. . . .

. . . . .

ลี่อินได้ใช้มือแตะไปที่พื้นดิน พื้นดินที่ปีศาจยืนอยู่ก็ได้ดึงขาของหัวหน้าปีศาจ|ลง

ไม่ทันที่หลินจะได้ใช้เวทย์จู่ๆก็มีขวานตรงเข้ามาที่ลี่อิน

หัวหน้าปีศาจ|ก็ได้ค่อยลุกขึ้นจากดินที่รัดขาตนเอง

เลี่ยงอินพูดให้ขณะที่ต่อสู้กับปีศาจ

ลี่อินกำลังจะวิ่งตามหลินไปแต่ก็ถูกหัวหน้าปีศาจขั้น|ขัดขวางไว้ หัวหน้าปีศาจ|ได้ขว้างขวานใส่ลี่อินแต่ยังดีที่หลินใช้เวทย์ลมคอยสกัดให้ลี่อินวิ่งตามมา

. . . . . .

ด้านลี่อิน

หลินได้สร้างลมแค่รอบตัวลี่อินสามารถให้ลี่อินนั่งได้และหลินค่อยส่งพลังเวทย์ของหลินให้ลี่อิน

หลินได้ใช้เวทย์ลมเฉือดเฉือนปีศาจที่กำลังเข้ามาขวาง

. . . . . .

หัวหน้าปีศาจ|ได้พุ่งตัววิ่งมาพร้อมขวาน

แต่ก็ไม่ทันเลี่ยงจิน เลี่ยงจินได้ใช้เวทย์สายฟ้าเพิ่มความเร็วในตัวเพื่อหลบหลีกและเตะไปที่ท้องของหัวหนาปีศาจ|

เลี่ยงจินได้ใช้สายฟ้าในตัวแพร่กระจายไปโดนปีศาจทำให้พวกปีศาจโดนช็อตจนตาย

หัวหน้าปีศาจรีบวิ่งไปหาเลี่ยงจินแล้วใช้เวทย์ดินล็อคขาเลี่ยงอินไว้ข้างนึง

ตัวเลี่ยงจินได้ลอยขึ้นตามลมที่ควบคุม

ตัวเลี่ยงจินที่ลอยอยู่ก็ได้ลอยมาอยู่ใกล้ลี่อิน

. . . .

ดวงตาและหูของลี่อินได้เปลี่ยนไปคล้ายๆกับจิ้งจอกซึ่งเป็นสัตว์ของตนเอง

ลี่อินได้ใช้ทักษะของสัตว์เวทย์วิ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว โดยมีหลินวิ่งตามไปด้วย

ลี่อินเข้าไปลอดไปที่ขาของหัวหน้าปีศาจ|และกัดไปที่เท้าของหัวหน้าปีศาจ|

ลี่อินได้เตะไปที่หัวของหัวหน้าปีศาจ|

หลินได้ขึ้นไปบนตัวหัวหน้าปีศาจ|แล้วก้มหัวลงมาสบตากับหัวหน้าปีศาจ|

หลินได้ใช้เวทย์สะกดจิตใส่หัวหน้าปีศาจ|

สักพักหัวหน้าปีศาจก็คล้ายๆจะนิ่งไป

. . . .

ปีศาจมากมายได้พุ่งหวังจะมากำจัดเลี่ยงจิน เลี่ยงจินได้หยิบดาบออกมา

เลี่ยงจินได้ใช้ดาบต่อสู้เรื่อยแต่ก็พลาดท่าด้วยจำนวนที่เยอะกว่าของปีศาจ

เลี่ยงจินได้โดนหอกของปีศาจแทงมาที่ขา

เลี่ยงจินพยายามลุกขึ้นด้วยความรู้สึกที่อยากปกป้องและไม่ยอมตายทำให้เวทย์ของเลี่ยงจินได้กลับมาแล้วรุนแรงเป็นเท่าตัว

ร่างกายเลี่ยงจินเต็มไปด้วยสายฟ้า เลี่ยงจินได้ใช้สายฟ้าเปลี่ยนรูปเป็นมังกรและพุ่งโจมตีทันที ทำให้ปีศาจจำนวนมากล้มตาย

เลี่ยงจินได้เดินกระเพกไปตามหาลี่อิน

. . . .

ลี่อินใช้มือแตะที่ดินทำให้พื้นดินแยกออกจากกัน

ทำให้ปีศาจเผลอตกไปในรอยแยกเป็นจำนวนมาก

และลี่อินก็ทำให้พื้นดินผสานกันเช่นเดิม

. . . . .

