เพลิงไฟที่มอดดับ ||||
-
. . . . . .
-
ไรท์
จื่อลู่=หยกสีม่วง
-
. . . . . .
-
จื่อลู่
บ้าเอ๊ย!มามิรู้หมดสิ้น!
-
จื่อลู่พูดทั้งๆที่ต่อสู้กับปีศาจอยู่
-
ลู่คง
เจ้าเก็บเวทย์ไว้บ้างเถอะ!
-
ลู่คง
เจ้าเห็นรึไม่ว่าเจ้าหัวหน้าปีศาจนั่นทำได้แค่มอง
-
ลู่คง
มิมาสู้เลย
-
เยว่ซิน
ข้าว่ามันแปลกๆ
-
เยว่ซิน
อย่างไรก็อย่าประมาท
-
จื่อลู่
.พยักหน้า
-
ลู่คง
.พยักหน้า
-
เฟิ่ง
-
ปีศาจ IIII
อ๊ากกกกก!
-
เฟิ่ง
{เจ้าต้องเปิดเวทย์ขั้น3!}
-
จื่อลู่
จะทำอย่างไรเล่า!
-
เฟิ่ง
{ให้เยว่ซินคอยคุ้มกัน!}
-
เฟิ่ง
{แล้วเจ้าก็ตั้งสมาธิ}
-
จื่อลู่
เข้าใจแล้ว
-
จื่อลู่ได้บอกเยว่ซินและลู่คงให้ได้รับรู้
-
ลู่คง
ข้าถ่วงเวลาให้เอง
-
เยว่ซิน
เจ้ามานั่งเถอะเดี๋ยวข้าคอยคุ้มกันเจ้าเอง
-
จื่อลู่
.พยักหน้า
-
ปีศาจIIII
.มอง
-
ปีศาจIIII
(จะเริ่มแล้วงั้นรึ)
-
ปีศาจIIII
🙂
-
จื่อลู่ได้นั่งตั้งสมาธิอยู่ให้ตาค่ายที่เยว่ซินเป็นคนสร้างเพื่อป้องกัน
-
แต่จู่หัวหน้าปีศาจ||||ก็ได้มาขัดขวาง
-
หัวหน้าปีศาจ||||ได้วิ่งไปทางจื่อลู่แล้วพุ่งชนตาค่ายที่เยว่ซินกั้นไว้ หัวหน้าปีศาจ||||พุ่งชนไปไม่ได้เลยจับไปที่ตาค่ายและฉีกออก
-
ลู่คง
-
ลู่คงได้ยิงไปที่หัวหน้าปีศาจ||||หลายนัดแต่ก็ไม่เป็นอะไรเลยเยว่ซินจึงดีดนิ้วลวดก็ดึงตัวหัวหน้าปีศาจ||||และรัดตัวหัวหน้าปีศาจ||||ไว้แน่น
-
ปีศาจIIII
อ๊าก!!!
-
เยว่ซิน
คงรั้งได้อีกสักพัก!
-
เยว่ซิน
จะทำอันใดก็รีบทำเถอะ!
-
เฟิ่ง
.พยักหน้า
-
เฟิ่งได้เริ่มส่งพลังให้จื่อลู่ จนจื่อลู่เริ่มกรีดร้อง
-
ลู่คง
เจ้าเพี้ยน!
-
ไฟได้ลุกโชนขึ้นรอบตัวของจื่อลู่
-
จื่อลู่
อ๊าก!!!!
-
จื่อลู่
-
ลู่คง
(เป็นไฟที่รุนแรงยิ่งนัก!)
-
สักพักไฟก็หายไปร่างกายของจื่อลู่ได้สลบไป
-
ลู่คง
เจ้าเพี้ยน!
-
ลู่คง
.วิ่งไปหาจื่อลู่
-
ลู่คง
ฟื้นสิ!
-
เยว่ซิน
ตอนนี้คงทำได้แค่ถ่วงเวลารอให้เด็กคนนี้ฟื้นก่อน
-
ลู่คง
.พยักหน้า
-
ปีศาจIIII
ชักจะสนุกแล้วสิ🙂
-
. . . . .
-
ปีศาจ IIII
3:จัดการมันเร็ว!
-
ลู่คง
เกะกะ!
-
ปีศาจ IIII
3:อ๊ากกกก!
-
ลู่คง
หากยังเป็นเช่นนี้อยู่เวทย์ได้หมดเป็นแน่!
-
เยว่ซิน
ซูเหวินได้สอนอันใดเจ้าเกี่ยวกับการต่อสู้บ้าง!
-
ลู่คง
ก็...เอ่อ...
