___

ณ บ้านไกรอัครวรกุล

นคินทรกำลังเดินลงมาจากชั้นบนของบ้านก่อนสายตาจะพบกับเอ็มที่กำลังสนทนากับเหมนกรก่อนที่เอ็มจะโค้งตัวและเดินออกไป

ผู้เป็นใหญ่ของบ้านเอ่ยออกมาพร้อมกับทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้ มันยิ่งทำให้เขารู้ได้เลยว่าคนตรงหน้ากำลังมีเรื่องปิดบังเขาอยู่

ผู้เป็นใหญ่เอ่ยทิ้งท้ายไว้เพียงเท่านั้นก่อนจะเดินออกไปด้วยใบหน้าที่ดูอารมณ์ดีเกินเหตุ

ณ ไกรอัครวรกุล กรุ๊ป

- ห้องทำงาน -

ธรณ์ ฐิรวิชญ์อยู่ๆ กลับปรากฏตัวขึ้นหลังนคินทร์ส่งสัญญาณมือให้ลูกน้องของตนออกไป ก่อนจะลุกออกจากกองเอกสารตรงหน้าและเดินมานั่งยังโซนรับรองกลางห้อง

ธรณ์เอ่ยพร้อมกับหยิบซองการ์ดสีเงินออกมายื่นให้อีกฝ่ายดู

ทันทีที่ร่างหนาได้เห็นทำให้เขางงกับเหตุการณ์ตรงหน้า ใบหน้าเริ่มมีความสงสัยมากขึ้นเรื่อย นคินทร์ได้เปิดซองออกก่อนจะเจอกับชื่อของตนและ…

ทันทีที่เขาเห็นชื่อของอีกฝ่าย มันทำให้เขานึกย้อนกลับไปในตอนเช้าก่อนออกมาที่บริษัททันที

ธรณ์มองนคินทร์ที่กำลังจ้องมองการ์ดในมือนิ่ง

ทันทีที่เอ่ยจบ ร่างสูงได้ลุกขึ้นและสาวเท้าออกจากห้องไปพร้อมกับการ์ดในมือโดยมีสายตาของธรณ์คอยมองตาม

เอ็มเมื่อเห็นนายของตนเดินออกมาด้วยความเร่งรีบทำให้เขาต้องก้าวขาตามอย่างเร็ว

|

- บนรถ -

ทันทีที่คำสั่งถูกสั่งออกไป รถหรูได้ขับเคลื่อนออกจากบริษัทไปทันที แต่ทว่าจู่ๆ สายตากลับมองเห็นเป้าหมายของตนเองที่กำลังเดินสะพายกระเป๋าผ้าอยู่บนทางเท้า

รถหรูถูกจอดลงข้างฟุตบาททันที ร่างสูงที่นั่งอยู่ในรถสักพัก เมื่อเป้าหมายของเขากำลังจะเดินผ่านประตูรถไปจึงทำการเปิดประตูรถและลงไปคว้าตัวอีกฝ่ายขึ้นมาทันที

ครืดดด พรึ่บ !

ปึ้ง !

ตอนนี้คนตัวเล็กกำลังนั่งอยู่บนตักของอีกฝ่าย

ร่างเล็กหันมองคนข้างหลังด้วยสีหน้าไม่พอใจก่อนจะพยายามลุกออกจากตัวของอีกฝ่ายแต่กลับโดนคนที่แข็งแรงกว่ากอดเอวบางนั้นไว้แน่น

มือหนากดปุ่มอัตโนมัติในรถเพื่อให้ปิดเป็นพื้นที่ส่วนตัวเพียงพวกเขาสองคน

นคินทร์ยิงคำถามทันทีทำให้อีกฝ่ายที่ขัดขืนเริ่มทำหน้างง

นคินทร์เอ่ยพลางถือการ์ดที่นำติดมือมายื่นไปตรงหน้าอีกฝ่าย

นคินทร์เงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยออกมา

นคินทร์ที่จู่ๆ กลับตวาดเสียงใส่คนตรงหน้าอย่างดัง ทำให้อีกฝ่ายถึงกับสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะโต้กลับ

