รักนะ...คุณเลขา EP1
-
เครดิต : ขอบพระคุณภาพทุกภาพ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ
-
.
-
สัญลักษณ์ประกอบ
-
// เท่ากับ การกระทำ
-
(..... ) เท่ากับ ความรู้สึก
-
.
-
.
-
บริษัท ปรมอนันต์ กรุ๊ป
-
เปรม
-
บริเวณที่จอดรถผู้บริหาร
-
เปรม
-
รถของเปรม
-
เปรม
-
เปรม
-
เปรม
// ผละจูบ
-
รวี
-
รวี
// หน้าแดง // อมยิ้ม
-
เปรม
แบบนี้ค่อยมีกำลังใจทำงานหน่อย // ลูบแก้มรวี
-
รวี
// กวาดสายตามองรอบๆ
-
เปรม
รถของเปรม มองจากด้านนอกไม่เห็นเข้ามาด้านในทุกคัน จำไม่ได้เหรอ // อมยิ้ม
-
รวี
จำได้ แต่เราจอดรถแล้วไม่ลง นานเกินไปแล้วนะครับ เดี๋ยวคุณท่านมานะ
-
เปรม
วันนี้พ่อกับแม่ ไม่เข้าบริษัทครับ แล้วชั้นนี้ก็แค่รถผู้บริหาร
-
รวี
รวีไม่เถียงด้วยแล้ว คุณเปรมเถียงชนะตลอดนั้นแหล่ะ // ยู่หน้า
-
เปรม
งอนเหรอ เถียงไม่ชนะงอนเหรอ // บีบแก้มรวีเบาเบา
-
เปรม
ขอหอมแก้มอีกที จะปล่อยให้ลงแล้ว
-
รวี
ขอเป็นฝ่าย หอมคืนบ้างนะ // หอมแก้มเปรม
-
เปรม
เปลี่ยนจากแก้ม เป็นตรงนี้ได้ม๊ะ // ชี้ปากตัวเอง // ยิ้ม
-
รวี
-
ทุกเช้าของผมกับรวี เลขาส่วนตัว ที่มีความสัมพันธ์ทางกายและใจมานาน
-
รวี เป็นเด็กกำพร้าที่พ่อกับแม่รับมาเลี้ยง เพื่อเป็นเพื่อนผม ตั้งแต่อายุ 5 ขวบ
-
เราสองคนอายุเท่ากันครับ ตอนนั้นพ่อกับแม่คิดว่าจะมีผมแค่คนเดียว ท่านกลัวผมจะเหงา อยากให้ผมมีเพื่อนเล่น
-
ป้าแม่บ้านจึงแนะนำสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า บ้านอุ่นรัก เพราะน้องสาวของป้าแม่บ้านเป็นครูอยู่ที่นั้น จะช่วยคัดเลือกเด็กให้เป็นอย่างดี
-
หลังจากที่พ่อกับแม่รับรวีเข้ามาอยู่บ้าน 5 ปี คุณแม่ก็มีน้องสาวให้ผม 1 คน
-
แต่ถึงจะมีน้องสาว ครอบครัวของเรา ก็ยังลี้ยงดูรวี เหมือนเดิม เพราะผมสนิทกับรวีมาก รวีคอยเป็นเพื่อนเล่น ดูแลเอาใจใส่ผมเป็นอย่างดี และเมื่อมีน้องสาวมาอีกคน รวีก็ยังเป็นเพื่อนเล่นน้องสาวผมได้อีก
-
ทำให้ทั้งพ่อและแม่ รักและเอ็นดูรวีเหมือนลูกแท้ๆ อีกคน
