โคตรคิดถึงพี่นนท์เลย หายหน้าไปเป็นเดือน

วันนี้พวกเราเลยเก็บเสื้อผ้ามานอนห้องนี้เลย

เนอะเจฟ

มึงควรหันมาถามความสมัครใจกูกับไอ่อัยย์มั้ย ไม่ใช่ไปเนอะกับไอ่เจฟ

ถามมึงทำไม ถามไปมึงก็บ่นกูฉ่ำ ไม่ถามหรอกกูมาเลยดีกว่า

พี่ไม่ค่อยว่าง

ได้ข่าวว่าไปเป็นบอดี้การ์ดจำเป็นเหรอพี่

ใช่ ลูกเจ้านายหน่ะ มาจากเมืองนอก

ต้องสวยและรวยมากแน่ๆ ถึงขั้นต้องมีบอดี้การ์ดตาม

สวยป่ะพี่นนท์

// อมยิ้ม

// แอบมองหน้านนท์

อมยิ้มแบบนี้ แสดงว่าสวย

ทำเป็นรู้ดี // บีบจมูกอัยย์เบาๆ

( แอบหงุดหงิด )

// ลุกขึ้นพรวด

กูไปเติมเครื่องดื่มก่อนนะ // เดินออก

( แอบหงุดหงิด )

// มองตามไนท์

// เเอบมองนนท์

ไอ่นี่ ลุกพรวดมาได้ กูตกใจหมด ขวัญเอ้ย ขวัญมา

มึงก็ขวัญอ่อนตลอด

ก็กูขี้ตกใจ...... เสียงกรนมึงทุกคืน กูยังตกใจเลย (ลืมตัวพูด)

แล้วมึง ไปได้ยินเสียงกรนมันเมื่อไหร่ นอนด้วยกันเหรอ

แล้วทุกคืนด้วยนะ ประเด็นสำคัญเลย

// ยกยิ้ม

กูหมายถึง ........... กูพูดไปเรื่อย พวกมึงยังไม่ชินกับกูอีกเหรอ // เลิ่กลั่ก // เกาหัว

เฮ้ย....ดื่มๆ นะเพื่อนรัก พรุ่งนี้วันหยุด เราควรเต็มที่เรื่องนี้ดีกว่า ม๊ะๆ // เปลี่ยนเรื่อง

ดูดิ๊เนี้ย ของกินเพียบเลย // ยกแก้วดื่ม แก้เขิน

// แอบสบตาเจฟ // ถอนหายใจเบาๆ

//มองหน้าหยก // อมยิ้ม

// มองตามไนท์

กินกันไปก่อนนะเด็กๆ เดี๋ยวพี่มา // ลุกตามไนท์

// นั่งมองวิวเพลินๆ

ไหนบอกว่ามาเติมเครื่องดื่ม

// หันตามเสียง

ก็เติมแล้ว แล้วมานั่งตรงนี้ไง

นั่งด้วยดิ // นั่งลงข้างๆ

( แอบหงุดหงิด )

คืนนี้ นอนนี้หรือเปล่า

แล้วอยากให้นอนป่ะล่ะ

แล้วความต้องการของพี่ มีผลกับเราด้วยหรือไง

นั้นสิ.............จะมีได้ไง ไม่มี๊ // เสียงสูง

( แอบหงุดหงิด )

วันนี้ดู.....แปลกๆ นะ ไม่ค่อยสดใสเลย

แต่พี่นนท์ดูสดใส

สงสัยเพราะ.........กำลังมีความสุขอยู่ในหัวใจ ( แอบประชดเบาๆ )

// ยิ้ม เอ็นดู

แล้วเราไม่มีความสุขเหรอ ปกติเห็นมีนะ

แต่ตอนนี้หงุดหงิด

เรานี่นะ หงุดหงิด

อืม.........// หันหน้าหนี

พี่เพิ่งเคยเห็นเราเป็นแบบนี้

พี่นนท์ คงมีความสุขมากกกกก ที่ได้เป็นบอดี้การ์ดสาวสวย มวลความสุขเลยทะลุออกมาที่ใบหน้า จนเก็บอาการไม่อยู่เลย ( แอบประชดเบาๆ )

ชอบเค้าเหรอ อยากเป็นแฟนกับเค้างั้นสิ // หันมองหน้านนท์

…………..