-
ลู่คง
หลายอย่าง...มั้งนะ
-
เยว่ซิน
หากมีอันใดที่เป็นประโยชน์ก็จงเอาออกมาใช้แทนเวทย์ซะ!
-
. . . .
-
ย้อนไปเมื่อตอนลู่คงอยู่กับซูเหวิน
-
ซูเหวิน
-
ปัก!ปัก!ปัก!
-
ลู่คง
😲
-
ลู่คง
(ท่านผู้นี้เก่งเหลือเกิน)
-
ซูเหวิน
เจ้ามีอันใดกับข้างั้นรึ
-
ซูเหวินพูดทั้งๆที่ยังคงยิงธนูต่อไป
-
ลู่คง
คือข้า...
-
ลู่คง
อยากให้ท่านสอนข้ายิงธนู
-
ซูเหวิน
.มอง
-
ซูเหวินมองลู่คงสักพักก็เดินเข้ามาใกล้แล้วย่องตัวลง
-
ซูเหวิน
ตอนนี้ข้ายังมิมีเวลาไว้คราหน้านะ
-
พูดจบซูเหวินก็ได้ดีดหน้าผากของลู่คงเบาๆ
-
ลู่คง
.ลูบหน้าผากที่โดนดีด
-
ลู่คง
แล้วเมื่อไหร่เล่า
-
ลู่คง
ท่านถึงจะสอนข้า
-
ซูเหวิน
เจ้ามีความจำเป็นอันใดที่ต้องรีบร้อน?
-
ซูเหวิน
ในเมื่อเจ้าก็มีเวทย์แล้วเหตุใดถึงอยากยิงธนูด้วยเล่า
-
ลู่คง
ข้ามิอยากอ่อนแอเช่นนี้อีกแล้ว...
-
ลู่คง
หากข้ามีคนที่อยากปกป้องข้าจะได้ปกป้องอย่างถึงที่สุด
-
ลู่คง
แล้วก็รวมถึงท่านด้วยที่ช่วยข้าและดูแลข้า
-
ลู่คงมองซูเหวินด้วยแววตาแห่งความแน่วแน่
-
ซูเหวิน
หึ
-
ซูเหวิน
เจ้านี่มันเด็กจริงๆ
-
ซูเหวิน
หากเจ้ารีบขนาดนั้น
-
ซูเหวิน
ตอนค่ำมาเจอข้าที่นี่
-
ซูเหวิน
ข้าจะสอนเจ้าเอง
-
ลู่คง
จะจริงงั้นรึ!
-
ซูเหวิน
ข้าจะโกหกเด็กเช่นเจ้าทำไมกัน
-
ลู่คง
😁
-
หลังจากวันนั้นมาซูเหวินก็เป็นคนสอนลู่คงเกี่ยวกับการยิงธนู การใช้มีดในการต่อสู้ และก็รักษาเบื้องต้น
-
จน2ปีผ่านไป ถึงวันที่ลู่คงต้องกลับเมืองเฉิน
-
ซูเหวิน
ไปที่นั่นแล้วก็ดูแลตนเองดีๆเข้าใจรึไม่
-
ซูเหวิน
เข้าใจรึไม่
-
ลู่คง
มิรับปาก😒
-
ซูเหวิน
เจ้านี่มัน!
-
ซูเหวิน
น่าจับหักขาเสีย!
-
ลู่คง
ท่านนี่เป็นหมอที่น่ากลัวเสียจริง!
-
ซูเหวิน
เลิกเอาคำว่าหมอมาข่มข้าได้แล้ว!
-
ซูเหวิน
เป็นหมอก็สามารถฆ่าเจ้าได้นะเจ้าลูกกระต่าย!
-
ลู่คง
ขะขะข้าแค่หยอกท่านเล่น😅
-
ลู่คง
(น่ากลัวชะมัด)
-
ซูเหวิน
เจ้าอย่าได้ลืมที่เจ้าบอกข้าวันนั้นเสียล่ะ
-
ลู่คง
วันนั้น?
-
ซูเหวิน
หากมีคนที่เจ้าอยากปกป้องจงปกป้องให้ถึงที่สุด
-
ซูเหวิน
เข้าใจรึไม่
-
ลู่คง
.พยักหน้า
-
"อย่าได้ลืมมันเสียล่ะ รวมถึงทุกๆอย่างที่อยู่กับข้ามาหวังว่าจะไม่เสียเปล่า"
-
. . . . .
-
ลู่คงได้หยิบคันธนูที่หลังออกมาและใช้ยาสมุนไพรพิษอาบลูกศรไว้แล้วเล็งยิงไปที่หัวของปีศาจ
-
ลู่คง
-
ปีศาจIIII
เจ้าพวกมิได้เรื่อง!
