17:32

ณ ลานนั่งเล่นภายใต้ตึก

:เมษา: หลังจากที่ฉันพูดจบ ฉันก็เดินแยกตัวออกมาจากเพื่อนๆของฉัน

ฉันเดินออกมาจากมหาลัยเเละตรงไปยังร้านๆหนึ่ง

🐶คาเฟ่สัตว์น่ารัก🐱

และตอนนี้ฉันก็เดินมาถึงภายในร้านเเล้ว มันเป็นร้านที่ฉันมาเป็นประจำเลยหล่ะ ชั้นล่างมันจะเป็นคาเฟ่สัตว์เลี้ยงน่ารักๆ ส่วนชั้นบนจะเป็นเกี่ยวกับบ่อนการพนัน

ไม่ต้องเเปลกใจไป ที่ๆนี่เป็นร้านของพี่คนหนึ่งพี่เค้าหล่อมาก เเละฉันก็ชอบพี่เค้ามาก เเต่พี่เค้าหน่ะสิ ใจร้ายซะมัดเลย

ฉันเดินเข้ามาหยุดอยู่ที่หน้าเคาท์เตอร์ เเละถามพี่พนักงานไปว่า.....

หลังจากที่ฉันถามพี่พนักงานเสร็จ ฉันก็เดินมานั่งเล่นกับหมาเเละแมวภายในคาเฟ่ทันทีเพื่อรอให้ถึงเวลา

. . .

19:12

เเละนี่ก็ทุ่มนึงเเล้วนะ ฉันยังไม่เห็นพี่เกียร์เข้ามาเลย

ฉันถอนใจที่จะรอพี่เกียร์ต่อไป ก่อนที่จะลุกขึ้นเเละเดินก้มหน้าก้มตาออกมาจากร้านทันที

ทันทีที่ฉันเปิดประตูร้านออกมาอย่างหมดหวังก็...

ตุ่บ~~~

ฉันเดินไปซนร่างๆหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตู

ฉันเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมามองทันที

ฉันยืนขวางประตูทางเข้าร้านของพี่เกียร์อยู่อย่างนั้น จนกระทั่งพี่เค้าเดินเข้ามาผลักฉันจนแทบปลิวง่ะ😥

และเเล้วพี่เกียร์ก็เดินผ่านฉันไปอย่างหน้าตาเฉย

ฉันมองพี่เกียร์ที่เดินขึ้นไปชั้นบนจนสุดสายตา ก่อนที่จะเดินออกมาจากร้านเเละกลับบ้านมาทันที

บ้านรุ่งไพริน🏠

ทันทีที่ฉันเดินเข้ามาภายในบ้าน ก็ได้ยินเสียงของคนผู้เป็นแม่ทักขึ้น

ฉันเดินเข้าไปหาคุณแม่ที่นั่งอยู่ตรงโซฟา

ฉันหันไปมองอีกเสียงที่ดังแทรกขึ้นมาใหม่

คุณพ่อของฉันนั่งลงมาใกล้ๆฉัน ก่อนที่จะตั้งคำถามขึ้นมาใหม่ว่า....

หลังจากที่คุณแม่บอกให้ฉันขึ้นห้องมาได้ ฉันก็ไม่รอช้าที่จะรีบเดินเข้าห้องมาทันที

ภายในห้องนอนของฉัน

หลังจากที่ฉันอาบน้ำทำอะไรเสร็จเรียบร้อย ฉันก็ขึ้นมานอนเล่นโทรศัพท์อยู่บ่นที่นอนของฉัน

ห้องแชท : 💞พี่เกียร์ของเมษา💞

read

read

read

read

จบการสนทนาทางห้องแชท

พี่เกียร์ก็เป็นคนใจร้ายเเบบนี้แหละ แต่ไม่รู้ทำไมฉันถึงต้องมาชอบเค้า ทั้งๆที่มีคนดีๆอีกตั้งเยอะเยะที่เข้ามาหาฉัน

นี่ฉันก็ตามเต๊าะพี่เค้ามาแปดเดือนกว่าๆเเล้วนะ

โดนด่าเป็นว่าเล่นง่ะวันๆ

เจ็บนะ เเต่ก็ชอบง่ะ😥

.

.

.

6:45

รุ่งเช้าขึ้นของวันใหม่ ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัวและลงมาทานข้าวที่ห้องครัวทันที

ฉันก้มหน้ากินข้าวต่อทันทีที่เสียงของคุณพ่อเริ่มเเข็งขึ้น

กินข้าวเสร็จเรียบร้อยฉันก็เดินออกมาหน้าบ้าน พร้อมกับคุณพ่อที่เดินตามาอย่างใกล้ๆ

ทันทีที่พี่อินพูดจบก็เดินไปเปิดประตูรถให้ฉันทันที

ฉันขึ้นรถมาก่อนที่พี่อินจะขึ้นมานั่งประจำที่คนขับทันที

พี่อินเป็นลูกน้องของพ่อฉัน พ่อฉันชอบส่งพี่เค้าให้มาดูเเลฉันง่ะ ทำเหมืนฉันเป็นเด็กไปได้😒

ขับมาครู่นึงพี่อินก็เลี้ยวรถเข้ามาจอดตรงหน้าร้านเบเกอร์รี่

ฉันลงไปซื้อเค้กได้ไม่นาน ก็เดินขึ้นรถมา

ขับรถต่อมาได้อีกนิดก็ถึงมหาลัย พี่อินจึงหยุดรถทันที

จบแค่นั้นพี่อินก็ขับรถออกไปจากตรงหน้าฉัน ฉันจึงเดินเข้าคณะมา

จังหว่ะที่ยัยกันยาจะยื่นมือมาหยิบกล่องเค้กในมือของฉันไป ฉันก็ดึงกล่องเค้กกลับเข้ามาหาตัวเองทันที

หลังจากนั้นฉันก็รีบขึ้นห้องมาเรียนทันที

วันนี้ฉันมีเรียนแค่คลาสเดียวเองง่ะ พอถึง10โมงฉันก็เลิกละ

.

.

10:16

ฉันตอบกลับกันยามันกลับไปเเค่นั้น ก่อนที่จะรีบวิ่งออกมาที่คาเฟ่ทันที

หน้าเคาท์เตอร์ชั้นล่าง

จบแค่นั้นฉันก็เดินขึ้นไปที่ชั้นบนทันที

ฉันมองหาพี่เกียร์จนทั่ว ก่อนที่จะมองไปเห็นกลุ่มผู้ชายกลุ่มหนึ่ง ฉันคิดว่าน่าจะใช่แหละฉันเลยเดินเข้าไปหาทันที

:เกียร์: ตอนนี้ผมนั่งดื่มกันอยู่ที่โต๊ะกับเพื่อนๆ ก็ได้ยินเสียงใครบางคนแทรกขึ้นมาเลยหันไปมอง

ยัยเด็กผู้หญิงคนนั้นยื่นเค้กมาตรงหน้าผม

พูดจบแค่นั้นผมก็เดินออกมาทันที ผู้หญิงอะไรน่าเบื่อซะมัด

:เมษา: ฉันมองตามพี่เกียร์ที่เดินหนีออกไปโดยที่ไม่สนใจอะไรฉันเลย😥

ฉันยื่นเค้กไปให้พี่ข้ามภพ ก่อนที่จะพูดออกไปว่า....

ทันใดนั้น ฉันก็เดินออกมาจากร้านทันที

และฉันก็ไม่คิดว่าพอเดินออกมาหน้าร้านเเล้วฉันจะเจอ.....

.

.

.

จบตอน