ผู้ชายที่ไหน ก็ชอบผู้หญิงสวยทั้งแหล่ะ // เบะปาก

เดี๋ยวๆ เป็นอะไร แบบนี้ เค้าเรียกว่าอาการวีนฉ่ำใช่มั้ย

เหอะเหอะ.............วีนฉ่ำ

หึงเหรอ

// หันขวับ

// เบิกตาโต ( ใจเต้นแรง )

หึงบ้าหึงบออะไรพี่นนท์ ใช้คำมั่วไปหมด

หึง เอามาใช้กับ........คนอื่นไปทั่วได้ไง

เอ๋า........ถ้างั้น ต้องใช้กับใคร // อมยิ้ม

// หันขวับ // มองหน้านนท์ ( ใจเต้นแรง )

...................

พี่ไม่รู้จริงๆ ว่าคำว่าหึง ต้องใช้ยังไง // สายตา - น้ำเสียงอ่อนโยน

เค้าใช้กับแฟน

อ๋อ.......ใช้กับแฟน ก็ไม่รู้ พี่ไม่มีแฟนนี่

อีกเดี๋ยวก็คงมี หน้าตาเปื้อนยิ้มขนาดนี้ ( แอบประชดเบาๆ )

พี่มีไม่ได้หรอก อัยย์ยังเรียนไม่จบเลย

// หันมองหน้านนท์ ช้าๆ

ที่พี่นนท์ไม่มีแฟน เพราะอัยย์เหรอ

ไม่รู้สิ พี่แค่รู้สึกว่า กลัวเค้าไม่รักอัยย์

หมายถึง

ถ้าพี่มีแฟน มีคนรัก คนๆ นั้น ต้องรักหัวใจของพี่ อัยย์คือ หัวใจของพี่

// ยิ้มตาม

พี่กลัวพลาด ถ้ามีอีกคนในชีวิต แล้วเค้าไม่รักอัยย์ มันคงแย่มากสำหรับพี่

ก็เลย.........ไม่อยากมีใครไปเอง

: อยู่แบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว ห่วงแค่น้อง รักแค่น้อง ค่อยมีชีวิตเองตอนน้องเรียนจบ ดูแลตัวเองได้ น่าจะดีกว่า

พี่นนท์ รักอัยย์มากเลยเนอะ

....................

พี่รู้สึกว่า เรามีกันแค่สองคน เเค่สองคนจริงๆ

อัยย์ถูกทิ้งขว้างตอนที่อยู่ในช่วงวัยกำลังต้องการความรักพอดี

พี่ยังพอได้รับจากพ่อกับแม่บ้าง เพราะพี่เป็นคนโต เกิดมาพ่อแม่ก็ยังรักกัน

แต่อัยย์น่าสงสาร ครอบครัวเริ่มมีปัญหาจริงจังตอนอัยย์อายุ 13 กระท่อนกระแท่นมาตลอด ไม่รวมกับก่อนหน้านะ

อัยย์อยู่ในเหตุการณ์ที่พ่อกับแม่ ไม่เอาอัยย์ไปอยู่ด้วยสักคน

เค้าเกี่ยงกัน เพราะอยากออกไปตัวเปล่า เพื่อไปเริ่มชีวิตใหม่

ตอนนั้นพี่เรียนอยู่ ปี.3 ก็เลยต้องออกเรียนกลางคัน มาดูแลน้อง

เลยตัดสินใจพาน้องออกจากบ้าน มาขออาศัยบ้านญาติแล้วก็หางานทำ

พอพี่ได้งานทำ พี่ถึงพาน้องออกมาอยู่กันเอง

// นั่งฟังเงียบๆ

พวกพี่เริ่มเร่ร่อนไปอยู่กับคนนั้นที คนนู้นที ตามแต่ญาติคนไหนจะให้อยู่ ตั้งแต่อัยย์ม.1

แต่ก็ยังไม่ได้แย่มาก แรกๆ ยังพอได้เงินจากพ่อแม่บ้าง เค้าแค่ไม่เอาไปอยู่ด้วย แต่ให้เงิน