-
เยว่ซิน
ระวังด้วย!
-
ลู่คง
.พยักหน้า
-
หัวหน้าปีศาจ||||ได้ดึงลวดที่รั้งตนไว้ออกแต่ก็ไม่นอมหลุดสักทีจนหัวหน้าปีศาจ||||ใช้กำลังที่มีเอาลวดออกยิ่งขยับลวดยิ่งรัดทำให้เลือดได้ออกไปตามที่ลวดรัด
-
ปีศาจIIII
อ๊ากกกก!!!
-
สุดท้ายก็หลุดออกมาได้
-
ปีศาจIIII
แสบนักนะเจ้านักเวทย์ชั้นต่ำ!
-
เยว่ซิน
ชั้นต่ำงั้นรึ?
-
ลู่คง
เจ้าพูดอันใดน่ะนี่เจ้าเมืองแห่งเมืองอันเชียวนะ!
-
ปีศาจIIII
ไร้ความสามารถเช่นนี้เป็นเจ้าเมืองได้อย่างไรกัน
-
เยว่ซิน
ถ้าเช่นนั้นเชิญเจ้าพิสูจน์เองแล้วกัน
-
ปีศาจIIII
โกรธข้าแล้วงั้นรึ55555
-
ปีศาจIIII
เช่นนั้นก็ดีแล้ว
-
ปีศาจIIII
หากมีอันใดก็เอามาสู้ให้หมดเสีย!
-
เยว่ซิน
.ยิ้มเบา
-
เยว่ซิน
ข้ามิได้โกรธ
-
เยว่ซิน
ข้าจะโกรธปีศาจเช่นเจ้าทำไมกัน
-
เยว่ซิน
เจ้าสำคัญตนผิดไป
-
เยว่ซิน
เจ้ามิได้มีค่าให้ข้าต้องใช้อารมณ์
-
ปีศาจIIII
เจ้า!!!
-
ลู่คง
(นี่คือมาดของเจ้าเมืองสินะ!)
-
เยว่ซินได้ใช้แส้ที่มีพลังประจำตระกูลมาใช้ต่อสู้
-
เยว่ซิน
-
ปีศาจIIII
อ๊าก!!!
-
ลู่คง
(สุดยอด)
-
เยว่ซิน
ตั้งสติหน่อยลู่คง
-
ลู่คง
ขะขอรับ!
-
ปีศาจIIII
เจ้านักเวทย์ชั้นต่ำ!
-
เยว่ซิน
ถ้าเช่นนั้นข้านักเวทย์ชั้นต่ำจะฆ่าเจ้าให้ดู
-
ปีศาจIIII
ข้าจะฆ่าเจ้า!
-
. . . . .
-
เยว่ซิน
แฮ่กๆ
-
ลู่คง
(มิไหวสู้อันใดมิได้เลย)
-
ลู่คง
ท่าน!ข้าเป็นเช่นนี้เรามิรอดแน่!
-
จู่ๆก็มีขนนกแหลมคมมากมายพุ่งตรงมาที่หัวหน้าปีศาจ||||
-
ปีศาจIIII
-
ปีศาจIIII
อ๊าก!!!!
-
เฟิ่ง
{สภาพเจ้าช่างมิน่ามองเสียจริง}
-
จื่อลู่
-
ลู่คง
เจ้าเพี้ยน!
-
ลู่คง
เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง!
-
เยว่ซิน
(แววตานั่น....)
-
จื่อลู่
ข้ามิเป็นอันใด
-
จื่อลู่
ห่วงตัวเจ้าเองก่อนเถอะ
-
ลู่คง
เจ้านี่นะ!
-
เฟิ่ง
{เลิกเถียงกันได้แล้ว}
-
เฟิ่ง
{มาเริ่มกันเลยเถอะ}
-
จื่อลู่
ได้!
-
จื่อลู่ได้ใช้เวทย์ไฟคำรามไปที่หัวหน้าปีศาจ|||| พลังของจื่อลู่นั้นเพิ่มมากขึ้นจนหัวหน้าปีศาจ||||ไม่ทันได้ตั้งรับ
-
ปีศาจIIII
อ๊ากกก!
-
จื่อลู่
-
ลู่คง
(พลังรุนแรงยิ่งนัก!)
-
จู่ๆเยว่ซินก็ได้พุ่งไปที่จื่อลู่พร้อมมีดสั้นในมือ
-
เยว่ซิน
ถอยไปเร็ว!
-
เยว่ซิน
ข้าควบคุมร่างกายตนเองมิได้
-
เยว่ซินได้เข้ามาใกล้จื่อลู่และกวาดมีดไปมาแต่จื่อลู่ก็หลยได้
-
จื่อลู่
เกิดอันใดขึ้น!
