พี่จะพาอันดากลับเมืองม่านหมอกนะ พี่อยากไปเที่ยว

ตกลงยัยเด็กอันดานี่ คนของใครวะพี่ควีน

แกยกให้พี่มั้ยล่ะ ถ้าแกให้ พี่ยินดีดูแลน้องนะ

ไม่ // หันขวับ

// หรี่ตามอง

ไม่ได้ถูกใจอะไรอันดาอยู่แล้ว จะหวงทำไมนัก เห็นบ่นเค้าทุกเรื่อง

ไม่ได้หวงเว้ย แค่.......... ( พยายามคิดหาคำตอบ )

เออ จะแค่อะไรของแกก็ช่าง

ถ้างั้นแกก็ให้พี่พาน้องกลับบ้านบ้าง น้องไม่ได้กลับบ้านเกือบปีแล้วนะแก

พี่หนึ่งว่างพอดี พี่จะได้ถือโอกาสฮันนีมูนคู่รักด้วยเลย

เห็นเค้าบอกว่า เมืองม่านหมอกสวยมาก พี่อยากเห็นด้วยตาตัวเองสักครั้ง // ตื่นเต้น

พูดเอง เออเองเก่งจริงๆ

แล้วจะไปวันไหน

ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ จันทร์ อังคาร ที่จะถึงนี้ วันหยุดยาวพอดี

งั้นคิมไปด้วย

ห๊ะ!!! แกนี่นะจะไป

แล้วทำไม ทีมายควีนยังไปได้เลย

ทำไมคิมหันต์จะไปไม่ได้

ไปพัก โฮมสเตย์นะไม่ใช่ โฮเทล เดี๋ยวก็บ่นนู้น นี่ นั้นอีก

นั้นแหล่ะโฮมสเตย์ ก็จะไปด้วย

แล้วขอร้องนะ ห้ามหิ้วเด็กคนไหนของแกไปสักคน

โอ้ยยย พูดมากจังวะพี่ควีน

แกก็รับปากมาก่อน ห้ามหิ้วใครไป พี่ต้องการความสงบเเละเป็นส่วนตัว

คร๊าบบบบบบ ...... ไม่หิ้ว ไม่สักคน ไปแค่ตัวกับหัวใจคิมหันต์คนเดียวพอ

พอใจยังคุณมายควีน ดีเอ็นเอชัดเป๊ะ ไม่ต้องบอกเลยว่าลูกใคร

เวรี่กู๊ด น้องเลิฟ // หอมแก้มซ้าย - ขวา

สวัสดีครับคุณมุกดา // โค้ง

สวัสดีค่ะคุณเฟยหลง // ยิ้ม โค้ง

// เปิดประตูรถ

อันดา...........เป็นไงบ้างลูก // น้ำตาไหลพราก

กอดมั้งๆ

คิวกอดยาวถึงตีนเขาแล้วพี่อัน // แซว

แกดูนะคิม อันดาต้องอดทนมากแค่ไหน // กระซิบ

เห็นแบบนี้ แกยังจะใจร้ายกับอันดาได้ลงคอเหรอ

………………….. // มอง นิ่ง

( รู้สึกตัว )

// ลุกจากที่นอน

หนาวจัง ขนาดไม่ได้เปิดแอร์นะเนี้ย // กวาดสายตามองรอบๆ // เปิดประตูเดินไปที่ระเบียง

ม่านหมอก.......... // มองอึ้งในความสวยงาม

สวยจัง // ทอดสายตามองบรรยากาศรอบๆ บริเวณหน้าบ้าน

// สะดุดตากับใครบางคน ( คุ้นๆ )

// มองไม่ละสายตา ( อึ้ง )

อันดา ( เผลอเรียกชื่อออกมาเบาๆ ) // มอง เคลิ้ม