___

ณ ฐานฝึก Tatan

เยี่ยนฝางที่เดินลงมาพร้อมกับกระเป๋าสะพายข้างแบรนด์เนมของเธอ ต้องชะงักเมื่อเซี่ยงคง หนึ่งในสมาชิกทีมของเขาเอ่ยขัดขึ้น

เธอพูดเพียงเท่านั้น ก่อนจะวิ่งหายออกไปจากตัวบ้านทันที เป็นจังหวะเดียวกับเจ๋อหมิงที่เดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ข้างหลังเซี่ยงคง แต่สายตามองพาดผ่านตามร่างของเธอออกไป

เจ๋อหมิงพูดเพียงเท่านั้น ก่อนจะเดินกลับขึ้นข้างบนไปและเดินลงมาพร้อมกับกุญแจรถส่วนตัวก่อนจะเดินหายออกไปจากตัวบ้านอีกคน

ณ ฐานฝึก LEGENDS

ร่างสูงละสายตาก่อนจะเริ่มออกความเห็นถึงตำแหน่งของแต่ละคนในทีมอย่างจริงจัง

คนตัวเล็กอึกอักอยู่เล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้าตอบไป

ตุ้บ !

ร่างสูงยืนมองคนตัวเล็กพักหนึ่ง ก่อนจะเลื่อนสายตาไปมองถุงอาหารบนโต๊ะที่ยังคงไม่ถูกนำออกมาจัดใส่จาน

คนตัวเล็กที่ยืนฟังแต่ละคนบ่นออกมา จนเผลอหลุดขำ

หลิวฟางส่ายหน้าปฏิเสธ

อวี่ถงมองหย่งเล่อนิ่ง ก่อนจะดึงเก้าอี้ออกให้กับคนตัวเล็กได้นั่ง พร้อมกับตนเองที่นั่งลงข้างๆ เช่นกัน

ฮุ่ยหมิ่นส่งเสียงร้องออกมาอย่างไม่ยอมใจ ภายในใจอยากจะหนักหนา แต่ก็ถูกค้านอยู่ดี

นั่นแหละครับ สิ่งที่ผมได้มาที่นี่ตลอดทุกวันแล้วได้เจอ คือ การเดินงานของทีม บางวันเล่น บางวันผ่อนคลาย บางวัน.. แทบจะมีแต่ความคร่ำเครียดให้ได้เจอ

แม้บนโต๊ะอาหาร บทสนทนาก็ไม่ได้ต่างออกไปจากตอนที่พวกเขาแลกเปลี่ยนความเห็นกับโค้ช กัปตันทีม และลูกทีมเลย

หลังจากมื้อเที่ยง คนตัวเล็กได้มานั่งอยู่ในส่วนของห้องพักรวม โดยเป็นจุดเชื่อมระหว่างบริเวณฝึกซ้อมของพวกเขา สายตาสวยละขึ้นไปมองพวกเขาที่กำลังนั่งประจำเครื่องคอมกันคนละเครื่องโดยมีฉางคอยยืนคุมอยู่ข้างหลัง

ก้งเยว่ถอดหูฟังออกด้วยความไม่สบอารมณ์ ดูเหมือน.. เกมเมื่อครู่จะจบลงแล้ว

สายตาสวยเลื่อนไปจับจ้องอยู่ที่คนร่างสูงซึ่งกำลังคร่ำเครียดอยู่ไม่แพ้กัน

ทันทีที่โค้ชออกคำสั่งทุกคนต่างลุกออกจากเก้าอี้ของตนเองเพื่อคลายความเครียดจากสมองและมือ เว้นแต่.. ร่างสูง ที่ยังคงนั่งอยู่

หลันหันมองตามเพื่อนทั้งสองก่อนจะพบกับคนสองคน โดยที่คนหนึ่งนั่งอยู่บนตักอีกฝ่าย

ร่างสูงพูด และวางคางตนเกยบ่าเล็กของคนที่นั่งอยู่บนตักเขา

ร่างสูงเอ่ยพูดพลางหลับตาลง คนตัวเล็กที่หันไปมองแต่ไม่ได้ปฏิเสธอะไร นอกจากนั่งนิ่งๆ อยู่อย่างนั้น

ร่างสูงลืมตาขึ้นและหันมองคนตัวเล็ก ส่วนหลิวฟางเองก็หันไปสบตากับเขาเช่นกัน

ร่างสูงพยักหน้าตอบ

อ๋า.. พรุ่งนี้สุดสัปดาห์แล้ว.. ไม่ได้ดูปฏิทินเลย.. มัวแต่นั่งปั่นงานอดิเรกไปวันๆ ในช่วงกลางวันที่ต้องเข้ามาอยู่ที่นี่จนเย็น

คนตัวเล็กยังคงยืนยันคำเดิม แม้ตอนนี้สายตาเขาจะไม่ได้จ้องอยู่ที่ร่างสูงเลยสักนิดเพราะมันกำลังลนมองไปที่อื่นไม่หยุดจนไปสะดุดกับเด็กสามคนที่ยืนแอบมองอยู่

ครืดดด ครืดดด

ฮ่าวเหริน 📲

ติ๊ด !