-
เยว่ซิน
ข้าโดนควบคุมอยู่!
-
เยว่ซิน
แต่ผู้ใดควบคุมก็มิรู้!
-
เฟิ่ง
(หากเป็นเช่นนี้จื่อลู่มิกล้าสู้เป็นแน่)
-
ลู่คงที่วิ่งตามมาหวังจะห้ามเยว่ซินก็ถูกมีดสั้นปาดไปที่ไหล่พอดี
-
ลู่คง
อึ่ก!
-
เยว่ซิน
ข้ามิได้ตั้งใจ!
-
เยว่ซิน
ข้าขอโทษ!
-
จื่อลู่
เจ้าบ้าเป็นอย่างไรบ้าง!
-
ลู่คง
มิเป็นอันใด!
-
ลู่คง
เรื่องนี้ข้าจัดการเอง!
-
ลู่คง
เจ้าไปตัดการหัวหน้าปีศาจเถอะ!
-
จื่อลู่
แล้วเจ้า-
-
ลู่คง
ลังเลมิได้แล้ว!
-
จื่อลู่
.พยักหน้า
-
ลู่คง
มิคิดมิฝันว่าจะต้องได้สู้กับท่านเช่นนี้
-
เยว่ซิน
ข้าต้องขอโทษด้วย
-
เยว่ซิน
แต่ข้าควบคุมร่างกายข้ามิได้จริงๆ
-
ลู่คงเก็บอาวุธของตนเองเองออกจนหมด
-
เยว่ซิน
เจ้าทำอันใด!?
-
ลู่คง
ข้าจะสู้กับท่านโดนให้ข้าใช้เวทย์ได้อย่างไร
-
เยว่ซิน
เจ้า!
-
เยว่ซิน
นี่มิใช้เวลามาทดสอบฝีมือตนเอง!
-
เยว่ซิน
หากเจ้าพลาดเจ้าได้ได้เลยนะ!
-
พูดจบตัวของเยว่ซินก็ได้พุ่งไปทางลู่คงทันที
-
ทั้งสองก็ได้ต่อสู้กันไปมา
-
. . .
-
จื่อลู่
เป็นฝีมือของเจ้างั้นรึ!
-
ปีศาจIIII
ถ้าใช่แล้วจะทำไม🙂
-
ปีศาจIIII
มิสนุกงั้นรึ
-
ปีศาจIIII
ได้เห็นพวกตนเองต่อสู้กัน55555
-
จื่อลู่
เจ้านี่มัน!
-
จื่อลู่
.กำหมัดแน่น
-
ปีศาจIIII
ชักจะสนุกแล้วสิ🙂
-
ปีศาจIIII
เจ้าว่าผู้ใดจะชนะ
-
จื่อลู่
เจ้า-
-
ปีศาจIIII
ข้าคงถามยากไป
-
ปีศาจIIII
งั้นเจ้าคิดว่าผู้ใดจะตายงั้นรึ🙂
-
จื่อลู่
เจ้าสัตว์เดรัจฉาน!
-
จื่อลู่
-
ปีศาจIIII
อั่ก!
-
จื่อลู่
เป็นแค่สัตว์เดรัจฉานบังอาจนักนะที่ทำเช่นนี้กับสหายข้า!
-
จื่อลู่ได้วิ่งพุ่งไปหาหัวหน้าปีศาจ|||| และใช้หมัดไฟชกไปที่หน้าของหัวหน้าปีศาจ
-
ปีศาจIIII
อ๊าก!!!
-
เฟิ่ง
{อย่าใจร้อนนัก!}
-
เฟิ่ง
{หากพลาดเจ้าตายได้เลยนะ!}
-
จื่อลู่
(น่าโมโหสิ้นดี!)
-
จู่ๆก็มีน้ำแข็งอันแหลมคมพุ่งไปล้อมทางหัวหน้าปีศาจ||||ไว้
-
เจียง
-
จื่อลู่
เจียง!
-
เจียง
{ข้ามิมีเวลามาคุยกับเจ้า}
-
เจียง
{ต้องรีบจัดการแล้วรีบไปกันได้แล้ว}
-
จื่อลู่
ไปที่ใด
-
เจียง
{ลี่อิน,เทียนซิงโดนพาตัวไปแล้ว}
-
จื่อลู่
!
-
จื่อลู่
ได้อย่างไรกัน!
