@ ลานกิจกรรมกลาง

เสียงเจี้ยวจ้าวของรักศึกษาดังก้องไปทั่วลานกิจกรรมของมหาวิทยาลัย

นักศึกษาน้องใหม่อย่างปีหนึ่งนับร้อยคนสวมเสื้อเฟรชชี่สีขาวนั่งเป็นกลุ่มๆ ตามสาขาเรียนของตัวเอง

ใช่ครับ วันนี้เป็นวันรับน้องรวม วันนี้เป็นวันรับน้องอย่างเป็นทางการ

แซนด์ใช้มือพัดลมเข้าหาตัวเอง ยกแขนเสื้อขึ้นซับเหงื่อ

ถึงแม้มหาวิทยาลัยจะอยู่ในหุบเขาทางภาคเหนือของประเทศไทย อากาศเย็นสบาย

แต่พอคนมารวมตัวกันเยอะๆ และต้องมานั่งอับๆกันในโดม มันก็ทำให้เหงื่อซึมได้เหมือนกัน

แถมหายใจไม่ค่อยออกอีก

จะบ้าตาย

สกิดไหล่

ปรี๊ดด

เสียงนกหวีดดังขึ้น

เสียงเข้มๆ ของพี่ว้ากดังก้องไปทั่วโดม

บรรยากาศตึงไปด้วยความกดดัน

พี่ว้ากจำนวน20กว่าคนเดินออกไปยืนเรียงกันเป็นหน้ากระดานอยู่แถวด้านหน้า

เสียงคินกระซิบข้างหู

แซนด์มองไปยังแถวหน้ากระดานด้านหน้า

ใจเต้นแรงขึ้นทันทีที่มองไปยังรุ่นพี่ที่ยืนกอดอกอยู่ตรงกลางแถว

เขาตัวสูงขึ้น ใส่เสื้อช้อปสีกรมท่าใส่กางเกงยีนส์สีดำเข้ม

เราสบตากันเสี้ยววิหนึ่งผมก็ต้องหลบตา

ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี แซนด์ก็ยังจำได้แม่น

แววตาคู่นี่ คนนี่ รูปร่างนี่

ยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลย

พี่ติน แฟนเก่าของผม…

ตึก ตึก ตึก

แซนด์กัดริมฝีปากแน่น ใจเต้นแรงขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้

เสียงเข้มของพี่ตินดังขึ้น

แซนด์สะดุ้งสุดตัวก่อนจะรีบก้มหน้า

แซนด์เม้มปากแน่น

ก่อนจะค่อยๆ แอบเหลือบตามองอีกฝ่ายอีกครั้ง

อีกฝ่ายหันหน้าไปคุยกับเพื่อนราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทำไมถึงเฉยชาขนาดนี้ เมินกันเกินไปแล้ว

ไม่คิดถึงกันบ้างเลยหรอ…

หรือลืมกันไปแล้ว

จบกิจกรรม

///////#####/////

กอดคอแซนด์

@ ป้าเตือนเตี๋ยวไก่ไม่เป็ด

หลังจากไปสั่งกับป้าเสร็จเขาก็กลับมานั่งที่โต๊ะ

กวาดสายตาไปทั่วร้าน

จนเผลอไปมองเห็นโต๊ะริมในสุด

แก๊งค์พี่วิดวะปี2

ชายหนุ่มในเสื้อช็อปสีกรมคนเดิม กำลังนั่งกินก๋วนเตี๋ยวกับเพื่อน

/////////////////

แซนด์สะดุ้งตัวเมื่อโดนจับได้

แซนด์เลิกสนใจโต๊ะปี2

แต่หูกลับได้ยินเสียงของคนพี่

แซนด์กำมือแน่น กัดปากห้มหน้าลงสนใจกับชามก๋วยเตี๋ยวของตัวเอง

เขาตัดสินมองไปสบตากับตันเสียงอีกครั้ง

ขอมองให้นานกว่านี้หน่อย..

โดยมีสายตาของอีกฝ่ายก็เหลือบมองกลับมาเหมือนกัน

ก่อนที่เจ้าตัวจะก้มลงตักน้ำก๋วยเตี๋ยวต่อ

ราวกับว่าเมื่อครู่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น…

/////////// โปรดติดตามตอนต่อไป/////

#######%#%%