เมื่อสายถูกโทรเข้ามา เธอกดรับปลายสายพร้อมกดเปิดสปีกเกอร์โฟน

เยี่ยนฝางเอ่ย และชำเลืองตามองคนข้างกาย

คนสองคนที่มองหน้ากัน ใบหน้าคิ้วขมวดขึ้นเมื่อได้ยินอย่างนั้น

หลังจากเปิดคลิปจากกล้อง มันเห็นเพียงเล็กน้อยจริงๆ ไม่ได้เห็นทั้งหมดเลยว่าบุคคลนั้นเป็นใคร

จื่อรั่วนั่งพิงหลังไปกับเก้าอี้อย่างเหนื่อยหน่ายใจ เมื่อได้ยินอย่างนั้น มันแทบจะหาเบาะแสยากด้วยซ้ำว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร

อยู่สักพักก่อนสายจะถูกตัดไปโดยเธอ ‘เยี่ยนฝาง’

เยี่ยนฝางที่กรอวิดีโอกลับไปกลับมาอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยขึ้น

เยี่ยนฝางยื่นหน้าจอมือถือให้จื่อรั่วได้เห็น แขนสวยที่สวมสร้อยข้อมือคุ้นตา.. สร้อยข้อมือที่อวี่ถงเป็นคนซื้อให้เขา

‘ ฉันอยากบอกให้เธอรู้ไว้ สิ่งที่ซีเปียนพูดไม่ได้มีความจริงเลยแม้แต่คำเดียว ’

‘ เพื่อนเธอ เกลียดเธอจะตายไป ’

จะว่าไป มันก็มีอีกเรื่อง.. ที่ฉันสงสัย.. ไม่หายสักที

ทำไมวันนั้น วันที่ฉันตั้งใจเดินทางกลับหางโจว เขา..ถึงพูดถึงความฝันของครอบครัวฉันออกมา ทั้งที่ฉันไม่เคยบอกเขาเลยสักคำถึงปัญหาในครอบครัวตัวเอง และไม่เคยกล่าวโทษเขาในเรื่องความฝันของฉันและครอบครัวเลยสักนิด

หนึ่งสายตาที่กำลังยืนมองหญิงสาวสองคนอยู่ภายนอก เพื่อนสนิทที่เคยแตกหักกันไป กลับมานั่งหารืออะไรกันสักอย่างด้วยสีหน้าไม่ดีกันทั้งคู่

ร่างสูงเดินห่างออกมาจากบริเวณนั้น ก่อนจะต้องหยุดชะงักเมื่อเสียงเอ่ยเรียกชื่อเขา ดังขึ้น

“ เจ๋อหมิง ”

ร่างสูงหันกลับไปมอง

พุ่บ !

เธอพุ่งเข้ากอดอีกฝ่ายแน่น

น้ำเสียงทุ้มต่ำน่าเกรงขามดังขึ้นเหนือศีรษะของเธอ ก่อนเธอจะถูกผลักออกอย่างไม่ใยดี

ร่างสูงพูดเพียงเท่านั้นก่อนจะเดินชนไหล่เธอออกไปโดยไม่หันกับมาแยแสเลยสักนิด

ณ ฐานฝึก LEGENDS

19:50

อวี่ถงที่เดินปลีกตัวออกมาหาคนตัวเล็กซึ่งนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น ก่อนจะหยุดยืนตรงหน้าอีกฝ่าย ทำให้ร่างบางต้องเงยหน้าขึ้นมามอง

หลิวฟางเอี่ยวตัวไปมองข้างหลังที่คนในทีมเขายังรวมกลุ่มกันอยู่

โน้ตบุ๊คตรงหน้าถูกปิดหน้าจอลงพร้อมกับคนร่างหนาที่โน้มใบหน้าลงมาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ แต่กลับถูกมือเล็กดันอกแกร่งเอาไว้

กึก..

พึ่บ !

แน่นอนว่าตอนนี้สายตาของคนในทีมกำลังจับจ้องมาที่พวกเขา โดยเฉพาะเด็กหน่อสามคนที่กำลังยืนแอบมองอยู่ด้านหลังเสาเรียงกันตามความสูงตนเอง

หลิวฟางมองอีกฝ่ายนิ่ง ก่อนจะละสายตาหนีไปทางอื่นพร้อมกับเอ่ยพึมพำออกมา

เสียงทุ้มดังขึ้นข้างหูของคนตัวเล็ก จนคนในทีมถึงกับส่งเสียงออกมาขัด

ว่าแล้วร่างบางก็ได้ลุกวิ่งหายเข้าห้องน้ำไป ก่อนอวี่ถงจะลุกขึ้นยืนหันไปเผชิญหน้ากับคนในทีมของตนเองพร้อมกับยักไหล่ไปหนึ่งที

___