-
เจียง
{เวทย์เคลื่อนย้าย}
-
เฟิ่ง
{ยังมีเวทย์นี้อยู่อีกงั้นรึ}
-
เจียง
{คราแรกข้าก็มิเชื่อจนกระทั่งเทียนซิงหายไป}
-
จื่อลู่
เจ้ารู้ใช่มั้ยว่าพวกเทียนซิงอยู่ที่ใด!
-
ปีศาจIIII
ข้ารู้แล้วจะทำไม🙂
-
ปีศาจIIII
อย่างไรพวกเจ้าก็เข้าไปมิได้55555
-
ปีศาจIIII
เจ้าพวกนั้นก็ต้องตายอยู่ดี5555
-
จื่อลู่
เจ้า-
-
ลู่คง
อั่ก!
-
เยว่ซิน
รีบหลบเร็ว!
-
เจียงได้ใช้เวทย์น้ำแข็งจับรั้งขาของเยว่ซินไว้
-
เจียง
{รีบจัดการเร็ว!}
-
เฟิ่งและจื่อลู่ได้ใช้เวทย์ผสานกันทำให้เฟิ่งมีตัวที่ใหญ่ขึ้นเฟิ่งได้ใช้ขนนกอันแหลมคมพุ่งไปที่หัวหน้าปีศาจ||||ในขณะที่จื่อลู่ใช้เวทย์ไฟเป็นเหมือนกระสุนปืน
-
ปีศาจIIII
อ๊ากกกก!!!
-
จื่อลู่
บอกข้ามาเดี๋ยวนี้ว่าพวกนั้นอยู่ที่ใด!
-
จื่อลู่
มิเช่นนั้นเจ้าตายเเน่!
-
ปีศาจIIII
ข้ามิกลัวความตาย!
-
ปีศาจIIII
เวทย์อย่างพวกเจ้ามิสามารถทำให้ข้าตายได้หรอก!
-
???
ถ้าคนเดียวมิสามารถทำอันใดเจ้าได้ ถ้ามีหลายคนก็อาจจะทำได้งั้นรึ
-
จู่ๆก็มีผู้คนมากมายเข้ามาช่วยทางจื่อลู่นั่นก็คือ...
-
จื่อลู่
พวกเจ้า!?
-
เจียวจ้าน
โทษทีที่พวกข้ามาช้า
-
หนิงหลง
พี่ใหญ่!?
-
เยว่ซิน
ข้ามิเป็นอันใด
-
ปีศาจIIII
หึเจ้าพวกนั้นช่างไร้ประโยชน์สิ้นดี!
-
เลี่ยงจิน
เจ้าเองก็เช่นกัน!
-
หลิน
{เจียงเจ้าหายดีแล้วงั้นรึ}
-
เจียง
{ก็พอไหว}
-
เจียง
{ช่างเรื่องของข้าเถอะ}
-
เจียง
{ต้องรีบตามหาเทียนซิงก่อน}
-
หลิน
.พยักหน้า
-
จื่อลู่
ครานี้บอกข้าได้รึยังว่าเทียนซิงอยู่ที่ใด
-
ปีศาจIIII
ข้าจะบอกให้
-
ปีศาจIIII
พวกนั้นมันตายไปแล้วอย่างไรเล่า!555555
-
เฟยหลง
เจ้าสัตว์นรก!
-
เฟยหลงพุ่งมาต่อยหัวหน้าปีศาจ||||
-
เฟยหลง
บอกมาเดี๋ยวนี้ว่าพวกนั้นอยู่ที่ใด!
-
ปีศาจIIII
หากพวกเจ้าอยากรู้ ก็ตายตามพวกมันไปเสียสิ!
-
ปีศาจIIII
555555
-
จู่ๆน้ำแข็งที่รั้งขาของเยว่ซินไว้ก็เริ่มรั้งไว้ไม่อยู่น้ำแข็งเริ่มมีรอยร้าว
-
ทันใดนั้นก็ไม่ยินเสียงคำรามที่ดังมากกำลังมาตรงที่แห่งนี้
-
หลง
-
หลิน
{สหายตัวโต!}
-
หลิน
{เจ้ามิได้ตายจริงๆด้วย!}
-
เจียวจ้าน
หลง...
-
เจียวจ้านได้เดินเข้าไปกอดหลงทันทีและซูเหวินก็ได้ปรากฏตัวออกมา
-
เจียง
{รักษาสำเร็จแล้วสินะ}
-
ซูเหวิน
ลู่คง!เยว่ซิน!
-
ซูเหวิน
เกิดอันใดขึ้น!
-
ลู่คง
ท่าน!