-
เราสองคนเติบโตมาด้วยกัน เรียนมาด้วยกัน
-
เปรม
-
เปรม
-
เมื่อเรียนมัธยมจบ พ่อกับแม่ให้ผมไปเรียนต่อเมืองนอก 4 ปี
-
เปรม
-
รวีเรียนอยู่ประเทศไทย แต่เราติดต่อกันเสมอ คุยกันทุกวัน ตลอดระยะเวลา 4 ปีที่ไม่ได้อยู่ใกล้กัน
-
เปรม
-
เปรม
-
เปรม
-
ทำให้ผมรู้ใจตัวเองว่า ผมรักรวี แบบที่ ไม่ใช่แค่เพื่อนรักเพื่อน มันมากกว่านั้น
-
รวีเองก็ใจตรงกับผม
-
และเมื่อผมเรียนจบกลับมา เจอกันอีกครั้ง ความรู้สึกทุกอย่างก็ยิ่งชัดเจนว่า เราสองคนรักกัน
-
เปรม
-
เปรม
-
เปรม
-
ผมกลับมาทำงาน ธุรกิจของครอบครัว ผมขอพ่อกับแม่ ให้รวีมาทำงานเป็นเลขาส่วนตัวของผม เพราะ เราสองคนจะได้อยู่ใกล้กันตลอดเวลา
-
เปรม
-
บริษัท ปรมอนันต์ กรุ๊ป
-
(ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์) สร้างบ้านขาย
-
เปรม
-
เปรม
-
เปรม
-
เปรม
-
เปรม
-
เปรม
-
ตำแหน่งของรวี เหมาะเจาะ ลงตัวสุดๆครับ รวีต้องตามผมออกไปทำงานทุกที่ ทุกเวลา และนั้นคือ สิ่งที่ผมต้องการ
-
ผมกับรวี เมื่อต้องทำงานหรืออยู่ต่อหน้าคนอื่น เราก็คือ My Boss กับเลขา
-
เปรม
-
เปรม
-
เปรม
-
แต่เวลาอยู่ด้วยกันสองคน เราคือคนรักกันครับ
-
เปรม
-
เปรม
-
เปรม
-
ความสัมพันธ์พิเศษแบบนี้ของผมกับรวี เกิดขึ้นมาร่วม 4 ปีแล้วครับ ตั้งเเต่ผมกลับมาจากเมืองนอก
-
ผมมีความสุขดี รวีรู้ใจผมมากกว่าใคร ทั้งเรื่องงาน เรื่องส่วนตัว และความสัมพันธ์นี้มี 2 คนที่รู้ครับก็คือ
-
ศิลา วิศวกรโครงการคนสนิทของผม
-
เเละ
-
พี่ลินดา เลขาหน้าห้องของผม
-
ถึงแม้ทั้งคู่จะรู้ ก็ไม่เคยบอกใคร หลายๆ ครั้ง ก็ได้สองคนนี้นี่แหล่ะครับ ที่ช่วยให้ทุกอย่างราบรื่น
-
ใจจริง ผมอยากจะบอกความจริงทุกอย่างกับพ่อและแม่นะครับ
-
แต่
-
รวีไม่สะดวกใจด้วยอะไรหลายๆ อย่าง กลัวพ่อกับแม่ ไม่ยอมรับ
-
และสำคัญที่สุด รวีกลัวไม่ได้อยู่ใกล้ๆ ผมครับ
-
ซึ่งผมก็ยอมรับการตัดสินใจของรวี แค่ได้ตื่นมาเจอ ได้โอบกอด ได้เห็นรวีอยู่ในสายตา ก็คือความสุขของผมแล้วครับ
-
เปรม
-
.
-
.
