ความคาดหวัง[100%]
-
___
-
เถาหยวน, ไต้หวัน
-
ครืดดด ครืดดด
-
ซีเปียน 📲
-
หวังเหว่ย
-
หวังเหว่ย
..เธอมันเกินไปจริงๆ
-
ชายหนุ่มเอ่ยออกมาอย่างหมดแรง
-
|
-
*อีกฝั่งของซีเปียน*
-
หางโจว, จีน
-
ซีเปียน
หวังเหว่ย.. นายกล้าตัดสายใส่ฉันเหรอ
-
เธอต่อสายหาเขาอีกครั้ง
-
” หมายเลขนี้ไม่สามารถติดต่อได้…. “
-
ซีเปียน
-
-
วันต่อมา
-
ณ ร้านกุญแจซอล
-
หลิวฟาง
ร้องไห้บ่อย เราตายได้ไหมเฟย
-
เฟยเจิน
ว่าไงนะ
-
เฟยเจินที่เพิ่งจะเอาเก้าอี้โต๊ะสุดท้ายลงเสร็จ เอ่ยถามเพื่อนของตนอีกครั้ง เมื่ออีกฝ่ายพูดเสียงเบาเกินกว่าจะได้ยิน
-
หลิวฟาง
เปล่า
-
หลิวฟาง
ไม่มีอะไร
-
เฟยเจิน
นี่ เป็นอะไร
-
เฟยเจิน
ตั้งแต่มาหาถึงบ้านแล้ว
-
เฟยเจิน
ตาก็บวม งานเสร็จแล้วก็หัดนอนให้มันเร็วขึ้นหน่อยสิ
-
เฟยเจิน
มีเวลาพัก ก็พักให้เยอะๆ
-
หลิวฟาง
รู้แล้วน่า บ่นเป็นแม่จริง
-
เฟยเจิน
ก็เป็นห่วง
-
เฟยเจิน
เออ สุดสัปดาห์นี้ไปหาพี่จ้านด้วยกันมะ
-
เฟยเจิน
เฟยขออี๊กับม่าละ
-
‘ สุดสัปดาห์นี้ ไปข้างนอกด้วยกันไหม ’
-
หลิวฟาง
…
-
หลิวฟาง
ฟาง มีนัดแล้วอ่ะ
-
เฟยเจิน
นัด?
-
เฟยเจิน
นัดกับใคร
-
หลิวฟาง
ก็ คนที่นี่แหละ
-
เฟยเจิน
ห๊ะ
-
เฟยเจิน
เดี๋ยวนะหลิวฟาง
-
เฟยเจิน
แปปนึง🤚🏻
-
เฟยเจิน
คนที่นี่ คนที่ฟางสนิทก็มีแค่ เฟยกับพี่จ้าน
-
เฟยเจิน
หรือไปกับพี่จ้านแล้วไม่ชวนกันงี้เหรอ?
-
หลิวฟาง
ไม่ใช่
-
หลิวฟาง
พี่จ้านจะไปไหนล่ะ วันๆ เอาแต่ทำขนมทำเค้กอยู่ร้าน
-
เฟยเจิน
แล้วไปกับใครอ่ะ
-
เฟยเจิน
ไปรู้จักหนุ่มจีนคนไหนไม่บอกเหรอ
-
เฟยเจิน
ไปนัดเดทกันเหรอ?