-
เยว่ซิน
ข้าเผลอทำร้ายลู่คงไปเสียแล้ว
-
ลู่คง
มิใช่เสียหน่อย
-
ลู่คง
เพราะท่านโดนควบคุมต่างหาก
-
ซูเหวิน
อย่าพึ่งเถียงกันข้าจะรักษาบาดแผลให้เจ้าก่อน
-
ลู่คง
.พยักหน้า
-
ซูเหวินได้ไปตรงด้านหน้าของลู่คงเพื่อทำการรักษา
-
ปีศาจIIII
🙂
-
ทันใดนั้นน้ำแข็งก็ได้แตกออกร่างกายของเยว่ซินได้พุ่งตรงไปทางลู่คงอีกครั้ง
-
จื่อลู่
เจ้าบ้าเจ้าหลบไปเร็ว!
-
เจียวจ้าน
ซูเหวินระวัง!
-
หนิงหลง
พี่ใหญ่!
-
เยว่ซิน
หลบเร็ว!
-
ซูเหวินที่เห็นเยว่ซินเข้ามาทางด้านหลังของลู่คงพร้อมมีดสั้นซูเหวินจึงผลักลู่คงออกไปด้านข้างและตนเองก็หลบไปพร้อมกับลู่คงเช่นกัน
-
ซูเหวิน
เกือบไปแล้วมิล่ะ...
-
ปีศาจIIII
เกือบจะเป็นภาพที่น่าประทับใจเสียแล้ว5555
-
เฟยหลง
ข้าจะฆ่าเจ้า!
-
เลี่ยงจิน
อย่าพึ่ง!
-
เลี่ยงจิน
เจ้าก็รู้นิว่าตอนนี้เหลือเจ้านี่ผุ้เดียวที่รู้ที่อยู่ของพวกลี่อิน!
-
เฟยหลง
บ้าเอ๊ย!
-
หนิงหลง
เจ้าพาลู่คงไปรักษาเถอะ
-
หนิงหลง
ส่วนพี่ใหญ่...
-
หนิงหลง
ข้าจะจัดการเอง...
-
ซูเหวิน
เจ้า...เจ้าหมายความว่าเช่นไร
-
หนิงหลง
ก็อย่างที่ข้าพูด
-
หนิงหลง
รีบไปซะ
-
ซูเหวิน
แต่-
-
เยว่ซิน
ซูเหวินทำตามที่หนิงหลงบอกเถอะ
-
ซูเหวิน
....
-
ซูเหวินและลู่คงได้ออกไปทางที่เจียวจ้านอยุ่
-
หนิงหลง
ข้าต้องขออภัยด้วยพี่ใหญ่
-
เยว่ซิน
มิเป็นอันใด..
-
เยว่ซิน
ข้าพร้อมแล้ว
-
เจียวจ้าน
เหตุใดต้องกล่าวเช่นนั้นด้วยเล่า
-
เลี่ยงจิน
ก็เพราะการควบคุมแบบนี้มิได้ใช้เส้นใยในการควบคุม
-
เลี่ยงจิน
แต่เป็นการผสมวิญญาณ
-
จื่อลู่
หมายความว่าเช่นไร
-
เลี่ยงจิน
วิญญาณของหัวหน้าปีศาจบางส่วนไหลวนเวียนอยู่ในร่างของเยว่ซิน
-
เจียวจ้าน
....
-
เจียวจ้าน
แล้ววิธีให้หลุดออกจากการควบคุมเล่า
-
เฟยหลง
มิฆ่าเยว่ซินก็ตัดส่วนที่ทำให้เลือดของเจ้าปีศาจนี่อยู่ในตัวเยว่ซิน
-
ซูเหวิน
จะทำเช่นนั้นมิได้นะ!
-
ซูเหวิน
มันต้องมีทางออกอย่างอื่นสิ!
-
เยว่ซิน
มิมีทางอื่นแล้ว...
-
ซูเหวิน
ฮึก😢
-
ซูเหวิน
เจ้าจะมาตายที่นี่มิได้นะ...😢
-
ซูเหวิน
ไหนเจ้าสัญญากับข้าแล้วอย่างไรเล่า😢
-
เยว่ซิน
น้ำตามิเหมาะกับเจ้าเลยนะ
-
ปีศาจIIII
555555
-
ปีศาจIIII
ช่างเป็นที่น่าประทับใจเสียจริง555555
-
เฟยหลง
.กำหมัดแน่น
-
ทันใดนั้นเยว่ซินก็ได้พุ่งโจมตีหนิงหลงทันที
-
เจียวจ้าน
เจ้าตั้งสติก่อน
-
เจียวจ้าน
อาจจะมีทางอื่น
-
เจียวจ้าน
ตอนนี้เราควรหาวิธีแก้ให้เร็วที่สุด
-
เจียวจ้าน
หลิน
-
หลิน
.พยักหน้า
-
หลินได้ใช้เวทย์สะกดจิตให้หัวหน้าปีศาจหลับ
-
หลินได้เข้าไปยังจิตของหัวหน้าปีศาจ||||
-
เลี่ยงจิน
(ลี่อินรอข้าก่อนนะข้าจะรีบไปหาเจ้า)
-
จื่อลู่
เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง
-
ลู่คง
มิเป็นอันใด
-
จื่อลู่
เจ้านี่นะทั้งๆที่สู้มิได้เหตุใดถึงมิเรียกข้า!
