ผมเริ่มเข้าใจคำว่า ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัวแล้วครับ

ที่ตั้งใจจะแค่แกล้งท้าทาย ตอนนี้ดูเหมือนชีวิตจะวุ่นวายไม่น้อยเลย

ผมไม่ได้รู้พื้นฐานอันดามากนัก เรียกว่าไม่รู้เลยดีกว่า

เธอหน้าตาน่ารักนะครับ แต่สำหรับผมเธอเชย แล้วก็เฉิ่มมาก

แล้วหนุ่มเพลย์บอยเจ้าสำราญ ที่ชีวิตรู้จักแต่คนมีระดับ

ถึงผมจะยังไม่ได้มีแฟนเป็นตัวเป็นตน แต่คู่ควงของผมก็ระดับนายแบบ นางแบบทั้งนั้น

หรือไม่ก็ไฮโซ ที่แบรนด์เนมตั้งแต่หัวจรดเท้า

ไม่มีใครเป็นเหมือน อันดา เด็กบ้านป่าสักคน

เวลาล่วงเลยมา 1 เดือนที่อันดาอยู่ข้างๆ ตัวผม

น่าแปลกที่อันดาสามารถละลายพฤติกรรมได้กับทุกคนเป็นอย่างดี

ที่บ้านเธออาศัยอยู่เรือนคนใช้ เธอก็เป็นที่รัก ที่เอ็นดูของคนในบ้าน

ด้วยความที่เธอเป็นคนซื่อๆ ว่านอนสอนง่ายมั้งครับ ใช้อะไรก็ทำ ไม่หือ ไม่อือ

ตั้งแต่ พ่อ แม่ พี่ควีนรวมถึงพี่หนึ่ง แฟนของพี่ควีนด้วย ไล่จนไปถึงคนงาน เลขา บอดี้การ์ด

ที่ทำงานผม เธอก็ยังสามารถเข้าได้กับเลขาหน้าห้อง ได้อีก

เธอเข้าได้กับทุกคน ยกเว้นผม

ผมพยายามปั่นเธอ เพื่อให้เธออยู่ไม่ได้และกลับบ้านเธอไป ผมจะได้ไม่ต้องเสียที่ตรงนั้นไป

ผมคิดอย่างเดียวว่า ผมจะต้องรักษาเอาไว้เพื่อสร้างอาณาจักรโรงแรม ร้านสะดวกซื้อ บ้านจัดสรรที่ผมวาดไว้ ตั้งแต่แรก

ผมพยายามทำให้เธอรำคาญ เบื่อหน่ายและทนผมไม่ได้

แต่ดูเหมือนว่า ความอดทนเธอจะสูงมาก เพราะไม่ว่าจะโดนอะไร เธอก็รับมือไหวหมด

.

บริษัทอสังหาริมทรัพย์ เมธา กรุ๊ป

โต๊ะทำงานเลขาหน้าห้องคิมหันต์

กานดา ( เลขาคิมหันต์ )

แซมมี่ ( ผู้ช่วยเลขา )

.

ห้องทำงาน

( คิมหันต์ เมธาอัครโยธิน )

โต๊ะทำงานเลขาหน้าห้องคิมหันต์

กานดา แซมมี่ : // นั่งทำงาน

กานดา แซมมี่ : // มองตาม งงๆ

.

บริเวณหน้าบันไดเลื่อนทางขึ้น office