หลินที่บาดเจ็บอยู่ได้ถูกหัวหน้าปีศาจ|เตะกระเด็นไปอีกทางนึง จนหลินสลบไปจากพิษบาดแผล

ลี่อินได้ควบคุมเวทย์ดินให้เป็นก้อนเล็กๆและพุ่งไปที่หัวหน้าปีศาจ|และโดนปีศาจที่อยู่ตรงนั้นด้วยเช่นกัน

ลี่อินมองไปที่ต้นเสียงเรียกพบกับคนที่กำลังตามหาและมีเฟยหลงคอยพยุง

เลี่ยงจินกึ่งเดินกึ่งวิ่งจับหลินมาแล้วออกไปจากที่ตรงนั้น

หัวหน้าปีศาจ|ได้ใช้ขวานกระแทกไปที่พื้นดินเศษพื้นดินก็ได้ลอยขึ้นมาและพุ่งมาที่ลี่อินและเฟยหลงทันที

สายตาเลยหลงได้เปลี่ยนไปเป็นสายตาที่ดุดูน่ากลัวน่าเกรงขาม

เฟยหลงได้วิ่งพุ่งไปหาหัวหน้าปีศาจ|

หัวหน้าปีศาจ|เลือดไหลออกปาก

หัวหน้าปีศาจ|ได้ใช้เวทย์ดินทำให้ดินทรุดตัวจับที่ขาของเผยหลงให้ขยับไม่ได้

หัวหน้าปีศาจ| ง้ากแขนที่ถือขวานกำลังจะลงมือสังหารเฟยหลงแต่ก็ถูกลี่อินใช้เเวทย์ดินเหมือนกันขัดขวางเอาไว้ได้

เฟยหลงเหมือนรู้ว่าลี่อินคิดอะไรอยู่จึงได้ทุบให้แตกหักและรีบออกมา

ร่างกายลี่อินเริ่มมีอาการสั่นกลัวหลังจากที่ได้ยิน

ลี่อินได้ทรุดตัวลงใช้มือปิดหูและร้องไห้

หัวหน้าปีศาจ|ได้วิ่งไปทางลี่อิน

หัวหน้าปีศาจได้ถูกช็อตชั่วขณะ เลี่ยงจินเลยอุ้มลี่อินออกมาจากตรงนั้นพร้อมกับเฟยหลง

. . . .

. . . . .

หลินได้ใช้เวทย์ลมเฉือดเฉือนในขณะที่หัวหน้าปีศาจกำลังเผลอ

ลี่อินได้ใช้เวทย์ดินให้พื้นดินทรุดและล็อคขากัวหน้าปีศาจ|ไว้เหมือนตอนแรก

หัวหน้าปีศาจขยับยังไงก็ขยับไม่ได้ ใช้เวทย์ดินเหมือนกันก็ขยับไม่ได้

ขาของหัวหน้าปีศาจได้ถูกหักจากผู้ที่อยู่ด้านล่างพื้นดิน

หลังจากที่หักขาของหัวหน้าปีศาจ|คนที่หักขาหัวหน้าปีศาจ|ก็ได้ออกจากดินที่ลี่หลินสร้างขึ้น

หัวหน้าปีศาจ|พูดยังไม่ทันจบก็โดนเลี่ยงจินใช้เวทย์สายฟ้าใส่ทันที

ลี่อินได้ควบคุมดินครอบคลุมร่างกายของหัวหน้าปีศาจ|จนลอยขึ้นและบีบดินให้กดเล็กลงเรื่อยๆ

ดินเล็กลงและบีบรัดมากขึ้นจนทำให้ตัวของหัวหน้าปีศาจรับแรงบีบไม่ไหวทำให้ตัวแตก เลือดได้ไหลหยดเป็นทาง

จู่ก็เกิดแสงรอบตัวของลี่อิน และร่างกายของลี่อินเริ่มโปรงใสคลายๆจะหายไป

เลี่ยงจินพยายามวิ่งไปหาลี่อินเพื่อไปดึงลี่อินออกจากแสงนั้น เลี่ยงจินพยายามขว้ามือของลี่อิน และลี่อินก็พยายามยื่นมือให้เลี่ยงจิน

ใกล้จะจับมือกันได้แล้ว

แต่ก็ไม่ทันตัวของลี่อินได้หายไปก่อน

เลี่ยงจินมองตรงหน้าในสิ่งที่เกิดขึ้นอย่าสับสน

เลี่ยงจินน้ำตาไหลอย่าอดกลั้นไม่ได้

ลี่อินใช้เวทย์ลมพัดดินให้เป็นตัวอักษร

"อย่ามัวแต่เสียใจตอนนี้ยัฃสามารถไปช่วยลี่อินได้อยู่แต่ต้องไปช่วยคนอื่นเสียก่อน หากต่อสู้กับพวกนี้ได้แล้วมันจะใช้เวทย์เคลื่อนย้าย"

ทั้ง3ได้วิ่งออกไปโดยมีหลินคอยดมกลิ่นตามนักเวทย์ที่เหลือ

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

。 。 。 。