-
เฟยเจิน
หรือไป—-
-
หลิวฟาง
หยุด ✋🏻
-
หลิวฟาง
หยุดก่อน
-
หลิวฟาง
ไม่ใช่สักอย่างอ่ะ
-
หลิวฟาง
เอาเป็นว่า ฟางไม่ว่าง
-
หลิวฟาง
วันนั้นน่ะ
-
เฟยเจิน
เอ้าาา แล้วเฟยจะไปกับใคร
-
เฟยเจิน
จะให้นั่งรถไปคนเดียวเหรอ
-
หลิวฟาง
ไว้… นัดกันอีกทีใหม่นะ
-
หลิวฟาง
วันนั้นไม่ว่างจริงๆ
-
หลิวฟาง
ฟางรับปากเขาไปแล้ว
-
เฟยเจิน
ใครอ่าาา บอกได้ไหม
-
เฟยเจิน
น๊าาาา
-
เฟยเจิน
น๊าาาา หลิวฟางงงง
-
เฟยเจิน
บอกหน่อยสิ ไปกับใคร ไปทำอะไร ไปที่ไหน ไม่ได้เดทจริงอ่ะ
-
หลิวฟาง
-
เฟยเจินทำปากยู่ใส่เขา ก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างนอยด์ๆ
-
เฟยเจิน
ใจร้ายอ่ะ
-
เฟยเจิน
ใจร้ายที่สุดเลย
-
หลิวฟาง
อะไรเล่า
-
เฟยเจิน
ไม่ต้องอะไรเล่าเลย
-
เฟยเจิน
ฟางน่ะใจร้าย
-
เฟยเจิน
ใจดำ อำมหิต
-
หลิวฟาง
ขนาดนั้นเลยรึไง
-
หลิวฟาง
นี่เพื่อนนะ
-
เฟยเจิน
ไม่รู้แหละ
-
หลิวฟาง
อ้าว
-
เฟยเจิน
ก็ดูสิ แค่นี้ยังมีความลับเลย
-
เฟยเจิน
ขนาดเรื่องของฟางกับพี่ถงอ่ะ
-
เฟยเจิน
เฟยถามทำไมถึงเลิกคุย ก็กว่าจะได้คำตอบ
-
เฟยเจิน
ผ่านมาแล้วครึ่งปี เฟยถึงรู้เหตุผล
-
หลิวฟาง
รู้แล้ว ยังจะบอกว่าใจร้ายอีกเหรอ
-
เฟยเจิน
ก็… ไม่หรอก
-
เฟยเจิน
เป็นเฟย ก็คงไม่อยู่นานเหมือนกัน
-
เฟยเจิน
4 ปีก็นานแล้วนะ
-
เฟยเจิน
ถ้าไปต่อ มันคงเป็นความรู้สึกที่รักจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้วอ่ะแบบนั้น
-
เฟยเจิน
เผลอๆ มารู้เอาตอนจบว่าไม่ลงเอยกัน
-
เฟยเจิน
เจ็บกว่านี้อีก
-
หลิวฟางนั่งเท้าคางมองเฟยเจินเงียบ
-
เฟยเจิน
แต่คิดอีกมุมนึง ก็สงสารพี่ถงนะ
-
เฟยเจิน
เพื่อนพี่เขาอ่ะ มาถามเฟยว่าเพราะอะไรถึงเลิกคุยกัน
-
เฟยเจิน
เห็นบอก พี่เขาห่างสตรีมไป สตรีมบ้าง ไม่สตรีมบ้าง
-
เฟยเจิน
งานไม่ไปทำ อยู่แต่บ้าน
-
เฟยเจิน
ร้องไห้แน่ๆ
-
หลิวฟาง
พูดเหมือนอยู่ใต้เตียงเขาเองอ่ะเฟย
-
เฟยเจิน
อุ๊ย ได้ก็ดีสิ
-
เฟยเจิน
จะได้รู้ว่าก่อนหน้านั้น ฟางกับพี่ถง อะไรยังไงกันมั่งตอนอยู่ด้วยกันสองคน
-
เฟยเจิน
กิ๊วววๆๆๆๆๆ
-
หลิวฟาง
อื้ออ มันจะมีอะไร ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ
-
เฟยเจิน
ใช่เหรอ ตอนนั้นแซวทีไร ตัวม้วนเป็นสายไหม
-
หลิวฟางยิ้มบางๆ ให้กับเพื่อนของตน ก่อนเฟยเจินจะต้องลุกหายเข้าครัวไปเมื่อถูกเรียกตัว
-
‘ ตัวแค่นี้ ยังจะถามอีกเหรอ ’
-
‘ ต่อให้ฟางหนักกว่านี้ พี่ก็แบกไหว ’
-
หลิวฟาง
…
-
-
*เหตุการณ์เมื่อเข้าปีที่ 3 ที่คุยกัน*
-
刘芳
-
刘芳
พี่ถง
-
สายตาสวยเลื่อนขึ้นสบกับสายตาคมของอวี่ถงที่ยืนอยู่ ก่อนร่างหนาจะเดินเข้ามาหาเขา
-
於同
ทำไมออกมาคนเดียว
-
於同
พี่บอกให้รอพี่สตรีมเสร็จก่อน
-
於同
เดี๋ยวพี่พาออกมา
-
刘芳
ฟาง..