-
จื่อลู่
เหตุใดต้องทำให้ตนเองเจ็บตัวเช่นนี้ด้วย!
-
จื่อลู่
หากเจ้าเป็นอันใดขึ้นมา...
-
จื่อลู่
ข้าจะทำอย่างไร...
-
จื่อลู่
ข้าเป็นห่วงเจ้ามากขนาดไหนเจ้ารู้บ้างรึ-
-
ลู่คง
.กอดจื่อลู่
-
ลู่คง
ขอโทษที่ทำให้เจ้าเป็นห่วง
-
ลู่คง
อย่าทำเหมือนจะร้องไห้สิ
-
จื่อลู่
ก็เจ้านั่นแหละ!😢
-
ลู่คง
.ยิ้ม
-
ลู่คง
.ผละกอด
-
ลู่คง
ข้าขอโทษ
-
จื่อลู่
.พยักหน้าเบาๆ
-
เยว่ซิน
อึก!
-
ซูเหวิน
เยว่ซิน!
-
เจียวจ้าน
เจ้าอย่าไป!
-
เจียวจ้าน
.จับแขนซูเหวินไว้
-
ซูเหวิน
ปล่อยข้า!
-
ซูเหวิน
ข้าจะไปหาเยว่ซิน!
-
เยว่ซิน
มิได้!เจ้าจะมาหาข้ามิได้!
-
ซูเหวิน
😭
-
หนิงหลง
พี่ใหญ่...
-
เยว่ซิน
.ส่ายหน้าเบาๆ
-
เยว่ซิน
เจ้าทำดีที่สุดแล้วหนิงหลง
-
เฟยหลง
(เป็นเพราะเจ้าปีศาจพวกนี้ทำให้สองพี่น้องสู้กันเช่นนี้...)
-
เฟยหลง
.กำหมัดแน่น
-
เยว่ซินลุกขึ้นและพุ่งไปหาหนิงหลงอีกครั้ง
-
ซูเหวิน
พอเถอะนะเยว่ซิน😭
-
เจียวจ้าน
ซูเหวิน...
-
เจียวได้ใช้เวทย์น้ำแข็งอีกครั้งรั้งขาของทั้ง2คนไว้
-
หลง
{เจ้าคิดเหมือนข้าใช่รึไม่}
-
เจียง
.พยักหน้า
-
เฟิ่ง
{คิดอันใดงั้นรึ}
-
ระหว่างที่คุยกันซูเหวินก็ได้วิ่งไปหาเยว่ซิน
-
เยว่ซิน
ซูเหวิน...
-
เยว่ซิน
เจ้าอย่าร้องเลยนะ...
-
เยว่ซิน
ข้าเห็นน้ำตาเจ้าแล้วข้าเจ็บเหลือเกิน
-
ซูเหวิน
ฮึก😢
-
ซูเหวิน
ขะข้าพยายาม..แล้ว😢
-
หนิงหลง
เจ้าดูที่แขนพี่ใหญ่ให้ข้าที
-
ซูเหวินได้จับแขนของเยว่ซินขึ้นมาดู กลับเจอรอยเส้นเลือดที่น่ากลัวที่ทุกคนต่างไม่เคยเห็น
-
เยว่ซิน
ลามมาถึงขนาดนี้แล้วงั้นรึ
-
หนิงหลง
.ค่อยๆหลับตาลง
-
เจียวจ้าน
ยังมีวิธีแก้!
-
เจียวจ้าน
หลงบอกว่าหากมีสมุนไพรที่ขับเลือดออกได้ก็จะทำให้เลือดของปีศาจออกมา!
-
ซูเหวิน
สมุนไพรข้าใช้ไปกับหลงหมดแล้ว....