-
ห้องทำงานเปรม
-
เปรม
-
รวี
// เสิร์ฟกาแฟ
-
เปรม
กาแฟที่สวย และ อร่อยที่สุดในโลก // อมยิ้ม
-
เปรม
-
รวี
พร้อมเสิร์ฟสำหรับคนพิเศษของรวีครับ // กระซิบ // ยิ้ม น่ารัก
-
เปรม
กระซิบทำไมกัน เราอยู่กันสองคนนะ
-
ลินดา
3 ค่ะบอสขา จ๊ะเอ๋........ // โผล่หน้ามาจากด้านหลังรวี
-
เปรม
เฮ้ย.......ตกใจหมดพี่ลินดา // เอามือลูบอก
-
ลินดา
อุ้ย.....พี่ลินดา ขอโทษค่ะบอส // วางจานขนมลง
-
ลินดา
หน้าตาพี่ลินดา น่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอคะ
-
รวี
// กลั้นขำ
-
เปรม
ปะ....เปล่าครับ ไม่ได้น่ากลัว ผมแค่ตกใจ
-
ลินดา
ตกใจแบบนี้ ต้องให้น้องรวีผายปอดให้แล้วมั้งคะ // แซว
-
เปรม
มารับโบนัสประจำวันครับคุณลินดา ชงมาแบบนี้ ถูกใจผมมาก // ยกนิ้วให้
-
เปรม
รวีครับ มา.....โชว์พี่ลินดาหน่อย มาผายปอดกันเถอะ // อ้าแขน // ทำปากจุ๊บๆ
-
ลินดา
อร๊ายยย......บอสขา เกรงใจสาวใหญ่หน่อยค๊า...... // หน้าแดง
-
ลินดา
ถอนสายบัวเลยค่ะบอส ย่อเพื่อรอรับโบนัส // ย่อ ถอนสายบัว
-
รวี
เหมาะสมแล้ว ที่เป็นเจ้านายกับเลขา เข้ากันดีจริงๆ // ยิ้ม
-
ลินดา
พี่ล้อเล่นนะคะบอส พี่ไม่เอาหรอกค่ะ
-
ลินดา
พี่ลินดาช่วยน้องรวีถือขนมมาค่ะ อร่อยมากเลยนะคะเจ้านี้
-
ลินดา
-
เปรม
ขอบคุณครับ คุณเลขาหน้าห้องที่จริงใจ // ยกนิ้วให้
-
ลินดา
งั้นพี่ลินดาไม่กวนแล้วนะคะ เชิญตามสบายค่ะ // มองหน้าเปรม – รวี // อมยิ้ม
-
ทันใดนั้นเอง
-
ศิลา
// ก๊อก ก๊อก ก๊อก // เปิดประตูเข้ามา
-
ศิลา
บอสคร๊าบบบบ........
-
ลินดา
โอ้ยยย.....คุณศิลาคะ พี่ลินดาอุตส่าห์จะไม่กวน คุณศิลาก็ดันมา
-
ศิลา
อ้าว...... งั้นออกก่อนก็ได้ครับ แฮร่ // ยิ้มเจื่อนๆ
-
รวี
ตามสบายครับพี่ศิลา พี่ลินดาเค้าหยอกเล่น รวีกำลังจะออกไปแล้วครับ
-
เปรม
อะ.....อ้าว ไม่สิรวี // ยู่หน้า
-
รวี
รวีจะไปทำงานแล้วครับ จะรีบไปเคลียร์งาน บ่ายต้องไปไซต์งานก่อสร้างด้วย // ยิ้ม
-
เปรม
// อ้อนรวี
-
ลินดา ศิลา // อมยิ้มตาม
-
ลินดา
คงมีแค่เรานะคะคุณศิลา ที่มีโอกาสได้เห็นบอสหน้าแมวๆ น่ารักๆ อ้อนๆ แบบนี้ // กระซิบ
-
ศิลา
นั้นสิครับ ใครจะรู้ว่าร่าง 2 ของอคิราห์ ปรมอนันต์ น่ารักขนาดนี้ // กระซิบ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
แต่งฟิคด้อมไบร์ทวินเท่านั้นนะคะ
หัวใจของไรท์ คือ ไบร์ทวิน ค่ะ
ไรท์เตอร์ นามปากกา KaNoM ClUb ZaaAa






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()