ยัยลดา!!

//วิ่งหน้าตาเเตกตื่นเข้ามาหาร่างบาง

แกดูนี่สิ // ยื่นโทรศัพท์ให้ดู

ซอลมันกำลังจะเเต่งงานเเล้ว

ฉันคุ้นหน้าผู้หญิงคนนี้มาก

เเต่นึกไม่ออก

ลีฟไหนวะ

คุณพระ!! // ยกมือขึ้นเเทบอก

เเล้วเปรมรู้เรื่องนี้เเล้วยังเนี่ย

แฟนตัวเองหนีไปเเต่งงาน

คงเสียใจมากแน่เลยอ่ะ

ไม่ใจดำไปหน่อยเหรอลดา

เเล้วนี่แกเสียใจหรือป่าว

ก็เรื่องซอลไง

ที่มันโกหกแกทั้งเรื่องชื่อเรื่องต่างๆมากมายก่ายกองไปหมด

รักซอลมันเข้าเเล้วเหรอ

ก็จริง

ลืมไปว่าแกไม่เคยรักใคร

นอกจากเปรม // พูดน้ำเสียงเเผ่วเบา

ฉันว่าแกน่าจะไปดูเปรมหน่อยนะ

ป่านี้ไม่รู้จะเป็นยังไงบ้าง

ทำไมทำหน้าแบบนั้นอ่ะ

ลุงตู่โทรมาเหรอ

อ้าว..

สรุปใครโทรมา

ฟ้ามืดไหน

มือเบสในวงของเปรมอ่ะเหรอ

ฉันว่าต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นแน่เลย

เป็นห่วงก็กดรับสิ

มัวเเต่ลีลาคิดมากอยู่ได้

เดี๋ยวเขาก็วางไปหรอก

วางไปเเล้วเหรอ

ก็มัวเเต่ลีลาอยู่ไง

สมน้ำหน้า

โอ๊ยไอเหี้ยเปรม

กูจะเอามึงไม่อยู่เเล้วนะ

มึงหยุดโวยวาย

เเล้วลุกขึ้นยืน

เมาจนเดินไม่ไหว

เเล้วยังจะปากดีอีก

เอาไงดี // กระซิบถาม

เเล้วมึงโทรหาลดาเเล้วหรือยัง

คงจะมีแต่ลดาที่น่าจะเอามันอยู่

โทรเเล้วเเต่ลดาไม่รับสายวะ

ลองโทรไปใหม่ยัง

หึ ยังอ่ะ

ก็โทรใหม่อีกครั้งสิไอโง่ // ตบหัว

โอ๊ย! ตบหัวกูทำไมเนี่ย // จับหัว

ก็มึงโง่

รีบโทรไปหาลดาใหม่เลย

บอกว่าไปเจอกันที่คอนโดไอเปรม

เดี๋ยวพวกกูจะไปส่งมันที่นั่น

เออรู้เเล้วหน่า

บ่นมากวะพรีม

//ไม่สนใจเเละหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรไปยังปลายสาย

พอเเล้วเปรม

แค่นี้ก็จะตายห่าอยู่เเล้ว

นี่มึงยังทิ่มไม่พออีกเหรอ

แค่จะลุกขึ้นยืนยังไม่ไหวเลย

ถ้าไหวก็ลุกขึ้นให้กูดู

หึ // หัวเราะเบาๆในลำคอ

ไม่ไหวเเล้วยังจะฝืน

ไม่ต้องเก่งทุกเรื่องก็ได้มึงอ่ะ

นั่นไงโทรกลับมาเเล้ว

รีบกดรับเลยมึงอ่ะ

อย่ามัวเเต่ลีลาอีก

ฮัลโหลลดา

เรามีอะไรจะขอช่วยลดาหน่อยอ่ะ

ก็ไอเปรมดิ

มันเมาหนักเเล้วโวยวายใหญ่เลย

แถมมันเหมือนจะมีไข้ด้วยอ่ะ

ตอนนี้เรากับพรีมเอาไม่อยู่เเล้ว

ถ้ามันง่ายเหมือนที่ลดาพูดก็ดีสิ

เเฟนของไอเปรมเหรอ

ไอเปรมมันมีแฟนเเล้วเหรอ

ช่างเรื่องนี้ไว้ก่อนเถอะ

ตอนนี้ไอเปรมมันลดสติไปเเล้ว

เรากับพรีมกำลังไปส่งมันที่ห้อง

ถ้าลดาว่างก็ไปดูมันหน่อยเเล้วกันนะ

แค่นี้ก่อนนะ

เราไปช่วยพรีมพยุงไอเปรมก่อน

//กดวางสายทันที

อ้าวอะไรของแก

ฟ้ามืดมันว่ายังไงบ้าง

มีเรื่องอะไรกันเหรอ

โวยวาย?

