เพราะหัวใจเป็นของเธอ EP1
-
.
-
เครดิต : ขอบพระคุณภาพทุกภาพ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ
-
.
-
สัญลักษณ์ประกอบ
-
// เท่ากับ การกระทำ
-
(..... ) เท่ากับ ความรู้สึก
-
………….
-
ร้านสะดวกซื้อ BW
-
รัน
-
รัน เอื้อ อิม แพน
-
แพน
ไอ่รัน วันนี้ไปทำพาร์ทไทม์ที่โรงแรมป่ะ
-
รัน
ไปครับเจ้ วันนี้พี่มาลีแกลา รันเลยต้องไปแทนแก
-
แพน
มึงนี่เก่งเนอะ ตัวแค่เนี้ย ทำงานตัวเป็นเกลียว หัวเป็นน๊อตเลย
-
รัน
// ยิ้ม
-
เอื้อ
กูนี่อยากได้ความขยันสัก 0.00000000001 ของมึงจริงๆ
-
อิม
มึงมักน้อยจังวะ 0.00000000001 นี่ หาไม่ไม่เจอหรือเธอไม่มีวะ // กลั้นขำ
-
เอื้อ
สาธุ.............ขอให้เอื้อมันตกถังข้าวสารสักทีเถอะครับสิ่งศักดิ์สิทธิ์
-
แพน
มึงกรุณาไปต่อคิวเจ้ค่ะ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ติดค้างกูอยู่เด้อลูก
-
เอื้อ
โอ้ยยยย...........ถ้าเจ้ขนาดนี้ยังไม่ได้ กูไม่ต้องรอแซยิดเลยหรือไง
-
อิม
แซยิดมึงจะได้หรือเปล่าก่อน...........
-
เอื้อ
มึงนี่ ช็อตฟีลเก่งเว่อร์ ขยันช็อตด้วยนะ
-
อิม
เพราะงั้นเลิกยกมือสาธุแล้วไปเติมของกัน
-
อิม
ไปเลยมึง // ดึงแขนเอื้อให้เดินตาม
-
.
-
รัน ( พิชชาปัฐน์ วรกุล )
-
รัน
-
เด็กหนุ่มวัย 20 ปี
-
พ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่รันอายุ 9 ขวบ
-
รันอาศัยอยู่กับพ่อชื่อ เมธา วรกุล
-
พ่อของรันมีอาชีพเป็นช่างไฟอยู่แผนกแมนเทอร์แนนซ์ ระบบไฟ
-
อยู่ที่โรงแรม BW มิราเคิล แกรนด์ คอนเวนชั่น
-
ส่วนแม่หลังจากเลิกรากับพ่อก็ไปแต่งงานใหม่กับเศรษฐีคนหนึ่ง
-
รันมีอคติกับแม่ คิดว่าแม่ตั้งใจทิ้งพ่อเพื่อไปหาคนที่รวยกว่า แต่ผู้เป็นพ่อพยายามสอนและอธิบายมาตลอดว่า พ่อกับแม่ ไม่สามารถคบกับต่อไปได้ในฐานะคู่รัก เพราะนิสัยเราเข้ากันไม่ได้ เราจากกันด้วยดี พ่อยินดีที่แม่มีทางชีวิตใหม่ที่ดี
-
แต่ถึงจะพยายามอธิบายยังไง รันก็ไม่เปิดใจ ยังคงอคติและไม่ยอมคุย ไม่ยอมเจอแม่
-
หลายๆ ครั้งที่แม่อยากพารันไปอยู่ด้วย แต่รันก็ไม่ไป รันมีความสุขที่จะอยู่กับพ่อแบบนี้
-
ถึงชีวิตจะลำบากกว่าอยู่กับแม่ แต่ถ้าหันมาเจอพ่อ พ่อที่ไม่เคยทิ้งรันไปไหน รันก็ยิ้มได้
-
รันเรียนจบชั้น ปวช. ก็เลือกที่จะออกมาทำงานหาเงิน เพราะสงสารพ่อ
-
แม่ของรันเองก็ยังแอบมาที่บ้านบ้าง ซื้อของมาให้ อยากส่งรันเรียนต่อ แต่รันไม่ยอมรับความช่วยเหลือใดๆ
-
ถ้ารู้ว่าอะไรที่เป็นของแม่ก็จะไม่กิน ไม่ใช้ พ่อก็จนปัญญาที่จะพูดกล่อม ก็เลยปล่อยให้เป็นไปตามที่ ควรจะเป็น
-
.
-
.