ทันทีที่ร่างสูงเอ่ยจบ เขาได้กดเลื่อนที่กั้นลงให้เห็นถึงบรรยากาศด้านหน้ารถที่มีเอ็มนั่งนิ่งอยู่ แน่นอนว่าเขาได้ยินทุกคำพูดเพราะมันไม่ได้เก็บเสียง

ร่างบางเห็นดังนั้นจึงเด้งตัวออกจากตักอีกฝ่ายไปนั่งอีกฝั่งทันที

คนตัวเล็กกำลังจะเปิดประตูลงจากรถต้องชะงักมือของตนเองทันทีเมื่อคำสั่งถูกสั่งออกไปยังคนด้านหน้า

นคินทร์ไม่ได้สนใจคนข้างกายเลยสักนิด ก่อนที่คนตัวเล็กจะกลับมานั่งเบาะข้างๆ ของคนร่างสูงอย่างไม่สบอารมณ์พร้อมกับส่งข้อความหาใครสักคน

ไม่นานนักที่รถหรูได้วิ่งเข้ามาจอดยังหน้าประตูหรู บริเวณด้านหน้าที่มีชายหนุ่มในชุดสูทดำยืนนิ่งอยู่หน้าประตูด้วยความเกรงขาม

ประตูรถถูกเปิดออกโดยเอ็ม ก่อนคนร่างสูงจะเดินลงจากรถและก้าวขาเข้าบ้านของตนไปโดยไม่ได้รออีกคนที่อยู่ในรถแม้แต่นิด

ภีมเอ่ยพึมพำออกมาเบาๆ เมื่อสายตามองเห็นเพียงแผ่นหลังกว้างนั้นเดินหายเข้าไปในบ้านหลังขนาดใหญ่

ภีมเดินลงมาจากรถก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ มันใหญ่มากสำหรับเขา เขาคิดว่าบ้านของตนนั้นใหญ่มากพอสมควรแล้วแต่พอมาที่นี่ มันใหญ่มากกว่าบ้านของเขาซะอีก

เหมนกร กวักมือเรียกว่าที่สะใภ้ของตระกูลให้เข้าไปหาที่โซฟาที่มีร่างสูงอย่าง นคินทร์ นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับผู้เป็นพ่อตนเอง

นคินทร์ไม่รอช้าให้ผู้เป็นพ่อพูดพร่ำทำเพลงต่อไป เขายิงเข้าประเด็นทันที

ภีมเอ่ยพลางหันมองนคินทร์ก่อนจะวกกลับไปสบตากับเหมนกรเหมือนเดิม

นคินทร์เอ่ยออกมาด้วยความสงสัยอีกครั้ง เพราะตัวเขาเองไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับสัญญาที่อยู่ๆ ก็ถูกยกขึ้นมาพูด

นคินทร์เอ่ยพลางลุกขึ้นยืนและมองไปทางภีม

ผู้เป็นใหญ่ที่ลุกขึ้นประชันหน้ากับลูกชายของตนเอง

นคินทร์หันไปพูดกับคนตัวเล็กที่นั่งมองเหตุการณ์ตรงหน้า

เหมนกรพูดเสร็จสรรพไม่รอให้ใครได้คัดค้านอะไรขึ้นมาอีก ก็เดินออกไปจากบริเวณนั้นที่ทั้งสองอยู่

สายตาของทั้งคู่มองตามผู้เป็นใหญ่ของบ้านเดินออกไปจากบ้านจนลับสายตาไป ก่อนที่คนร่างสูงจะสบถออกมาด้วยความไม่สบอารมณ์

ปึก ! ร่างสูงเตะโซฟาอย่างแรงเพื่อระบายก่อนที่จะเดินหนีออกไปจากบริเวณนั้นเช่นกัน

เหลือเพียงคนตัวเล็กที่ยังอยู่โดยไม่รู้เลยว่า เขากำลังมาทำอะไรที่นี่ มาเพื่อเจรจายกเลิกหรือมาเพื่ออะไร..

แล้วที่มากไปกว่าการแต่งงานที่กำลังจะเกิดขึ้น ยังมีเรื่องอะไรที่เขาไม่รู้เกี่ยวกับที่นี่อีกหรือเปล่า

___