แต่หลังๆ ก็เริ่มขอยาก ให้ยาก จน....ไม่ให้เลย กลายเป็นว่าพี่ต้องเป็นผู้ปกครองอัยย์ 100 %

พี่นนท์เก่งจัง อัยย์ก็เก่ง // ยิ้ม ให้กำลังใจ

พี่เคยมีโอกาสได้เจอแม่นะ ตอนที่แม่อยู่กับครอบครัวใหม่แล้ว

แต่พี่ไม่ได้บอกอัยย์

วันนั้นพี่ตามเจ้านายไปข้างนอก

แม่พี่ได้สามีใหม่ รวยเลยหล่ะ

.................

เค้าดูมีความสุขดี ตอนเจอพี่เค้าก็ดูไม่ได้อยากเจอนัก พี่เลยไม่ได้บอกอัยย์

จากสายตาของแม่แล้ว พี่ว่า....... พี่ดูแลอัยย์เองดีกว่า

ใครไม่รักก็ไม่เป็นไร พี่จะให้ความรักน้องพี่เอง

// บีบมือเบาๆ ให้กำลังใจ

เข้าใจหรือยัง ว่าทำไม พี่ไม่อยากมีใคร

// พยักหน้า

พี่จะไม่ยอมไปมีความสุขคนเดียวหรอก

// น้ำตารื้น

เฮ้ย.....เป็นไร

ซาบซึ้งหว่ะ พี่แม่ง...โคตรเสียสละเลย

ถึงว่า เวลาอัยย์มันพูดถึงพี่ มันดูภูมิใจทุกครั้ง

แล้วพี่เคยคิดถึงตอนอัยย์มีแฟนมั้ย

อัยย์มีแฟนได้ป่ะ พี่หวงมั้ย

ห่วง มากกว่า อัยย์น่าจะดูแลใครไม่ได้นะ // กลั้นขำ

น่าจะต้องถูกดูแลมากกว่า

( หน้าไทม์ลอยเข้ามา ) // อมยิ้ม

ก็จริง ไอ่อัยย์ไทป์มันอุ๋งๆ อ่ะ

พี่นนท์ดูแลอัยย์ดีมากกกกกกกกกกกกก

นอกจากพี่นนท์ ไนท์ไม่เห็นจะมีใครดูแลมันได้ดีเลย น่าจะมีแค่ไอ่ไทม์มั้ง // ชะงัก

// หันขวับ // มองหน้านนท์

ใช่ม๊ะ // เลิกคิ้ว

ไอ่ไทม์ // เบิกตาโต

ถ้าเป็นไทม์ พี่จะแฮปปี้มาก

แต่พี่ไม่รู้ว่าไทม์ คิดกับอัยย์แบบไหน

แล้วหลังๆ ความสัมพันธ์สองคนนี้ ชวนมวนท้องด้วยนะ

ก็ถ้าเป็นไทม์ได้ ก็ดี

ไอ่ไทม์แอบเหมือนพี่นนท์นะ // ยิ้ม

ไม่หงุดหงิดแล้วเหรอ ยิ้มได้แล้วหนิ // หันมองหน้าไนท์

// ชะงัก

ไนท์หงุดหงิดเหรอ เมื่อไหร่กัน // ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้

ไม่หงุดหงิดก็ดีแล้ว เวลาไนท์เป็นตัวของตัวเอง น่ารักดีออก // มองวิวด้านหน้า // ยิ้ม

( หน้าร้อนผ่าว )

นี่......พี่นนท์ ถ้าไม่เคยรู้จะบอกให้นะ อย่าเที่ยวชมใครไปทั่วแบบนี้

คนถูกชมมันหวั่นไหว

สงสัยจะหวั่นไหวทั่วบ้าน ทั่วเมือง ถ้าจะปากหวานแล้วก็หน้าหล่อขนาดนี้

// อมยิ้ม

เด็กน้อยเอ้ย

ใครเค้าจะพูดทั่วไป // พูดคนเดียวเบาๆ

ห๊ะ......อะไรนะ พูดอะไรไม่ได้ยิน

// หันขวับ

ไม่ได้ยิน ก็.....ช่างมันเถอะ // อมยิ้ม // มองวิวด้านหน้า