ้มๆก่อนจะเดินไป 

"เจ้ เน่เจ็บ" ฉันลูบแขนตัวเองป้อยๆ เพราะพอเดินมาถึงพี่นินิวก็พุ่งมาหยิกแขนฉันทันที 

"เจ็บนั่นแหละดี! เจ้นัดกี่โมงฮะ!" พี่นินิวเท้าสะเอวถาม 

"บ่ายสามจ้า" ฉันตอบเบาๆ

"แล้วนี่กี่โมงแล้ว" พร้อมชี้ไปที่นาฬิกาที่ติดอยู่กับฝาผนังห้อง 

"บ่ายสามยี่สิบจ้า" 

"ดี ! สายตลอดด! " ฉันก้มหน้าสำนึกผิด 

"ก็นอนเตลิด" ฉันหาเหตุผลมาอ้าง นอนเตลิดจริงๆนะทุกคน เพราะฝันนั่นแท้ๆเลยถึงทำให้ฉันมาสาย 

"ดีไม่อ้างนาฬิกาไม่ปลุก" 

ฉันยิ้มๆแหยๆก่อนจะวางกระเป๋ากับโต๊ะ ถ้าถามว่าทำไมตื่นสายนอนเอาโล่จนบ่ายขนาดนั้น 

ก็เพราะเมื่อคืนไปดื่มมาไง กลับอีกที่ก็นู้นแหละเช้า 

วันเกิดเจนิส เพื่อนที่ฉันเรียนโทด้วยนั่นแหละค่ะ 

"เลิกบ่นน้อง แล้วให้น้องไปเปลี่ยนชุดจะได้มาแต่งหน้า !" พี่แพรวเห็นเราสองพี่น้องยืนคุยกัน ไม่สิต้องเรียกว่ายืนฟังเจ้บ่น 

"เออย่ะ ให้ท้ายมันเข้าไป ตกลงใครพี่มันเนี่ย" พี่นินิวบ่นพึมพำก่อนจะยื่นชุดมาให้ฉันเข้าไปเปลี่ยน 


หลังจากที่ฉันถ่ายงานเสร็จสับ พวกเจ่เจ้ก็พาไปทานอาหารกัน ทั้งโต๊ะมีแต่เพื่อนๆเจ้นิว เจ้นิวทำแบรนด์เสื้อผ้ามีหุ้นส่วนก็เพื่อนเขานั่นแหละค่ะ แต่ละคนเปิดหลายที่หุ้นๆกัน ที่แอลเอก็มี เรียกได้ว่ารัฐใหญ่ๆแบรนด์พวกเจ่เจ้กวาดเรียบ! 

ฉันนั่งทานอาหารเงียบๆฟังพวกเจ้คุยกัน จนกระทั่งเพื่อนเจ้ลุกไปสั่งอาหาร ฉันเลยได้โอกาสจะเล่าเรื่องให้พี่นิวฟัง 

"เจ้ เน่ฝันอีกแล้วอ่ะ" ฉันหันไปพูดกับพี่นินิวที่นั่งข้างฉัน รายนั้นก็หันมามอง

"ฝันว่า?" 

"ก็เดิมๆอ่ะ" ฉันบอกไปตามความจริง 

"ร้องไห้เหมือนเดิม?" 

"ใช่" 

"มันฝั่งใจไปแล้วให้เลิกฝันง่ายๆคงไม่ได้ใช่ม้ะ?" พี่นิวเลิกคิ้วถาม 

"..มั้ง"

เวลาฉันฝันถึงเขา ก็จะมักเล่าให้เจ้นิวฟังจนเจ้ยอมฉัน 

"เปิดใจ แล้วลองมองคนใหม่ๆบ้าง" 

"..."

"อย่าจมอยู่กับอดีต" 

"ถ้ามันทำง่ายขนาดนั้น เน่ทำไปนานแล้ว"


----

มาาา เอาอินโทรมาเรียกน้ำย่อยยยย

คิดไปคิดมาเปิดแต่เรื่องไว้มันยังไงๆ เลยมานั่งปั่นอินโทรให้อ่านสักนิด ฮ่าๆ

ความเนเน่ ความฝันถึงตลอด เฮ้อออ

**ชี้แจ้ง..

นิยายไรท์เหมือนเดิมแต่งสด ! ด้นสด  ฮ่าๆๆๆ ติดเหรียญเหมือนแต่จะเปลี่ยนการอัพนิยายใหม่ อยากรู้ต้องติดตามน้าาา ฮ่าๆๆๆ 

​💕😍😊



ขอบคุณที่ติดตามและชื่นชอบนิยายไรท์นะคะ❤❤
แสดงเพิ่มเติม
แสดงความคิดเห็น

ความคิดเห็นทั้งหมด ()

ยังไม่มีการแสดงความคิดเห็น