อันดา

ไปเอาผักที่สวนป้ามันจูให้แม่ทีลูก

แม่ให้มะขิ่นไปสั่งเอาไว้

จ๊ะ

อ้าว มาแล้วเหรออัน

ไอ่เจี๊ยบมันยังเก็บไม่เสร็จเลย

ไอ่เจี๊ยบ ผักพี่อันได้หรือยัง // ตะโกน

ได้แล้ว ได้แล้ว // เดินออกมาพร้อมกองผัก

วันทั้งวัน ได้ยินแต่เสียง ไอ่เจี๊ยบ ไอ่เจี๊ยบ // บ่นแง๊วๆ

เดี๋ยวจะฟ้องกรมแรงงาน ใช้แรงงานเด็กไม่ถึง 15 ค่าแรงก็น้อย // บ่นแง๊วๆ

สมองแกสิไม่ถึง 15

คนอะไรวะ สมองหยุดเติบโตตั้งแต่ 5 ขวบ // พูดไป เก็บผักไป

หูดี๊ ดี พูดเบาๆ คนเดียวยังอุตส่าห์ได้ยินอีก // บ่นแง๊วๆ

อ๊ะ......ได้แล้วพี่อัน เดี๋ยวผักกาด คะน้าเจี๊ยบเอาไปส่งนะ เอาสลัดไปก่อน

เดี๋ยวตอนเย็นไปกระโดดยางหน้าบ้านนะ บอกพี่มะขิ่นด้วย

แม่ เก็บเร็วๆ จะถึงเวลาหนูไปกระโดดยางแล้ว

แล้วมันเกี่ยวอะไรกับข้าวะ แกจะไปก็ไป จะให้แม่ไปกระโดดด้วยหรือไง

ก็แล๊วแต่ // เก็บผักต่อ

อัน เย็นนี้เจ้จองหมูกระทะ1 ชุดนะ // ตะโกนบอก

ถึงแล้วครับบอส // เปิดประตูรถ

// ลงจากรถ // กวาดสายตามองรอบๆ

ที่นี่สวยจริงๆ ด้วย ทำให้เป็นเมือง มีโรงแรม ร้านสะดวกซื้อ หรือบ้านจัดสรร ทำกำไรได้งอกเงยแน่ๆ // ยิ้ม

นี่ไงครับ อันดา โฮมสเตย์

เดี๋ยวผมจะเข้าไปติดต่อด้านใน บอสรอในรถก่อนนะครับ

ฉันอยากเดินดูบรรยากาศรอบๆ ก่อน นายไปติดต่อได้เลย

ครับ // เดินเข้าอันดา โฮมสเตย์

// เดินดูบรรยากาศรอบๆ

// หันตามเสียง

// รับร่างบางไว้ทัน

ผมไม่ได้เดินตัดหน้าคุณนะ

คุณต่างหาก ปั่นเร็วเกินไป // ประคองไว้

ก็ผมไม่ได้เดินตัดหน้าคุณจริงๆ

คุณทั้งปั่นเร็ว ทั้งถือผัก ประมาทมาก // เสียงเข้ม // หน้าตึง

// ก้มเก็บผักให้

ผักของคุณ ดีนะที่ไม่เสียหายอะไรมากมาย

นิดหน่อย ไม่ได้มากมายอะไร แล้วคุณล่ะ ท่าทางจะเจ็บ // มองรอยเลือดซิบที่แขน

// มองตาม