เป็นแฟนกันนะ
× 0
× 0
× 0
"เป็นแฟนกันนะ"ผมพูดกับเธอ แล้วมองตา แล้วเอาแขนโอบไหล่เธอ เธอยิ้มออกมาแล้วกอดผม
"เป็นดิ"เธอตอบอย่างเร็วแล้วมุดมาที่หน้าอกผม
"ไม่คิดก่อนหรอ?"ผมถามกวนๆเธอ เธอมองหน้าผมแล้วทำแก้มป่อง"ล้อเล่น เป็นแฟนกันแล้วนะ"แล้วเธอทำหน้ายิ้ม ผมเอามือไปหยิกแก้มเธอ
"หนูหิวแล้วอ่ะ"เธอหน้าอ้อนๆ
"หิวพี่หรอ?"ผมกวนเธอ แล้วหอมแก้มเธอรัวๆ ฟอดๆ
"อื้อ หนูหิวจริงสาระ ป่ะเร็ว"เธอลากผม แล้วเราไปร้านอาหาร พอกินเสร็จก็มานอนคอนโดผม เพราะผมไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยน
"พี่จะนอนเลยมั้ยอ่ะ"เธอถามผม ตัวเธอนอนเล่นโทรศัพท์อยู่
"ว่าจะทำงานก่อน"ผมบอกเธอ เธอทำหน้าเข้าใจแล้วเล่นโทรศัพท์ต่อ
Rrrrrr
'พราว'เพื่อนสนิทผมที่เป็นผู้หญิง ทำไมโทรมาตอนนี้สงสัยมีธุรสำคัญ ผมกดรับแล้วนั่งบนเตียง
"ว่าไงพราว"พอผมคุยโทรศัพท์ อลิซมองหน้าผมทันที
[กัซมาหาพราวที่ห้องหน่อย พราวไม่ไหวแล้ว]พราวพูดเสียงอ่อยๆ
"พราวเป็นอะไร"
[พราวปวดหัวอ่ะกัซ]
"เดี๋ยวเข้าไปแปปนึงนะ"ผมวางสายไป
"ใครหรอคะพี่กัซ แล้วมีอะไรรึป่าว"อลิซถาม
"เพื่อนพี่ไม่สบาย ให้ไปหาที่ห้องอ่ะ"ผมบอกเธอ
"แล้วเพื่อนพี่เป็นผู้หญิงหรือผู้ชายอ่ะ"เธอถาม
"ผู้หญิง"พอผมพูดเธอแสดงอาการไม่พอใจทันที
"แล้วทำไมต้องโทรหาพี่ด้วยหล่ะ? เพื่อนผู้หญิงไม่มีหรอ? ไร้มารยาทสุดๆอ่ะจะตี1 แล้วเนี่ย"เธอพูดมาเป็นชุด
"อลิซ! อย่าพูดแบบนี้นะเค้าเป็นเพื่อนพี่ แล้วเค้าก็ไม่สบายด้วยพี่จะไปดูเค้าแปปเดียวเอง"ผมดุเธอเพราะเธอพูดจาไม่ดี ทำให้เธอยิ่งอารมณ์เสีย
"หนูขอโทษค่ะ! เค้าอาจจะอ่อยพี่ก็ได้ค่ะ ไม่มีผู้หญิงคนไหนเค้าเรียกผู้ชายไปหาตอนดึกดื่นป่านนี้ ...แต่พี่ไปเถอะค่ะ น้องจะนอนแล้ว"เธอพูดประชดแล้วล้มตัวลงนอนหันหลังให้ผมเหมือนจะงอนแต่เราต้องแยกให้ออก ผมหอมแก้มเธอแล้วออกไปหาพราว
Gust End
Alice Talk
อารมณ์เสียชะมัด ฉันล้มตัวนอนแล้วหันหลังให้พี่กัซ พี่กัซมาหอมแก้มฉันแล้วออกจากห้องไปเลย โอ้ย!ทำไมฉันมีลางสังหรบางอย่างที่ไม่มีดีกับคนที่ชื่อพราว เหอะ! ยัยขี้อ่อย ฉันก็หลับไป~ งื้อ ปวดฉี่ฉันลุกไปเข้าห้องน้ำแต่ก็ไม่เห็นพี่กัซ พออกจากห้องน้ำฉันมาดูเวลามันตี4 แล้วไป3-4ชั่วโมงเลยหรอเนี่ย ไม่ได้แล้วโทรตามทันที ตี้ด~ ตี้ด~ ตี้ด~ ทำไมไม่รับเนี่ย โทรรอบที่สอง รอบที่สาม หรือว่า...กันจนไม่ได้ยินเสียง อร้าย! หยุดความคิดทุเรศนะยัยอลิซ พี่กัซไม่ทำอะไรอย่างงั้นหรอ อาจจะกำลังกลับมาก็ได้ ฉันก็รอต่อจนหลับ
