กี่ดอกแล้ววะ หายได้หายดี

กุญแจบ้านนะเว้ย แกทำหายมันไม่ออกดอก ออกผลหรอก เก็บให้มันดีๆ หน่อย ไอ่อัยย์เอ้ย......// บ่น

ฮ่า ฮ่า แกนี่นะ.....

เดี๋ยวแม่เอากุญแจไปซ่อนให้แกเสร็จ แม่จะไปต่อนะ

จ๊ะแม่.......ใครเป็นแม่ ใครเป็นลูกวะ ขี้บ่นชิบเลย

แค่นี้นะ วางแล้วนะ ห้ามต่อนะ // วางโทรศัพท์

............// นิ่ง

ขอโทษนะเป็นหนึ่ง เราคิดว่า เราไม่ได้รู้สึกกับเป็นหนึ่ง เหมือนเดิมอีกแล้ว // บอกเลิกเป็นหนึ่ง

ยี่หว่า คุยกับแทนคุณ มาสักพักแล้วใช่มั้ย

เป็นหนึ่งรู้............// มองหน้าเป็นหนึ่ง

เรารู้สึกว่า ยี่หว่า เปลี่ยนไปสักพักแล้ว เราแค่พยายามยื้อเอาไว้

ใช่.....ยี่หวาชอบพี่แทน // มองหน้าเป็นหนึ่ง

( หน้าชาววาบ )

ผู้จัดการ marketing ยี่หวาต้องชอบมากกว่าอยู่แล้ว // แอบประชดเบาเบา

แล้วแต่เป็นหนึ่งจะคิดนะ

ยี่หวาอยากให้เราจบกันด้วยดี เพราะถึงยังไง เราก็ทำงานที่เดียวกัน

ถึงจะจบด้วยดี ก็มีคนที่เจ็บกว่าอยู่ดีนั้นแหล่ะ // นิ่ง

...................

ยี่หว่า คืนกุญแจห้องให้เป็นหนึ่งนะ // ยื่นกุญแจให้

แล้วก็......ขอกุญแจห้องยี่หว่าคืนด้วย // แบมือ

// หยิบกุญแจในกระเป๋า คืนยี่หวา

หวังว่า เราจะยังเป็นเพื่อนกันได้นะ

..........// นิ่ง // มองเลี่ยงไปทางอื่น

แต่ถ้าไม่มีอะไร ก็......ไม่ต้องคุยดีกว่า ยี่หวาไม่อยากให้พี่แทนกังวลใจ

.............// มองหน้ายี่หวา ( ใจสั่นไหว )

ไปนะ // เดินออก

( ใจสั่นไหว ) // มองตามยี่หวา

..............// นิ่ง ( พยายามควบคุมอารมณ์ )

// หันขวับ

ไม่คิดว่าจะมีคนอยู่ตรงนี้ เวลานี้ // เสียงนิ่ง

อ๋อ...... ( พยายามเก็บอาการเสียใจ )

แล้ว...........

อืม.......ขึ้นไปทำงานกันดีกว่า ไปพร้อมกันป่าว

ไปดิ มึงเดินก่อนเลย

// มองตามอัยย์

// นั่งทำงานเงียบๆ

เป็นหนึ่ง ..... เป็นหนึ่ง .......ไอ่หนึ่ง // รีบเดินเข้ามาหาด้วยความกังวลใจ

// หันตามเสียง

อะไรของเธอคินน์ เสียงดังหว่ะ

ไอ่หนึ่ง กูเห็นยี่หวา..........// มองหน้าเป็นหนึ่ง

// นั่งทำงานต่อเงียบๆ

ไอ่หนึ่ง ยังไงวะ ที่กูเห็น ไม่น่าใช่แค่เพื่อนร่วมงานนะ ควงแขนกันขนาดนั้น

ใครๆ เค้าก็เห็นกันหมด

อะไร ยังไงวะพี่

ก็ตามที่มึงเห็นนั้นแหล่ะ กูเลิกกันแล้ว // นั่งทำงานต่อ

เมื่อไหร่วะมึง

เมื่อบ่าย เค้าบอกเลิกกู

แล้วมึงเห็นยี่หวากับใครวะไอ่คินน์ // มองหน้าคินน์

คุณแทนคุณ

ผู้จัดการ marketing เลยเหร้อ...... // ทำหน้าตกใจ

มึงโอเคป่ะวะเป็นหนึ่ง

ไม่เลย ไม่โอเคเลยสักนิด ( แววตาสั่นไหว )

แต่เค้าเลือกแล้ว เลือกคนอื่น ไม่ใช่กู // หน้าเศร้า

// ตบไหล่เบาเบา ปลอบใจ

( พยายามเก็บอาการ)

ไม่เป็นไรอัยย์ ขอบใจ // มองหน้าอัยย์

ไปไหนมั้ย พวกกูไปเป็นเพื่อน กินเหล้า เข้าผับไรงี้

ดีๆ ทั้งนั้นขุนพล ดูสภาพเป็นหนึ่งก่อน มีอารมณ์ร่วมมาก // กอดอก

ไม่ไปอ่ะ กูจะอยู่ทำงานต่ออีกสักพัก ใกล้เสร็จแล้ว

มึงไม่ควรอยู่คนเดียวเว้ย

แต่อยู่กับพวกเราก็ไม่ได้นะเจ้ หนวกหูหว่ะ // ยิ้ม เจื่อนๆ

มึงอ่ะตัวดีเลยไอ่พีท

เอ๋า.....อะไรวะ // เกาหัว

เออ.....เหมาะสม เพราะไอ่อัยย์ดูเป็นผู้เป็นคนกว่าคนอื่น

งั้นพวกกูกลับนะ มึงจะได้ไม่หนวกหู ส่งตัวแทนอยู่เป็นเพื่อนแล้วเนี้ย // จับบ่าให้กำลังใจ

อืม.....ขอบใจ จริงๆ กู อยู่คนเดียวได้นะ

// เบิกตาโต

เออ.......โอเค ไอ่อัยย์อยู่กับกู ให้ไปนอนกับกูเลยมั้ย

// ยิ้มเอ็นดู

พี่อัยย์ ตัวแทนหมู่บ้าน ดีๆ นะพี่ ดูแลพี่เป็นหนึ่งนา.....ไม่ใช่พี่เป็นหนึ่ง ดูแลพี่ // หยอกอัยย์

กลัวพี่เป็นหนึ่ง จะอาการหนักกว่าเดิมหว่ะ // ยิ้ม เจื่อนๆ

ไป ๆๆ ออกไปกันได้แล้ว

มีอะไรโทรหานะแก // มองหน้าอัยย์

// หันมองหน้าอัยย์

ขอบใจนะ // ยกยิ้มเบาเบา

// นั่งทำงานต่อ