โทรมาทำไม

ก็แค่แฟนหลอกๆ

พี่จะอินอะไรนักหนาห้ะ

(นั่งลงบนโซฟาอย่างหมดแรง)

หุบปากดิ๊

อยากอยู่เงียบๆ

มึนหัวอะ

เดี๋ยวก็คงหายเอง

รู้ได้ไงว่าผมร้องไห้

อืม

แล้วแต่

อยากรู้อะไรก็รู้ไปเหอะ

(ถอนหายใจ)

เปล่าครับ

แค่เบื่อๆ

ทำไมโลกนี้ไม่เป็นใจอะไรให้เลย

ไม่มีอะไรได้ดั่งใจสักอย่าง

เบื่อ

เบื่อพี่แหละ พูดมาก

เบื่อมันทุกสิ่ง เบื่อมันทุกอย่าง

รำคาญ หงุดหงิดไปหมด

โลกโคตรไม่แฟร์

ไม่มีอะไรดีสักอย่าง

ไม่ได้ดั่งใจอะไรทุกอย่าง

พระเจ้า ผมถามจริง!

คุยกันมาจะห้าปี บอกเป็นพี่น้อง

พี่น้องบ้าอะไร อยากเป็นแฟนเว้ย!!!!!

โคตรยาก

(มองไปนอกหน้าต่าง)

พี่ก็กลับไปหายัยส้มโอของพี่สิ

ผู้หญิงมัดผมแกะข้างเดียวอะ ไปเลย

จะมาทนผมทำไม

ผมก็เป็นของผมแบบนี้

ไม่

(ทำหน้าหนักใจ หัวเราะเบาๆ)

งอนเก่ง

เอ้อ..

พี่เลโอ

ผมรู้ว่าพี่รู้ว่าผมเคยชอบพี่เท็น

ผมไม่รู้พี่ไปคุยอะไรกันมา

ผมรู้ว่าเขาคบคนใหม่แล้ว

แต่ว่าผมไม่อยากทำให้มันวุ่นวายไปมากกว่านี้… อะ

จริงๆผมก็…ไม่เหมาะกับพี่หรอก (พูดเสียงแผ่ว)

พี่ทั้งพูดมาก และก็รุนแรง

เสียงก็ดัง อารมณ์ฉุนเฉียว

ผมไม่ชอบอะ

ก็รู้

แต่ว่า..

พี่ก็รู้ว่าลึกๆผมไม่ได้ชอบพี่

พี่จะหลอกตัวเองไปถึงไหน

ที่ผมเล่นด้วย เพราะผมอยากประขดให้พี่เท็นหึง

แต่เขามองผมเป็นแค่เด็กคนนึง

โคตรรรรรรอาภัพรัก

พี่อะ ก็ดีนะ

พี่ทั้งเก่ง

แต่เสียดาย

พี่…หล่อมากไป

ผมชอบธรรมดา

บ้านๆ

เซอร์ๆ ชิวๆ

เป็นตัวเอง ตลก

แต่พี่อะ ควรไปเป็นคนของประชาชนซะ

เราแย่งกันจีบสาวน่าจะเหมาะกว่ามั้ง

หรือไม่ก็ไปเป็นดาราไปจบๆ

ขนาดแค่แต่งตัวอยู่บ้านยังหล่อเลย

เวลาอยู่ใกล้ๆ บางทีทำตัวไม่ถูกเลย

เหมือนจะละลายแล้วเนี่ย” (พูดอย่างเขินอาย)

ไม่จริงอะ มึงก็หน้าแบบกูเลบ

แต่พดแฟนคลับบางคนบอกผมไม่เหมาะสมกับพี่

ก็นั่นแหละ

มันคงเป็นไปไม่ได้หรอก

มันก็หลายเหตุผลอะ

(หน้าแดงขึ้น) แถมเราสนิทกันเพราะพ่อแม่เราก็สนิทกันอยู่แล้ว…

ถ้าจะเปลี่ยนจากคู่จิ้นไปเป็นคู่จริง คนอื่นจะมองยังไง?”

อายเคัา

มันจะเป็นยังไง

ผมทำไม่ได้หรอกพี่

(หยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง)

แต่…ถ้าเราเป็นแฟนกันจริงๆ

ผมอาจทำตัวไม่ถูกน่ะสิ คิดดีแล้วเหรอ?”

(เงียบไปครู่หนึ่ง ยิ้มออกมาน้อยๆ) “ถ้างั้น

ก็ได้

คบกันจริงจังกว่าเดิม

(อึ้งกับคำพูดคนตรงหน้า)

พี่รู้เหรอ

ว่าพี่เท็นบอกให้ผมคบพี่

(กอดแขน)

นี่ เราจะขอคบกันกี่ครั้งหืม

พี่ถึงจะเชื่อว่าผมรักพี่จริงๆ

(เบ้ปาก)

พี่ไม่โกรธผมเหรอ…

ที่ก่อนหน้านี้ผมไม่ได้รักพี่จริงๆ

(อองรีพูดขึ้นพร้อมกับหลบสายตา รู้สึกผิดในใจ)

(อองรีหันมามองหน้าเลโอ ความอบอุ่นในสายตาของเลโอทำให้อองรีรู้สึกถึงความสบายใจ และเขาอดไม่ได้ที่จะขยับเข้าใกล้เลโอมากขึ้น)

พี่ใจดีกับผมเกินไป… พี่เลโอ

อองรีกระซิบเบาๆ และค่อยๆ เอนหัวลงพิงไหล่ของเลโอ

เขาบอกจะไปนอนบ้านที่เท็น

🥺🥺🥺

😫

ก็ ทำตัวไม่ถูกอะ (หน้าแดง)

ท้อทำไม

อยากพิสูจน์ให้พั่รู้สึกว่าผมรักพี่จริงๆ…”

(อองรีกระซิบระหว่างที่ริมฝีปากของพวกเขายังไม่ห่างกัน)

แกล้งเหรอ

แต่

ผมรักพี่จริงๆนะตอนนีั

เรื่องพี่เท็น

ผมรู้อยู่แล้ว

ว่าต้องจบแบบนี่

คืนนี้มามีแค่เรากันนะ

“พี่เลโอ…”

(อองรีเอ่ยชื่อของเขาด้วยเสียงสั่น แต่ไม่ถอยหนี เขาอยากรับรู้ถึงความรักที่แท้จริงจากเลโอ)