-
於同
แล้วมาคนเดียวแบบนี้ มันอันตรายนะฟาง
-
於同
ร้านมันใกล้บ้านพี่ก็จริง แต่พี่เป็นห่วง
-
於同
คนที่บ้านไม่มีใครอยู่ พี่จะถามหาฟางกับใครก็ไม่ได้
-
刘芳
พี่ถงใจเย็นๆ สิ
-
刘芳
ฟางแค่ออกมาซื้อเครื่องดื่มกับของกิน
-
刘芳
เห็นพี่สตรีมนาน ก็กลัวว่าจะหิว
-
刘芳
มันดึกแล้วด้วย
-
於同
เพราะมันดึกไง พี่ถึงไม่อยากให้ออกมาคนเดียว
-
於同
แถวนี้คนเร่ร่อน คนไร้สติไม่น้อยนะหลิวฟาง
-
刘芳
-
刘芳
..ขี้ดุ
-
刘芳
..เถียงไม่ทันแล่ว
-
刘芳
คนอะไรดุยิ่งกว่าเสืออีก
-
於同
หลิวฟาง
-
ร่างบางหันไปเผชิญหน้ากับเขา
-
刘芳
ขอโทษ
-
刘芳
ฟางก็แค่กลัวพี่จะหิวหลังสตรีมเสร็จ
-
刘芳
เลยออกมาซื้อของกินรอ
-
อวี่ถงมองอีกฝ่ายนิ่งอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ พร้อมกับนำกระป๋องเครื่องดื่มใส่ในถุงเดียวกับของกิน
-
刘芳
พี่ไม่กินนี่เหรอ?
-
刘芳
ไหนๆ ก็มาแล้ว นั่งกินนี่แหละ
-
於同
ที่บ้าน ไม่มีคนอยู่
-
刘芳
แหะ ฟางลืม
-
刘芳
งั้นกลับๆๆ
-
ร่างบางลงจากเก้าอี้มายืน กำลังจะเดินนำเขาออกไปข้างนอก ทำให้อวี่ถงต้องก้าวเดินตามออกไป
-
หมับ !
-
於同
-
กึก..!
-
刘芳
..อะไรอ่ะ ?
-
於同
เอาไปถือ
-
อวี่ถงยื่นถุงของกินให้กับหลิวฟาง คนตัวเล็กรับมันมาถืออย่างง่ายดาย
-
於同
แล้วมาขึ้นนี่
-
刘芳
ขึ้น? ขึ้นอะไร
-
พรึ่บ !
-
刘芳
ว..เหวออ พี่ถง..! 😧!
-
於同
-
於同
จะได้ไม่ต้องเหนื่อย
-
刘芳
…
-
於同
เคยขอขึ้นหลังนี่ ใช่ไหม
-
刘芳
พี่…
-
於同
แผ่นหลังนี้ เป็นของฟางนะ
-
刘芳
😳
-
ร่างสูงเดินไปตามเส้นทางเงียบๆ ท่ามกลางแสงสว่างของต้นเสาไฟตามทาง รวมถึงดอกไม้ดอกหญ้สา และสายลมแถวนั้น ที่กำลังแอบมองพวกเขาสองคนอยู่
-
刘芳
พี่.. ไม่หนักเหรอ
-
於同
ตัวแค่นี้ ยังจะถามอีกเหรอ
-
刘芳
น้ำหนักฟางขึ้นกว่าตอนแรกนะ
-
於同
ต่อให้ฟางหนักกว่านี้ พี่ก็แบกไหว
-
刘芳
แหวะ พูดกับสาวบ่อยล่ะสิ
-
於同
ใช่
-
刘芳
ชิ..
-
於同
ถามเอง งอนเองเหรอ
-
刘芳
เปล่าา
-
於同
หึ เคยพูด แต่ตอนนี้ที่กำลังพูด คือ หมายถึงฟาง
-
於同
ไม่ใช่คนก่อน
-
刘芳
เหมือน.. กำลังซ้ำคนอื่นเลยแฮะ
-
於同
งั้นพี่จะไม่พูด ในสิ่งที่พี่เคยพูดกับคนอื่นมาก่อนหน้า
-
於同
พี่จะบอกฟางว่า ต่อให้ฟางหนักมากกว่านี้ ก็ไม่เป็นไร
-
於同
ต่อให้ฟางหนักขึ้นอีก พี่ก็จะแบกฟางแบบนี้ จนกว่าพี่จะแบกไม่ไหว
-
刘芳
เหมือนพี่กำลังบอกว่า ฟางจะอ้วนขึ้นมากๆๆๆ เลยอ่ะ
-
ร่างสูงหยุดเดินและหันหน้ามามองคนบนหลัง แม้จะหันได้เพียงครึ่งหนึ่งเท่านั้น
-
於同
หลิวฟาง
-
於同
จะอ้วนจะผอม พี่ก็จะอุ้มเรา
-
於同
หลังจากนี้จะเป็นฟางคนเดียว ที่พี่จะทำและพูดแบบนี้
-
หลิวฟางเลื่อนใบหน้าหนีไปอีกฝั่งของไหล่กว้าง และเอ่ยขึ้น
-
刘芳
เดินได้แล้ว
-
刘芳
เดี๋ยวก็ไม่ถึงบ้านพี่พอดี
-
คนสองคนที่ใบหน้าอยู่คนละฝั่ง แต่หารู้ไม่ว่ารอยยิ้มที่กำลังแสดงถึงความรู้สึกเดียวกันมันกำลังปรากฏขึ้นบนใบหน้าของพวกเขา
-
สายลม ต้นไม้ แสงไฟ และมวลอากาศ ช่วยเป็นพยาน แก่เราสอง ว่าตอนนี้ ความรู้สึกของเราตรงกัน
-
-
หลิวฟาง
คิดถึง..