-
เวลาต่อมา
-
สวนข้าง โรงแรม BW มิราเคิล แกรนด์ คอนเวนชั่น
-
รัน
-
รัน
// นั่งพัก
-
รัน
เหลือเวลาอีกเยอะ กินข้าวให้เสร็จเลยดีกว่า
-
รัน
// หยิบข้าวเหนียว หมูปิ้ง // กำลังจะกิน
-
ทันใดนั้นเอง
-
น้องหมา : // เดินมานั่งใกล้ๆ รัน
-
รัน
// อ้าปากกำลังจะกิน
-
น้องหมา : // กระดิกหาง // จ้องหน้ารัน
-
รัน
// ชะงัก
-
รัน
ง่ะ...............อย่ากระดิกหางแบบนี้เซ่........... // หันหนี
-
น้องหมา : // เดินตามรัน // นั่งลง // จ้องหน้า
-
รัน
// อ้าปากกำลังจะกิน
-
น้องหมา : // กระดิกหาง // จ้องหน้ารัน
-
รัน
// ชะงัก
-
รัน
นี่....น้องหมา พูดกันแบบเปิดอกนะ วันนี้พี่หิวข้าวมากกกกกกก
-
รัน
ตั้งแต่เช้ายังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย เพราะฉะนั้น เดินผ่านพี่ไปได้เลย // หันหนี
-
รัน
// อ้าปากกำลังจะกิน
-
น้องหมา : // เดินตามรัน // นั่งลง // จ้องหน้า
-
รัน
// ชะงัก
-
รัน
โว้ยยยย...........หน้าตาพี่ดูใจดีมากหรือไง พี่ไม่ได้รักหมาขนาดแบ่งข้าวมื้อแรกให้กินขนาดนั้นนะ
-
รัน
เข้าใจไหม................ // จ้องหน้าน้องหมา // แอบเหลือกตาใส่
-
รัน
ไปได้แล้ว // หันหนี
-
น้องหมา : // เดินตามรัน // นั่งลง // จ้องหน้า
-
รัน
// อ้าปากกำลังจะกิน
-
น้องหมา : // เอาคางมาเกยขารันไว้
-
รัน
แง...............แง อวสานหมูปิ้งแล้วไอ่รันเอ้ย
-
รัน
บ้าบอ............... // ยื่นหมูปิ้งให้น้องหมาทั้งหมด 3 ไม้
-
รัน
ได้โควตาแค่ 3 ไม้นะ ที่เหลืออีก 3 ไม้ของพ่อ น้องกินไม่ได้หรอก // บ่นแง๊วๆ
-
น้องหมา : // กินหมูปิ้ง
-
รัน
เหอะๆ ข้าวเหนียวเปล่าก็ได้วะ // หันมองน้องหมา
-
รัน
วาสนาดีเจงๆ เป็นหมาที่ได้กินหมู แต่คนกินข้าวหนียวเปล่าๆ เพราะแบ่งให้หมา// บ่นแง๊วๆ
-
รัน
น่าอิจฉาสุดๆ ไปเลยหว่ะ ทำบุญด้วยอะไรวะเนี้ยถึงได้เกิดเป็นหมา // พูดกับน้องหมา
-
ในขณะที่รันกับลังนั่งสนทนากับคู่กรณีด้วยความเพลิดเพลินอยู่นั้น
-
ก็มีสายตาคู่หนึ่งมองมาจากในรถ
-
พฤกษ์
-
พฤกษ์
-
ทำให้เค้า ได้มองเห็นเรื่องราวมิตรภาพระหว่างคนกับน้องหมา ที่ถึงแม้จะไม่ได้ยินบทสนทนา แต่เห็นอากัปกิริยาที่มีต่อกัน ก็ทำให้รู้ว่าคนๆ นี้ใจดีแค่ไหน
-
เป็นภาพที่ทำให้พฤกษ์ มองไม่วางตา เพราะอยากกอบโกยความงดงามด้านหน้าที่ไม่ได้มีโอกาสเห็นบ่อยนักในชีวิต
-
.
-
ทันใดนั้นเอง
-
พฤกษ์
-
พาย
// เปิดประตูรถ
-
พาย
จ๊ะเอ๋...... รอพายนานมั้ยเฮีย
-
พฤกษ์
// สะดุ้ง
-
พฤกษ์
ไม่นานหรอก แล้วทำไมไม่ให้เฮียไปรับที่มหาวิทยาลัย
-
โน่
สวัสดีครับเฮียพฤกษ์
-
พฤกษ์
อ้าว.....โน่ // ยิ้ม ทักทาย
-
พาย
โน่ มาส่งพายหน่ะ // ยิ้ม
-
พฤกษ์
......................
-
พฤกษ์
โน่จะติดรถกลับบ้านด้วยกันมั้ย
-
พาย
ไปม๊ะ // หันมองหน้าโน่
-
โน่
เราจะไปช่วยแม่ที่ตลาด วันนี้แม่ออกตลาด
-
โน่
ผมต้องไปช่วยแม่ที่ตลาดครับ ขอบคุณมากนะครับเฮีย
-
พฤกษ์
อ๋อ.... // ยิ้ม
-
โน่
เจอกันพรุ่งนี้นะพาย บาย............
-
พาย
บาย.................
-
โน่
// เดินออก
-
พาย
// มองตาม // อมยิ้ม
-
พฤกษ์
ไม่กลับบ้านหรือไงเรา
-
พาย
//สะดุ้ง
-
พาย
// เข้ามานั่งในรถ // ยิ้ม เขินๆ
-
พฤกษ์
// กวาดสายตาออกไปด้านนอก
-
พฤกษ์
-
พฤกษ์
อ้าว....หายไปซะแล้ว
-
พาย
อะไรหายเหรอเฮีย
-
พฤกษ์
เปล่า ......ไม่มีอะไร กลับบ้านกันดีกว่า // ขับรถออก
-
.
-
พฤกษ์ เมธาอัครโยธิน
-
พฤกษ์
-
หนุ่มหล่อวัย 26 ปี
-
ทายาท โรงแรม BW มิราเคิล แกรนด์ คอนเวนชั่น รุ่นที่ 2
-
เติบโตมากับปู่ และ อา
-
คือปู่รามิล เมธาอัครโยธิน
-
และ อาปกรณ์ เมธาอัครโยธิน
-
มีน้องชื่อ พาย กานต์พิชชา เมธาอัครโยธิน
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
แต่งฟิคด้อมไบร์ทวินเท่านั้นนะคะ
หัวใจของไรต์ คือ ไบร์ทวิน ค่ะ
ไรเตอร์ นามปากกา KaNoM ClUb ZaaAa






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()