Alice End
Gust Talk
ผมขับรถมาคอนโดพราว ตอนนี้ก็ประมาณจะตี 1 แล้ว พอถึงผมก็เข้าไปคอนโด พราวฝากกุญแจคอนโดไว้ที่ล็อบบี้ข้างล่างแล้ว ผมไปเอากุญแจแล้วขึ้นไปบนห้อง ในห้องผมไม่เห็นพราวก็เลยเข้าไปในห้อง ผมเห็นพราวนอนอยู่บนเตียงใส่ชุดนอนบางๆเธอไม่ได้ใส่อะไรข้างใน ทำให้ผมเห็นหน้าอกของเธอ
"กัซ! พราวไม่ไหวแล้ว พราวหนาวอ่ะกัซ"พราวพูดขึ้นทำให้ผม ขึ้นไปนั่งบนเตียง แล้วพราวเอามือมาจับมือผม
"พราวเป็นอะไร มากรึป่าว"ผมถามเธอแล้วเอามือไปแตะที่หน้าผาก ตัวก็ไม่ค่อยร้อนเท่าไหร่"ตัวก็ไม่ร้อนนะ เป็นอะไรมากมั้ย"
"พราวหนาว พราวหนาวอ่ะกัซ กัซอยู่เป็นเพื่อนพราวก่อนนะ"เธอลุกนั่งแล้วจับแขนผม เหมือนเอาหน้าอกมาเบียด
"ก็ได้งั้นพราวนอนก่อน"ผมบอกเธอให้นอน เพราะผมจะโทรไปบอกอลิซก่อน
"ไม่อ่ะ กัซนอนกับพราวนะ"เธอเขย่าแขนผม
"แต่มันดูไม่ดีนะพราว"ผมบอกเธอไปเพราะถ้าอลิซรู้ผมตายแน่
"กัซแต่ก่อนเรานอนด้วยกันออกจะบ่อย"เธออ้อนผม
"แต่มันไม่เหนือนแต่ก่อนแล้วนะ"ผมอธิบาย
"นะกัซ ไม่งั้นพราวนอนไม่หลับแน่"เธอก็ยังไม่หยุด
"ก็ได้แค่นอนนะ"ผมพูดเพื่อจบๆไป เธอทำหน้าดีใจแล้วล้มตัวลงนอน ผมก็นอน อยู่ๆพราวก็กอดผม แล้วมาคลอเคลียตรงหน้าอกผม ผมนอนไม่หลับซักทีเมื่อคิดถึงหน้าอลิซ จะนอนทีไรหน้าอลิซรอยมาทุกที เหมือนที่อลิซพูดเลย 'เค้าอาจจะอ่อยพี่ก็ได้ค่ะ ไม่มีผู้หญิงคนไหนเค้าเรียกผู้ชายไปหาตอนดึกดื่นป่านนี้' จริงๆที่อลิซพูดแหละเหมือนพราวจะอ่อยผม พอผมไม่เล่นด้วยเธอก็หลับไป
ตี 5 ผมออกจากห้องพราวแล้วกลับคอนโดทันที พอผมเปิดประตูเข้าเห็นเธอนอนหลับหันหลังอยู่บนเตียง ผมเข้าไปกอดเธอแล้วเอาหน้ามุดตรงซอกคอ แล้วจูบแผ่นหลังเธอเบาๆ แล้วเอามือไปเค้นหน้าอกอลิซ อยากลักหลับว่าที่เมียจังได้ป่ะเนี่ย
"อื้อ อื้อ"เหมือนผมจะรุกเธอแรงไป ทำให้เธอตื่น"พี่กัซมาแล้วหรอ?"เธอถามผมทั้งที่ตายังปิด
"ค้าบ"ผมจูบเธอซักพัก เธอลืมตาขึ้น เหมือนเธอจะหายใจไม่ออกแล้วผลักผมเบาๆ
"ทำไมกลับช้าจังคะ?"เธอถามผม