-
ซูเหวิน
ข้าขอโทษเยว่ซิน
-
ซูเหวิน
ข้าขอโทษ
-
ซูเหวิน
ข้ามิสามารถช่วยอันใดเจ้าได้เลย
-
เยว่ซิน
.ยิ้ม
-
เยว่ซิน
ข้ามิเป็นอันใด
-
เยว่ซิน
ข้าแค่ได้เจอเจ้าก็ถือว่าดีต่อตัวข้าแล้ว😊
-
ซูเหวิน
เจ้ามันบ้านี่มิใช่เรื่องน่ายิ้มเลยนะ!😢
-
จื่อลู่
[เจ้ามิมีสมุนไพรเลยงั้นรึ]
-
ลู่คง
[ข้ามีแต่น้อยยิ่งนัก...]
-
เจียวจ้าน
มีน้อยก็ยังดีกว่ามิมี
-
หลง
{เอาเกร็ดข้าไปแล้วทำสมุนไพรให้เจ้านั่นซะ}
-
เจียวจ้าน
.พยักหน้า
-
เจียวจ้าน
ซูเหวินพวกข้าหาสมุนไพรให้เจ้าได้แล้ว
-
เจียวจ้านได้วิ่งเอาสมุนไพรไปให้ซูเหวิน
-
ซูเหวิน
ขอบคุณขอบคุณพวกเจ้ามากจริงๆ
-
เจียวจ้าน
มิเป็นอันใด
-
เจียวจ้าน
ขอให้รักษาได้
-
ซูเหวิน
.พยักหน้า
-
. . . .
-
หลิน
{แฺฮ่กๆ!}
-
เฟิ่ง
{เป็นอย่างไรบ้าง}
-
หลิน
{ข้ามิเห็นอันใดเลย}
-
หลิน
{ข้าเกรงว่าเจ้าปีศาจนี้ก็คงมิรู้}
-
จื่อลู่
บ้าเอ๊ย!
-
เลี่ยงจิน
เป็นอันใด
-
จื่อลู่
ปีศาจนี่ก็มิรู้ว่าเทียนซิงและลี่อินอยู่ที่ใด!
-
เฟยหลง
ถ้าเช่นนั้นก็กำจัดได้แล้วสินะ!
-
เลี่ยงจิน
.พยักหน้า
-
เฟยหลงได้หักคอของหัวหน้าปีศาจ||||ทั้งๆที่หัวหน้าปีศาจ||||ยังไม่ได้สติ
-
จู่ๆก็เกิดแสงรอบตัวของจื่อลู่ตัวจื่อลู่ได้ลอยขึ้นไป
-
ยังถือว่าดีที่ลู่คงจับมือของจื่อลู่ไว้ทัน
-
ทำให้แสงไม่สามารถพาตัวของจื่อลู่ไปได้ พอแสงหายไปตัวจื่อลู่ก็ได้ตกลงมาทับตัวลู่คง
-
จื่อลู่
นี่มันคืออันใดกัน!
-
เฟยหลง
แสงนี้ที่พาเทียนซิงไป
-
เลี่ยงจิน
ลี่อินก็เช่นกัน
-
ลู่คง
นี่เจ้าเพี้ยน!ก่อนที่จะถามว่าเกิดอันใดขึ้น!
-
ลู่คง
เจ้าลุกออกจากตัวข้าก่อนได้รึไม่!
-
ลู่คง
ข้าหนักยิ่งนัก!
-
ลู่คง
โดนแผลข้าด้วย!
-
จื่อลู่
ขอโทษ...
-
เยว่ซิน
แหวะ!
-
เยว่ซิน
-
ซูเหวิน
.พยุงร่างของเยว่ซิน
-
ซูเหวิน
เจ้าไหวรึไม่
-
เยว่ซิน
.พยักหน้า
-
เจียงได้คลายเวทย์น้ำแข็งออก
-
หนิงหลง
พี่ใหญ่ข้าต้องขออภัย
-
เยว่ซิน
.ส่าบหน้า
-
เยว่ซิน
มิเป็นอันใด
-
เยว่ซิน
ข้าเข้าใจ
-
ซูเหวิน
เจ้าพักก่อนดีรึไม่
-
เยว่ซิน
ข้าว่าตอนนี้เราควรต้องรีบวางแผนและรีบพาตัวทั้ง2คนมา
-
เฟยหลง
ข้าเห็นด้วย
-
จื่อลู่
แล้วจะทำอย่างไรดีเล่า
-
เจียวจ้าน
ข้ามีแผน
-
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
-
ไรท์
ขออภัยที่อัพช้านะคะ พอดีไรท์งานเยอะมากๆเลย😔
-
ไรท์
หากผิดพลาดประการใดไรท์ต้องขออภัยไว้ณที่นี้ด้วยนะคะ
-
ไรท์
ใกล้จบแล้วนะคะ
-
ไรท์
ยังไงก็อยากให้ทุกคนติดตามผลงานของไรท์ต่อไปด้วยนะคะ😊
-
ไรท์
谢谢
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()