-
หลิวฟาง
คิดถึงมากด้วย..
-
หลิวฟาง
ทุกอย่างเลย.. ทุกอย่างที่หายไป
-
-
ณ ฐานฝึก LEGENDS
-
โค้ช ฉาง
จะไปไหนไอ้ถง
-
อวี่ถง
…
-
โค้ช ฉาง
จะถึงเวลาซ้อมละ
-
ร่างสูงมองเวลาบนหน้าจอ ปกติเวลานี้ เขามักจะออกไปหาคนตัวเล็กเสมอ แม้ว่าจะได้เจอหรือไม่ได้เจอก็ตาม
-
โค้ช ฉาง
ซ้อมเสร็จ จะไปไหนค่อยไป
-
ฉางเอ่ยบอก และเดินนำคนตัวสูงเข้าห้องสำหรับใช้ฝึกซ้อมไปก่อน
-
ติ้ง !
-
Messager: หลิวฟาง
-
มือหนารีบกดเข้าข้อความทันทีเมื่อเห็นมันเด้งขึ้นมา
-
|
-
[Messager]
-
หลิวฟาง
-
หลิวฟาง
ยุ่งอยู่ไหมครับ
-
อวี่ถง
ว่างครับ
-
Read
-
หลิวฟาง
สุดสัปดาห์นี้
-
หลิวฟาง
ไป วาดภาพกันไหมครับ
-
ผม.. ไม่ชอบศิลปะ แต่ตอนนี้หัวใจผมต้องการเธอมาเป็นศิลปะตกแต่งอยู่ข้างในเหลือเกิน
-
อวี่ถง
ครับ
-
อวี่ถง
ไป
-
อวี่ถง
พี่จะไปรับที่ตึกนะ
-
Read
-
หลิวฟาง
ครับ
-
อวี่ถง
อยู่ที่ห้องไหม
-
อวี่ถง
วันนี้พี่ไม่ได้ซื้อของกินเข้าไปให้เหมือนทุกวัน
-
อวี่ถง
วันหลังพี่จะซื้อเข้าไปแขวนไว้เช้าๆ นะ
-
อวี่ถง is typing…
-
หลิวฟาง
ไม่ต้องก็ได้
-
หลิวฟาง
ฟาง หาทานเองได้ครับ
-
หลิวฟาง
พี่ไม่ต้องลำบากหรอก
-
อวี่ถง
ไม่ลำบากเลยฟาง
-
อวี่ถง
ถ้าเป็นเรื่องฟางแล้ว มันไม่เคยทำพี่ลำบาก
-
หลิวฟาง
ไม่ซ้อมเหรอ
-
อวี่ถง
อีก 2 นาทีจะซ้อมแล้ว
-
หลิวฟาง
งั้นตั้งใจซ้อมนะครับ
-
อวี่ถง
หลิวฟาง
-
อวี่ถง
เที่ยงนี้ ว่างไหม
-
Read
-
หลิวฟาง
ต้องช่วยร้านเฟยครับ
-
หลิวฟาง
คงไม่ได้ออกไปไหน
-
อวี่ถง
งั้นเย็นนี้ ทานข้าวเย็นด้วยกันหน่อยได้ไหม
-
Read
-
|
-
*อีกฝั่งของหลิวฟาง*
-
[งั้นเย็นนี้ ทานข้าวเย็นด้วยกันหน่อยได้ไหม]
-
[เรายังไม่เคยกินปลาแช่ซอส ด้วยกันเลยนะ]
-
อ่า.. ไม่รู้ทำไมถึงอ่อนแอขนาดนี้นะ
-
ดวงตาสวยร้อนผ่าวขึ้น หลิวฟางกะพริบตาถี่ๆ และสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะพิมพ์ตอบกลับไป
-
บางอย่าง ก็ควรปล่อยให้มันเป็นไปในแบบที่ควรจะเป็น
-
หลิวฟาง
น่ะ อีกสักตั้ง
-
หลิวฟาง
..จบอีกคราวนี้ ทุกอย่างก็จบสิ้นแล้วหลิวฟาง
-
หลิวฟาง
อย่าไปคาดหวังอะไรมากเลย
-
เพราะบางอย่างคาดหวังไปก็เท่านั้น
-
___
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()