โวยวายทำไม

เปรมมีเรื่องไม่สบายใจเหรอ

เเล้วฟ้ามืดจะโทรมาหาแกทำไม

ทำไมไม่โทรไปหาคุณลีฟ

ฉันว่ามันต้องมีอะไรแปลกๆอยู่นะ

แกว่าไม่แปลกเหรอลดา

เพราะตั้งเเต่เเกกลับมาเจอเปรม

ก็มีเเต่เรื่องอะไรก็ไม่รู้

วุ่นวายซับซ้อนไปหมด

เป็นคำถามที่โง่มาก

ก็โง่จริงอ่ะ

ถามมาได้ยังไงว่าต้องทำไง

นึกไม่ออกหรือไม่ทำกันแน่

ก็ทำตามใจตัวเองไงยัยโง่

อยากทำอะไรก็ทำเลยลดา

เเกไม่ต้องกลัวที่จะผิดหวังหรือเสียใจหรอก

เเล้วแกจะฝืนตัวเองไปอีกนานแค่ไหน

จะโกหกตัวเองไปอีกนานแค่ไหน

ก็โกหกว่าไม่ได้รักเปรมเเล้วไง

ฉันรู้นะว่าแกยังรักเปรมอยู่อ่ะ

ก็นี่ไงที่ฉันกำลังบอกแกอยู่

เลิกฝืนตัวเองสักที

รีบไปหาเปรมเถอะ

ต่อให้มันจะเสียใจหรือผิดหวัง

กลับไปลองเสี่ยงอีกสักครั้ง

เชื่อฉันเถอะนะ

ไปหาเปรมตอนนี้เลย

ไปสิ

จะยืนบื่ออีกนานไหมลดา

รีบไปหาเปรมเดี๋ยวนี้!

ฉันขอให้แกสมหวังสักทีนะลดา

//ยืนมองร่างบางที่วิ่งออกไป

//เดินมาเปิดประตู

//เผลอหยุดยิ้มออกมาทันทีเมื่อเห็นร่างบาง

เราดีใจที่เธอมานะลดา

เข้ามาก่อนสิ

มันอยู่ในห้องนอน

เดินเข้าไปหามันสิ

พอดีเรามีธุระต้องไปต่ออ่ะ

กลัวเหรอ

ไม่ต้องกลัวหรอก

เข้าไปสิ

อยู่ มันน่าจะเก็บของในห้องอยู่

มาเเล้วเหรอลดา

//เงยหน้าขึ้นถามร่างบางที่เดินเข้ามา

ช่วยเช็ดตัวให้ไอเปรมหน่อยละกัน

ตัวมันร้อนจี๋เลยอ่ะ

ก็ไอเหี้ยเปรมอ่ะดิ

โวยวายเขวี้ยงข้าวของทิ้งหมด

ลดารีบไปเช็ดตัวให้มันเถอะ

ระวังด้วยนะเผื่อมีเศษแก้ว

กะละมังตั้งอยู่ข้างเตียงอ่ะ

เราเตรียมตั้งไว้

เเต่ไม่ได้เช็ดให้มัน

มีอะไรให้ช่วยบอกนะ

ได้ๆ // เดินเข้ามาหาร่างสูง

เสียงลดาเหรอ // เริ่มมีสติขึ้นมา

//ค่อยๆลืมตาเเละดันตัวเองให้ลุกขึ้น

เธอมาที่นี่อีกทำไม!

ก็มาดูแลมึงไง

มึงฟื้นก็ดีเเล้วไอเปรม

ลุกขึ้นยืนเเล้วไปอาบน้ำ

ลดาจะได้ไม่ต้องเหนื่อยเช็ดตัวให้มึง

เดี๋ยวกูก็ต้องรีบไปเคลียร์ที่ร้านอีก

ที่มึงกินไว้ยังไม่ได้จ่ายเลย

เธอมาที่นี่อีกทำไมลดา!!

//ถามย้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงโมโห

มึงจะตะคอกเสียงทำไมเปรม

ลดากลัวมึงจนตัวสั่นหมดเเล้ว

ใจเย็นหน่อยดิวะ

ตอบมาดิวะ!!

เธอจะกลับมาให้เราเห็นหน้าอีกทำไม

เเต่ฉันไม่อยากให้เธอเช็ดตัวให้ฉัน!

//ตะคอกใส่ร่างบางเสียงดัง